De Terugkeer Van Batwoman - 1

Ik verschuil mij in de schaduw van een grote vuilcontainer in de steeg. Mijn adem is rustig maar mijn hartslag is wat verhoogd vanwege de spanning. In het donker ben ik zo goed als onzichtbaar in mijn donkere Batwoman kostuum. Dit heb ik zo gemist, deze spanning, het jagen op criminelen. Hoe heb ik het toch de afgelopen 22 jaar volgehouden zonder mijn kostuum en leven als Batwoman. Op mijn 33e besloot ik dat het genoeg was geweest. Ik was op mijn fysieke top, maar inmiddels ook getrouwd en mijn maatschappelijke carrière zat behoorlijk in de lift. Ik begon tijdens mijn missies steeds vaker na te denken over wat als het mis zou gaan, en op het moment dat je gaat nadenken en niet meer intuïtief handelt, ben je vaak fracties van seconden te laat wat het verschil kan zijn tussen winnen of overwonnen worden. Daarom besloot ik destijds dat Batwoman met pensioen moest gaan. Ik ben al die tijd wel blijven door trainen, ik heb altijd goed voor mijn lichaam gezorgd en heb voor een vrouw van mijn leeftijd een uitstekende conditie. En ik heb mijn vecht skills onderhouden door regelmatig kickboks- en Krav Magna trainingen te volgen. Het moeilijkste bij die trainingen is om mijn reflexen in bedwang te houden, want mijn niveau is uiteraard vele malen hoger als wat ik voordoe, sterker, ik denk dat ik de instructeurs makkelijk zou kunnen vloeren.

3 maanden geleden liep ik in de Barteljorisstraat, toen ik plotseling een alarm hoorde en ik een gemaskerde man uit de juwelier zag rennen met een getrokken wapen. Hij schoot een paar keer in de lucht en de mensen doken weg, hem vrij baan gevend. Ik deed ook een stap opzij en hij rende mij bijna voorbij. Ik weet niet wat mij bezielde, maar in een reflex stak ik mijn been uit, waardoor hij struikelde en door omstanders onmiddellijk vastgegrepen werd, totdat de politie kwam. Ik voelde de adrenaline weer door mijn lijf stromen en realiseerde mij opeens hoezeer ik dit gemist had. ’s Avonds reed ik i.p.v. naar de sportschool, naar het industrie terrein en ging naar de opslag box die ik al die jaren aangehouden had. Hoe lang was het geleden dat ik daar geweest was. Ik opende de deur en klikte het licht aan. Het was een kleine, kale ruimte waar wat dozen en kisten stonden. Ik liep naar een stapel dozen toe en schoof deze opzij. Ik duwde tegen de wand achter de dozen en deze schoof opzij. Achter het valse wandje zat nog een ruimte. Mijn geheime ruimte. Hoe lang was ik hier al niet geweest. Ik werd opgewonden en voelde de spanning van vroeger weer. Ik klikte het licht in deze ruimte aan en alles was nog zoals ik het achter had gelaten. Een bureau met politie scanner erop en een internet aansluiting. Die was inmiddels zwaar verouderd, want de techniek heeft de afgelopen 20 jaar niet stil gestaan. Aan de wand mijn wapens, werpsterren, wapenstokken, een taser gun, klimtouwen, handboeien maar ook medicatie, vnl. pijnstillers in diverse vormen. Die heb ik in mijn hele carrière als Batwoman gelukkig nooit nodig gehad. In de hoek hing mijn Batwoman kostuum. Zwart en glanzend, precies zoals ik het daar had achtergelaten. Mijn hart bonsde van de opwinding. Ik begon mij uit te kleden en pakte mijn kostuum. Ik wilde het aantrekken maar tot mijn grote teleurstelling, ben ik in de loop van de jaren wel wat veranderd qua figuur. Ik paste het niet meer. Het masker en de cape pasten nog wel, net zoals de handschoenen en de laarzen, maar het kevlar pak wat destijds als gegoten zat, paste niet meer. Kevlar heeft de eigenschap dat het kogels ed. tegenhoudt, maar het is niet erg buigzaam dus zodra je lichamelijk iets verandert, past het niet meer. Ik voelde echter weer de opwinding, dus nam de beslissing dat Batwoman binnenkort weer op pad zou gaan. En zolang mijn kostuum nog niet aangepast was, zou ik tijdelijk een ander kostuum nodig hebben. Even googlen op internet en via Ali express bestelde ik een Batwoman kostuum. Het leek echt op mijn kostuum, alleen had het uiteraard niet de bescherming die mijn echte kostuum bood. Dat kan ook niet voor 129 US $.

