Je zal maar een sportieve, goed uitziende jongeman zijn van 29 jaar, in de kracht van je leven, getrouwd met het mooiste meisje van de klas die graag rond haar 30e moeder wil worden en erachter komen dat je onvruchtbaar bent. Gelukkig zijn er tegenwoordig alternatieven zoals IVF, zaaddonoren met vergoeding door de ziektekostenverzekering, maar stel dat je daar om wat voor reden dan ook, geen gebruik van wil of kan maken? Ik heb van zeer dichtbij mogen meemaken wat voor een impact dat kan hebben op zo’n jong stel omdat die jongeman waar ik het over heb, mijn jongste zoon Robert is.

Robert is altijd al een sportieve, humoristische en gezonde knul geweest waar de meisjes mee wegliepen. Hij had duidelijk een flink deel van mijn DNA, haha! Al vroeg kwamen de mooiste meisjes bij ons over de vloer. Iets waar ik uiteraard geen bezwaar tegen had en als trotse vader alleen maar aanmoedigde. Heel wat anders dan hoe ik mij richting mijn 4 (!) dochters tijdens hun opvoeding opstelde; die mochten bij wijze van spreken het huis niet uit! Maar daar zal ik als vader niet de enige in zijn. Robert was ondanks zijn populariteit onder de meisjes en jonge vrouwen behoorlijk serieus op dat gebied (zal het DNA van zijn moeder wel zijn) en had niet regelmatig een ander vriendinnetje zoals zoveel van zijn leeftijdgenoten en vrienden. Zo serieus dat hij op zijn 24e trouwde met Mirjam, in mijn ogen niet alleen het mooiste meisje van de klas maar zeker ook van de stad of zelfs provincie. Robert en Mirjam kenden elkaar al vanaf de lagere school en hun vriendschap ging in de loop van hun tienerjaren uit en aan. Een klassieker. Mirjam was niet alleen bloedmooi en de goedheid zelve, maar was platgezegd gewoon een vreselijk lekker ding en een perfecte creatie van moeder natuur. Een natuurlijke flirt en met haar lange benen, slanke figuur, lange donkere haren en blauwe ogen (!) was ze een vrouw die je aan de Cote d’azure verwacht. Flanerend op hoge hakken over de boulevards, heupwiegend in strakke broeken, strakke jurkjes of korte rokjes. Je verwacht haar verschijning minder in het altijd zompige bewolkte Nederland. Mirjam had een kont waar ik uren naar kon kijken en perfecte Ccup borsten waar ze zich nooit voor schaamde om die extra onder de aandacht te brengen. Mirjam en Robert waren wat uiterlijk en karakter betreft dus het ideale koppel. Geen wonder dat ze elkaar al in hun prille tienerjaren op het voortgezet onderwijs serieuzer hadden gevonden in een relatie. Mirjam was ondanks haar Zuid-Europese verschijning een nuchtere Hollandse meid en had samen met Robert allang bepaald dat ze rond haar 30e een gezinnetje wilde stichten. Huisje, boompje, beestje. En daar is niks mis mee. Hoeksteen van de samenleving!

Ik wist niets van Robert zijn problemen rond onvruchtbaarheid tot die bizarre dag in september waarop hij mij belde en vroeg om een ‘vader-zoon’ gesprek op korte termijn. Dat klonk zorgwekkend en het eerste waar ik aan moest denken was dat Mirjam en Robert uit elkaar zouden gaan. Een van de twee, zo kon ik mij met gemak voorstellen, was ongetwijfeld vreemd gegaan. Of zoiets. Diezelfde avond nog had ik afgesproken met Robert in een klein gezellig restaurantje in de stad. Robert was duidelijk nerveus en nadat de leuke serveerster bijna flirtend met Robert onze menukeuze had opgenomen begon hij te vertellen. Het eerste wat hij zonder omwegen zei was “Pap, ik kan geen kinderen maken, ik ben onvruchtbaar”. Ik ben redelijk snel met verbale ad-rem reacties maar op dat moment wist ik even niets te zeggen. Was dit een grap van hem? Zo ja, dan was het een beetje bizarre grap. Of was het een grappige inleiding tot een heel andere mededeling? Ik keek Robert vragend aan. Het was dus geen grap en in sneltreinvaart begon Robert heel nuchter te vertellen over zijn probleem en over het ‘huisje, boompje, beestje’ met Mirjam zoals ik hier al eerder vertelde. Ik kreeg geen hap meer door mijn keel toen het nieuws mij als een mokerslag trof. Dat betekende dus geen opa worden op korte termijn (vond ik heel egoïstisch overigens prima, want voelde me nog veel te jong voor een opa) maar heftiger was dat Robert geen vader kon worden. Hij had het er duidelijk moeilijk mee, “Je weet niet hoe ik me voel! Mijn mannelijkheid is weg en ik kan Mirjam niet eens gelukkig maken!”. We zaten zwijgend te eten waarbij ik de smaak van het eten niet eens proefde en zowel Robert als ik de leuke blikken van de serveerster niet opmerkten. Positief als ik was zag ik ook wel oplossingen. Spermabanken (noemden ze die nog zo?) waren er ten slotte niet voor niets en via de ziektekosten verzekering werd tegenwoordig een hoop vergoed in onze verzorgingsstaat. Toch?

