Tegen het einde van de week waren Debbies borsten al flink gegroeid en ze voelden gespannen. Debbie keek uit naar de zuigers die haar hopelijk van dit gevoel konden bevrijden, al wist ze dat dit maar van korte duur zou zijn.

Vrijdag was het dan eindelijk zo ver. Met haar auto, die inmiddels weer uitmuntend werkte, reed ze naar de boerderij van Raymond en Bianca.

De puppygirls blaften vrolijk naar haar toen ze met kwispelende staarten aan kwamen lopen. Debbie aaide ze over hun hoofden.

Bianca kwam naar buiten.

“Goedenavond Debbie. Jij mag naar de koeienstal vannacht”.

Debbie deed wat haar gezegd werd. In de grote stal kleedde ze zich uit. Raymond kwam even later om haar te voorzien van een bel aan haar nek. Debbie moest opnieuw wennen aan het naakte gevoel hier. Het was anders dan haar veilige paardenbox die ze voor zichzelf had.

Naast een stevige hucow met een grote bos rossige krullen viel ze uiteindelijk in slaap. Een diepe slaap na een week hard werken.

De volgende ochtend werd ze wakker van het licht dat de stal binnenkwam omdat de deur geopend werd. Raymond en Bianca kwamen binnen in hun overals. Ze leidden de eerste hucows richting de melkstal. Sommigen waren nog maar half wakker. Vrouwen die door de week opstonden met een kop koffie, werden hier in het weekend direct uit hun slaap naar buiten gedreven.

“Hup!” Zei Bianca streng toen ze Debbie die ook te langzaam was een flinke tik op haar bil gaf. Keurig in de rij volgde ze de andere dames.

Ze gingen naar de stal met het stellage, waar Debbie de eerste dag ook geholpen had. Raymond maakte haar vast met haar nek. Weer stond Debbie naast de stevige rossige dame. Ze was een beetje zenuwachtig over wat er ging gebeuren. Zachtjes begon de machine te ratelen en gingen Raymond en Bianca alle hucows af om hun uiers te voorzien van de zuigers.

Debbie kreeg haar zuigers van Bianca. Ze voelden aangenaam, alsof iemand haar tepels kustte.

De machine ging harder zodra alle zuigers geplaatst waren. Debbie voelde hoe haar tepels diep naar binnen getrokken werden. Ruw maakten de zuigers een pompende beweging. Ze had geen idee of er al wat uit haar tepels kwam.

Raymond zette de machine nog een standje harder. Debbie kreeg nu wel echt het gevoel dat er melk uit haar borsten gezogen werd. Wat voelde dat vreemd!

Ze vroeg zich af hoeveel het zou zijn. Het voelde als erg veel, maar ze wist niet of dat al kon na een week.

Daar kwamen de heerlijke vingers van Raymond weer om van achteren met twee vingers haar g-spot te stimuleren. O wat voelde dat fijn in haar hele lichaam. Raymond kon het goed en snel. Eigenlijk een beetje te snel, want binnen een paar minuten spoot de vastgeketende Debbie haar vocht over Raymonds overal.

Ze had haar ogen gesloten en kreunde zacht. Ze moest weer op adem komen en het gevoel van de pompen op haar tepels kreeg langzaam weer de overhand. Raymond was inmiddels al twee hucows verder aan het stimuleren, maar waar was Bianca gebleven?

Debbie wist dat ze stond vastgeketend en Bianca makkelijk op een plek in de stal kon staan die ze onmogelijk kon zien, maar het was vreemd dat Raymond nu alle dames zelf onder handen nam.

Ook het uitschakelen van de machine en het ontkoppelen, deed Raymond in zijn eentje. Debbie was de enige in de stal die niet wist wat er gebeurd was: vlak voordat ze haar hoogtepunt bereikte, was er een meisje binnen gekomen. Sommigen herkenden haar als Celeste, de talentvolle ponygirl. Ze had tranen over haar gezicht stromen en ze leek totaal in paniek. Raymond en Bianca waren verbaasd, ook omdat Celeste nooit op zaterdag trainde.

