Vrijdag 19 juli. Wakker worden rond kwart voor zeven. Vandaag werd de twaalfde tourrit gereden. Straks kwam de meute hier voorbij. De jongens werden ook wakker. Handdoek rond onze kont, naar buiten, achter het gebouw de weide naar beneden, tussen de bomen een leuke rivier, zo’n anderhalve meter breed en bijna een meter diep. Een mooier bad kon men zich niet dromen. Handdoek op de boord en hupsake het water in. Meteen plassen ! En lachen hoe onze penissen weg krompen door het koude water. Boys zijn het mooist als hun piemel zijn normale vorm heeft, slap, half weggedoken. Voorbeeld van Griekse mannelijke schoonheid. Ons in het water laten zakken. Elkaar nat spuiten. elkaars rug wrijven en even, heel even maar aan elkaars zakje en piemel voelen. Het water uit, handdoek rond ons kontje, terug door de weide en drogen in de zon. Buiten ontbijten. Kijken hoe de dagsupporters aankwamen. Tegen tien uur was nergens nog een plaatsje vrij. De boys in hun mini zwemslipje met de leeuwenkop vooraan. Plots claxonneerde een chauffeur furieus.
- Hé, Jaak !
Ik keek. Nee zeg, Tom, een oud-scoutskameraad. De auto stopte. Ik zag niet meteen wie de chauffeur was. Tot die zich naar rechts draaide. Steven, ook een oud-scoutskameraad.
- Hé, zeg, wat een verrassing !
- Potferd, nergens nog een plaats !
Ik keek naar de villa aan de andere kant van de weg. De oprit was vrij.
- Kom, zegde ik.
Tom reed wat achteruit en ik liet hem de oprit oprijden. De eigenaar kwam buiten. Ik gaf hem 20 euro en raadde Tom aan verse aardbeien te kopen. Hij deed het, vier bakjes ! De fransman was dol gelukkig.
- God, zeg, lachte Tom, jij kent er wat van om parkeerplaats te scheppen.
Ze campeerden op zo’n dertig kilometer van Plateau de Beille, aankomst van de rit die dag,.Ik bekeek Tom.
- Ja, kameraden van bij de scouts hé…
Tom lachte.
- Seksvrendjes, vroeg ik op de man af.
- Zo kun je het noemen, hé… Je kent dat hé ! Je ligt met enkelen samen in een tent en dan is er een die vraagt of je al zaad hebt, en ja dan moet je dat ook bewijzen hé !
- En bewijs je dat nu nog altijd ?
- Wat denk je ? Twee weken samen in een stacaravan…
De boys waren er bij gekomen.
- Hélaba, Jaak, wat is dat ? Vriendjes van jou ?
Ik legde uit dat het cursisten van mij waren. Ik zag hoe Stevens ogen de halfnaakte boys aftastten. Het was vlug geregeld, Tom en Steven bleven bij mij tot de renners voorbij waren. Ze trokken hun shirt uit en droegen nog een kort broekje. Ze waren even oud als ik. Ik bekeek hun blote borst. Een en al spieren. Ja, ze gingen twee maal per week fitnessen. Herinneringen ophalen van onze scoutsgroep Parsival. Jammer, toen ik negentien was zijn mijn ouders verhuisd en verliet ik die groep. Tom en Steven bleven in de groep en geleidelijk aan vonden ze meer en meer in elkaar. Nu woonden ze al zo’n tien jaar samen. Ik merkte hoe die Steven voortdurend de boys volgde met zijn ogen. Nu ja, ze waren ook meer dan aantrekkelijk, zo bijna volledig naakt.
Toen ik even in de camper binnen liep kwam Frederik bij mij.
- Zijn dat homo’s ? vroeg hij.
- Ja. Toffe gasten, antwoordde ik.
- Ja, ja, ik zou ze wel eens in hun blootje willen zien.
- Meen je dat ?
Ik keek Frederik aan. Hij knikte. We bekeken snel hoe we dat konden aanvatten. Terug naar buiten. Frederik sprak zijn twee kameraden aan.
- Zeg Jaak, we lopen eens tot aan de beek, zegde Frederik.
- Loopt hier ergens een beek ? vroeg Tom.
- Ja, daar beneden de weide.
- Kun je er zwemmen ?
- Nee, maar wel verfrissen en lol maken.
Tom en Steven keken elkaar aan.
- We gaan mee, beslisten ze. Als er lol te maken is, dan willen we er bij zijn, hé !
Hopsaké, gelukt ! Met zijn zessen de weide door, tussen de struiken en enkele bomen tot aan het beekje. De boys! Ik moest bijna lachen. Hop, hun broekje uit en als poedelnaakte puitjes sprongen ze in het water.
- Amaai zeg, riep Steven uit, die zijn ook niet van gisteren.
- Doen we mee ? daagde ik uit.