En ik had een dubbel gevoel. Want bizar genoeg had ik na jaren aarzelen op mijn 50+ besloten mij te laten steriliseren. Mijn vrouw was nog steeds aan de pil en wilde daar al jaren vanaf, wij wilden na 6 kinderen geen uitbreiding meer en het was voor mij ook veiliger als ik af en toe een avontuurtje had met een leuke dame. En dat laatste gebeurde nog wel eens. Daarover wellicht later meer haha. En heel dubbel had Robert juist het tegenovergestelde probleem. We bespraken IVF maar dat hadden ze allang onderzocht en zou een tergend lang en onzeker proces worden. Op welgemeende vaderlijke bezorgde toon begon ik ook het fenomeen ‘spermabank’ te bespreken met Robert. “O pa, daar hebben we uiteraard allang over gedacht en zijn er zelfs paar keer geweest!”. Ik zei niets en keek hem aan “Maar dat wordt niets en willen we niet”. “Helemaal niet met zaad van een andere man! OK, ja dan wordt het een stuk lastiger en ik vroeg hem waarom niet “Tja……wij willen echt een kind van mij met mijn genen zeg maar. En je kan tegenwoordig niet 100% anoniem blijven als spermadonor en moet er niet aan denken dat ons kind later op zoek wil naar zijn biologische vader als hij erachter komt of zo. Of dat die vader op zoek gaat. Nee dat willen we echt niet!”. Ik kon me daar wel wat bij voorstellen, maar dan werden de opties wel heel klein. Een ander ongewoon maar creatief idee kwam bij me op “En ehhh, je broer? Weet hij hiervan? Zou hij geen ehhh donor willen zijn?”. Robert keek me aan en zei “Nee die weet er niet van en wil ik ook zo houden. Alleen jij en ik en uiteraard Mirjam weten hiervan en willen we zo houden. Maar ik snap je opmerking wel want ook daar hebben wij over nagedacht, maar dat willen we niet pa. En trouwens hij woont ver weg in Australië”. Zwijgend aten we door, allebei verzonken in onze eigen gedachten en ik liet dit verpletterende nieuws op me in werken waarbij ik te doen had met de 2 tortelduifjes. Robert had duidelijk nog niet alles gezegd wat hij wilde zeggen merkte ik aan hem en vroeg hem of er nog wat anders was of iets waarmee ik hem kon helpen. Waarbij ik me niet kon voorstellen dat er daadwerkelijk iets was waar ik als vader iets aan kon doen. Dit was iets tussen Robert en Mirjam. Dat bleek echter anders te liggen.