Bianca gaf Raymond een knikje dat zij de jonge vrouw onder haar hoede nam en verliet de stal.

Nadat ze gemolken was, bracht Raymond haar terug naar haar ponystal. “Je hebt al meer melk gegeven dan we verwacht hadden” zei hij en streelde tevreden over haar gevoelige uiers. In haar stal liet hij haar alleen. Ze vroeg zich af wat het volgende zou zijn wat ze vandaag ging beleven. Puppyplay? Ze hoopte op ponyplay, want ze barstte van de energie.

Ze masseerde voorzichtig haar borsten met daarop de afdrukken van de zuigers, met haar tepels die nog steeds hard waren.

Toen kwam Raymond weer binnen. Verwachtingsvol keek ze hem aan. Hij keek ernstig en in zijn hand had hij een overal.

“Kom even mee Debbie” zei hij. Het spel was over, dat was duidelijk. “Trek dit maar aan”.

Hij wierp haar de overal toe. Even later stond ze aangekleed en wel in de boerderij. Vorige week wilde ze niets liever, maar nu was dit toch wel een domper. Ze wilde naakt rondrennen als een pony.

Aan de tafel zat de ponygirl die vorige week zo goed haar best deed. Ze keek bedroefd.

“Dit is Celeste” zei Bianca. “Jij hebt vorige week gezien dat een man foto’s van haar maakte?”. Debbie knikte dat dat zo was.

Ze mocht gaan zitten en Bianca legde uit wat er aan de hand was: de man die foto’s van haar had gemaakt was haar collega Willem. Ze was bij hem gekomen en had haar met de foto’s geconfronteerd. Eerst dacht ze dat hij haar wilde chanteren. Dat hij haar wilde dwingen tot seks of desnoods geld, maar nee hij wilde iets anders: hij wilde dat ze ontslag nam. Willem wilde een integere politiedienst en zei dat ze chantabel was. Criminelen zouden haar kunnen betrappen en haar afpersen. Informatie laten lekken, haar functie binnen de politie misbruiken of collega’s in gevaar brengen. Celeste vond het allemaal nogal overdreven, maar hij stond er op. Ze had drie weken de tijd om zelf haar ontslag in te dienen en de eer aan zichzelf te houden, anders zou hij met de foto’s naar de commissaris gaan. Celeste kende de commissaris niet goed, ze wist zijn achternaam en dat hij Marvin heette van zijn voornaam. Wel wist ze zeker dat hij bij het zien van de foto’s haar direct zou ontslaan. Haar droom om carrière te maken bij de politie was voorbij. Haar leven zou zelfs voorbij zijn.

Inmiddels had ze de foto’s op de tafel gelegd. Willem had speciaal voor haar een extra paar afgedrukt. Ze lagen in een waaier en Debbie zag waarom ze erbij geroepen was, ook zij stond er op als een blaffende puppygirl. Ze overdacht nu wat de gevolgen voor haar waren als deze foto’s publiek werden. Vast niet best, maar ze had het nog meer te doen met het meisje tegenover haar.

“Ik ga maandag mijn ontslag maar indienen” snikte ze. Bianca legde troostend haar hand op haar schouder.

“Er is een andere manier” zei Raymond. “10 jaar geleden hebben wij ook zoiets meegemaakt”. Hij vertelde hoe iemand hen toen wilde chanteren.

“Ze wilden duizenden euro’s van ons, geld dat we niet hadden” voegde Bianca toe.

“Wat hebben jullie toen gedaan?” vroeg Debbie.

Bianca opende een laptop. “Trots zijn op wat we doen”. Op de laptop stond hun eigen webblog met daarop oude foto’s en filmpjes. Een jonge Bianca stond daar als prachtige ponygirl met tooi en al. Ze liep in een parade met honderden toeschouwers.

“We lieten trots zien wat we doen en waar je je niet voor schaamt, kun je ook niet mee gechanteerd worden”.

Celeste keek nog steeds niet begrijpend naar het scherm. Hoe ging het haar helpen?

Raymond legde uit dat als ze bij de commissaris aannemelijk kon maken dat niemand haar zou kunnen chanteren, ze misschien mocht blijven.

