Mini - 10

De wijn stond klaar. Ik hoorde Joline in de slaapkamer heen en weer lopen en wachtte vol ongeduld tot ze de deur opendeed. Toen ze dat deed, stokte mijn adem. Open schoentjes met een hoge hak, een prachtige panty aan, haar nieuwe oranje rok golfde over haar mooie benen en daarboven had ze de blauwe blouse aan. Haar gouden krullen zwaaiden sierlijk rond haar hoofd. Haar ogen had ze mooi opgemaakt met bijpassende blauwe oogschaduw, haar lippen waren felrood. Een wolk van parfum gleed me tegemoet en haar ogen zeiden maar één ding: sex!

Ze glimlachte, zei niets, maar wenkte me naar zich toe. Eenmaal vlak voor haar staand trok ze me tegen zich aan en fluisterde: “Kees, ik ben van jou… Helemaal! Ik wil je alles geven wat je maar wilt.” Ik kuste haar. Ze drukte zich tegen me aan, haar heupen wreven tegen de mijne. Ze onderbrak de kus en keek me plagend aan. “Volgens mij is de bezem uit de kast gekomen…” Ik gaf een tik op haar billen. “Jouw schuld. Kom, de wijn wordt warm.”

Ik ging op de bank zitten, Joline kwam op de leuning naast me zitten. Haar been dichtbij m’n hand. Ik keek haar aan. “Zo zaten we vorige week vrijdagavond ook…” Ze lachte. “Dat weet ik nog heel goed. En twee seconden nadat ik zo ging zitten lanceerde jij jezelf zo ongeveer en ging vliegtuigen kijken. Verdorie.” Ik keek naar haar op en legde mijn hand op haar warme been. “Begrijp je nu waarom? Ik was toen al helemaal verliefd op je, maar ik wilde je niet overvallen. Ik wist niet eens of je het expres deed, of je doorhad wat je met me deed. Daarom vluchtte ik bij je vandaan. En als klap op de vuurpijl startte er een C-130 Hercules en was ik in een split second terug in Afghanistan… Vandaar dat ik totaal weg was op dat moment. ” Ze nam een slok wijn en antwoordde: “Ik snapte er die avond niets meer van. Ik wilde je laten merken dat ik je wel mocht. Vervolgens vlieg je overeind alsof je door een wesp werd gestoken en ben je even later totaal onbereikbaar. Toen je weg was kon ik mezelf wel voor m’n kop slaan… Gelukkig kon ik je zaterdag met goed nieuws bellen en toen kwam het toch nog helemaal goed…”

Ik schoof een stukje op en tikte op de bank naast me. “Kom eens hier…” Joline gleed naast me. “Leg je benen eens over de mijne heen.” Ze trok haar rok iets op, en zwaaide haar benen over me heen. De warmte straalde er van af. “Lieverd, dit had ik vorige week zo graag willen doen, maar het kon niet…”

Ik duwde haar rok wat omhoog en streelde langzaam over haar benen. Ze zakte iets naar onderen, legde haar hoofd op de leuning en sloot haar ogen. “Ik had daar absoluut geen bezwaar tegen gemaakt, meneer Jonkman…”

Langzaam gleden mijn handen vanaf haar knieën omlaag, en toen weer omhoog. Weer langs haar knieën, steeds verder omhoog. Haar rok schoof mee. Uiteindelijk lag ze genietend met gesloten ogen naast me toen ik zachtjes haar lange benen streelde. Met mijn andere hand streelde ik haar hals en langzaam volgde ik de rand van haar blouse. Haar ademhaling ging nu wat sneller.

Ik maakte een knoopje van haar blouse open en zag de aanzet van haar borsten. Een BH had ze niet aan. Langzaam ging ik over haar blouse met één vinger naar een tepel. Die was hard, onder de dunne stof duidelijk voelbaar. Joline kreunde zachtjes. “Ab-su-luut geen bezwaar tegen gemaakt…” De glimlach op haar mond werd breder, ze opende even haar ogen en keek me aan.

