Bij mijn schoonouders haal ik de kinderen op. Mijn schoonmoeder vraagt wat er aan de hand is? Met mijn kinderen in de buurt zeg ik “dat Demi de griep heeft en dat ze haar maar moet bellen”. Met een knikkend gebaar naar de kinderen begrijpt ze gelukkig wat ik bedoel.

Onderweg naar mijn ouders vraagt Bryan “waarom gaan we niet naar huis papa”? “ Ik zeg tegen de kinderen dat mama erg de griep heeft en ons niet wil aansteken. De komende dagen zijn wij bij opa en oma maar ze belt jullie elke dag”.

“Mogen we facetimen met Mama”? …..Ook dat nog facetimen…… “Tuurlijk lieverds mogen jullie dat, daar zal mama van opknappen”.

Verwonderd staan mijn ouders te kijken wanneer ik samen met de kinderen en m’n koffer bij hun de keuken binnenstap. Bryan en Eline vragen of opa met hun de nieuwe vlieger wil uitproberen op het grasveld. Deze hebben ze gisteren gekregen van hun andere opa en oma. Mijn moeder dirigeert mijn vader samen met de kinderen de deur uit en gaat naast mij zitten.

“Vertel eens jongen, wat is er aan de hand? Waarom heb jij je koffer bij je”? Uit het niets begin ik hard te huilen. Tranen stromen over mijn wangen. Al het verdriet komt eruit op een manier wat ik nog niet eerder hebt meegemaakt. Een troostende arm van mijn moeder zorgt ervoor dat de tranen minder worden.

“Ma,…… ik weet niet wat ik moet zeggen maar mijn huwelijk met Demi staat op spingen. Er zijn een aantal dingen gebeurd zowel van mijn kant als van Demi waar ik niet trotst op ben.

Nee ik ben niet vreemd gegaan, Demi in mijn ogen wel. Vanmorgen hebben we ruzie gehad en ben ik vertrokken. Heb haar gezegd dat ze de komende dagen uit mijn buurt moet blijven. Ze mag de kinderen bellen maar meer ook niet. Zowel Demi als ik moeten de tijd hebben om na te denken”. De details laat ik achterwege uit schaamte, uit schaamte voor mijn moeder.

“Maar Tom, is Demi vreemd gegaan met een ander man”? Ik knik van Ja en vraag aan mijn moeder “of wij hier de komende dagen mogen slapen”? “Tuurlijk jongen geen enkel probleem. Ik zal straks de logeerkamers klaarmaken. Beloof me wel één ding Tom, ga met Demi praten. Wat er precies is gebeurd dat weet ik niet maar blijf met elkaar praten dat is erg belangrijk”.

“Je vader en ik hebben ook hoogte en dieptepunten gekend in ons huwelijk maar we zijn altijd eerlijk geweest naar elkaar toe. Vertrouwen en eerlijkheid is het fundament onder elke relatie”. Ik knik instemmend naar mijn moeder.

“Ma…… dat zijn juist de twee woorden waardoor ik hier zit. Demi heeft ze in mijn ogen allebei geschonden. Wellicht ben ik daar ook voor een deel schuld aan. Demi en ik hebben de tijd nodig om na te denken. Beloof me dat je haar niet zo maar binnenlaat als ik er ben”. Mijn moeder pakt mij vast en geeft me een kus op de wang. “Ik beloof je dat jongen. Breng je koffer maar naar boven dan zet ik verse koffie”.

Mijn oude slaapkamer, kijkend in het rond bedenk ik mij dat hier verschillende meiden hebben geslapen voordat ik Demi leerde kennen. Ook Demi heeft hier in het begin van onze knipperlicht relatie nog geslapen. De koffers van de kinderen zet ik op de andere logeerkamers en loop naar beneden. De geur van versie koffie komt bij tegemoet.

Bij binnenkomst in de keuken staat de koffie op tafel. “Lieve Tom pak de tijd die je nodig heb, jullie zijn hier altijd welkom. Wil me verder niet met jullie huwelijk bemoeien maar houdt de kinderen niet bij Demi weg. Demi is altijd een goede moeder geweest”.

“Dat weet ik Ma en zal dat ook niet doen”. Tegelijk denk ik maar zo straf ik haar wel. Tijdens de seks met Mo dacht ze ook niet aan de kinderen maar alleen aan haar eigen genot. Op dat moment komen m’n pa met de kinderen binnen. Hij kijkt mijn moeder en mij aan. “Nu niet Hans ik praat je later wel bij”.

