Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Lex4seks
Datum: 29-12-2017 | Cijfer: 7.7 | Gelezen: 5044
Lengte: Lang | Leestijd: 17 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Slaaf,
Het verhaal kan in vele catagorien geplaatst worden. Van extreem tot homo, van groeps tot (vanaf nu ook) biseks. Ik ga echter niet switchen, dat zou alleen maar verwarrend werken. Geniet ervan zou ik zeggen.

Ik had mijn kuisheidsgordel nog maar net afgedaan en mijn broek dicht geknoopt toen mijn blote ventje de kamer binnen kwam lopen. Het liep richting vier uur en ik had nog lang geen zin om afscheid te nemen van dit weekend.

“Kan jij morgen vrij nemen?” vroeg ik dan ook aan Mark. Zelf had ik daar als freelancer geen problemen mee zolang ik mijn opdrachten voor de deadline inleverde.

“Ik kan het altijd vragen” en voor ik het wist had M zijn mobiel in de handen en belde met zijn werkgever. Hij kreeg toestemming zag ik wel aan zijn gezicht.

“Hmm, mijn baas zegt het nooit, maar omdat ik dus blijkbaar zo goed mijn werk doe en nog geen ziekte dagen heb is het geen probleem.”

“Leuk toch, een vrije dag én een compliment?”

Hij lachte; “nou ja, vrij? Sinds ik U ken ben ik dat niet helemaal meer? Of, eh, helemaal niet meer eigenlijk.”

“Pak nu maar een biertje voor ons, en wat te knabbelen”. Mark liep naar de keuken en kwam terug met een bord vol toastjes, filet american en kipsalade en de twee blikjes bier. Hij kwam niet naast me op de bank maar ging aan mijn voeten op de grond zitten. Hij leerde snel.

De breedbeeld Samsung die zijn muur sierde ging aan en op mijn telefoon zocht ik een pornofilm op die ik vervolgens streamde. Mooie uitvinding. Ik stond op omdat ik nu zelf ook naakt wilde zijn. In de slaapkamer trok ik mijn kleren uit terwijl mijn jonge dienaar Melba aan het beleggen was. Mijn lul begon zich weer te roeren en begon zich op te richten. Deels door de film, deels door de jongen voor me op de grond, maar ook door alle geile momenten van de afgelopen dagen. Achteloos en zonder er over na te denken schoof ik mijn voorhuid naar achteren en met de door M. aangereikte toastjes in de ene en mijn mannengereedschap in de andere hand zat ik te genieten. Mijn slaafje deed aanstalten om mij te gaan verwennen, maar ik wist wat er dan zou gebeuren en ik duwde hem subtiel van me af.

“Als ik ga spuiten moet het als een vulkaan zijn! “ Hoe langer uitgesteld het orgasme, de heviger de ervaring. En al was het moeilijk, door mezelf te trainen (en in het verleden door anderen) kon ik mezelf altijd wel vrij goed beheersen. Mijn record stond, gedwongen door Meester Cas op drie maanden die ik deels in kooi, deels zonder had doorgebracht. In die tijd had hij me meerdere malen op het randje gebracht, dat wel. Maar altijd was hij gestopt en was ik onbevredigd huiswaarts gegaan. Maar ook daar kwam het nooit in me op (dat lieg ik) om de hand aan mezelf te slaan. Ik deed het gewoon niet; een man een man en zijn woord enzo. Het had me wel momenten opgeleverd dat ik, als het had gemoeten, me door lust overmand eventueel naakt en midden op de dam had afgerukt. Het is gelukkig nooit zover gekomen overigens. De gebeurtenis van de middag was dan eigenlijk ook tegen mijn principes om mijn seksuele lusten nooit op te dringen aan willekeurige voorbijgangers die er niet (of blijkbaar soms wel) zitten te wachten.

Mark was rustig op dit moment en ik nam de tijd om mijn telefoon eens te checken. Tot mijn stomme verbazing was er een aanvraag op Skype van de wielrenner. Ik voegde hem toe en bekeek de rest van mijn berichten en mail. Een blik op het lijf van mijn slaafje (zijn kruis) en ik zag dat zijn pikkie slap was. Een vormeloos plukje voorhuid, meer stelde het niet voor en ik had al voor ik hem ooit gezien had besloten dat ik hem verregaande zou trainen op dat vlak.