“Je mag alles met me doen, Kees… En ik zal doen wat jij vraagt… Alles.” Ik kneep zachtjes in haar tepel. “Laat me je bekijken, lieverd…trek je rok uit.”Dat deed ze. Ze had geen slipje aan. “Wát een ondeugende vrouw ben jij…” Ze keek me aan en gniffelde. “Ik ken jou ondertussen een beetje, Kees Jonkman. Slipjes zitten in de weg. Bovendien vind ik het gevoel van een panty direct op mijn poesje wel wat hebben…” Ze trok een been op, zodat haar knie vlak voor mijn mond terechtkwam. Haar andere been liet ze opzij vallen.

“Wil jij je eigen poesje strelen? Ik wil het zien!” Ze kreunde weer. “Zal ik je leren wat ik fijn vind? Kijk dan maar goed…” Langzaam wreef ze met een hand over haar benen. Steeds hoger, maar steeds nét niet over haar poesje. “Knijp in m’n tepels… Dat doe je heerlijk! Rol ze tussen je vingers…” Ik gehoorzaamde, steeds haar tepels afwisselend. Joline begon te hijgen. “Kijk je naar me? Kun je mijn poesje zien?” Ik knikte. Langzaam, nu onder haar panty, ging ze nu met haar vingers er overheen. Ze keek me strak aan. “Ik wil je straks diep in me voelen, Kees. Jouw harde paal diep in mijn soppende kutje…” Ik zag een vinger tussen haar lipjes verdwijnen. Haar bewegingen werden feller.

“Dit is zóóó lekker…. Lekker mezelf vingeren terwijl jij kijkt… Kun je het goed zien?” Ik zuchtte. “Lieve schat, je bent zo mooi, zo sexy… Niet teveel met je billen bewegen anders kom ik nu al klaar!” Ze kreunde, haar vingers gingen nu heel snel over haar schaamlippen en over haar klitje. “Ik kijk naar je… Kom maar lekker voor me klaar, ik wil het zien! Ik wil je mooie panty kletsnat zien worden!” Haar ogen gingen open en ze keek me strak aan. “Kijk dan… Ik….kom…. voor jou… klaaaaarrrr!!!”

Haar panty verkleurde donkerder, ze spoot over haar hand heen. Een geile lucht bereikte mijn neus. “Kus me! Kus me op mijn geile kutje! Ze trok haar panty naar beneden. Haar openstaande poesje glansde me tegemoet en ik likte tussen haar lipjes. Ze smaakte heerlijk. Langzaam gleed mijn tong naar boven en likte ik haar klitje. Ze kreunde. “Ohhh…. Kees… als je hiermee doorgaat kom ik wéér…” Dat stopte mij niet en ik likte sneller over haar genotsknobbeltje. Tegelijk gleed een van mijn vingers langzaam in haar poesje. Ik maakte een wenkend gebaar en Joline verstrakte. Ik voelde de wanden van haar poesje knijpen en met een gierend geluid kwam ze weer klaar. Ik likte haar vocht op: Heerlijk!

Na een minuut zei ze: “Nu even stoppen liefste… Het wordt me even teveel.” Ik kwam overeind en keek haar aan. Haar hele gezicht straalde. “Kom, kus me!” We kusten elkaar, eerst gleed haar tong bij mij naar binnen en toen ik bij haar. “Smaak ik lekker?” vroeg ze. “Je smaakt heerlijk, je ruikt heerlijk, je voelt heerlijk aan, je ziet er prachtig uit… Eén en al erotiek…” Zo lagen we een kwartiertje op de bank, elkaar rustig strelend.

