Net voordat hij het winkelcentrum op loopt komt hij voorbij de dorpskroeg waar op dat moment het nummer “ eenzame kerst “ van André Hazes door de open deur naar buiten galmt.

Hij hoort een stuk van de tekst ‘. “Met kerst ben ik alleen “ en het raakt hem harder dan verwacht, en zegt zachtjes tegen zichzelf “ dat klopt ouwe, dat geldt ook weer voor jou “. Dan gaat hij het winkelcentrum op, waar gelukkig naast een groot grutter, ook nog wat echte specialisten zitten. Een slagerij, een groentewinkel, een bakker maar ook bloemenwinkel en diverse kledingwinkels het is heel divers gelukkig. Er zit zelfs een kleine tattoo shop, maar die is niet altijd open. Omdat de eigenaar nog een andere baan heeft, wat van de shop alleen kan hij niet leven. Hij ziet dat er veel bedrijvigheid is op het plein, de kerstverlichting wordt weer opgehangen en er zijn voorbereidingen voor een kleine kerstmarkt.

Na eerst wat boodschappen gedaan te hebben bij supermarkt, gaat hij naar de slager. Die hem vraagt “ bent U alleen vandaag “ ? terwijl hij een stukje worst afsnijdt, en deze over de toonbank aan Henry geeft “ want ik heb nog wat lekkers voor die kleine rakker van je “ Henry pakt het stukje worst, en tranen springen in zijn ogen.

“ Nee slager, Bruce is naar de honden hemel, ik hoop alleen dat daar ook lekkere stukjes worst voor hem zijn “

Hij steekt het stukje worst in zijn mond en zegt “ maar in ieder geval bedankt “

De slager kijkt hem aan en zegt oprecht “

Gecondoleerd Meneer sterkte ik zal die schooier missen “. Henry knikt en zegt “ de naam was Henry en geen meneer, maar dat heb ik U al vaker gezegd “ De slager lacht “ macht der gewoonte Henry sorry, maar wat kan het zijn “. En ze gaan over op de orde van de dag. Na de slager naar de groenteboer. Waar hij vrolijk wordt begroet door Sjors de eigenaar. “ hè Henry, is Bruce er niet bij? “ Weer wordt het Henry iets te veel en veegt met de mouw van zijn jas langs zijn ogen. “Helaas Sjors, maar Bruce is onverwacht gaan hemelen “. “ Nee … ! Hoe kan dat nou? “ Jezus Henry sorry man, sterkte jongen dat zal niet meevallen. Je maatje weg “ roept Sjors en geeft hem oprecht een hand. Henry doet zijn verhaal en geeft ondertussen ook gelijk zijn bestelling door. Want ja, er zijn nog meer klanten in de winkel. Maar iedereen is meelevend. En als Henry de winkel verlaat, wenst iedereen hem sterkte.

De bakker is eigenlijk zijn laatste stop.

En ook hier vraagt Iris die samen met Xaviera achter de toonbank staan, waar Bruce is, want ze heeft nog een kapot koekje. Hoewel Henry nog emotioneel is moet hij lachen, want hij weet dat Iris altijd expres een koekje liet vallen voor Bruce.

Ook hier moet hij zijn verhaal vertellen, maar niet voordat hij door Iris en Xaviera wordt meegenomen naar de koffie corner. Nadat hij gezegd had dat Bruce was overleden.

De beide dames nemen hem mee en zetten hem op de bank, koffie wordt gepakt en Xaviera haalt een Tompouce gebakje, omdat ze weet dat Henry daar gek op is.

De andere klanten worden overgelaten aan een nieuwe collega. Welke Henry nog nooit eerder heeft gezien.

Iris is samen met Anton de eigenaar van de bakkerij en zij was altijd gek op Bruce geweest. Henry kon ook nooit aan de winkel voorbij lopen, want Bruce moest altijd even blaffen en blijven staan. Hetgeen hem altijd een stukje koek had opgeleverd.