“Ga eens staan? Voeten uit elkaar en handen in je nek!” M. voldeed aan de opdracht. Ook ik ging staan en draaide hem zo dat hij een goed zicht had op de seksende kerels op tv.

“Wat ik nu wil is dat je, alleen met je gedachten, dat wormpje hard maakt. Laat wippen en dan weer slap laat worden.”

“Hoelang Lex?” vroeg hij een beetje brutaal.

“Net zo lang als ik wil slaaf! Of ik doe het voor je maar dat is echt een stuk minder prettig”.

“Ja Lex”. Hij probeerde zich te concentreren en ik zat onderuit gezakt toe te kijken hoe (met heel veel moeite) de eerste poging lukte. Hij kreeg het voor elkaar een erectie te krijgen en zijn staaf op en neer te laten bewegen.

“En slap”. De inspanning was van zijn gezicht af te lezen. Ik weet, uit ervaring, dat het behoorlijk lastig is om een penis te laten doen wat jij wilt, maar het kan.

Het op en neer bewegen van de harde staaf, het handvat van de slaaf, hield prompt op. Het slap worden was weer van een moeilijker categorie. Maar ook dat lukte hem, niet helemaal maar half slap keurde ik ook goed.

“En hard”. Terwijl mijn jonge bezitting zijn best deed om te voldoen aan de opdracht zocht ik op mijn telefoon een wat hardere film op. En ik zond een film naar de Samsung waar een vastgebonden en naakte slaaf door een naakte en oudere man met een zweep behandeld werd.

“Kom op boy, of wil jij ook klappen?”

“Nee Lex”, klonk het bedeesd.

Het werkte blijkbaar motiverend. Of het de beelden of mijn dreigement was weet ik niet, maar voor de tweede keer kwam zijn ding met schokjes tot leven en wist hij de op en neer gaande beweging er weer in te krijgen. Dit keer liet ik hem dat langer doen dan de vorige, voor ik hem het “slap” weer liet horen. Het verschil tussen het aanspannen van alle spieren en omgekeerd was een prachtig tafereeltje. Vooral de moeite, de uitdrukkingen waren voor een wellustige Meester als mijzelf heel erg opwindend. Zelf moest ik dan ook moeite doen om niet als een gek te gaan zitten rukken.

In totaal liet ik hem de oefening vijf keer uitvoeren en hing zijn piemeltje weer in rust tussen zijn benen.

“Dit moet je elke dag doen, ook als ik er niet bij ben tot je het onder de knie hebt en het zonder moeite kan. En dan komen er gewichtjes aan je eikel.” Vertelde ik hem deels dreigend, en voor het laatste deel ook plagend (al zou het wel gaan gebeuren). “Ga nu maar weer een biertje voor ons halen.

De tijd vliegt voorbij als je zo lekker bezig bent en ik voelde dan ook dat ik wel zin had in eten. Het was onderhand bijna zeven uur in de avond en dus al lang geleden dat we de brunch hadden gehad.

“Bestel maar twee pizza's voor ons en pak even een handdoekje”. Hij keek me vragend aan maar deed zoals altijd precies wat ik van hem verlangde.

“Waar is dat handdoekje voor? “, vroeg hij nadat hij de pizza had besteld.

“Oh dat is wat jij voor je pik gaat houden als de bezorger aanbelt.”

“Echt?”

“Ja natuurlijk, hij ziet dan toch verder niets?” en hij accepteerde het en vroeg niet verder.

Ik wist natuurlijk beter, want betalen, een pizza aannemen? Daar heb je twee handen voor nodig.

Derhalve trok ik zelf mijn overhemd en broek maar aan want ik wilde zelf niet naakt zijn tijdens dit schouwspel.

Veel sneller dan verwacht ging de deurbel. Mark griste het handdoekje van de stoel, hield het voor zich en hield de kamerdeur zoals afgesproken open zodat ik kon zien wat er gebeurde.

