Mark En Mariël Zijn Mijn Slaven - 15

We gingen ontbijten, Mark en Mariska hadden het klaargemaakt terwijl Mariël en ik wakker werden. Het was rustig, zelf ben ik 's ochtends vroeg geen prater en de rest blijkbaar ook niet. Op het naakt zijn na leken we op een normaal groepje vrienden. Het drong tot me door dat dit bijzonder was, het onuitgesproken onderlinge vertrouwen terwijl ik de meest perverse dingen met hen uithaalde of hen dat met elkaar liet doen.

Ik gaf aan dat ik me ging douchen, gelijk keken zes ogen me aan in de hoop mee te mogen. Maar dat was niet mijn bedoeling.

“Iedereen doucht afzonderlijk, even geen geseks”. En zo ging het dan ook. Eenmaal allemaal terug in de woonkamer liet ik Mark zijn kuisheidsgordel pakken, spijtig genoeg had hij niet alle onderdelen bij zich en ik stuurde hem naar huis om de ontbrekende twee zaken op te halen. Terwijl hij onderweg was kreeg ook Mariska haar roze kuisheidsgordel weer aan.

“Het wordt tijd dat je er ook één voor jezelf gaat maken Mariël”. Ze knikte instemmend. Ze had het model van Maris als eens geprobeerd had ze verteld maar het was echt maatwerk en vooral het stuk in het kruis moest precies maar niet hinderlijk op de liezen aansluiten en het getande gat om te plassen en moest voorkomen dat vingers, vibrator of penis het kutje zouden kunnen penetreren. En tegelijkertijd moest het ook nog een beetje hygiënisch zijn. Niet voor niets had ik Mariël het sleutelbeheer gegeven zodat mocht het nodig zijn het apparaat even van Mariska kon worden verwijderd, hoe ik dat met haar sleutels zou doen moest ik nog verzinnen.

We dronken koffie, de dames geknield op de grond, toen Mark weer binnenkwam. Hij legde gelijk de onderdelen van zijn kooi voor me en trok daarna zijn kleren uit. Spontaan kwam hij vlak voor me staan en bood me zijn pik en ballen aan. Ik werkte als eerste de ballen door de vrij kleine stalen ring, dat was gevoelig zag ik maar M deed zijn uiterste best om niet zijn heupen terug te trekken. Ik schoof zijn voorhuid naar achteren en pakte de huls en halve ring met spikes. Het volgende ging (ook bij mezelf als ik het stalenmonster in geheel droeg) of in één keer goed of het werd gepriegel. Mark had geluk, ik duwde de drie scherpe pinnen in de huid direct achter de eikel deed de pinnetjes van de huls door de halve ring en duwde stevig het sluitstuk op de cockring en bevestigde het slot. Dit was gevoelig of beter gezegd pijnlijk. Ook het volgden onderdeel zou hij wel even voelen. Ik pakte het plastic tubetje van ongeveer tien centimeter lang en richtte dat tussen de tralies door op zijn pisgaatje en duwde het langzaam maar zeker in zijn pik. Hij stond zacht te hijgen en verbeet de pijn die hij hierbij moest voelen. Eenmaal voorbij het plekje van weerstand schoof het vlot en diep in zijn lijf. Het stalen puntje van de buis ging door het gaatje in het midden van de tralies en ik sloot het af met het schroefdopje. Hij kon zo wel plassen, kon vrijwel alles normaal doen maar er zou geen seconde zijn dat hij niet gemarteld werd door het monster. Enige geile aandrang die zijn pik deed zwellen zou ronduit pijnlijk zijn. (Ben je benieuwd hoe het er uitziet google dan even op kuisheidsgordel man. Ik heb het zo goed mogelijk beschreven maar een plaatje zegt meer.)

“Zo benieuwd of je dat vier en twintig uur vol gaat houden”.

“VIER EN TWINTIG?” reageerde hij vol schrik, want nu al voelde hij de macht van staal.

“Ja Meester dus morgen mag ik hem bij u af komen doen?”

