Natasha is ook verbaasd en staat op en loopt naar het bord. En hoort dan een verbaasde stem van Peter.

“ Dokter knijp eens in mijn arm er komt nu een engel de kamer in. “

Peter pakt het optometries apparaat vast met beide handen en houdt het voor zijn ogen en kijkt verbaasd naar de mooiste dame die hij ooit gezien heeft, die nú richting het letterbord loopt.

Ja, ze was niet groot maar haar koningsblauw kostuum zwierde om haar slanke lange benen, om telkens een stukje hoog gehakt wit nylon been te laten zien. Haar mooie ronde billen strak gespannen door de stof van haar broek, waren onderdeel van perfecte heupen. Haar taille was smal en werd door een ceintuur geaccentueerd, dan haar rug welke in een v-vorm naar de schouders liep. Het bovenlichaam was gekleed in een strak kort witte vest, Waar lang zwart glanzend haar met grote golven op deinde. Dan draait de dame zich langzaam om en kijkt glimlachend zijn richting uit. Haar licht bruin ovale gezicht, met een redelijk hoog voorhoofd, de sprekende zwarte wenkbrauwen. De amandelvormige donkere ogen, haar kleine welgevormde neus, de sprekende jukbeenderen waardoor haar kin iets smaller lijkt. En dan die mooie mond met die mysterieuze glimlach en volle rood glanzende lippen. De haren die op haar schouders rusten waardoor haar kleine oren versierd met een kleine parel nú zichtbaar zijn. Haar lange slanke hals met een parel ketting die de route vormt naar een duidelijk aanwezig decolleté, niet overdreven maar de aanzet van haar borsten is duidelijk zichtbaar. Dan de vorm van haar borsten rond en stevig en overtrokken door een strak wit vestje, waar de knoopjes duidelijk moeite hebben deze weelde in toom te houden. Haar strakke buik en wederom nu die zichtbaar brede heupen geven haar een adembenemend perfect figuur.

De armen welke door het vestje worden omspannen zijn duidelijk licht gespierd met dan die kleine handen met lange slanke vingers met roze nagels met een wit randje.

Peter zijn mond valt open en stamelend vraagt hij “ Ben jij Natasha ..? “. De dame voor hem glimlacht nog breder waardoor stralend witte tanden zichtbaar worden. En dan ja knikt, en ook zegt “ ja dat ben ik “

Peter is met stomheid geslagen drukt het apparaat nog harder tegen zijn gezicht want hij kan zijn oog niet geloven.

En dan zachtjes fluistert “ Jezus wat ben jij mooi “. Naast hem zit dokter Lammers te lachen en zegt tegen Natasha, “ hij heeft jou nog nooit gezien natuurlijk, nou als je daar je outfit op hebt aangepast om die kennismaking onuitwisbaar te maken dan is je opzet duidelijk geslaagd jonge dame”

Natasha begint te lachen en zegt “ Het was wel de bedoeling dat hij mij op mijn best zou ontmoeten dokter “. En samen lachen ze en de dokter zegt “ dat is je dan goed gelukt “

Peter is sprakeloos en kijkt zijn ogen uit en zegt dan zachtjes tegen zichzelf ; “ nee ik droom dit kan niet, dit is een droom, jij kan toch nooit van mij houden “

Natasha die dan met enkele snelle stappen bij hem is en in zijn duim knijpt en zijn hand van het apparaat trekt. Iets naar achteren stapt zodat zij duidelijk in zijn gezichtsveld blijft en tegen hem zegt , terwijl ze de woorden op zijn hand schrijft. Hallo lieverd, ik ben nu JOUW Natasha”, waarbij ze de nadruk op jouw legt. Dokter Lammers staat op en zegt tegen Natasha “ík laat jullie even alleen kunnen jullie even kennismaken, terwijl ik koffie haal “. En verlaat zachtjes de kamer. Peter is nog steeds sprakeloos. En Natasha die op zijn hand schrijft en ook zegt “ en had je me zo een beetje voorgesteld? “. Peter zegt zachtjes “ ík wist dat je niet groot was en een oosters uiterlijk zou hebben en ja ik heb je lichaam wel gevoeld en een voorstelling gemaakt van je lijf. Maar dat je zo mooi bent is ongelofelijk je was al de liefste vrouw die ik heb ontmoet. Maar nu ook de mooiste.., nee dat had ik niet verwacht”. Natasha glimlacht verlegen en begint te blozen. En Peter lacht en zegt “ Lieverd niet blozen.. en ik ben zo blij dat ik jou nou eindelijk kan zien. Het lijkt een wonder, nee jij bent een wonder “

Hij ziet Natasha nú lachen en ze schrijft en zegt “ O god. Ja. Nú kan je me ook zien blozen. “. En samen lachen ze een beetje. Dan vraagt Peter, “Natasha wil je even opstaan en een klein beetje lopen en bewegen zodat ik je nog even goed kan bekijken”. Natasha begint te lachen en knijpt in zijn duim, en schrijft “ Mode show “

Staat dan op en loopt met grote ferme passen door de kamer, beweegt haar heupen net iets meer overdreven, draait rondjes en laat haar benen en figuur goed zien.