“Ehhh, pa” begon Robert duidelijk zenuwachtig “Er is inderdaad wel iets wat ik aan je wil vragen”. Ik keek hem aan, nog steeds niet wetend waar ik in hemelsnaam mee kon helpen. Robert zei daarna niets en we keken elkaar in de ogen. En opeens viel bij mij het kwartje. “Je wilt dat ik donor word?” vroeg ik met enigszins hese stem. Robert was duidelijk en snel met zijn antwoord, hij knikte en zei “Ja klopt”. Het was even stil tussen ons waarbij we elkaar aan bleven kijken hij vervolgde “Dit is het meest bizarre wat ik ooit aan je gevraagd heb maar Mirjam en ik waren het er eigenlijk snel over eens dat dit een hele mooie oplossing kon zijn voor ons. Ik bedoel…”. Robert slikte even “…. Ik weet dat het maf is maar in dat geval houden we het tussen ons drieën en ja ….. als er iemand is die gezond sperma heeft ben jij het wel met 6 kinderen! En weetje…. Jij hebt ook de juiste genen…..ons DNA dus tja….. ik weet het anders ook niet meer!”. Ik wist voor de zoveelste keer die avond niet wat ik moest zeggen en merkte niet eens de charmante serveerster op die vrolijk met de dessertkaart naast me stond. “Willen jullie nog een toetje?” vroeg ze met een lief stemmetje en dat brak de vreemde sfeer aan het tafeltje even. We bestelden koffie (helaas voor de serveerster) en Robert ging verder mij te overtuigen dat dit voor hem en Mirjam de beste oplossing was. “Ik weet dat ik je overval hiermee pa, maar Mirjam en ik hebben echt alle opties onderzocht en denken dat dit de beste is : alleen 3 personen weten ervan en ons kind heeft ons DNA. Het is alleen ethisch wel raar en kan me voorstellen dat je dat niet wilt. Je zou dan ten slotte zowel opa als de vader zijn. En uiteraard moet je nog sterk zaad hebben he op je leeftijd haha”. Ik liet het allemaal nog steeds op mij inwerken en het enige ad rem antwoord wat ik gaf was “Nou dan ben je mooi op tijd want over een paar weken ga ik er een knoop in laten leggen”! Ondanks de nog steeds rare situatie moesten we er allebei om lachen. “Ja dat weet ik pa” zei Robert en ik was op mijn beurt weer verbaasd omdat alleen mijn vrouw daar van wist. “Hoe weet je……??” begon ik en Robert moest weer lachen. “Zoals altijd heeft mama haar mond weer voorbij gepraat pa! Maar heel eerlijk was dat wel voor mij en Mirjam de reden waarom we juist op dit idee kwamen! Ons probleem en jouw luxe probleem! Haha.”. Ja, dat was precies mijn gedachte ook een paar minuten geleden. Vader en opa….. ik liet het even stilzwijgend op me inwerken en was nog niet helemaal overtuigd dat ik daar mee kon leven. Van de andere kant…..als het geheim kon blijven en ik kon daar mijn ongelukkige zoon mee helpen. En veel families hebben zo hun familie geheimen….

“Tja Robert” begon ik “Ik moet er nog even over nadenken maar kan jullie beredenering wel volgen. Maar als we hier met ons drieën volledig achterstaan moet ik wel snel een afspraak maken met de spermabank want over een paar weken heb ik die afspraak.