“Ja, ten minste, dan verwijder ik het buisje en de spikes”. Hij capituleerde. Mariska bekeek het geval met grote interesse. Ik liet Mark voor haar en Mariël plaatstnemen.

“Bekijk het maar eens goed, en raak hem ook maar aan als jullie zin hebben”. Dat lieten de dames zich geen twee keer zeggen. Ze bewogen de kooi alle kanten op, speelden met de ballen van het slaafje en trokken er gemeen aan. Dubbel gemeen en dat was te horen aan de pijnkreten die Mark uitstiet. De jongen leed zichtbaar tot genot van de dames, hij draaide met zijn heupen. Deed zelfs een keer een stap terug maar kreeg toen een corrigerende tik van zijn zus op zijn billen. Toch zag ik ook genot in de ogen van Mark. Hij was echt in de wieg gelegd voor het leven als slaaf. Ik zette de t.v. aan en zocht het filmpje van de avond er voor op en begon dat te streamen. Dat leverde extra hilariteit op, Mark stond met zijn rug naar het beeldscherm maar de meiden keken met grote ogen al lieten ze de arme Mark niet met rust.

“Zo jullie hebben hem nou wel genoeg gepest, laat hem ook maar even kijken. Ga maar op een rijtje op handen en knieën zitten”. Ze deden wat ik hen opdroeg.

“Kom op, holle rug, billen omhoog”. Zes billen onder handbereik, drie geile slaafjes die zonder enige twijfel deden wat ik hen zei. Vooral Mariska bood me een geile aanblik. Met grote ogen bekeek ze zichzelf terwijl Mark in beeld met haar kut en tandpasta bezig was. Het ondergaan was één ding maar nu werd ze keihard met zichzelf geconfronteerd. Van een blosje werd haar hoofd roder en haar ogen groter. Ik ging wat drinken pakken en kon het niet nalaten ze alle drie even te betasten. Mark pakte ik onverwacht bij zijn ballen en trok er hard aan. Een pijnkreet, het voor uitstoten van zijn heupen en terwijl hij daarvan bijkwam liet ik mijn hand door tussen de schaamlippen van Mariël glijden, met recht glijden want ze was zeiknat. Ik smeerde de smurrie over haar blanke billen en gaf Mariska een korte klap op haar kontje. Ook zij trok zich even terug maar bood toen nogmaals haar billen aan. Tien klappen verder waren haar billen mooi rozig geworden en ging ik door naar de keuken. De anderen waren de beelden aan het bespreken, elkaar dus eigenlijk. Ik liet het gaan en speelde met mijn eigen pik en ballen. Ik had even verder geen plannen meer voor de dag. Toen de video stopte liep ik de slaapkamer in en trok mijn kleren aan, en de anderen kregen ook die opdracht. Mark droeg al geen ondergoed meer en was daar vermoedelijk nu wel aan gewend maar ook de dames trokken alleen een rok en een blouse aan.

“Zo, dan gaan we nog even een uurtje 'normaal' doen” zei ik.

“Hihi, alsof wij normaal zijn” giechelde Mariska.

“Alsof dat ding tussen mijn benen normaal is” grapte Mark die zijn benen zo ver mogelijk had gespreid om zo weinig mogelijk pijn te hebben. Ik besloot dat het misschien wel beter was dat ik hem nu zou verlossen van in ieder geval de spikes. Ik liet hem dan ook opstaan , draaide het schroefdopje tijdelijk los en haalde de ring met de drie pinnen tussen de kooi en de cockring uit waarna ik de rest liet zitten.

“Je weet nu wat het is en ik zal het zeker inzetten als ik je moet straffen, het buisje in je lul moet je kunnen hebben tot morgenavond”.

“Dank U Lex” zei hij opgelucht. Ik had het besluit spontaan genomen omdat ik zelf weet hoe het voelt en het zou hem ongetwijfeld zouden hebben gehinderd bij het slapen en zeker tijdens het werken. En nog steeds was een stelregel van me dat het dagelijks leven zo weinig mogelijk moest worden beperkt. We praten en dronken nog wat maar halverwege de middag vond ik het wel welletjes en stapte op en verliet de anderen. Zo konden ze even zonder mij bespreken wat er allemaal was gebeurd en hoe ze zich daar onder voelden.