“Shit”, zei hij hartgrondig en gemeend toen niet de pizzaman voor de deur stond maar een jonge, blonde en aantrekkelijke vrouw.

“Wat doe jij hier?”, vroeg Mark onvriendelijk en verre van gastvrij

“Ik? Ik zou je vanavond toch dit komen brengen?”. De vrouw duwde in één vloeiende beweging M. een map in handen en duwde hem aan de kant en liep hem voorbij en kwam de woonkamer in. Overrompeld, mompelend dat hij het vergeten was liet hij het handdoekje vallen, sloot de voordeur en kwam naakt achter haar naar binnen.

“Ik ben Mariël, de zus van die bloterik”, kwam de blonde met uitgestoken hand op me af. Ik stond op en stelde mezelf voor als Lex.

“Oh, de Meester van mijn broertje, van de foto's”.

Ze trok haar ja uit, gooide die achteloos over een eetkamerstoel en plofte op de andere bank.

“Breng mij ook maar een biertje broertje. Stoor ik?” Ik moest inwendig wel lachen om de hele situatie. Mark wist zich geen houding te geven en de dame op de bank nam als vanzelf de leiding over hem.

“Ja Lex, eh Ja Mariël” stotterde hij terwijl hij de keuken inliep.

Weer ging de bel en liet Mark de geopende koelkast deur voor wat het was. Liep (enigszins hotel de botel) de gang in. Vergat dat hij naakt was en opende poedelnaakt de voordeur waar nu wel de bezorger stond. Mark voelde zijn naaktheid (maar wist niet wat te doen) de mond van de jongen voor de deur viel open van totale verbazing, naast me schoot de zus in de lach.

“Zooo” zei de jongen voor de deur verbijsterd.

“Pizza”; mijn slaaf

“16 Euro” ; de één

“Wacht”; de ander

M. kwam blozend en in opperste verwarring de kamer in, greep zijn portemonnee en haalde er een briefje van twintig uit.

“Goed zo”. Hij nam de pizza's over en duwde het geld in handen van de bezorger en knalde daarna de deur voor diens deur dicht.

Het was bijna slapstick in full colour en vooral live.

“Bijt jij ook een hapje mee?” vroeg ik gastvrij aan zus.

“ Lekker, maar wel met een biertje”.

Mark liep de keuken in en deed wat hij moest doen, een pilsje voor zijn zus pakken en de pizza verdelen over drie borden, terwijl Mariël mij on-besmuikt in zich opnam.

“Het houdt ook niet op” verwoorde ik mijn gedachten

“Wat niet?”, vroeg zus lief

“Sinds ik hem ken” en ik knikte in de richting van Mark, “sinds ik hem ken rol ik van de ene in de andere bizarre situatie. Telkens als ik iets bedenk gebeurt er wel weer heel wat anders.”

Het werd een raar etentje. De zus vroeg me naar genoemde gebeurtenissen, ik antwoordde op haar vragen (die vooral gingen over de verhouding die ik met haar broertje had) en Mark zat zwijgend op de grond te eten en te luisteren hoe wij het over hem hadden. En om het plaatje compleet te maken stond de Meester op de flatscreen zijn kreunende slaaf nog steeds onderhanden te nemen.

Ondertussen kwam ik van de zus te weten dat zij ongehuwd was, beter gezegd gescheiden, omdat haar ex en zij geheel langs elkaar heen leefden. Ze viel op mannen (maar vond seks met vrouwen ook wel lekker) en was open minded.

“Wij lusten wel een kopje koffie denk ik?” vroeg ik

“Ja lekker!, broertje?!” Als een zombie stond Mark op, ruimde de tafel leeg en ging koffie maken.

“Oh, sorry. Jij bent zijn Meester”. Mariël probeerde de verhoudingen die aan het ontstaan waren duidelijk te krijgen. Verhoudingen waar ik mijzelf eerlijk gezegd nog geen beeld van had gemaakt.

“Ja, dat is en blijft zo, maar ik heb begrepen dat Markie hier altijd al wat onderdanig naar jou is geweest.”

“Het in de hoek staan bedoel je?”, ze begon te lachen. “Ja, nooit verwacht dat hij het toen zou doen ook nog. Maar blijkbaar IS mijn broertje van nature een slaafje.”