Ze is dan ook echt ontroerd als Henry zijn verhaal vertelt over de laatste uren met zijn trouwe metgezel. Xaviera slaat een arm om zijn brede schouders en geeft hem een knuffel. Dan komt de nieuwe dame van achter de toonbank vandaan, als er even geen klanten zijn en vraagt “ Iris moet ik nog even een kopje koffie voor jullie pakken.? “. “ Dat is goed Gerda, maar pak zelf ook even een kopje koffie en neem een pauze.”

Iris kijkt naar Henry, en zegt “ Leuke meid hoor, is hier pas komen werken en wonen.

Gerda heet ze en ik ben reuzeblij met haar. Niet meer de jongste maar wel een die van aanpakken houdt. Want helaas Henry de jeugd van tegenwoordig daar heb je niks meer aan. “ En Henry moet de verhalen horen over de jeugd en meisjes die op vrijdag en zaterdag in de bakkerij staan. Want dan is het altijd mega druk hier.

Maar hij luistert met een half oor want zijn aandacht wordt getrokken door Gerda die wegloopt en terugkomt met de koffiepot om in te schenken.

De dame is lang op z’n minst 1 meter 70, ze heeft lang bruin haar, wat in een paardenstaart zit. Haar gezicht is mooi met een kleine neus en hoge jukbeenderen.

Haar bovenlichaam is slank en de armen slank en gespierd. Ze heeft een perfect zandloper figuur en de mooiste kont die hij in jaren heeft gezien, gevangen in een strakke jeans.

Ze loopt op sneakers heeft een dunne strakke wollen trui aan met een heel bescheiden decolleté ontstaan door twee redelijk aanwezige borsten. Wat volledig wordt afgedekt door het witte schort van de winkel, met de sierlijk opgestikte rode letters “ Bakkerij Iris “. Maar als zij zich weer omdraait en op de tafel aan komt lopen, heeft haar gezicht iets bekends, iets wat Henry niet kan duiden. Ze schenkt de koffie in en Xaviera zegt “ voor mij niet ik ga de klanten weer helpen. “ Want ondertussen komt de volgende klant weer binnen. Ze buigt zich nog een keer naar Henry en geeft hem weer twee zoenen op zijn wangen en zegt “ Sterkte Henry, maar als je jezelf eenzaam voelt, je weet waar je altijd welkom bent ”

En gaat weer aan het werk, Iris lacht naar Henry en zegt zachtjes “ je weet toch wel dat ze helemaal gek op je is? “

Henry kijkt verbaasd en haalt zijn schouders op, en zegt “ het is dat jij het me nu zegt Iris , ik ben nogal bleu in dat soort dingen “

Iris begint te lachen en schuift iets opzij, “

Kom er gezellig bij zitten Gerda, dit is een van onze vaste klanten. Helaas is zijn en mijn grote vriend er niet meer blij. Hij had zo een geweldige lieve hond “

Gerda lacht en Henry ziet een perfecte glimlach en tanden en ze steekt haar hand uit” Gerda Armstrong “ Henry geeft haar voorzichtig een hand en ziet dat de hare volledig in zijn grote hand verdwijnt, ook valt het hem op dat er twee trouwringen om haar ringvinger zitten. Sommige zaken van waarneming zijn er zo in getraind dat kleine details direct bij hem opvallen en worden opgeslagen. “ Henry de Boer “

Iris neemt gelijk het gesprek over en vertelt Gerda het verhaal van Bruce, terwijl Henry wat bedroefd naar Gerda kijkt. Zij heeft een mooi gezicht hier en daar een klein kraaienpootje en wat lichtte rimpels wat er op duidt dat ze niet meer tot de jongste generatie behoort. Maar dat de tijd heel vriendelijk voor haar is geweest. Hij bekijkt haar nog iets beter en als ze zich iets omdraait om Iris aan te kijken ziet hij een kleine moedervlek net onder en achter haar linkeroor. Op dat moment komen er een aantal mensen tegelijk binnen en wat mannen die vragen of ze ook hier kunnen lunchen. Iris staat op en zegt “ Nou dat was mijn pauze, Henry sterkte en zie je zo nog wel even. En blijf jij nog maar even zitten Gerda want je hebt ook recht op je pauzes “