Robert keek me aan en er was duidelijk nog iets. “Pa, dat willen we niet. We willen niet dat geregistreerd staat dat mijn eigen vader donor is en zijn schoondochter zwanger wordt van hem ….. ik weet niet eens of dat kan en mag trouwens van zo’n bank en de wetgeving”. Tja, dat wist ik uiteraard ook niet maar hoe wilde Robert dan dat ik…. SHIT! Op dat moment viel het 2e kwartje bij me en keek ik met grote ogen Robert aan die zag dat ik het doorhad. “Robert jongen” begon ik stamelend “Je bedoelt…….??”. Robert knikte en zei “Ja op de natuurlijke manier zeg maar”. Ik keek hem goed aan om te zien of hij geen grap maakte en mij zat te stangen. Dat kon hij van mijn 6 kinderen de beste. Deze keer niet en hij bleef bloedserieus. In mijn lijf gebeurde een paar dingen. Ik begon het erg warm te krijgen en volgens mij kreeg ik een rood hoofd en nek en in mijn broek begon er wat te kloppen. En dat laatste was beschamend uiteraard. “Robert dit kun je niet menen!” zei ik “Je vraagt me om met ehhhh (ik keek even snel om me heen) Mirjam naar ehh…. Bed te gaan?”. Robert knikte nogmaals en zei “Ja en we staan er allebei achter. Wat ik al zei pa, alleen wij drieën zullen hiervan weten. Niemand anders en al helemaal geen spermabank”. Ik kreeg het nog warmer en vroeg “Maar staat Mirjam daar volledig achter? Weten jullie het zeker? Dit is toch heel ongewoon Robert?”. En hij antwoordde “Ja we staan erachter anders zit ik hier nu niet met knikkende knieën pa, en zo ongewoon is het niet. Wij zijn hier al best lang mee bezig en hebben via een forum bijvoorbeeld contact gehad met een lesbisch stel waarvan er één via de natuurlijke weg bewust bevrucht is door de broer van de ander. Je wilt niet weten hoe vaak dit in volledige harmonie gebeurt in deze situaties.”. Nee dat wilde ik niet weten. Of eigenlijk ook weer wel. “Maar jongen, dit moet voor jou vreselijk zijn en je cijfert jezelf helemaal weg voor Mirjam en haar…..ehhh jullie geluk! Ik vind dat heel moedig van je en ben trots dat je daar zo openlijk over durft te spreken”. En dat was ik ook terwijl mijn pik zacht kloppend in mijn slip zat en vreemd genoeg alle ethische twijfels over tegelijk opa en vader zijn opeens waren verdwenen. “Laten we hiernaast een biertje nemen Robert en het er nog even over hebben. Hier hebben de muren oren” en knikte richting het serveerstertje wat nog steeds opvallend flirtend richting Robert keek. Ik rekende af en liepen zwijgend naar het café ernaast en gingen aan een tafeltje zitten in een stille hoek. We spraken pas weer nadat we een eerste slok van een koud biertje hadden genomen. “Hoe stel je dit allemaal voor Robert?” vroeg ik “Ik bedoel….. ik kan toch niet zomaar….tja…..ik bedoel…..we moeten dit toch voorbereiden?” Robert moest lachen om mijn onhandige woorden, iets wat hij totaal niet bij mij gewend was. “En weetje Robert, ik ben nu 52 en wie weet is mijn zaad niet meer zo sterk als vroeger….. wie weet moet ik dat eerst laten testen.” Robert dronk in één teug zijn glas leeg, zette het neer en zei “Hoe ik het mij voorstel…..ja eigenlijk wil ik mij daar niet teveel bij voorstellen pa, maar ik denk een beetje zo als bij zo’n bank. Je komt binnen, leest wat pornoblaadjes of kijkt een filmpje enne……rukt wat en dan klaar. Ik zal blaadjes klaarleggen bij ons in de badkamer haha!”. Ik moest ook hard lachen om zijn bizarre humor maar snapte wat hij bedoelde. Geen hele show en uitgebreide seks met Mirjam. Ik snapte dat wel. “Nouja….in ieder geval geen hele show pa, gewoon beetje als bungy jumpen : je bereid je voor, gaat naar boven en springt zonder veel na te denken naar beneden!” We moesten allebei lachen en bestelden nog een biertje. “Tja” begon ik “Maar de kick bij bungy jumpen is juist het springen en je hoort wel eens dat het nog spannender is dan een orgasme!”.