Plotseling kwam ze overeind. “Kom in me! Ik wil je diep in me voelen spuiten! Neem me mee naar bed en neuk me… Ik wil je in me voelen!” Ze ging staan en trok me mee. In de slaapkamer zei ze: “Kleed je uit! Ik wil je graag helemaal naakt tegen me aanvoelen…” Haar helblauwe ogen schitterden. Ook Joline kleedde zich uit en ging op bed liggen. “Kom in me… Ik ben zó nat, je kunt in één keer in m’n poesje!” Ze spreidde haar benen; haar poesje glom van haar geil. Langzaam ging ik op haar liggen. Niet snel genoeg; ze greep mijn paal en drukte die tegen haar schaamlipjes. “Toe nou! Doe het! Hard, neem me hard en diep!” Ik stootte mijn paal in haar. Tot de wortel, in één keer.

Haar ogen sperde ze wijd open en toen sloeg ze haar lange benen om me heen. “Neuk me!” was het enige wat ze zei. Ik haalde m’n paal terug, bijna uit haar warme kut en stootte toen weer hard toe. En terug en er weer in, in een steeds sneller tempo. Ze bleef me aankijken tot ik haar voelde verkrampen: Ze kwam klaar, en hoe! Haar nagels voelde ik in mijn rug, ze sloeg met haar benen en ze gilde bijna: “Kees…. Ik….kommmm……. Spuit in me! Laat het komen, lekker samen klaarkomen!!!” Ik kon nog één stoot diep in haar kletsnatte kut geven, toen ging ook bij mij de knop om: ik spoot diep in haar warme schoot. Ze kreunde toen ze het voelde: “Ohhh, ja ik voel het… Lekker diep in mijn hete, natte kut… Spuit alles er maar uit, ik voel het!” Haar bekkenbodemspieren klemden mijn pik zowat af, haar mond zocht de mijne en hevig tongzoenend kwamen we allebei klaar.

Nadat we een beetje waren uitgeraasd, draaiden we op onze zij. Ik zat nog steeds in haar, mijn pik bleef hard. Ik keek in haar blauwe ogen. “Wat ben jij een heerlijk beest als je los gaat…” Ze lachte zachtjes. “Nou, meneer Jonkman, u kunt er ook wat van… Ik dacht even dat je me doormidden zou neuken!” “Tja, je wilde zelf hard en diep genomen worden… Kan ik natuurlijk niet weigeren.” Ze kneep met haar kutspieren. “Pas maar op, anders knijp ik je bezemsteel doormidden.” Ik streelde haar blonde haar uit haar nek en likte haar oorlel. “Bluf… Daarvoor ben je veel te veel aan je bezemsteel gehecht.”

Langzaam maar zeker gleed ik uit haar. “Even lepeltje-lepeltje liggen…”, zei ze en draaide zich om, haar rug naar me toe. “Kom tegen me aan, ik wil je voelen.” Ik ging dicht tegen haar aan liggen, één hand onder haar oksel door. Zo kon ik met beide handen haar borsten strelen. Haar tepels verhardden zich weer en ze kroelde met haar mooie billen tegen me aan. Zo lagen we een tijdje te vrijen, lekker loom en ontspannen. Het liet me niet koud; mijn jongeheer begon er weer zin in te krijgen. En dat voelde Joline natuurlijk.

“Wil je nog een keer? Heb ik geen bezwaar tegen hoor…” Ze tilde een been op en ik drong langzaam weer in haar warme poesje. Ze was nog steeds nat en rustig vulde ik haar, telkens een stukje dieper. Met mijn ene hand gleed ik over haar buik. “Wijs mij eens de weg naar je clitje”, fluisterde ik in haar oor. Ze pakte een vinger. “Nu langzaam omlaag… zachtjes… nog iets… JA, DAAR!” Ik voelde haar schokken toen ik haar harde clit streelde. “Maak je vinger nat… en dan er snel overheen gaan… Oh, ja, lekker!!!”