Eenmaal thuis begon ik de gewone huishoudelijke klusjes te doen maar merkte dat ik toch opvallend vaak even in mijn kruis greep. Ik besloot mezelf wat te pesten door mijn eigen stalen monster om mijn lul te doen. Zonder spikes maar wel met de tube in mijn pik. Zo zou ik precies voelen wat mijn slaaf voelde. Daarna trok ik mijn kleren weer aan, kookte een gemakkelijk maar smakelijk maal en nestelde me op de bank om dom televisie te kijken. Echt geconcentreerd was ik niet dus pakte mijn tablet er maar bij deed even een rondje Wordfeud en kwam toen op het idee op het internet te gaan kijken of er misschien nog leuke speeltjes waren. Ik bestelde wat kleine dingetjes, deed wat ideetjes op en stuurde een email naar Mariël om nogmaals te herhalen dat ze ook een kuisheidsgordel voor zichzelf moest maken en daarnaast drie rubberen broekjes; alle drie met een buttplug er in genaaid of geplakt (ik gaf haar de maten en waar te bestellen) en twee met een vibrator die in de kutten van Mariska en Mariël zelf zouden moeten, liefst op afstand bedienbaar. Alle drie moesten uiteraard robuust zijn, langer gedragen moeten kunnen worden en op maat zijn. Daarna nam ik nog een glas wijn, wat toastjes (je moet jezelf verwennen) maar al snel begon mijn vermoeidheid op te spelen en gapend ging ik uiteindelijk naar bed.

Maandagavond kwam Mark langs om zijn pistube uit zijn pisbuis te laten halen. Bij binnenkomst kleedde hij zich al automatisch uit. Voorzichtig verwijderde ik het buisje echter zonder de kooi verder te demonteren. Ik herhaalde de handeling voor zijn ogen bij mezelf. We bespraken de gevoelens die het ding opleverde en de momenten waarop de kooi het meest irritant was. Bij mij was dat eigenlijk standaard bij de ochtenderectie of op de fiets. Bij Mark was het nog steeds heel confronterend in de kleedkamer van de voetbalclub. Want niet alleen zijn zes vrienden, ook de anderen van het team waren onderhand van de situatie op de hoogte en maakten regelmatig smalende opmerkingen.

“Kut, maar vernederend en dus vind ik het weer geil” vatte hij het samen. Zo kwamen we ook bij Bart terecht. Ik stelde vragen over hoe en wanneer er getraind werd. Of de kleedkamer met meerdere teams werd gedeeld etc zodat ik me een beeld kon vormen. De heren trainden op vrijdag en als laatsten. De kantine was dan gesloten en ze draaiden zelf het licht uit. Verder waren er dan eigenlijk nooit meer mensen op het terrein.

“Dan moeten we vrijdag maar eens actie ondernemen. Jij stelt iedereen op de hoogte behalve Bart. Ik kom dan tegen het eind van de training en we zorgen dat ons clubje als laatst overblijft.” Zo planden wij de straf voor Bart al ging dat niet in detail. Mark vertelde verder dat hij het nog steeds geil vond met die jongens en zeker als ze hem verplichtten hun te pijpen, dat hij moest opruimen en zo nog steeds feitelijk hun onderdaantje was. Na een uurtje namen we ook al weer afscheid met een tongzoen. De scheidslijn Dominant en slaaf en vriendschap was dun geworden, werd misschien daardoor juist ook zo benadrukt en juist daardoor ook (nu al) zo sterk.

Op woensdag belde Mariska mij. Ze had nog steeds de gordel om maar zou de dag er na gaan zwemmen met vriendinnen. Of ze dus het ding mocht laten verwijderen door Mariël.

“Maar als het niet mag dan is dat ook goed hoor, maar dan ziet iedereen het ding onder mijn bikinibroekje”.

“Haha, stiekem zou je dat nog wel willen ook geloof ik”. Dat was gewoon hoorbaar.