De kinderen gaan in de woonkamer voor de tv zitten. Samen met mijn ouders in de keuken vertel ik nogmaals het verhaal tegen mij pa. “Dat arrogante wijf, hoe durft ze”. Ik moet lachen om het feit dat mijn pa anders reageert dan mijn moeder. Echt een reactie van een man.

“Hans hou je in, dat moet je niet zeggen”. Mijn pa verontschuldigd zich en zegt:….. “Tom jullie zijn hier zo lang als nodig welkom. Wat je moeder zegt is belangrijk, blijf met elkaar in gesprek”. Ik knik naar mijn pa en beloof hem dat te blijven doen.

Nippend van de koffie vraag ik mij af wat Demi nu aan het doen is? Zal ze huilend op de bank zitten? Zal ze Tessa hebben gebeld of nog erger Mo? Of staat ze straks hier voor de deur? Ik pak mijn mobiel uit mijn achterzak en zie dat ik 4 gemiste oproepen hebt van Demi met daarnaast tal van appjes waarin het haar spijt en dat ze haar verhaal wil vertellen.

Ook wil ze met mij afspreken en vraagt hoe lang we wegblijven. Haar laatste appje maakt mij weer kwaad…. ‘Tom je kan mij de kinderen niet ontnemen, het blijven ook mijn kinderen’. Enigszins heeft Demi gelijk maar de pijn die ik vanmorgen voelde moet zij ook voelen. Hopelijk gaan haar ogen open en beseft ze wat ze daadwerkelijk allemaal op het spel zet. Haar antwoorden kan ik nog niet.

Mark, mijn beste vriend. Als iemand mij snapt dan is hij dat wel. Ik app Mark of hij vanmiddag thuis is? Binnen 2 minuten antwoord Mark ‘tuurlijk kom gezellig langs’. Mark en ik kennen elkaar al meer dan 10 jaar. Hij is 29 jaar, leuke vent om te zien. Is een aantal jaar vrijgezel. Demi en ik vroegen ons wel eens af hoe dat kan. Aan vrouwelijk aandacht geen gebrek. Af en toe een scharrel heeft hij maar geen serieuze relatie. Mark is nog niet toe aan huisje, boompje, beestje.

Na een uitgebreide lunch zeg ik tegen mijn ouders en de kinderen dat ik “een bakkie koffie ga drinken bij Mark”. Mijn moeder zegt “dat zij straks met de kinderen naar de kinderboerderij gaan”. “Pak je tijd Tom en praat met Mark”.

Bij Mark thuis heeft hij gelijk in de gaten dat er wat aan de hand is. Met een klein lachje zeg ik “dat ik ook niets verborgen voor hem kan houden".

“Moet je een biertje Tom”?

“Lekker”……waarop Mark terugkomt met 2 biertjes.

Een half uur ben ik aan het woord. Van ons eerste gesprek tussen Demi en mij over onze fantasieën. Van Demi’s voorval in de sportschool. Van de seks tussen Demi en mij, van de appjes van Demi en Mo. De seks die Demi en Mo in ons huis hebben gehad tot vanmorgen….

dat ik Demi hebt betrapt met zowel Thomas en Mo. Ook de afspraken die Demi en ik hebben gemaakt, dat ik bepaal met wie, waar en wanneer Demi seks heeft en dat ze een condoom zou gebruiken. Alles passeert de revue terwijl Mark aandachtig zit te luisteren. De altijd spraakzame Marc zit muisstil te luisteren.

“Goeiendag Tom, wat een verhaal. Het kan zo uit een erotisch boek komen. En waarom is mijn naam niet gevallen, je weet dat ik Demi een lekker wijf vindt”. Hij slaat op mijn schouder en ziet mij lachen.

“Lul dat je er bent….Demi rent hard weg als ze jou ziet” en samen beginnen we nog harder te lachen.

“Nee Tom alle gekheid op een stokje, ben stil door je verhaal. Dit is niet zomaar een huwelijkscrises maar één waarover jullie beiden moeten nadenken. Zowel jij als Demi moeten zich de vraag stellen wil je nog wel door met elkaar? En als jullie doorwillen dan niet op deze manier want dat komt niet goed. En de kinderen, als jullie doorgaan moeten de kinderen bij haar weer op de eerste plaats komen te staan. Uit haar gedrag blijkt dat ze dat nu niet staan, ondanks dat Demi dat zelf wel zegt. Ze probeert op die manier haar gedrag goed te praten”.