Ze knikten. Broekjes, slipjes uit, schoenen uit. Tom en Steven en ik naakt het water in. Stoeien. Water tegen elkaar opwerpen. Lachen. elkaar omver trekken. Minuten lang. Hijgend uitblazen op de boord van de beek. Frederik bleef in het water en showde zijn lichaam. Wat een atleet ! Brede borst, ingetrokken buik. Een echte sixpack waard. Door het koude water was zijn penis helemaal ingekrompen en zat midden een bosje krullend schaamhaar met moeite over de twee balletjes die dicht tegen zijn buik gedrumd hingen. Een echte Griekse atleet ! Steven kreeg een erectie.
- Héhé, “pietje snot” wordt wakker, lachte ik.
- Tedju, wat wil je met die jeugd hier bij ons.
- Ja hé, zegde ik.
- Miljaarde… Al dat jong zaad !
Het bleef even stil. Frederik had zijn piemel in zijn hand genomen en schoof de eikel bloot. Steven kon zich niet houden;
- Zeg, boy, moet ik je zuigen misschien ?
- Durf je ? vroeg Frederik.
Twee, drie minuten later lagen we met zes koppels in het schaarse gras langs het beekje. Tom tussen de benen van Pieter, Steven tussen die van Frederik en ik bij Werner. Likken, zuigen, balletjes voelen, sperma smaken, sperma inslikken, zuchten, een druppelende lul aflikken. Ik bekeek mijn twee ex-scoutsvrienden. Zoals die daar bezig waren ! En kijk, Steven ging op zijn rug liggen, nodigde Frederik uit op zijn buik te gaan zitten en hem te melken. Die deed het ! Pieter deed hetzelfde bij Tom. Werner keek me aan. Ik knikte. Lang duurde het niet of ik voelde het legerheer van spermasoldaatjes op marcheren ergens van diep in mijn buik, stormend om als eerste buiten te geraken. Ik schreeuwde. Ik spoot. Tom brulde en Steven zuchtte heel diep.
We wandelden terug naar mijn camper.
- Wie had dat gedacht ! zegde Tom.
- Ja hé !
De weg was ondertussen vol gelopen met wielersupporters. Wij aten snel broodjes met beleg en dronken een biertje. De boys in hun mini-zwemslipjes hadden veel bekijks. Dat wisten ze zeker. Ze liepen wat heen en weer en lieten zich echt bekijken. Toen ze zelfs een kleine spurtcompetitie hielden op de baan, kregen ze applaus. Ze lachten en genoten van de aandacht.
Zoals elke dag, ook nu een laaiend enthousiasme als de renners voorbij kwamen midden een geroep en gejuich van de toeschouwers en een getoeter en geclaxonneer van de volgauto’s en motoren.
Renners voorbij, de toeschouwers in massa naar hun auto. Afscheid nemen van Tom en Steven. Zelf even de kaart raadplegen. En om vijf uur ook vertrekken Via Montpellier richting Béziers, een tweetal uur rijden als er niet te veel verkeer was. Het eerste uur konden we amper veertig per uur rijden. Dan sneller op de A9 tot Narbonne, omhoog naar Pouzols en terug oostwaarts richting Béziers. Na zo’n drie kilometer was er links een soort industrieterreintje met een Intermarché-winkel. Vlak ervoor langs de weg een parkeerstrook waar reeds drie caravans stonden. Ik keerde en parkeerde achter die caravans. Er was nog plaats voor twee andere wagens. Jammer, geen bomen noch struiken en ook geen water in de omgeving. Het was half acht. Zo snel als we konden naar de superwinkel die open bleef tot acht uur. Eten kopen en drank. Met elk een tas goederen terug naar onze mobilhome. Het parkeerstrookje stond bomvol. Kennis maken met onze buren, allen Fransen. Nee, die helemaal vooraan de rij was een Belg, dan nog een Vlaams gezin uit de streek Oudenaarde. Vader Antoon, moeder Ria, achttienjarige dochter Suzanne en veertienjarige zoon Geert. Natuurlijk samen met die Vlamingen de avond doorbrengen. Samen eten, wat we hadden delen. Mijn boys zaten natuurlijk samen met Suzanne en de jonge Geert. Deze laatste hoorde over die leuke mini-slipjes.
- Hé, leuk zeg !
Werner haalde er twee.
- Zijn die geschikt die voor jou ?
Geert hield er een voor zijn onderbuik.
- Trek er eens eentje aan, zegde zijn ma.
Geert liet het zich gene tweemaal zeggen. Hup, hup, hup, zijn sandalen uit, zijn broekje uit, zijn slipje uit, en zonder enige schaamte stond dat kereltje daar in zijn blootje, bekeek nog eens dat leuke slipje en trok het dan langzaam aan Het paste hem als gegoten.
- Ma, je gaat ze toch kopen hé !
Fier als een pauw bleef Geert de heel verdere avond zo in slip met de leeuwenkop op rondlopen.
- Haha, lacht zijn pa, ’t is eerder een welpje hé !