Ze begon te hijgen toen ik steeds sneller over haar clit wreef en ondertussen steeds sneller in haar pompte. Met mijn andere hand kneedde ik haar ene borst en kneep af en toe hard in haar tepel. Ze draaide haar hoofd naar me toe en likte in mijn mond. “Ohhhh, wat kun jij me heerlijk neuken… Ik kom alweer klaar…. Naai me! Naai je geile meisje in haar lekkere kut! Ik ga klaarkomen… Lekker schaamteloos klaarkomen door jou! Kijk naar me!” Ze spreidde haar benen voor zover dat ging en dat was zo’n opwindend gezicht dat ik haar helemaal tegen me aantrok en diep in haar weer tot een ontlading kwam. Even lagen we loom tegen elkaar aan.

“Lekkere geile meid van me… Wat een heerlijk poesje heb je, je hebt me compleet uitgewrongen…” Ze lachte naar me. “Dat was toch ook de bedoeling? Lekker van elkaar genieten… Ik hou van je, Kees Jonkman. En weet je…het is nu exact een week geleden dat ik in je auto lag te snurken met Bach op de achtergrond.” Ze lachte breeduit en kuste me. “En ik heb absoluut geen spijt van deze week.” Ik keek haar aan. “Ik ook niet. Geen milliseconde. Ik heb de mooiste en liefste vrouw van de wereld gevonden en ik mag nog met haar naar bed ook. Wat wil je nog meer?” Ze grinnikte. “Een tweelingzus van mij erbij?” Ik kreunde. “Nee, please… geen tweelingen. Daar heb ik meer dan genoeg ervaring mee. Als zussen zijn ze al erg, laat staan als minnaressen. Wil ik niet eens over dénken! Vreselijk…” We bleven nog even lekker liggen. Elkaar strelen, voelen en genieten van elkaar. Maar langzamerhand begon mijn maag te protesteren; de tosti’s op de Korenmarkt was onze laatste maaltijd geweest.

“Mevrouw Boogers… wat dacht u ervan? Als wij nu eens lekker in bad gaan, en elkaar plechtig beloven verder niet teveel aan elkaar te frunniken, ons daarna weer enigszins fatsoenlijk aankleden… dan laat ik je ein-de-lijk proeven hoe ik de aardappeltjes kook en een biefstukje cremeer. Want we hebben nog steeds niet gegeten en ik lust wel een hapje. Jij hebt je eiwitten ondertussen al binnen, ik ben ze alleen maar kwijtgeraakt…”

Na een half uurtje lekker loom in het bad gelegen te hebben, kleedden we ons weer aan. De nieuwe combinatie van Joline had geen schade opgelopen door onze vrijpartijen die droeg ze dus weer. Met een nieuwe panty er onder, dat dan weer wel. Haar hakjes tikten over de vloer als ze heen en weer liep. Op haar verzoek had ik een pak met stropdas aangetrokken. “Dat staat je prachtig… Had ik een paar weken geleden al gezien!”

Tijdens het koken snuffelde ze in mijn boekenkast. “Vrijwel alleen maar boeken over techniek! Geen wonder dat jouw zussen je een nerd noemen!” Even kwam ik uit de keuken en dreigde haar met een opscheplepel. “Oh, wacht even… ik heb nog wat voor jou.” Hier, leesvoer!” Ik gaf haar het boek over de componisten, wat ik in Arnhem had gekocht. Ze ging aan de buitenkant van het keukenblok zitten lezen. Als ik langs haar liep streelde ik haar even en stal een zoen. Ze glimlachte dan lief. Na een half uur was het eten bijna klaar. Ik opende de terrasdeuren en schoof de tafel half op het terras, zodat deze praktisch buiten stond. Een paar kaarsen er op, het licht in de kamer uit. De bank kwam er achteraan. Gelukkig was het windstil: de kaarsen flakkerden bijna niet. Ik deed een CD met Vivaldi’s “Vier jaargetijden” in de speler en even later klonk “De zomer” zachtjes door de kamer.