“Als het zou moeten wel, maar nu toch nog liever niet”. Ik gaf uiteraard toestemming en stelde dat pas als Mariël ook een eigen 'broekje' had ze dan tegelijkertijd de gordel moesten dragen.

“Jij krijgt dan de het sleutelbeheer van Mariël en zij behoud dat van jouw”. Ik sprak een uurtje met haar. Besprak haar gevoelens en hoe ze haar overgave aan mij beleefde. Hoe het voor haar was om met haar vriendin te moeten vrijen, zich bloot te geven aan het broertje van haar vriendin. Haar rustige aard en serieuze instelling kwamen ook naar boven in haar weloverwogen antwoorden. Ze had er (zo vertelde ze) enorm tegenop gekeken en had het ook als vervelend ervaren dat de driestere Mariël haar had proberen te pushen. Misschien niet zo bedoeld maar Maris had het wel zo gevoeld. Toch had het gekriebeld. Eerdere vriendjes waren ook vrij serieus geweest en de seks was dan ook vrij standaard. Sommigen hadden wel gepijpt willen worden maar zelf niet willen beffen. En buiten de lijntjes was er nooit gekleurd. Ze had, zo was de laatste weken tot haar doorgedrongen altijd onbewust gehunkerd naar meer, naar leiding en naar overheersing. Ze had alleen niet geweten dat wat er nu allemaal gebeurde ook kon.

“Het blijft wel een gevecht met mijn schaamtegevoelens hoor”, gaf ze eerlijk toe.

“Maar ik heb sinds ik voor het eerst naakt voor Mariël stond voor de slip en daarna voor U zulke intense gevoelens en emoties gehad. Het klaarkomen door Mark met zijn tandpasta was zo overweldigend, ik raakte letterlijk van de wereld.”

Door haar totale eerlijkheid en openheid, zeer waarschijnlijk nog meer door de natuurlijke rust die ze uitstraalde liet ik naar haar ook meer los dan naar de twee anderen. Ik vertelde haar dat het soms lastig was om dingen te verzinnen, dat ik het soms moeilijk vond dat ik zo diep in hun levens en hersenen doordrong en dat ik de daarbij horende verantwoording ook behoorlijk zwaar vond.

“Het moet niet saai worden, niet een andere vorm van dezelfde sleur als in zoveel huwelijken plaatsvond. En ik kan jullie moeilijk midden op de Dam in Amsterdam aan het monument vast gaan binden” maakte ik een grap. Ik gaf toe dat op sommige momenten ik 'ook maar wat deed'.

“Je maakt je te veel zorgen”. Het was haar conclusie en niet de mijne, maar ze had wel gelijk drong tot me door.

“Je denkt te ver vooruit, terwijl je juist ook zo in het moment bezig kan zijn”. Ze zei dingen die me nadat ik de telefoon had neergelegd nog een uurtje bezighielden. Toen kwam het mailtje van Mariël die me op die manier toestemming vroeg om de gordel bij Mariska te verwijderen. Tevens meldde ze dat haar gordel bijna klaar was en dat ze bezig was met de andere broekjes. Daarvoor was ze wel deels afhankelijk van toeleveranciers die de bestellingen wel snel leverden maar die eerst nog wel even gevonden moesten worden. Verder had ze, voortvarend als ze was nagedacht over de commerciële mogelijkheden van onze ontwerpen. Er zou zeer zeker een markt voor zijn. Heel vrolijk merkte ze op dat één van haar medewerkers had gezien dat ze met haar kuisheidsgordel bezig was.

'Die dame wil er eigenlijk ook wel één'. Haar woorden waren opgewekt en ook bij mijn derde slaafje voelde ik overgave, enthousiasme en de wil om verder te gaan.