Ik weet dat Mark gelijk heeft. Dat Demi en ik elkaar de vraag moeten stellen willen wij nog wel door. Ergens diep van binnen wil ik Demi niet kwijtraken, daarvoor is mijn liefde nog steeds te groot voor haar. Maar om op deze manier door te gaan dat houd ik niet vol. Ik zal er uiteindelijk aan onder door gaan en dat is het mij niet waard. Dat kan ik de kinderen ook niet aandoen.

“Ik kan je van alles vertellen Tom maar wat nu belangrijk is…..is dat jullie tijd pakken om na te denken, zowel Demi als jij of jullie samen als man en vrouw door willen. Als gezin samen met Bryan en Eline door willen. Is het antwoord Nee dan komt het tot een scheiding en moeten jullie duidelijke afspraken maken omtrent de kinderen”.

De woorden van Mark raken mij. Als ik Nee zeg wat gebeurt er dan met Demi? Gaat ze dan naar Mo of? Gaat Mo haar claimen, wordt zij dan haar meissie zoals Mo zelf zegt. Dat wil ik absoluut niet, dat kan ik de kinderen ook niet aandoen. Maar om op deze manier door te gaan, dat Demi zich als een slet laat gebruiken en alle afspraken in de wind slaan dat wil ik ook niet.

Mark ziet mij nadenken. “Tom…..een scheiding is echt het allerlaatste, dat is nu nog niet aan de orde. Je zegt zelf dat je geil wordt van de gedachten dat Demi vrijt met een andere jonge vent. Ook daar moet je jezelf afvragen of je dat een plekje kunt geven. Wil je daarmee doorgaan want dan wordt je een ‘Cuck’ zoals ze dat noemen. Dat is jouw zwakke plek en Demi zal hoe dan ook daar gebruik van maken. Er zijn meer mannen die dat probleem hebben en weet dat er professionele hulp voor is. Je kan met een gespecialiseerd iemand daarover praten”.

“Blijkt je antwoord toch een Ja te zijn dan moet het vertrouwen weer terugkomen bij jou. Dan moeten jullie wellicht samen in therapie. Duidelijke afspraken zijn dan alleen niet genoeg. Geeft Demi aan dat er spanning ontbreekt dan zijn er misschien andere mogelijkheden. Niet alleen dat Demi gaat genieten maar ook jij, want dat ontbreekt er nu. En Tessa, je moet je ook afvragen welke rol Tessa speelt in het geheel. Is zij onschuldig of beïnvloedt ze Demi”?

“Kom je uiteindelijk tot de conclusie dat je met de huidige situatie kunt leven, wat ik sterk betwijfel, dan gaat het uiteindelijk toch fout. Demi zal zich meer en meer naar de ‘foute gasten’ gaan begeven. Dat zal resulteren in een huwelijk met een derde partij, haar minnaars. Zij zal alleen het genot ervaren en jij staat aan de zijlijn toe te kijken”.

“Tom….dat houdt jij niet vol. En is dat je gezin waard, wat ga jij dan tegen Bryan en Eline vertellen? Mama is van het weekend weer weg. De kinderen zullen in het begin geen vragen stellen maar gaandeweg zullen zij zich ook afvragen…. hier klopt iets niet”.

Nu ben ik stil, weet mij geen houding te geven. Sta op en vraag aan Mark “biertje”? Hij knikt en loop naar de keuken om vervolgens met 2 koude biertjes terug te komen. “Jij bent toch elektricien? Zeg je baan op en ga als huwelijkstherapeut aan het werk”.

“Tijd Tom….pak beiden tijd om na te denken. Houdt de komende dagen fysieke afstand van elkaar maar zorg wel dat je met elkaar blijft praten. Dat je elkaar vertelt wat je daadwerkelijk voelt. Ook voor Bryan en Eline is dat belangrijk. Zij gaan zich afvragen waarom jullie niet thuis zijn. Dat Demi de griep heeft dat kan je deze week nog volhouden maar volgende week niet”.