“Dame, mag ik u uitnodigen voor het diner?” Ik gaf haar een handkus en hielp haar overeind. Even later zaten we in de nog warme buitenlucht lekker te genieten van de aardappelen, spinazie, biefstuk en de sla. “Wéér een pluspunt van je ontdekt: Je kunt koken! Wat een heerlijk biefstukje… Zelden zo mals gegeten!” Ik boog als dank. “Een erfenis uit Bosnië. Het is een land met een hele nare geschiedenis, maar vlees bereiden kunnen ze daar wel. Ik heb het geleerd van een van onze tolken, die was echt een keukenprinses. Als zij in de keuken stond kreeg je drie uur voor het eten al honger…”

Joline wilde nog een keer opscheppen. “Hou je rekening met het dessert?” “Heb je ook nog een toetje dan? Dat had je niet gezegd…” “Ik zeg wel meer niet. Denk je dat ik al mijn troefkaarten in één keer uitspeel? Ik ga het dessert klaarmaken.” Ik liep naar de keuken, opende de vriezer en pakte een doos met ijs er uit. Twee coupes, per coupe twee bolletjes vanille-ijs, daar omheen een scheut Bailey’s. Vers gemalen zwarte peper over het ijs, een randje slagroom er omheen en cacaopoeder er bovenop, het geheel versierd met een chocolaatje met mint er in.

“Zo mevrouw, heeft u nog behoefte aan een dessert?” Joline keek me aan. “Ik heb wat ingrediënten voorbij zien komen en die stonden me wel aan, dus… Kom maar op met je toetje!” Ik boog me voorover en gaf haar een kus. “Dít is mijn toetje… Ik had het over het dessert.” Ze grinnikte. “Oh, is dit je toetje? Dít toetje heb ik bijna overal wel gevoeld… Wat is het dessert dan?”

Ik pakte de ijscoupes en zette ze op tafel. Ze keek me aan. “Is er iets wat jij niét kunt?” Ik schudde mijn hoofd. “Eerst proeven. Wie weet smaakt het voor geen meter.” Ze nam een hapje, fronste haar wenkbrauwen en nam nog een voorzichtig, proevend hapje. “Wat zit hier in? Het lijkt wel of het ijs explodeert in mijn mond…” “Dit recept is geheim. Ik heb op de snor van een tante moeten beloven dat aan niemand te vertellen, op straffe van ontmaagding.” Ze gierde van het lachen.

“Die tante is dan zeker danslerares, die met die pukkel en drie haren. En die ontmaagding: die straf heb je al gehad, dus kom op met je recept!” “Heel simpel: Als je vanille-ijs bestrooit met vers gemalen zwarte peper komt de smaak van de vanille veel beter naar voren. Iets met openstaande smaakpapillen of zo. De chocoladepoeder dient in feite alleen maar om het peperpoeder te camoufleren. En de Bailey’s: ach, da’s op een avond als deze wellicht makkelijk. Het spreekwoord zegt niet voor niets dat een dronken vrouw een engel in bed is…”

Ze dreigde met haar vork. “Oh, jij wilt mij snel tussen de lakens hebben en je mannelijke lusten op mij botvieren? Volgens mij weet je ondertussen al dat dat ook zonder Bailey’s kan. En Sharespeare heeft ooit gezegd: ‘Alcohol bevordert de begeerte, maar ontneemt je de potentie.’ Je hebt dus nu je eigen sexuele glazen ingegooid, mannetje!” Ik moest lachen om haar gevatte antwoord.

“Nou, daar zitten we dan: een techneut en een rekenwonder. En waar hebben we het over? Teksten van Shakespeare. Lekker dan, heb ik weer.” Ze pakte mijn hand. “Jij hebt nog veel meer. En heel langzaam kom ik er achter wat je allemaal hebt en kunt. Speel je troeven maar langzaam uit, lieve Kees, en verras me elke keer weer. Dat houdt het spannend. Maar eerst ga ik dit heerlijke dessert opeten, want het is zonde als het ijs smelt.” Ik genoot ervan dat Joline mijn simpele kookkunst kon waarderen. Toen het ijs was, ging ze op de bank achterover zitten. “Zo… even ongegeneerd uitbuiken. Wat kun jij lekker koken! Ik mag wel op mijn lijn gaan letten, want dit wreekt zich op dan duur.”