Bij het naderen van de vrijdagavond begon ik na te denken over hoe en wat er met Bart zou moeten gebeuren. Ik twijfelde er niet aan dat hij na eerst tegengestribbeld te hebben toe zou geven. Vooral als ik hem een worst bleef voorhouden. Dat hij het alfamannetje in de groep mocht blijven op voorwaarde dat hij zich volledig aan mijn wensen, eisen en regels zou gaan houden. Daarbij zou ik hem ook duidelijk maken dat bij overtreding ik hem uit de troep zou laten stoten. Dat ging ver en was drastisch maar het zou mijn macht over hem groot maken en het zou (dacht ik) voorkomen dat hij nog eens domme dingen zou doen. Het dwangmiddel draaide ik donderdagavond in elkaar. Ik monteerde alle videobeelden uit Winterberg waar hij opstond zo dat alleen hij herkenbaar in beeld was. Ik vind videomontage altijd al leuk maar ging nu nog verder door zijn opmerkingen te verknippen en monteren zodat hij in plaats van dominant vooral klonk als een om seks smekende geile homo. Toen het klaar was leek hij het groepsslaafje in plaats van andersom. Jammer dat er geen beamer in de kleedkamer hing en we met zes man naar het schermpje van mijn laptop moesten gaan kijken.

Rond half negen op de vrijdag draaide ik mijn auto de parkeerplaats op. Zoals Mark al had gezegd was er nog maar één team aan het trainen. In één kleedkamer brandde licht en daar begaf ik me naartoe. Ik had iets van twintig minuten om de ruimte in me op te nemen en mijn voorbereidingen te treffen. Aan het aantal sporttassen kon ik afleiden dat Mark en zijn in het complot opgenomen vrienden de rest van het elftal (incluis trainer) bereid hadden gevonden een andere kleedkamer te gebruiken. Het was (zo had ik Mark op zijn hart gedrukt) een verzoek. Mochten de anderen toch dit spektakel mee willen maken zou dat moeten kunnen. Ik verplaatste de massagetafel zo dat dat ik mijn laptop er op kon plaatsen en de andere zes deze toch konden bekijken. Ik legde mijn 'gereedschap' er naast. Ik zag een plek waar ik touwen kon bevestigen om Bart in de boeien te slaan en ik inspecteerde de douche waar ik een hoogte (voor Bart een dieptepuntje) zou laten plaatsvinden. Omdat het een feestje zou worden had ik zelfs een tray gekoeld bier meegenomen. Niet alleen voor de gein maar ook met een secondaire bedoeling. Ik had mijn tijd genomen en schrok van het rumoer buiten al was ik precies op tijd klaar. Bart kwam als eerste binnen en ik zag zijn angst, zijn wil om weer naar buiten te lopen in zijn gezicht. Geheel volgens afspraak kwamen echter Wim, Joris, Jack, Dirk en Mark achter hem binnen en die duwden hem verder de ruimte binnen. En gingen achter hem staan zodat hij niet kon vluchten. Mark draaide de deur op slot.

“Bart, je kan nu twee dingen doen. Jij hebt mijn grenzen overtreden, je hebt twee jongens uitgeleverd aan twee geile en onbekende homo's, Mark is geneukt terwijl je dat verboden was dus verdien je straf.” Gejoel uit vijf kelen en een bange Bart.

“Jij kan nu smeken om genade en met de staart tussen je benen mag je dan de kleedkamer uitgaan met alle gevolgen vandien. Of je ondergaat je straf als een kerel en dan bespreken we daarna je opties.” Van een grote bek was geen sprake meer, sterker nog hij wist geen woord uit te brengen. Ik ging dus verder.

“Kleed je uit”. Beval ik hem.

“Of wil je dat je vrienden het doen”. Er hing een lichte lynchstemming die Bart aanvoelde. Geen grote mond maar wel snelle daden. Hij boog, maakte zijn voetbalschoenen los, trapte ze uit, deed zijn sokken uit, zijn shirt en tot slot zijn glanzende voetbalbroekje incluis zijn boxers. Naakt richtte hij zich op. Hij was niet voor niets het Alfa mannetje zag ik, sixpack, gespierde benen en armen en (dat kende ik van de video wel) een stevige grote vleeslul.

“Jullie gaan hier zitten” stuurde ik de rest op de door mij gecreëerde tribune.