Ik weet dat Mark gelijk heeft alleen valt het mij zwaar om de komende dagen met Demi in gesprek te gaan. “Ik zal proberen om één deze dagen met haar af te spreken”. Beiden drinken we ons biertje op. Ik zucht een keer diep en bedank Mark voor zijn luisterend oor en advies.

“Tom je weet mijn deur staat altijd voor je open. Zullen we dinsdagavond samen een biertje drinken in de stad, bij Brut”?

“Top idee Mark, uurtje of half 9 want dan liggen Bryan en Eline in bed”.

In de auto herhaal ik de woorden die Mark heeft gezegd. Scheiden of niet….samen in therapie, duidelijke afspraken maken of op dezelfde manier doorgaan. Dat laatste wordt het niet, dat houd ik niet vol dat weet ik nu al. Ik wil ook genieten en niet alleen Demi. Zelf de touwtjes in handen houden dat was de bedoeling. Nou die touwtjes heb ik al heel lang niet meer in handen.

Na het avondeten help ik mijn vader mee met opruimen. Mijn moeder doet de kinderen onder de douche waarna ze met z’n drieën naar beneden komen om nog even tv te kijken. Eline kijkt mij aan en begint te huilen. “Och meisje toch wat is er vraag ik”?

“Mama, ik mis mama. Mogen we haar bellen”? “Tuurlijk zeg mijn moeder, kom maar hier dan bellen we met mijn mobiel”. Bryan en Eline lopen met oma mee en gaan in de keuken zitten.

Oma hoor ik Bryan zeggen, “mogen we facetimen met Mama”?

“Ja hoor”.

Mijn pa ziet dat ik naar de keuken kijk en vraagt of “ik er niet bij wil zitten”? Mijn gevoel is tweestrijdig, ene kant wil ik graag het gezicht van Demi zien maar aan de andere kant heb ik nog geen behoefte om met haar te praten. Toch wint het eerste gevoel, sta op en loop naar de keuken. Terwijl ik de keuken in loop hoor ik Demi tegen de kinderen zeggen “dat Mama hun mist en vraagt hoe het met Papa is”?

Voordat de kinderen antwoord kunnen geven zegt mijn moeder “dat Demi dondersgoed weet hoe Tom zich voelt”. Een klein lachje verschijnt op mijn gezicht. Het maakt niet uit hoe oud je bent, een goede moeder komt altijd voor haar kinderen op, ook al is hij 33 jaar. De kinderen vragen of Mama zich al beter voelt. Op dat moment verschijn ik in beeld en zie dat Demi er slecht uitziet. Haar ogen zijn doorlopen, haar gezicht is wit en wrijvend met haar handen zit Demi voor het scherm.

“Mama voelt zich nog niet zo goed maar jullie hoeven je niet ongerust te maken. Papa is bij jullie en bij oma en opa is het toch leuk?” Bryan en Eline knikken beiden van Ja en vertellen met trost dat ze vanmiddag met opa en oma naar de kinderboerderij zijn geweest en daarna pannenkoeken hebben gegeten.

“Goed zeg oma, het is bijna bedtijd, zeg mama maar welterusten dan breng ik jullie naar boven”. “Welterusten Mama” en voor het scherm geven ze Demi een luchtkusje. Net voordat mijn moeder wil ophangen hoor ik Demi zeggen, “laat mij Tom nog even spreken”. Mijn moeder kijkt mij aan…..een diepe zucht komt uit mijn mond. Ik voel niet alleen de ogen van mijn moeder maar ook van Bryan en Eline. Dit pakt Demi slim aan en knik van Ja.

Mijn moeder neemt de kinderen mee terwijl ik haar mobiel vastpak. Nu zie ik Demi helemaal, ze zit in haar pyjama in de woonkamer. Van een slet is geen sprake. Dit is een totaal andere Demi dan vanmorgen. Wat een wereld van verschil en dat binnen 12 uur.

“Heb je wel wat gegeten zeg ik tegen haar”? “Ja eind van de middag heb ik een broodje gehad met een kop thee. Oh Tom……Tom het spijt me zo. Ik ben fout geweest sorry…..sorry…..sorry”.