“We willen graag de parade lopen met jullie voor onze kar als trotse ponies” zei Bianca.

Celeste die niets te verliezen had, stemde uiteindelijk in. Debbie had medeleiden en wist niet goed wat ze zelf wilde, maar stemde ook in.

“De parade is al over twee weken, dus er moet getraind worden en flink ook!” zei Bianca wiens stem ineens omgeslagen was van meelevend naar streng. “Hup! Naar de stallen en uitkleden!”.

De vrouwen renden zo snel ze konden naar de stallen en trokken hun kleding uit. Zodra ze naakt waren, kwamen Bianca en Raymond hen voorzien van hun hoeven, boeien, oogkleppen, staarten, bitjes en tepelklemmen. Hoewel Debbie nog een beetje geschrokken was van wat ze gehoord had en had toegezegd, stond ze letterlijk te trappelen om getraind te worden.

Ze mochten naar buiten en daar werden ze weer samen aan het lint gespannen om warm te gaan lopen. Debbie keek vol bewondering naar Celeste. Het ging allemaal zo soepel en elegant. Ze probeerde haar voorbeeld te volgen.

“En sneller! Hup hup!” riep Bianca vanaf het midden. Debbie zag de zweep voor haar langs zwiepen en Celeste genadeloos hard op haar billen raken. Beide pony's waren geschrokken en zorgden nu wel dat ze het tempo hoog hielden. Voor een zachte aanpak was geen tijd. De pony’s moesten gehoorzaam zijn en uitmuntend hun best doen.

Debbie ontkwam er niet aan om ook een aantal flinke klappen van de zweep te ontvangen.

Moe maar voldaan mocht ze de bak verlaten en hoewel haar billen in brand leken te staan, had ze het gevoel dat ze veel vooruitgang geboekt had.

In de middag werd er een wandeling gemaakt door de omgeving. Debbie en Celeste trokken de koets met het tweetal er in. Weer werd de zweep veelvuldig gebruikt om de dames klaar te stomen voor de parade.

Na de training mochten de dames uitrusten in hun stal. Bianca zorgde speciaal voor eten met veel voedingsstoffen die ervoor zorgden dat ze deze intensieve weken vol zouden houden. Gelukkig was er een grote voorraad melk van de hucows die erg rijk was aan voedingsstoffen.

Debbie en Celeste kwamen een week lang iedere dag langs en iedere dag leek de training zwaarder te worden. Wel werden de vrouwen iedere dag beloond met een heerlijk orgasme. Iedere dag tot donderdag, want de donderdag was een zware dag voor de twee ponygirls. Ze waren al vijf dagen lang hard getraind en leken hun motivatie kwijt te raken. Op het einde van de dag stonden ze vastgebonden op het erg om gewassen te worden. Dit gebeurde ook, maar Bianca zorgde er goed voor dat de aangename waterstraal hun clitjes niet raakte. Debbie kronkelde om toch wat op te kunnen vangen, maar Bianca gaf haar een klap met de zweep op haar billen en zei dat ze stil moest staan.

Debbie was teleurgesteld toen het wassen voorbij was, maar haar kutje onaangeroerd was gebleven. Bianca kwam voor haar staan.

“Benen uit elkaar” snauwde ze. Debbie keek opgelucht, er verscheen een schittering in haar ogen, want ze zou toch het orgasme krijgen waar ze zo naar verlangde. Ze opende haar benen en bereidde zich voor op het genot dat komen ging.

Pets! De rijzweep kwam met een gemene klap tegen haar gladde schaamlippen. Ze gaf een gil. Weer kwam de zweep op haar kutje.

“Alleen ponygirls die goed hun best doen, worden beloond met een orgasme. Ponygirls die niet hun best doen krijgen kutjeskoek”.

Eerst kreeg Debbie 5 tikken op haar kutje. Daarna was Celeste aan de beurt.

Debbie dacht dat haar onderlichaam in de brand stond, maar haar zin was nog niet weg gegaan. Ze nam zich voor om straks in de stal zichzelf stiekem te vingeren en haarzelf alsnog het genot te gunnen.