Dan stopt ze neemt een pose aan met haar armen achter haar hoofd, dan buigt ze iets naar voren waardoor Peter een glimp van haar decolleté krijgt. Dan haar hoofd een beetje schuin houdt heel verlegen kijkt en dan met haar wijsvinger een pruillipje trekt.

Dan deze pose verlaat en dan snel de knoopjes van haar vestje tot net onder haar borsten los maakt. Waardoor Peter werkelijk een fantastisch decolleté te zien krijgt, waarin twee grote ronde borsten verpakt in koningsblauwe lingerie zichtbaar wordt.

Peter die begint te lachen en zegt “ WAUW Meisje jij hebt en bent het mooiste speelgoed wat een man maar kan wensen.” Dan wordt er op de deur geklopt en Natasha knoopt razendsnel haar knoopjes weer dicht terwijl ze zich omdraait en een paar stappen van hem afloopt.

Peter die zegt “ niet weglopen was net zo aan genieten”. Maar ziet als Natasha zich weer opdraait aan haar gezicht dat ze niet meer alleen zijn. En zegt daarom quasi nonchalant “ Wauw zo had ik mijn nieuwe zicht op de wereld nou niet voorgesteld, ik moet zeggen dat is er bepaald niet op achteruit gegaan “

Natasha begint te lachen en er verschijnt een tweede dame in beeld, wat ouder met een kort asymmetrisch bob kapsel en een duidelijk aanwezig parfum lucht, die haar hand uitsteekt “ U moet dokter Lammers zijn, aangenaam kennis te maken dokter, ik ben Peter van de Bos “. En hij ziet haar lachen. De dokter trekt een stoel bij en Natasha vertaalt wat ze zegt.

“ Hallo Peter ik ben heel blij en verrast dat we dit resultaat hebben kunnen behalen. Want we hadden wel voorzien dat je weer kon zien maar zeker nog niet op dit niveau.

Ik ben eigenlijk erg verbaasd want de sterkte en prisma in de glazen is zo afwijkend van waar wij aan dachten dat het eigenlijk een soort wonder is. Want ik was bezig op het apparaat naar heel ander prisma te draaien. Toen jij riep te stoppen. Deze combinatie die de lens nú heeft is eigenlijk onlogisch, maar ja hij is wel perfect voor jou. Ik ga dit dus nu noteren en ga in dit geval zelf met de opticien en brillenmaker in contact, om deze bril te laten maken. Want als ik je zo naar een willekeurige opticien stuur wordt je voor gek verklaard want het is een hele afwijkende lens. Probleem is wel je hebt daardoor maar een heel beperkte montuur keuze hebt en het duurt minimaal 10 dagen voordat ik deze bril binnen krijg. ‘Ik zal je dan nu de monturen laten zien “

Ze stond op en Peter probeerde haar te volgen maar het apparaat had beperkt bewegingsvrijheid, dus dat ging niet helemaal. Ondertussen kwam Natasha snel iets overeind en gaf hem een snel kusje en wreef enthousiast over zijn arm. Peter glimlacht en komt even achter het apparaat vandaan, en ziet gelijk alles weer wazig.

“ Woowww , ik zie gelijk geen moer meer! “

Reageert hij meteen, en Natasha zegt “ohhh is dat nou jammer”

De dokter hoort het en pakt dan een hele rare bril ook uit de lade en bekijkt deze even. Is een lomp zwaar zwart ding. Duikt dan in een andere lade en rommelt hier wat in en pakt hier een zwaar verkleurd oud kartonnen doosje uit. Neemt dan de doos met monturen, het rare brilletje en het doosje mee. En gaat weer zitten zodanig dat Peter haar weer ziet.

“ahhh daar ben je weer doc”. Lacht Peter.

En dokter Lammers lacht en houd nu de doos met monturen zo dat Peter het kan zien. “Nou zoek maar uit dit zijn de 5 mogelijkheden. Het zijn voornamelijk ronde modellen, soort Harry Potter brillen alleen de een is groter dan de ander.