“Demi….van sorry heb ik een kast vol. Het gaat allang niet meer alleen om sorry. Eerlijkheid en vertrouwen daar gaat het om. Ik heb je vanmorgen de kans gegeven om eerlijk te zijn maar je stond glashard tegen mij te liegen”. Tranen lopen over haar wangen….. “Hou op met huilen, ga nu niet in de slachtofferrol kruipen. Denk maar eens goed na wat jij eigenlijk wil. Dat doe ik ook. Ik ga nu ophangen, morgen bellen de kinderen weer! Je hoeft me niet te bellen of te appen want reageren doe ik niet”. Druk op de rode knop en de verbinding is verbroken.

Mijn pa komt achter het muurtje vandaan en kijkt me tevreden aan. “Jongen dat heb je goed gezegd. Laten we een biertje drinken”. Gaandeweg de avond begin ik mij iets beter te voelen. De woorden die ik tegen Demi hebt gezegd zijn een hele opluchting geweest.

“Ma”……mijn moeder kijkt me aan. “Ik denk dat ik mij maandag ziek meld. Ik wil gewoon even rust, geen werk, geen Demi, geen gezeur”. “Das een goed idee, maak je hoofd de komende dagen maar leeg Tom”.

Na een nacht waarin ik redelijk goed hebt geslapen brengen we met z’n allen de zondag door aan de kust. Een lange strandwandeling doet een mens altijd goed. S ’avonds hebben de kinderen een kwartier met Demi gesproken. Maandagochtend meld ik mij ziek op het werk. Mijn hoofd staat nu niet naar marketing en de verkooppraatjes die daarbij horen. In de avond bellen Bryan en Eline met Mama. Tijdens het voorbij lopen zie ik Demi voor de camera, ze ziet er beter uit dan afgelopen weekend. Haar stem is ook niet zo breekbaar.

Dinsdag, dag begint met veel zonneschijn. De kinderen zijn naar school. Mijn ouders zijn een dagje naar familie, het huis voor mezelf. Zal ik dan toch de stoute schoenen aantrekken en naar ons huis rijden om te kijken of Demi thuis is? Lang sta ik in dubio maar besluit uiteindelijk niet te gaan. Vanavond maar eens kijken wat Mark zal zeggen. De hele dag loop ik met mijn gedachten te stoeien, scheiden, geen scheiding, relatietherapie….om gek van te worden.

Na het avondeten breng ik de kinderen naar bed. Bryan zegt tegen mij “dat hij Mama erg mist en vraagt wanneer wij weer naar huis gaan. Mama heeft gezegd dat ze zich beter voelt”.

Ja Tom, dit moment zat eraan te komen.

“Lieverd…. Mama knapt gelukkig alweer wat op, maar helemaal beter is ze nog niet. Hopelijk duurt dat niet zo lang meer, dan gaan we naar huis”. Eigenlijk denk ik het tegenovergestelde maar dat kan ik niet zeggen. Na een nachtkus loop ik naar beneden. Zeg tegen mijn ouders dat ik een biertje ga drinken met Mark. Ze wensen mij veel plezier. Net voordat ik de deur uit wil lopen komt mijn moeder mij achterna. “Tom…..ga een keer praten met Demi, al is het alleen maar om de kinderen. Ze beginnen Demi erg te missen”. “Ik weet het ma, ik weet het. Zal deze week met haar gaan praten”.

Op de fiets denk ik terug aan de woorden van Bryan en van mijn moeder. Ze heeft gelijk, alleen al om de kinderen moet ik met Demi gaan praten.

De eerste druppels beginnen te vallen, met veel gehijg trap ik door. Nou Tom je conditie wordt er ook niet beter op. De laatste keer dat ik de sportschool hebt gezien was dat Demi personal training kreeg van Mo…….alleen zijn naam al maakt mij razend. Die vieze etterbak!

Aangekomen bij ‘Brut’ staat Mark te wachten. “Héhé daar is meneer”. Net voor de bui aan stappen we binnen en zoeken ons een plekje op. Een charmante dame, nou ja schat haar een jaartje of 18, vraagt aan ons wat wij willen drinken. “2 bier zegt Mark en jij heb vast nog wel wat lekkers voor ons op de kaart staan”. Met een blos op haar wangen noemt ze allerlei lekkernijen op. We houden het bij 2 portie bitterballen.

Mark vraagt aan mij “hoe het gaat”? Ik vertel Mark van het korte gesprek met Demi en dat de kinderen hun mama beginnen te missen. Mark knikt instemmend. “Ja Tom dat was te verwachten maar een andere misschien nog wel belangrijke vraag, heb jij nagedacht”?