Ik antwoordde bevestigend, liet, nadat hij de koffie had geserveerd, Mark dan ook in de hoek staan.

“Nee, niet met je rug naar ons toe! En doe je oefeningen maar terwijl ik met je zus praat.”

“Oefeningen?” vroeg de zus. En terwijl Mark deed wat ik hem zei, legde ik zijn zus uit wat dat inhield.

“Hij moet een stijve of slappe piemel krijgen op mijn bevel. Zonder aan zijn piemeltje te zitten”.

En zo stond Mark weer, maar nu in het bijzijn van een familielid, te proberen om een erectie op te wekken.

“Ik heb indertijd, toen hij in de hoek stond er nog over getwijfeld of ik hem niet meer wilde gebruiken. Maar incest is toch een ding en ik durfde het niet aan.” De openhartigheid die haar broer zo lief, leuk en vooral kwetsbaar maakte had de zus ook blijkbaar. Geen schroom of schaamte tijdens dit toch wel uitzonderlijke gesprek. Ik voelde beroering in mijn kruis, zag dat ook Mariël wat onregelmatig ademde en dat zij afwisselend naar zowel mij en haar broertje keek. Ik meende zelfs twijfel bij haar te ontdekken, een innerlijke tweestrijd over hoe zij verder zou gaan. Iets wat ook niet echt vreemd was.

Met Mark (die onderhand zijn piemeltje had weten op te richten en deze op en neer liet gaan) in de hoek, viel het gesprek tussen zijn zus en mij wat stil. Beiden wisten we niet hoe dit verder moest. Dat was voelbaar en er hing een spanning in de lucht die bijna in plakjes te snijden was. Totaal verschillende gedachten en emoties vlogen door drie hoofden. M. had het misschien nog wel het gemakkelijkste, want hoe vernederend ook voor hem; hij moest zich concentreren op zijn pik. Ik probeerde de afweging te maken of ik de knappe jonge vrouw in het spel wilde betrekken, hoe dat zou moeten en of ik Mark nog een stem zou geven in het geheel. Mariël zou wel soortgelijke gedachten hebben op dat moment.

“Wat kan het mij ook schelen” verbrak de blonde vrouw als eerste de stilte. “Maar of ik seks met hem (hoofdknikje naar mijn slaafje) wil gaan hebben weet ik nog niet. Ik ga eerst plassen.”

“Hmm, dat zou ik dan wel weer willen zien”. Ik sprak het uit en schrok ervan toen ik aan haar reactie zag dat ik hardop gedacht had. Ze stond op en reikte mij de hand en trok me vervolgens, hand in hand de trap op naar de slaapkamer.

“Dit is zo geil” fluisterde ze terwijl ze mijn overhemd begon los te knopen. Ik reageerde door tegelijkertijd haar truitje over haar hoofd te trekken. Onhandig geklungel natuurlijk en we lieten elkaars kleding los en ontkleden onszelf waarbij onze blikken over elkaars lijven gingen. Ze had al minstens zo'n lekker lijf als haar broer. Slank, getraind, mooie borsten. 'Precies goed' dacht ik toen ik ze zo voor het eerst bekeek en zag dat ze niet groot maar wel mooi overeind stonden. Haar tepels waren hard van opwinding en ze hijgde een beetje zag ik. Natuurlijk keek ik naar haar kutje, dat volledig kaalgeschoren was. Ook haar ogen gaven zichzelf de kost toen ze mij voor het eerst in zichzelf opnam. Er was geen eerste initiatief toen we onszelf overgaven in een eerste tongzoen.

“Ik moet nog steeds plassen” zei ze toen ze me zachtjes van haar afduwde. “Kom” en ik volgde haar naar de badkamer waar ze onder de douche ging staan, haar benen iets spreidde en haar pis liet lopen dat zich klaterend over de witte tegels verspreidde. Brutaal stak ze even haar hand tussen haar benen in de gele straal waarna ze haar eigen urine van haar hand likte. Schaamteloos net als haar broertje is.
Trefwoord(en): Slaaf, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...