“Jij hier, op je knieën en handen op je rug”, wees ik Bart zijn plek. Met enkele snelle handelingen bond ik zijn handen vast met het touw dat ik voor dit moment had meegenomen. Daarna startte ik onder grote belangstelling van iedereen de video van tien minuten. Er werd gelachen, gejoeld en grappen over Bart gemaakt die op de laptop neergezet werd als een echte homo slet. Verdraaide woorden en daden maar zo netjes gedaan dat de gemiddelde kijker ze voor waarheid zou aannemen. Zijn ogen vol ongeloof, het willen wegkijken maar het gewoon ook niet kunnen en de vernederende woorden van zijn vrienden overvielen hem volkomen.

“Ik wil ZAAD”, waren de laatste woorden die hij in beeld uitschreeuwde. In realiteit had hij dit ook geroepen alleen was de zin nu één woord korter. Ik had 'ZIEN' weggeknipt. Zijn gezicht hing, optisch bedrog, voor een stijve lul. De rest was redelijk suggestief geweest maar dit stukje zou een ieder die het ooit zou zien een indruk geven van Bart dat hij een zaadbeluste slet was. Er viel een stilte toen de aftiteling Bart volledig benoemde. Zijn voornaam, achternaam, adres (thuis en internet) zelfs zijn telefoonnummer had ik er in gezet.

Bart was sprakeloos omdat bij hem doordrong dat geen van de anderen herkenbaar in beeld waren. Ik had alles zo gesneden dat er alleen maar diverse lichamen in beeld waren. De anderen waren sprakeloos omdat ze de momenten herkenden, maar niet zoals op de video stond.

“Dus Bart, aanvaard jij je straf, zul je deze als een kerel ondergaan?” Sprak ik plechtig in de ontstane stilte.

“Ja Meester” antwoordde hij. Van zijn branie was niets meer over. Hij wist en voelde zich bekeken maar voor mij belangrijker, hij zou ondergaan.

“Kruip naar de mannen toe die je een excuus moet aanbieden. Je weet wie het zijn”. Hij kroop naar Mark en daarna naar Wim. Ik vond zijn sorry wat magertjes maar hij maakte het goed om daarna ook naar de vier anderen te gaan en het te herhalen.

“Hoeveel klappen op je kont per persoon?”

“Tien Meester Lex?” was zijn antwoord. Ik vroeg aan de andere mannen of dat genoeg zou zijn. Zij wensten het dubbele.

“Accepteer je?”

“Ja Meester Lex”

“Moet ik ze geven of gun je het een ander?” Hij twijfelde kort maar vroeg om Mark en Wim. Het was overduidelijk dat hij door had wiens gevoelens het meest gekwetst waren. Ik overhandigde een roodleren plak aan Wim. Wim vertaalde zijn onderliggende woedde in harde tikken. Het kletsen van het leer op de blote billen van Bart weerkaatsten door de kleedkamer. Tranen begonnen uit zijn ogen te druppen en hij keek me betraand aan toen de zweep door werd gegeven aan Mark. Hij keek me even vragend aan en ik gaf hem zonder woorden toestemming dat hij zijn gang kon gaan.

Wim had zich zichtbaar ingehouden maar mijn eigen slaaf had daar geen boodschap aan en hield zich niet in. Keihard kwamen tien slagen op de toch al roze billen van Bart. Bart kromp zichtbaar meer en meer ineen. Hij wilde dapper zijn maar kon het niet lang opbrengen.

Ik keek om me heen, zag dat de opwinding die in eerste instantie alle voetballers hadden vertoond weg getrokken was. Ik kon op dit moment stoppen. Op zich was de straf klaar maar helaas zou het dan juist de slachtoffers geen recht doen.

“Wie wil er door Bart worden gepijpt?”, vroeg ik. Joris, Dirk, Jack staken hun hand gelijk op. Wim en Mark kwamen als laatste.