Ik stond op. “Belieft mevrouw nog een kopje koffie?” “Lekker! Een espresso graag.” Even later pruttelde het koffieapparaat en spuwde twee espresso uit. “En mag ik mevrouw trakteren op een sigaar uit eigen doos?” Ze keek me achterdochtig aan. “Dit klinkt me teveel Monica Lewinski-achtig in de oren… Wat bedoel je?” Ik zuchtte en pakte de doos chocola die ik haar gegeven had. “Dirty mind… Ken uw spreekwoorden en gezegden!” “Oh, bedoel je dat…” Ze grinnikte en pakte een chocolaatje. “We zullen maar zeggen dat we vandaag genoeg lichaamsbeweging gehad hebben. Een chocolaatje kan er ook nog wel bij.” Ik ging naast haar op de bank zitten. “Nou, dat zou je inderdaad wel zeggen. Wat dacht mevrouw van: een persoonlijk record op de Coopertest, gevolgd door een halve dag shoppen in Arnhem en twee redelijk intensieve vrij-partijen inclusief vijf orgasmes uwerzijds? Da’s een redelijke inspanning, naar wij dachten. Dan gaat een goede maaltijd er wel in.” Ze leunde naar me toe en zoende me. “Gekke vent. En doe maar een stuk of zeven orgasmes. Na vijf raakte ik de tel kwijt.” “Oh? En ik dacht dat jij zo goed kon rekenen…”

Ze kneep in mijn neus. “Soms hé… Soms ben je onuitstaanbaar.” Joline trok haar benen op de bank en sloeg haar rok er overheen. “Maar... vertel eens wat over jouw familie… mijn ouders ken je ondertussen, maar van jouw familie weet ik nog niets, behalve wat onwaarschijnlijke leugens over je zussen.” Ik zuchtte overdreven. “Tja, mijn zussen… Nee, bij het begin beginnen. Mijn vader Karel is binnenhuisarchitect in Amersfoort, en een redelijk succesvolle ook. Mijn moeder Chantal en ik hebben dezelfde titel, echter zij zit meer in de bouwkundige kant dan ik. Mijn ouders? Harde werkers, maar héél close. Hebben aan één blik genoeg om te weten hoe de ander denkt. Mijn moeder is de lijm in het gezin, mijn vader de sfeermaker. Hebben elkaar ontmoet in een jeugdorkest. We waren vroeger, toen wij nog klein waren een heel hecht gezinnetje. Veel muziek in huis.

Mijn vader speelt niet onverdienstelijk chello, mijn moeder piano. En die muzikale genen werden ook doorgegeven. Mijn zussen, Clara en Melissa spelen allebei viool en ik rommel wat op de bugel. Thuis was er altijd muziek en het was meestal gezellig. Een veilige haven.

En mijn zusjes… Tja, wat zal ik ervan zeggen? Er zijn jaren geweest dat ik ze vervloekte. Zij waren altijd populair. Dat begon meteen toen ze in de brugklas van de middelbare school zaten. Ik zat in mijn eindexamenjaar, en zij in de brugklas. Men wist in no time wie “The red twins” waren. Knappe meiden, nog steeds. Vrijwel net zo lang als jij, beiden roodblonde haren en groene ogen, mooie figuurtjes met iets meer borstpartij dan jij hebt en over hun benen heb ik het vorige week al gehad. Levensgevaarlijk voor de mannelijke populatie.