Daarna draait ze zich om en horen ze haar zeggen “ maar natuurlijk heren, we hebben niet alles, maar wel een bescheiden kaart en natuurlijk het lekkerste broodje carpazzio van de weide omgeving “

Henry lacht naar Gerda en zegt “ en dat klopt, want het vlees komt bij een van de beste slagers uit de buurt vandaan. En dat op zo’n verse Italiaanse bol “

Gerda lacht terug en zegt “ ik hoor het al, een fijnproever “

En zo raken ze aan de praat en het is even gezellig. Maar dan moet Gerda weer aan het werk en besteld Henry toch ook maar een broodje carpassio. Dan staat hij op besteld nog wat brood en broodjes

Als hij afrekent bij Xaviera, ziet hij dat ze snel iets achterop de kassabon schrijft.

Die ze hem met het wisselgeld teruggeeft,

Henry bedankt, stopt het geld en het bonnetje in zijn zak en loopt met zijn zwaar gevulde boodschappen tas naar buiten.

Laatste stop de bloemenwinkel, waar Rens de baas is, en dat is een vriend van hem geworden. Rens is ook een oude Rotterdammer die jaren lang op markten heeft gewerkt, grote mond en een klein hartje. Het was Rens geweest die hem een eerste baantje had gegeven, toen hij op goed geluk op zoek was naar werk.

Hij was op dat moment net begonnen aan een verbouwing van zijn nieuwe zaak op het winkelcentrum. En Rens kon wel een paar extra handjes gebruiken. En zo had Henry hier twee weken lang gewerkt terwijl hij geslapen had in de opvang van het leger des Heils.

Rens wist dat de oude gravin een tuinman annex klusjesman zocht want dat had zij hem gevraagd. En via Rens was Henry daar terecht gekomen. En toen Henry het ingerichte tuinhuis had gezien, was hij na twee weken zo brutaal geweest om te vragen of hij daar mocht slapen. En dat was goed, mevrouw had hem aangeboden dat hij er gratis in mocht wonen maar dan werd zijn salaris 50 euro per dag, en als hij op zaterdag zou werken het dubbele en op zondag het driedubbele. Nou was het werken op zondag haast nooit voor gekomen maar in de zomer op de zaterdag wel. En na drie maanden was Mevrouw met Bruce aangekomen en kreeg hij er 20 euro bij, dat was om voor de hond te zorgen.

En zo was Henry langzaam weer de oude geworden en had een heerlijk leven.

Rens zag hem binnen komen en begroette zijn maatje bulderend met “ Hey ouwe schuinsmarcheerder, waar is dat lelijke blaffende monster van je “

Henry zijn gezicht werd weer somber en zei “Rens, Bruce is niet meer, hij zit nu voor altijd de katten en ratten achterna in de honden hemel “ Rens werd stil, iets wat niet in zijn aard zat want als oud markt koopman was hij gewend om hard en soms wat grof te spreken. Maar zei nu zachtjes “ Dat is kut vriend, gecondoleerd. Ik mocht die kleine rakker wel”. Dan grijnst tie en zegt “ Hey weet je nog hoe Bruce een van die grote ratten hier te pakken had en toen zo’n dooie rat bij die huppelkut van een wethouder voor haar voeten legde. Nooit geweten dat zij zo hoog kon springen.” Henry schoot in de lach bij de herinnering, en zei met verdraaide hoog stemmetje “ nee hoor voorzitter, er zijn geen ratten geconstateerd door de reinigingsdienst dus hoe kunt U nú klagen over een rattenplaag “

En beiden gieren het uit van het lachen, het was een van de vele wapenfeiten geweest van Bruce. Rens had hem ook steevast de “ de Ratinator “ genoemd.