Robert keek me aan “Ja dat laatste is dus ook de bedoeling pa! En dan snel weer naar beneden haha”. We waren allebei stil en keken een beetje onwennig rond naar de anderen in het café. Niemand had ons uiteraard gehoord en niemand keek ons vreemd aan. Wel vreemd was de nog steeds zacht kloppende pik in mijn broek. Vreemd maar ook een gezond teken. “Dus je doet het pa?” vroeg Robert. Ik knikte “Ik ben er geestelijk nog niet helemaal uit en jullie zijn met dit idee al verder dan ik maar lijkt me gezien jullie eisen een hele mooie oplossing ja. Alleen kan ik me voorstellen dat deze natuurlijke manier wel heel schokkend is voor jullie. En voor mij.”. En dat laatste loog ik een beetje. Robert stond op, liep om het tafeltje heen en pakte mij van achteren stevig beet. “Dankje pa!” zei hij met trillende stem “Ik vind het doodeng en dit blijft ons geheim maar vind het zo fijn voor Mirjam!”. En dan bedoelde hij uiteraard haar aanstaande moederschap en niet dat ik met haar het bed in zou duiken….. Uitgaande dat ik nog sterk zaad had en toen ik nogmaals voorstelde om dat te laten testen hoefde dat niet van Robert “Ik weet zeker dat alles gezond is bij je pa!”. Hij ging weer zitten en met een brok in mijn keel van zoveel intieme emotie bestelde ik een derde biertje. Robert begon te vertellen dat Mirjam al zoveel hiermee bezig is geweest dat ze precies wist op welke dag en zelfs tijdstip ze op haar vruchtbaarst was. “Onze kalender staat er vol mee, thermometer ligt altijd naast haar, noem maar op” legde Robert uit “Ze weet precies het juiste moment en eigenlijk denken wij eraan dat jullie elkaar 2x ontmoeten. Een keer vlak voor dat vruchtbare moment en 1x vlak daarna. Dus zeg maar 2 dagen achter elkaar. Dat zou voldoende moeten zijn toch?”. Ik knikte met rood hoofd en nog sterker kloppende pik. Ja dat zal voldoende moeten zijn! 2x naar bed met Mirjam. Mijn bloedmooie slanke lieve schoondochter! Pffffff wat een gedachte! “Dus eigenlijk 2 gekke bizarre dagen pa en daarna alles vergeten en genieten dat je opa wordt!”. Ik knikte “En jij vader jongen!” Robert zijn ogen werden troebel “Ja ik vader en Mirjam moeder!”. We lieten voor de zekerheid het vierde biertje maar staan al was ik wel aan wat sterks toe. Ik rekende af en we liepen naar onze auto’s. Daar aangekomen omarmden we elkaar en barste Robert in tranen uit. Waarbij ik gelukkig op dat moment geen kloppende pik in mijn broek had. “Dankje pa” snotterde hij “hoe raar dit ook klinkt allemaal!”. Ik klopte hem op zijn rug en we lieten elkaar los. “O nog een vraag trouwens” zei ik “Op welke termijn willen jullie dit doen? Ehhhh hiermee beginnen?”. Robert antwoorde “Volgens Mirjam is ze volgende week woensdag weer in haar vruchtbare periode. Dus woensdag of donderdag moeten jullie maar iets afspreken.”. Iets afspreken……wow. “OK, maar maak ik dan contact met Mirjam of doe jij dat?” vroeg ik. Ik deed dit namelijk niet elke dag! “Doen jullie maar is makkelijker.” Zei Robert en voegde toe dat hij en Mirjam zondag bij ons kwamen eten en dan nog wel even konden afstemmen. Afstemmen……dat klonk wel heel zakelijk, maar dat is ook hoe Robert het voor zich zag : zakelijk en nuchter even een wipje en Mirjam zwanger maken. En ik ging mijn best doen om daar aan te voldoen. Eenmaal in alleen in mijn auto leunde ik met mijn hoofd achterover tegen de hoofdsteun, kreunde hard en zei hardop “O lieve help waar zijn we mee bezig! Wat is dit voor een avond? Naar bed met onze mooie Mirjam!” en terwijl ik dat zei wreef ik krachtig over de flinke bobbel in mijn broek en zag haar voor me : naakt liggend op haar bed. Haar slanke lijf helemaal klaar voor me. Stevige Bcupjes hijgend op en neer en been uit elkaar voor me……… Wat zou ik haar neuken! Maar nee…..dat was niet de bedoeling en ik kalmeerde mijzelf een beetje. Maar het idee dat ik over een week klaar zou komen in Mirjam, mijn sexy mooie Mirjam maakte me nu al geil. Bloedgeil hoe fout ook. Ik startte de auto en reed in een roes naar huis.