- Zêêêggg, protesteerde Geert.

Rond half elf hoorden we het in de verte rommelen. Vanuit het zuiden zagen we donderwolken groeien. Het rommelen werd donderen. Bliksemschichten doorkliefden het hemelruim. Tegen elf uur trokken we naar binnen. Ja, de boys hadden zich geamuseerd. Die Suzanne is een toffe meid, wisten ze te vertellen en niet zo uitdagend als die Beatrijs van enkele dagen voordien. Ja, en die Geert was ook niet op zijn tong gevallen.
- Tof kereltje, zegde Pieter.
- Zeker.
- Zou die al rukken ? vroeg Werner.
- Misschien wel. En dan ? Kinderspiel zoals bijna iedereen meemaakt.
- Laat die jonge puber echt eens puber zijn, onderbrak ik. Daar blijft iedereen met zijn poten af !
Ja, ja… zegde Werner.
- Er is verleden jaar een hele zaak geweest bij ons op school, begon Frederik. Er is een knapenkoor, jongens van twaalf tot veertien of zo. Elk jaar komen er nieuwe bij en elk jaar vallen er af. Eens de baard in de keel moeten ze het koor verlaten. en meneer Dubois, de koorleider had er niets beter op gevonden dan zelf te onderzoeken of sommigen straks de baard in de keel zouden krijgen. ze moesten bij hem gaan, hun broek en slipje laten zakken en hij bekeek ze. Goed bedoeld hé, maar ja. Een jongenvertelde dat thuis en die ouders furieus naar de directeur. Gevolg ? die leraar werd geschorst. Hij had ze zelfs niet aangeraakt !
- Ja, dat ligt gevoelig hé.
Buiten kletterde de regen tegen onze mobilhome en hoorden we de een donderslag na de andere, net of alle demonen van de hele hel vierden hun duivelskermis. We kleedden ons uit, helemaal. Geen zin om meteen ons bed op te zoeken. Pieter en Federik zaten op het opengeklapte bed, Werner en ik elk op een van de passagierszetels. Af en toe even opwippen bij een keiharde donderslag. Ik merkte hoe Pieter aan zijn penis voelde. Die stond zo stijf als die maar stijf kon staan.
- Hé, ben jij ziek ? lachte ik.
- Waarom ?
- Wel jouw pierlewietje zit vol etter…
- Zèèègggg… Dat is omdat ik gezond ben.
Frederik bekeke zijn neef.
- Olalala… dat moet daar uit hé, al die etter…
Meteen duwde Frederik zijn neef op zijn buik, duwde de benen van Pieter uit elkaar en knielde er tussen. Werner en ik knielden meteen ook op het bedn, elk aan een kant van Pieter. We duwden Pieter half omhoog zodat hij geknield zat, voorover steunend op zijn handen. Zijn stijve lul wees recht naar beneden en zijn klokkenspel bengelde tussen zijn bijen. Frederik trok Pieters billen uit elkaar en begon het jongenskutje te likken. Werner omklemde de lul van Pieter. Een hand van mij voelde aan de twee klotenballetjes. Pieter lachte. Frederik likte het anusoog, Werner trok met zijn ene hand het penisvel helemaal naar achteren terwijl vingers van zijn andere hand over de felrode keiharde eikel wreven. Mijn hand kneedde zachtjes de balletjes. Een bliksemschicht en tezelfdertijd een donderende slag. Pieter rukte zich los en viel op zijn rug. Zijn sperma spoot in een wijde boog uit zijn open gapende pisgaatje en pletste op zijn buik. Hij schudde helemaal en schreeuwde.
- O… Aaaahhhhh…. Oôôô…..
Werner greep naar de spuitende zaadpaal en molk de laatste druppels er uit. Mijn hand greep naar de frêle ballenzak en trok er aan. Pieter sloeg zijn handen op het bed.
- Nee… Nee….
Pieter viel stil. Zijn penis werd slap. Zijn gezicht glunderde.
- Ooooo…. Whaw !
- Leuk , vroeg ik.
- Ja… Nee zeker !
Werner en Frederik molken zichzelf. Ik keek toe. Nee, zelf geen zin om te spuiten.
- en jij ? vroeg Werner toen hij zijn zaad op een blad keukenpapier gespoten had.
- Ja, en jij ? vroeg Pieter.
- O, nee…
- Nee ? Momentje.
In geen tellen lag ik op mijn rug, Pieter schrijlings over mijn borst en duwde mijn armen achter mij tegen het bed, zijn slappe lul tegen mijn lippen. Wie greep mijn penis vast ? Wie grabbelde in mijn ballen ? Ik zou liegen als ik zegde dat ik er niet van genoot. Alles begon te draaien in mijn hoofd. Ik spoot. Ik riep. Ze deden voort. Ik spoot mezelf leeg.
- En ? vroeg Pieter;
- Deugnieten ! zuchtte ik.