“Of ik nagedacht heb zeg ik tegen Mark”, op dat moment zet de meid ons 2 biertjes op tafel met 2 portie bitterballen. “Als jullie nog een biertje willen dan geef maar een gil”. Mark knipoogt naar haar. Oh oh oh wat een charmeur is het toch onze Mark.

“Maar Mark terugkomend op je vraag of ik heb nagedacht, ik doe niets anders. Ik wil Demi misschien nog een kans geven. Maar dan wil ik in therapie, kijken waar ons probleem nu echt ligt. Ik wil niet meer het geile gevoel krijgen van het idee dat Demi vrijt met een andere vent. En als we samen willen genieten dan desnoods in een parenclub maar dat is dan iets voor de lange termijn. Ik wil niet meer dat Demi spanning zoekt bij andere mannen ondanks mijn toestemming die ze had. Eerst moet het vertrouwen terugkomen en dan kijken we verder. Ook voor Bryan en Eline wil ik het nog proberen. Als zij er niet waren geweest”……

Instemmend kijkt Mark mij aan, “vriend ik snap je heel goed. Ga deze week met Demi praten. Zeg haar deze woorden die je ook tegen mij zegt. Dat het een lang traject gaat worden en dat het uiteindelijk nog mis kan gaan. Het moet van beide kanten komen, het grootste gedeelte moet van haar komen. Zij moet haar lichaam de baas worden, de oude Demi moet terug komen. Dat zal een hele opgave worden maar met de juiste hulp en instelling is niets onmogelijk”.

“Wat een topgozer ben jij ook Mark, dank je wel”. De avond verstrijkt. We hebben het niet alleen over mijn problemen maar praten over voetbal, politiek en natuurlijk de dames die langs ons heen lopen. Daar blijven we kerels voor.

Na 5 biertjes vind ik het goed geweest. Mark rekent af bij de mooie dame en geeft haar een fooi. “Tot de volgende keer schoonheid” en samen lopen we de deur uit. Het mooie weer van vanmorgen is omgeslagen. Regen valt gestaag naar beneden. Na een knuffel fietst Mark weg. Ik maak eerst mijn zadel droog om vervolgens ook weg te fietsen.

Doordat het hard regent houd ik mijn hand boven mijn ogen. Net voordat ik rechtsaf wil slaan zie ik een andere fietser aankomen. Terwijl ik denk ziet die fietser mij wel heb ik niet in de gaten dat er van rechts een fietser aankomt fietsen. Met een knal botsen we tegen elkaar aan en vallen met een smak op de grond met bovenop mij de andere fietser. “Eikel” hoor ik, wat doe je nou?

Hier lig ik dan op straat met een wildvreemd iemand bovenop mij. Open m’n ogen en zie twee heldere blauwe ogen voor mij. Boos kijken de ogen mij aan. Kreunend staan we op.

“Zag je mij niet aankomen van rechts……kijk dan ik zie er niet uit…..auw…auw….m’n enkel”.

Geleidelijk kom ik weer tot mijn positieven. Met alleen een zere rug kijk ik naar de dame die voor mij staat. Lang donker haar, wipneusje, spijkerbroek met lange jas en net zoals mij helemaal verregend. “Gaat het” komt uit mijn mond?

“Wat denk jezelf, nee mijn enkel”.

“Kan je er nog op staan”?

“Ja dat wel maar het doet zeer”.

Op mijn hurken pak ik haar enkel vast. Ik masseer haar enkel en hoor een zucht. Omhoogkijkend zie ik een klein glimlachje verschijnen. Sta op en vraag aan de dame “of het nog wel lukt om te fietsen”? “Trouwens mijn naam is Tom, dat klinkt beter dan eikel” en steek mijn hand uit. “Anna is mijn naam en fietsen gaat denk ik niet”.

“Waar woon je als ik vragen mag”? Anna kijkt me geheimzinnig aan en zegt: “hier om de hoek, ben bijna thuis”. “Mag ik je vergezellen naar je huis” en lach vriendelijk. “Nou vooruit omdat jij het bent Tom”. Het ijs is gebroken. Met twee fietsen in mijn beide handen loop ik naast Anna. Ze blijkt rechten te studeren aan de universiteit en zit in haar laatste jaar. “Dan ben je vast en zeker 20 jaar”. Anna begint hard te lachen…. “ja ja zo kan die wel. Nee ben 25 jaar. Maar als 20 jaar een compliment is, dank je”.