Helaas voor haar viel ook die droom in duigen, want Raymond voorzag hen van een metalen kuisheidsgordel die met een slotje dicht ging.

Verlangend lagen de twee vrouwen die nacht in hun stal. Morgen zouden ze zeker hun best doen.

De dames haalden het niet meer in hun hoofd om niet meer hun best te doen. Iedere dag waren Bianca en Raymond tevreden en beloonden hun pony’s met een orgasme. In de laatste week, werd de training rustiger, want ze zouden hun energie hard nodig hebben bij de parade.

Celeste had door de training voldoende afleiding, maar ze maakte zich nog wel zorgen over de hele situatie en of de commissaris de mening zou delen dat ze niet chantabel was.

Eindelijk brak de dag van de parade aan. Debbie en Celeste mochten achterin de auto die een goed gevulde aanhanger trok. Het zou een paar uur rijden zijn naar het dorp waar het evenement gehouden zou worden.

In datzelfde dorp liep Rochelle rond. Ze was net afgestudeerd aan de universiteit en had grote carrièreplannen. Rijk worden, dat was wat ze wilde en weg uit dit saaie dorp waar ze sinds ze op kamers woonde zo min mogelijk kwam. Dit weekend moest ze wel, want binnenkort vertrok ze naar China waar ze op rondreis zou gaan. Een beloning aan haar zelf voor het behalen van haar diploma. Voor de tijd moest ze nog even haar ouders opzoeken.

Haar ouders hadden vaag iets gehoord over een omstreden evenement dat plaats zou vinden. Rochelle dacht dat het niet veel voor zou stellen en dat de bekrompen mensen hier een hekel hadden aan alles wat gezellig was. Toen ze op het plein kwam werd ze verrast door de enorme mensenmassa die toekeken. Toen ze zich verder naar voren geworsteld had, kon ze haar ogen bijna niet geloven: er was een parade met allerlei koetsen die getrokken werden door mannen en vrouwen die opgetuigd waren als paarden. Gefascineerd bleef ze aan de rand staan kijken.

Op 1 van de koetsen die voorbij kwam, zaten Raymond en Bianca. Ze droegen stijlvolle kleding, afgemaakt met een hoge hoed. De koets werd getrokken door Debbie en Celeste, die prachtig opgetuigd waren. Hun hoeven waren gepoetst, alles glom. Op hun hoofden droegen ze grote gekleurde tooien en aan hun tepels hingen belletjes van echt zilver, die Bianca voor speciale gelegenheden gebruikte.

De twee vrouwen voelden zich zo trots en het gaf zo’n kick om dit mee te maken. Door hun oogkleppen konden ze de mensen niet goed zien, maar de massa was voelbaar. Soms schrokken ze van een flits van een camera uit het publiek. De gedachte dat ze op beeld vereeuwigd werden, liet hen nog wel huiveren.

Ze zagen voor het eerst andere vrouwen buiten de boerderij die hier als ponygirl liepen en iets wat ze nooit eerder gezien hadden: ponyboys. Stoere sterke mannen die koetsen trokken. Ook zagen ze voor het eerst pony’s met paardenmaskers. Hierdoor waren ze onherkenbaar, maar volgens Bianca en Raymond moest een trotse ponygirl gewoon laten zien hoe mooi ze is.

De parade eindigde op het grote plein, waar alle pony’s zich verzamelden. Het publiek kon hier dichterbij komen om de ponygirls te bekijken, te aaien en te strelen. Debbie wist niet wat haar overkwam, toen ze ineens overal handen op haar lichaam voelde. Ze hoorde mensen schaamteloos over haar praten.

“Dit vind ik wel erg mooie ponygirls” klonk de stem van een oudere man.

“Mooie volle borsten ook”.

Zijn hand voelde inspecterend aan haar borsten en een vrouwenhand volgde.

“We zullen eens met de eigenaar overleggen of we haar over kunnen kopen”.

Debbie hoorde het geschrokken aan. Waren die mensen nu gewoon haar aan het verhandelen?