Maar de onderste heeft iets weg van een blues Brothers bril. En Peter vraagt “kan die onderste ook? “ Dokter Lammers pak de bril uit het vakje en zegt “ hij is redelijk rond ík denk wel dat het zou moeten lukken Peter, maar ik zou je adviseren om ook nog een van de andere te nemen, mocht het niet lukken, want om de prisma en lens combinatie te kunnen maken moet je wel een ronde vorm hebben. Peter lacht “nou de rest is allemaal rond is allemaal net Harry Potter maar dat kan me geen moer schelen zolang ik daarmee weer kan zien, zeg jij het maar Natasha. Die zegt en schrijft “ doe dan de middelste maar, niet te groot niet te klein”

En dokter Lammers zegt oké ga ik nu even intekenen waar prisma moet komen

En haalt het apparaat voor Peter zijn gezicht weg. En dus ook Peter zijn zicht. En Peter moppert gelijk weer een beetje.

Maar verzucht dan “ nou ja nog een 2 weken niet kijken kom ik ook wel weer overheen.” Dokter Lammers zet hem de bril op en peter ziet een zwarte vlek voor zijn oog en even later zegt zij. “Mooi dat is één”

En de bril gaat van zijn neus en een volgende volgt, en weer het zelfde ritueel.

Dan draait de dokter het apparaat weer goed. En Peter kijkt haar weer aan en ziet haar praten en Natasha vertaalt

“Peter ík begrijp je frustratie en wil iets proberen of het lukt, dat weet ik niet zeker maar ik wil het in ieder geval wel proberen zodat je voorlopig kan kijken in afwachting van je echte bril.”

En houd het rare bril achtig apparaat omhoog, “ Dit is een hele oude optometrie bril die we vroeger gebruikten en ik heb daar ook nog de lenzen bij en ik wil proberen of je hiermee kunt kijken, je loopt dan wel een beetje voor gek en het is een zwaar ding dus of je het de hele dag kan dragen weet ik niet, maar wat denk je, proberen?”

“‘Natuurlijk dokter, wat kan mij het schelen wat ik op die lelijke kop van me moet zetten, als ik daarmee af en toe naar Natasha kan kijken ben ik al gelukkig”

Hij ziet de dokter lachen en krijgt een zacht lief tikje van Natasha op zijn arm.

En even later ziet Peter de dokter in het verkleurde kartonnen doosje rommelen. Dan komt ze naar voren leest wat nummers vanaf het apparaat en schud nogmaals het hoofd en Natasha vertaalt “ Het zou niet mogelijk moeten zijn maar het werkt wel “

En rommelt weer in het doosje. En even later zet ze twee verschillende glazen in het frame en draait iets aan het voorste glas, kijkt nog keer op het apparaat en draait hoofdschuddend weer aan het glas in het frame. Dan zegt ze, oké. Even proberen het kan zijn dat ik nog iets moet bijstellen.

Het apparaat gaat voor zijn gezicht weg en de zware metalen bril wordt op zijn neus gezet. Dan wordt er wat gedraaid en gerommeld en de bril past op zijn hoofd en zit op zijn neus. . Het is best wel een zwaar gevoel maar Peter kan redelijk zien niet zo scherp nog maar toch. En zegt dit ook. Weer twee handen en Natasha die vertaalt “ moment nog even iets bijstellen “

En de dokter rommelt wat aan de bril en Peter zegt “ja weer iets beter” en weer gerommel, “Perfect!” zegt Peter opeens. “Oké nou zeg het dan maar” En Peter antwoord “T F E S C O E D “.

En dokter Lammers lacht en geeft hem een spontane high five. “Oké mooi ik zal ze even fixeren “ en haalt de bril weer van zijn neus.

Ze rommelt weer wat loopt even weg en komt dan weer terug, en zet de bril weer op, Peter merkt dat hij iets zwaarder lijkt maar ook duidelijker recht zit, en vraagt dit ook

Maar hoeft niet op een antwoord te wachten want het wordt gelijk gegeven. “ ik heb voor je andere oog nú een zwart metalen plaatje gemonteerd iets wat we ook gebruikten om eerst linker en dan rechteroog te controleren. Staat ook gelijk wat beter, sta maar op en kijk even in de spiegel.

Waarop Natasha gelijk haar hand op zijn schouder legt en daarmee voorkomt dat Peter op staat. En schrijft en zegt gelijk”

Het is misschien beter dat we dat later doen Peter gezien de brandwonden en zo dat we dat samen doen lieverd, anders schrik je misschien weer zo.”

De dokter schrikt en verontschuldigt zich gelijk bij Natasha. “Oh excuses hij heeft zichzelf natuurlijk ook nog niet goed gezien, o wat stom van mij! ! “