“En jij Tom”, terwijl ze dat zegt blijft ze staan. “Hier woon ik, althans met nog 2 andere meiden”. Ik zet haar fiets tegen de muur en veeg de regendruppels van mijn voorhoofd. “Ik wil wel antwoord geven op je vraag wie Tom is, maar niet in de regen”. Met een lach vraagt Anna “of ik nog een drankje kom drinken….en niet tegen mijn vader vertellen want ik mag geen vreemde mannen naar binnen nemen, en al helemaal geen mannen die getrouwd zijn” met een knik naar mijn trouwring.

Wat een meid denk ik, niet op haar mondje gevallen. “Nou vooruit ik zal niks tegen je vader vertellen alleen als ik een handdoek krijg want ben doorweekt”.

Binnen valt het gelijk op dat het een studentenhuis is. Overal ligt rommel en de afwas van de afgelopen week staat er nog. Net of Anna mijn gedachten kan lezen zegt ze “niet op de rommel letten, dat krijg je met drie dames in één huis”. Nadat ik mijn jas heb uitgetrokken en mij enigszins droog hebt gemaakt met een handdoek komt Anna binnen met 2 wijntjes. “Volgens mij is Tom een man die wel van een wijntje houdt”…..ik knik naar haar en pak het wijnglas vast.

“Nou vertel eens Tom, welke man had het lef om mij aan te rijden”. Ik stel mij opnieuw voor. Vertel dat ik getrouwd ben en twee kinderen heb, dat ik werk in de marketing. Aandachtig zit Anna te luisteren. Nadat ik ben uitgepraat komt de brutale vraag naar boven, “wat doet Tom nog zo laat op straat? Hoort hij niet bij zijn vrouw thuis te zijn”?

Alsof ze spijt heeft van haar vraag ziet Anna mijn gezicht veranderen. Met een “uhm…..tja……vertel ik Anna dat het op dit moment niet zo goed gaat tussen mijn vrouw en mij, dat we in een soort van dip zitten in ons huwelijk. Op dit moment woon ik samen met Bryan en Eline, onze kinderen, een tijdje bij mijn ouders om na te denken. We hebben allebei de ruimte nodig om na te denken. Dit betekent niet het einde van ons huwelijk maar we hebben rust nodig”.

“Oh sorry Tom, ik ben een flapuit sorry had die vraag niet moeten stellen”. “Dat klopt” zeg ik met een lach op mijn gezicht waarop Anna ook begint te lachen. “Maakt niets uit, het is eenmaal zo. Heb vanavond met een vriend een aantal biertjes gedronken in de stad”.

“Zo zo Tom dus met alcohol op de fiets veroorzaakt jij een aanrijding. Als rechtenstudent moet ik je dan aangeven” en ze geeft mij een stomp tegen de schouder. “Auw nu heb ik pijn, dat is mishandeling Anna”. Beiden schieten we in de lach.

De tijd vliegt voorbij. Het is lang geleden dat ik mij zo op mijn gemak hebt gevoeld. Even geen gezeur, geen stress of wat dan ook. Na mijn tweede glas wijn besluit ik mijn jas aan te trekken. Anna loopt met mij mee naar de voordeur en gaat voor mij staan…. “Tom sterkte en succes, hopelijk wordt de dip in jullie huwelijk een plus. Dat verdien jij”. Even ben ik sprakeloos…..totdat Anna zegt “en nu wegwezen ik ben moe”. Voordat ik mijn fiets pak haal ik een kaartje uit mijn portemonnee en geef die aan haar. “Mocht je fiets toch schade hebben dan staat mijn nummer hierop”. Anna pakt mijn kaartje aan, “komt goed Tom”.

Met een heel ander gevoel zit ik op de fiets dan de heenweg. Het gesprek met Mark heeft mij goed gedaan. Zal deze week met Demi gaan praten. En als afsluiting knal ik tegen Anna op. Wat een meid, zoals ze zelf zei een flapuit en recht voor z’n raap. Ook haar uiterlijk is niet verkeerd. Een rechtenstudente, dan moet je stevig in je schoenen staan. Met een lach op mijn gezicht fiets ik naar mijn ouders. Die Anna toch!!!