De dagen daarna waren mijn gedachten uiteraard volledig bij de toch wel ongewone situatie en dacht daarbij meer aan het neuken met Mirjam (om het maar even plat uit te drukken) dan aan het oplossen van een lichamelijk maar ook geestelijk probleem waar Mirjam en Robert dus al een paar jaar mee worstelden. Die zondag kwamen ze inderdaad bij ons eten en zag ik Mirjam voor het eerst sinds een paar weken weer, iets wat altijd erg leuk was als we elkaar weer zagen. Na die avond met Robert voelde dit duidelijk anders. Ze glimlachte en was nerveus mij te zien. Ik was niet anders en lachte nerveus terug naar haar, elkaar diep in de ogen kijkend. Robert gaf me een ferme klap op mijn schouder en liep naar zijn moeder in de keuken. Mirjam zag er fantastisch uit in een strak zwart jurkje wat haar jonge, slanke, strakke en supervrouwelijke lijf prachtig accentueerde, haar lange donkere haren had ze in een paardenstaart en had ondeugende rode schoentjes aan. “Hoi pa” zei ze toen we alleen in de hal stonden en ze gaf me een warme kus op mijn wang zoals ze altijd deed. Alleen voelde het deze keer anders. Ze rook heerlijk, ik dacht Channel Coco. Ik trilde als een puber maar voelde haar ook trillen toen ik mijn handen zacht op haar heupen legde. Zoals ik altijd deed als we elkaar begroeten. Heel gewoon. Nu bleef ik zo staan en voelde haar heupen. Heupen die hopelijk over niet al te lange tijd een kind zouden dragen. Mijn kind. Ons kind. We zeiden niets maar zagen in elkaars ogen dat we hetzelfde dachten. “Vreemde situatie he?” fluisterde ik om maar iets te zeggen en bang dat mijn vrouw iets zou opvangen. Mirjam knikte en ik zag blosjes op haar wangen komen. Ik wist verder niets zinvols uit te brengen en bleef maar in die mooie grote groene ogen kijken. En zij keek terug, haar handen zacht op mijn onderarmen. “Moeten we maar niet teveel over nadenken he?” fluisterde ze uiteindelijk terug “Maar je weet niet hoe blij ik ben dat je dit wilt doen”. Ik voelde haar zacht in mijn onderarmen knijpen toen ze zei “Woensdagochtend is het beste…..kan jij dan ook paps?” Toen ze 3 jaar bij ons in de familie was begon ze me paps te noemen in plaats van mijn ‘meneer’ en daarna mijn voornaam. Kon ik dan ook??? Al had ik op dat moment een vergadering om de grootste deal uit de geschiedenis van ons bedrijf te sluiten….. ik zou er alles aan doen om die woensdagochtend bij haar te zijn! Wat een vraag….. Kun jij dan ook paps? Zo lief en naïef! Uiteraard zei ik dat ik kan en fluisterend spraken we af dat ik om 10uur bij haar zou zijn. “En niet teveel nadenken, gewoon doen!” fluisterde ik erachteraan. Mirjam moest zacht giechelen en gaf ik haar nu een ondeugende knipoog of niet? Oeps. Ze liet me los en liep naar haar schoonmoeder. “Hoi mammie!” riep ze. En liep ze nu extra met haar heupen en perfecte billen te wiegelen of niet? Snel liep ik naar boven naar de badkamer en slaakte een diepe zucht. Dit werd wel heel bizar zo! “Hou het zakelijk en nuchter” zei ik tegen mezelf en keek naar beneden naar de flinke bobbel in mijn broek. Als Mirjam die maar niet gezien had! Ik ritste mijn gulp open, graaide in mijn slip en haalde mijn half stijve pik tevoorschijn. Met 19cm niet de langste van Nederland maar zeker ook niet de kortste. En met 3 vingers dik (bijna zoals een bierflesje) zeer zeker niet de dunste van Nederland! En al die geheime scharreltjes die ik in de loop der jaren had gehad – recent een stagiaire op het werk - waren er maar wat blij mee geweest. En nu dan Mirjam. Mooie sexy Mirjam. Ik trok de voorhuid wat naar achteren over mijn dikke glimmende eikel en zag dat ik vochtig was. Ik had zin om mij hard af te trekken maar stopte in plaats daarvan alles weer weg, ritste mijn gulp dicht en liep naar beneden. Ik hoopte dat de zondag snel voorbij ging! En het snel woensdag werd……..

De maandag en dinsdag gingen in een roes en veel te langzaam voorbij. Ik kon aan niet anders denken dan aan Mirjam en liep bijna de hele dag met een stijve rond. Ja, aan mijn libido mankeerde niets. Moest ik me nu aftrekken om woensdag vers zaad te hebben of niet? Of juist een volle zak. Cruciale vragen haha. Ik besloot het op te sparen….