Ze voelde hun handen nog de spieren in haar benen controleren en kreeg een tevreden tikje op haar billen. Toen verdwenen ze uit Debbies gezichtsveld.

Ze wilden praten met Bianca, maar die was nog druk in gesprek met Rochelle. Ze wilde alles weten over ponygirls en hucows. Er was blijkbaar een wereld voor haar open gegaan. Bianca vond het altijd mooi om nieuwe mensen enthousiast te maken voor ponyplay, maar ze vertrouwde deze meid toch niet helemaal. Ze wilde veel weten over het straffen, de hoeveelheid melk er geproduceerd kon worden en hoeveel dat opleverde. Bianca gaf overal netjes antwoord op, maar volgens haar zou het niet om het straffen en de winst moeten gaan.

Haar ogen volgden Rochelle argwanend toen ze naar Debbie liep om haar eens goed te bekijken. Toen kwamen de twee oudere mensen bij haar die ze moest vertellen dat Debbie niet te koop was. Debbie hoorde de hakken van haar schoenen dreigend om haar heen lopen. Met haar lange scherpe nagel streelde ze langs Debbies heup. Ze huiverde en was een beetje geschrokken. Langzaam ging ze omhoog terwijl ze een klein spoortje achterliet op de huid. Deze trok al snel weer weg toen ze bij Debbies volle melkborsten was aangekomen. Debbie hinnikte toen Rochelle met haar nagel aan haar tepel zat en een tikje tegen het belletje gaf. Nu pas zag ze het gezicht van Rochelle. Ze leek opgewonden en beet zachtjes op haar lip.

“Van pappie mocht ik nooit een pony” fluisterde ze vlak bij Debbies gezicht. “Hij dacht dat ik er te streng voor zou zijn” zei ze met een angstaanjagende glimlach.

“Kan ik u helpen?” vroeg Raymond die dichterbij was gekomen, omdat hij in de gaten had dat er iets niet helemaal pluis was.

Rochelle leek geschrokken. “Nee hoor, ik keek alleen maar wat” zei ze.

Ze liep weg. Haar gedachten waren gevuld met alles wat ze vandaag gezien had en haar kutje was drijfnat geworden. Zo vertrok ze van het plein. Ze ging haar koffers pakken voor haar reis naar China.

Toen Rochelle weg ging, liep Raymond weer naar Celeste, waar een in het leer gehulde deftige dame stond te kijken. Ze vroeg iets aan Raymond en die knikte instemmend. Hij wees naar Bianca en liep naar haar toe. Even later werden de twee ponygirls losgekoppeld van de kar en aangelijnd. Ze werden meegenomen naar het midden van het plein waar een kleine metalen stellage stond die Debbie deed denken aan de stellage die gebruikt werd bij het melken. Naast de stellage stond de dame weer, met aan haar lijn twee gespierde ponyboys met ieders een groot paardenmasker. Wauw, wat zagen ze er lekker uit. Atletische lichamen, de ene blank de andere donker. Tussen hun gespierde billen hadden ze sierlijke staarten. Wat opviel aan de blanke man was een grote tatoeage van een galopperende mustang op zijn borst.

Er stond een grote menigte om de stellages heen toen Debbie en Celeste er aan vastgemaakt werden. Hun billen naar achteren gedrukt. Hun bovenlichaam en hun hoeven vastgemaakt, zodat ze voorover stonden en hun borsten met de zilveren belletjes onder hen bungelden. De menigte juichte uitzinnig. Debbie werd er verlegen van en ze voelde haar hart kloppen.

Iemand schoof aan paardenstaart een stukje opzij en voelde eens aan haar drijfnatte kutje. Ze hoorde hoeven dichterbij komen en merkte dat 1 van de ponyboys achter haar werd vastgeketend. Ze zag dat Celeste de blanke ponyboy met de mustang kreeg, dus zij zou gedekt worden door de donkere gespierde ponyboy.