Ze hadden altijd een hele schaar vriendinnen en vanaf de brugklas zwermden er ook potentiële vriendjes omheen. Soms zat hun hele klas bij ons thuis. In hun 2e middelbare schooljaar ging ik in dienst. Veel weg. Slapen op de kazerne, alleen in het weekend thuis, of niet omdat we op oefening waren. En tijdens zes maanden Bosnië en vijf maanden Afghanistan kom je ook niet elk weekend thuis. Toen ze in hun eindexamenjaar zaten ging ik uit dienst en studeren. Ik was toen wat meer thuis en heb vanaf de zijlijn wat escapades van hen gevolgd en hen op gezette tijden ook op hun flikker gegeven als ze weer eens stom gedaan hadden.

Want ondanks hun knappe toetjes waren ze best wel naïef: met de verkeerde jongens meegaan, afspraakjes maken in de straat achter ons huis, er geen rekening mee houdend dat hun grote broer hen vanaf de bovenverdieping in de gaten hield en af en toe met harde hand naar binnen haalde…

Kortom: mijn pa en ma hadden hun handen vol met hun potentiële vrijers en soms ik ook. Sinds ze studeren, allebei biochemische wetenschappen, wonen ze in één flatje in Wageningen. Sinds die tijd zijn we, zij en ik, veel meer een team geworden; we nemen elkaar natuurlijk vaak in de maling, maar ze weten dat ze, wat er ook gebeurd, altijd bij hun grote broer terecht kunnen. Ze logeren hier regelmatig. Eerst altijd met z’n tweeën, later brachten nog wel eens een vriendje hier naar toe, en dat deden de dames dan apart. “Vleeskeuring” noemden ze dat; dan mocht hun grote broer (achteraf) een oordeel vellen over het vriendje in kwestie. Overigens waren die vriendjes stuk voor stuk geen partij voor de meiden. Ze aanbaden hen, kusten zo ongeveer de grond waarover ze liepen, maar daar hadden de dames maling aan; die hadden iemand nodig die ze af en toe op hun flikker gaf, iemand waar ze tegenop konden kijken… Ik verdenk ze ervan dat ze, zeker in het begin, de vriendjes wel eens wisselden…”

Joline zat lekker tegen me aan. Ze giechelde. “Dat lijkt me wel wat. Een tweelingzus om ervaringen mee te delen… “Hoe vind jij dat hij zoent?’ ‘O, meid, hou op! Het leek wel of ik met een kameleon aan het kussen was… Z’n tong zat bijna achter in m’n keel! Jan deed het veel subtieler…’ ‘Tja, pech voor je, die heb ik nu…’ Haar hand kroop in de mijne. “Maar lijken ze dan zoveel op elkaar dat zelfs hun vriendjes ze niet uit elkaar kunnen houden?” Ik knikte. “Als die twee willen, kunnen ze vrijwel iedereen foppen. Alleen Ma maakt nooit fouten. Pa en ik zelden. Ik kan ze onderscheiden door hun stem. Daar zit een miniem verschil in: Clara heeft een iets… hoe zeg je dat… vollere stem dan Melissa. Ze weten niet dat ik hen daardoor onderscheid, en dat wil ik zo houden. Anders maken ze ook mij helemaal gek. Gelukkig heb ik een goed gehoor; zodra een van de twee begint te praten hoor ik het meteen. Zal wel door mijn voorliefde voor klassieke muziek komen.” “Jaja, Bach is goed voor elk, of zo…

Nu je het daar toch over hebt: de CD is al een tijdje afgelopen. Zal ik een nieuwe opzetten? En zullen we weer naar binnen gaan? Het begint wat frisser te worden.” “Da’s goed, dan kun je binnen je rok weer omhoog doen. Kan ik weer van je benen genieten…” Ze glimlachte naar me. “En ik van jouw vingers… Kom!” Even later stond de bank weer binnen en waren de ramen dicht. De halfvolle maan zorgde voor een schemerachtig licht in de kamer en “Das wohltemperierte Klavier” vulde de kamer met heldere klanken.