“Ga je gang” sprak ik Bart toe. De pestkop wilde niet maar deed wat ik van hem vroeg. Ik zag dat hij zijn naaktheid voelde toen hij richting Joris bewoog. Hij ging een grens over toe hij het voetbalbroekje naar beneden trok en de behaarde ballen begon te likken. Hij wist dat het voor alle anderen zichtbaar was dat zijn piemel in omvang toenam en bijna kwispelend tussen zijn heupen liet zien dat hij geil werd van de situatie. Voor mij, met mijn ervaring was dit het moment dat hij gebroken werd. Hij ging langs zijn vrienden, zijn handen op zijn rug gebonden en als onbetaalde hoer verschafte hij hen genot, liet hen klaarkomen. Hij slikte sperma en was de absolute underdog. Bij iedere sportbroek die hij naar beneden trok werd hij kleiner en kleiner en zijn pik harder en harder. Toen hij het rijtje had afgewerkt zag ik dat hij zich aan het vermannen was. Ik liet het niet toe. Op zijn knieën liet ik hem naar de douche gaan.

“Moet er iemand plassen?” Door de biertjes die ze hadden gedronken verwachtte ik daar geen problemen mee. Ik hoefde niet eens uit te leggen wat de bedoeling was. Bart werd door de anderen genadeloos ondergezeken. Van de brutale en eigenwijze jongen bleef niet veel meer over. Hij onderging, tussen zijn benen een bungelende pik. Stijf.

“Jongens, ga maar douchen” wilde ik de afsluiting beginnen. De eerste echter die wilde gaan opstaan was Bart.

“Nee jij niet, jij doet dat thuis maar!”, gaf ik hem te kennen. Mark kwam als eerste onder de waterstralen vandaan, trok zijn kleren aan en zonder opdracht begon hij mijn attributen (waarvan ik de meeste niet eens had gebruikt) op te ruimen. Ik stond naast de deur. Joris en Wim verlieten als eerste de kleedkamer.

“Jij wordt zo bedankt” sprak Joris dankbaar.

Dirk en Jack volgden terwijl Mark zijn plaaggeest liet opruimen en dweilen. Met mijn spullen netjes in mijn tas, Mark weer in de kleren mocht als laatste Bart zijn kleren aan trekken. Hij schaamde zich, had geen idee van hoe hij zichzelf weer een houding moest geven. Hij stonk naar pis en vroeg me, voor hij de deur uit ging, hoe het nou verder zou gaan.

“Heb ik nog geen idee over eigenlijk. Maar jij zal nooit mijn grenzen meer overgaan.” En dat waren ook de woorden waarmee ik hem de deur uitzond waarna Mark en ik de kleedkamer afsloten.

“Komt U nog even bij me thuis?”vroeg mijn slaafje. Ik knikte en stapte in mijn auto. Mark begaf zich op zijn fiets en ik in mijn auto naar zijn huis.

“Dat was GAAF” sprak hij nog voor hij zijn sleutel in de voordeur stak. Het kwam diep uit zijn ziel en zijn. Ik had Bart dan ook behoorlijk afgebroken zonder hem een uitkomst te bieden. Het laatste was wel mijn bedoeling geweest maar het was er simpelweg niet van gekomen. Onbedoeld een extra trapje tegen zijn brutale reet.

“Late night snack?” Ging Mark door.

“Ja, ik blijf slapen.”

Hij trok, zoals normaal geworden was gelijk zijn kleren uit. Ik deed het zelfde. Hij gooide patat en frikadellen in zijn friteuse. Bood me een biertje aan nog voor het eten op tafel stond. Naakt aten en dronken we. Hij was blij, hij had genoten, hij had het fantastisch gevonden dat de pestkop van de groep op zijn plek gezet was en nog meer, volkomen gekleineerd was. Hij was niet de enige, de berichtjes in de vriendengroep waren van de zelfde strekking. De enige in de groep die zweeg was Bart al was zichtbaar dat hij alles had gelezen.

** Reacties zijn (en blijven) welkom. Via de site, via Lex4seks op Skype of op Yahoo.com. Het blijft me motiveren dat de verhalen jullie bezig houden. Het schijnt dat er een vorm van verslaving op kan treden. Das leuk ;)