Zeker duizend mensen staarden naar haar. Ze kon alleen maar terugkijken. Een paar begonnen te joelen. Ze kon niet zien waarom. Al snel voelde ze het: zijn eikel, die voor haar gevoel zo groot was als een tennisbal, zocht naar de ingang van haar kutje. Die werd al snel gevonden. Centimeter voor centimeter ontving ze de grootste pik die ze ooit in haar leven gevoeld had. Hij verhoogde het tempo en begon haar ritmisch te dekken. Ze keek naar het uitzinnige publiek. Al die mensen die toekeken, juichten, filmden en fotografeerden. De kettingen rinkelden ritmisch met het tempo mee. Hij ging steeds harder en dieper. Gelukkig werd haar kreun gedempt door het bitje in haar mond.

De meesteres van de ponyboys kwam met een zweepje bij hen staan en gaf de twee mannen een bestraffende tik op hun billen. “Hup! Dat kunnen jullie beter!”.

De donkere ponyboy ging in de hoogste versnelling. Nu haar kutje een beetje gewend was, voelde het hemels.

Hmm kreunde ze zacht. In de verte hoorde ze Celeste en de ponyboys die de beide ponygirls flink verwenden. Debbie kon zich niet langer bedwingen. Ze sloot haar ogen en vergat alles wat er om haar heen gebeurde. Het enige wat telde was de grote donkere pik die een heerlijk gevoel bezorgde in haar hele lichaam. Ze beet stevig op haar bitje, ademde zwaar en toen kwam ze klaar als nooit tevoren. Ze had het gevoel dat haar lichaam ontplofte. Een intens gevoel van zowel warmte als kou trok van haar hoeven tot haar nek. Zoiets heerlijks had ze nog nooit gevoeld.

Ze leek verdoofd. Ze wist niet voor hoelang, maar langzaam hoorde ze het geluid van de kettingen, de menigte en de hijgende ponyboy achter haar. Ze voelde hoe de dikke pik zich aanspande en een seconde later haar kutje volspoot met zaad. Er leek geen einde te komen aan de enorme ladingen zaad die in haar gespoten werden. Uiteindelijk haalde de meesteres de vermoeide ponyboys van hen af. Het zaad droop uit hun kutjes naar beneden langs hun hoefjes. Debbie kon altijd al erg genieten van seks en sinds kort van ponyplay, maar de combinatie tussen die twee hobby’s was magisch.

De menigte keek toe hoe de twee ponygirls weer voor de kar gespannen werden en Ramond en Bianca terug brachten. Daarmee zou hun gewone leven weer even beginnen.

Celeste kon amper nagenieten van de kick die de parade haar bezorgd had. Toen ze na het weekend op het bureau kwam, kwam Willem direct naar haar toe. “Je hebt nog vier dagen om de eer aan jezelf te houden” zei hij dreigend.

Haar hart klopte snel toen ze zei: “Je doet maar wat je niet laten kunt”. Willem leek hier even door van de wijs gebracht. Hij lachte toen weer snel. Ze blufte.

In de pauze zocht Celeste stiekem op internet naar de parade. De eerste foto’s en filmpjes stonden er op. De ponygirlattributen verborgen haar nog een beetje, maar iedereen die haar kende, zou haar ook zeker wel herkennen uit deze beelden. Ze wist nog niet goed wat ze ervan moest vinden. Spannend, beschamend, de moeite waard?

Met de aanmoediging naar Willem, had hij het tempo verhoogd. Hij liet niet met zich sollen en hij wilde duidelijk maken dat hij niet blufte. Diezelfde middag nog klopte hij op de deur van de commissaris met de envelop in zijn handen.

“Kom binnen” klonk het van de andere kant van de deur.

De volgende dag wilde Celeste net in de politiewagen stappen, toen er een hand op het portier gelegd werd. “Agente Laura neemt jouw taak even over. Wil jij even met mij meekomen?”.

Celeste had dit niet zo snel verwacht. “J..J...Ja, natuurlijk meneer” stotterde ze en volgde hem naar zijn kantoor.

Midden op de tafel lag de envelop. Ze wist wat er ging gebeuren. Trots zijn, trots zijn! Moedigde ze zichzelf in gedachten aan.

“Ga zitten, Celeste” begon hij. “Je bent een goed agente. Er werd mij alleen verteld dat jij er bijzondere hobby’s op na houdt”.