Kom dan nemen we er een op hem, en liep naar achteren en kwam terug met twee bakken zwarte koffie, die zo sterk was dat alleen een select gezelschap dat kon drinken. Terwijl ze samen aan het drinken zijn vraagt Rens “ zeg Henry ben jij de komende dagen nog druk? “. Henry had hem aangekeken en gezegd “ huh nee. Hoezo?”

“ Nou “ had Rens geantwoord “ er moet nog een paar honderd meter verlichting worden opgehangen, en we hebben tien kleine huisjes gehuurd voor de kerstmarkt van het aankomend weekend. En nu heb ik wel die huisjes, geregeld maar die gozer die ze in elkaar zou komen zetten heeft zijn been gebroken. Dus ik zou best wel een paar handjes en een hele sterke vent kunnen gebruiken. En als je wil kan je nog wat extra verdienen als je ze van zaterdag op zondag bewaakt. Want gezien het succes van de vorige jaren hebben we als winkeliers besloten om dit jaar ook op zondag open te zijn. “

Henry keek hem aan “ jullie zijn echt gek, maar dat bewaken hoe zie je dat voor je “

“ Nou gewoon af en toe rondje lopen, laten zien dat er iemand is, hangen zo wie zo camera’s. En Lorenzo heeft drie weken verlof en die komt je dan helpen “

Henry moet lachen “ Komt Lorenzo ook? Nou dan doe ik wel mee want ook al zit hij nou bij de marine het moet wel goed gebeuren “. Rens moet lachen want hij kent de haat liefde verhouding tussen het korps mariniers en de marine wel. En weet hoe goed Lorenzo en Henry met elkaar kunnen opschieten, het zouden vader en zoon kunnen zijn. “ Dus je doet het? “ vraagt Rens.

“ Als Mevrouw er geen bezwaar tegen heeft kom ik jullie graag helpen, en ik ben ook altijd wel te porren voor wat extra zakgeld “

Rens knipoogt “ Maat dat komt helemaal goed “ Dan loopt hij zijn winkel in en pakt een mooie bos bloemen en een paar rozen.

De bloemen gaan in cellofaan met een mooie strik. En hij schikt 3 rode en een witte roos bij elkaar met een blad en wat groen en bindt het in en rolt het in een stukje papier.

Dat legt hij op de toonbank voor Henry neer.

“Die grote bos is voor Mevrouw omdat ze je een paar dagen moet gaan missen. En die rozen zijn voor op het graf van Bruce want die heb jij zeker op een mooie plekje begraven. Drie rode voor de jaren dat jullie samen waren en die witte, die is van mij omdat ik dat monster ga missen “

Dan geeft hij Henry een klap op zijn schouder en zegt “ en nou oprotten ik moet nog wat centjes verdienen, zie je morgen om 9 uur oké? “

Henry is overdonderd door het gebaar en kan alleen maar ja knikken en zegt “ tot morgen maat”. En gaat de winkel uit , met een zware boodschappentas in de ene hand en een twee bossen bloemen in de andere.

Terug lopend komt hij weer langs de kroeg en hoort “‘driving home for X Mas “ van Chris Rea.

Eenmaal bij de grote villa brengt hij de tas met boodschappen in de keuken en haalt eruit wat voor Mevrouw is en geeft de grote bos bloemen aan haar. Maria kijkt verrast “ Wat lief van je Henry” Hij lacht en zegt dan eerlijk” ik heb ze van Rens gekregen voor U, hiermee moet ik U omkopen omdat hij mij nodig heeft om te helpen met de kerstmarkt “. Maria moet lachen en zegt “ die ouwe boef weet ook precies hoe die mij moet paaien. Maar dat is goed hoor. nu in de winter heb ik toch weinig werk voor je dus ga je maar nuttig maken in het dorp “

Henry bedankt haar en moet beloven vanavond weer te komen eten.

Dan gaat hij naar achteren naar het tuinhuis zet de boodschappen weg. Haalt het papier van het bosje rozen. Loopt naar de wilg en knielt bij het graf en legt de bloemen op de zwarte aarde. Legt een er een stukje koek bij , en een klein stukje worst.

“ ze gaan je allemaal missen, Ouwe boef”