Ze wilde wat zeggen, maar voordat ze dat kon doen, opende hij de envelop al. Hij wees op de foto.

“Dit ben jij toch?” Hij wees naar de foto waarop ze getraind werd.

“Ja dat ben ik” zei ze zo vastberaden mogelijk.

Hij draaide zijn computerscherm om, daarop speelde het filmpje hoe ze door de ponyboy met de mustang op zijn borst geneukt werd op het plein.

“En dit ben jij toch ook?” vroeg hij weer.

Ze moest nu alle moed bijeen rapen. “Ja dat ben ik ook. Dat was afgelopen weekend. Het was mooi om zoveel mensen te zien die mijn hobby delen” zei ze.

Marvin de commissaris bleef even stil. “Ik ben blij dat je zo trots bent op je hobby” zei hij met een gemeende glimlach.

“Eerlijkheid, openheid, trots en het lef om zoiets te doen, dat is wat wij zoeken bij de politie”. Ze kon haar oren niet geloven dat dit allemaal zo geweldig uit leek te pakken.

“Collegialiteit vind ik ook erg belangrijk” ging hij verder. “Dat heeft agent WIllem niet getoond de laatste weken, daarom ga ik hem vandaag nog ontslaan”.

Celeste keek geschrokken. Werd Willem nu door haar ontslagen. Natuurlijk was het zijn eigen stomme schuld, maar hier had ze niet op gerekend.

Ze bleef hem stil aankijken. “Nee, dat is niet eerlijk” zei ze uiteindelijk.

“Willem is misschien wat bekrompen, maar hij is een goede politieman. U moet hem behouden”. Ze keek smekend naar de commissaris.

“Ik zal hem niet ontslaan. Het is erg vriendelijk van je, dat je hem ondanks alles beschermt” zei hij en stond op. Hij liep naar de deur en draaide deze op slot. Celeste kreeg er een onheilspellend gevoel bij. De commissaris ging weer tegenover haar zitten en maakte zijn stropdas los. Daarna begon hij met de knoopjes van zijn overhemd.

Wat had dit in godsnaam te betekenen? vroeg Celeste zich af. Wilde hij nu seks met haar omdat hij haar niet ontslagen had? Dacht hij dat ze vanwege haar hobby zomaar hier haar baas zou doen. Marvin was een knappe man, maar als hij zo over haar dacht, walgde ze van hem.

Zijn overhemd ging verder open en hij schoof het een stukje opzij. ZIjn blote borst werd zichtbaar en Celeste kon haar ogen niet geloven: een tatoeage van een rennende mustang. Hij was dus ook op de parade en had haar dus zelfs gedekt, met zijn paardenmasker op.

Ze beet op haar lip van de spontaan opkomende geilheid. Ze kroop bij hem op schoot en voelde zijn grote harde pik in zijn broek. Nu begon ook zij haar uniform uit te trekken en gaf hem een minutendurende tongzoen.

Het ging in de maanden daarna goed tussen Marvin en Celeste. Ze trainden vaak samen, maakten vaak lange wandelingen voor een koets en het liefste hadden ze seks terwijl ze helemaal opgetuigd waren als ponies.

Met Debby ging het ook erg goed. Ze werd nu 4 keer per week gemolken en bracht bijna al haar vrije tijd door op de boerderij. Ze had zich in die tijd ontpopt tot een geweldige ponygirl: snel en elegant. Ze genoot er nog iedere dag van dat haar leven zo veranderd was na haar kapotte auto.

Vandaag was het voor zowel Celeste als Debby een bijzondere dag: Marvin had Celeste ten huwelijk gevraagd en vandaag was het zo ver. Ze zagen er beiden prachtig uit in zijn pak en haar jurk. Ze trouwden in een grote witte koets, waar Bianca voorop zat in koetsierskleding. De koets werd getrokken door 4 prachtige ponygirls met witte tooien en zilveren belletjes. De staarten aan hun butplugs waren prachtig gekruld. De voorste ponygirl was natuurlijk Debbie die vol trots met haar borsten vooruit de koets trok.