De hele week was ik onrustig, maar toen kwam mijn pakket binnen. Ik was gelukkig alleen thuis, want mijn man was voor zijn werk een paar dagen weg, dus ik kon meteen het kostuum passen. Opgewonden trok ik het aan en het paste perfect. Ik kon mij er fantastisch in bewegen, beter nog dan in mijn eigen pak. Ik besloot die nacht er meteen op uit te gaan. Ik ging naar mijn opslag box en luisterde de politie scanner af. Het was een onrustige vrijdagnacht en ik besloot , omdat het de eerste keer was dat ik weer op pad ging, om niet meteen een hele gevaarlijke klus te doen. Mijn aandacht werd getrokken door het bericht van een man die schreeuwend “Allah akbar”, met een pistool en kapmes diverse mensen had verwond en die zich had verscholen in een leegstaand kantoorgebouw. Dit gebouw bevond zich 3 straten bij mij vandaan! Ik besloot erop af te gaan. Ik zag een hoop zwaailichten, veel agenten en arrestatieteams voor het gebouw en een agent met een megafoon die de man probeerde te bewegen om zich over te geven. Ik glipte via de achterkant van het gebouw naar binnen, door een raam te forceren. Zachtjes liep ik door de gangen, in het donker, zo vlak mogelijk langs de wand om zo min mogelijk op te vallen. Ik was het nog niet verleerd. Eerste verdieping afgegaan en daar was hij niet. Volgende verdieping. Eerste kamer waar ik langs kwam niets. Maar de tweede kamer was het raak, daar zat hij. Ik moest voorzichtig zijn want mijn pak was niet bullit proof. Ik pakte een werpster en wierp die snel naar hem. Raak, het pistool sloeg uit zijn hand en meteen kwam ik tevoorschijn om hem proberen te overmeesteren. Hij was een geoefende vechter, maar geen partij voor mij. Binnen 2 minuten lag hij op de grond, armen op zijn rug en geboeid. Ik bracht hem overeind en liep met hem naar buiten. Ik zag de verbazing op de gezichten van de aanwezigen.

“Neem hem maar mee, hij is geboeid en kan niet zoveel meer. Binnen liggen zijn wapens” zei ik tegen de inspecteur die de leiding had.

“Dank je wel Batwoman, ik ben blij dat je er weer bent. Veel mensen dachten dat je een legende was, maar je was altijd al echt en het is goed dat je er weer bent om ons te helpen”.

Ik knikte en rende weg in de duisternis. Na mij goed verzekerd te hebben dat ik niet gevolgd was en dat niemand verder in de buurt was, deed ik snel mijn masker en cape af in deed ze in een tas. Ik trok een lange jas aan die in de tas zat en bedekte mijn kostuum ermee en liep terug naar mijn “geheime ruimte”. Daar kleedde ik mij weer om en reed naar huis. Mijn hart bonsde en de adrenaline gierde door mijn lijf. Ik lachte hard van opwinding. Ik had ervan genoten en wist zeker dat ik dit vaker ging doen. Iedere nacht zoals vroeger zou niet meer gaan, want ik had een echtgenoot die nergens van af mocht weten. Wel een echtgenoot die gelukkig veel moest reizen voor zijn werk, dus dat gaf mij nog voldoende mogelijkheden.

Het echte werk

De weken daarna, ging ik, als de mogelijkheid er was, op pad. Ik genoot ervan en het ging best wel goed. De meeste kruimeldieven waren absoluut geen partij voor mij. Ik had mijn originele kostuum nog steeds niet aangepast. Dit imitatie pak voldeed voorlopig nog steeds prima. Toen brak er een periode van een paar weken aan dat mijn man niet op reis was en ik het op mijn werk ook behoorlijk druk was. Ik merkte wel dat ik erg ongedurig werd en de spanning van het Batwoman zijn heel erg miste. Ik kon daarom ook weer niet wachten tot mijn man weer op zakenreis moest. Ik kon in die paar weken weliswaar niet als Batwoman op pad, ik deed ondertussen wel veel desk research op het internet, maar ook op het Darkweb, naar terroristische groeperingen. Ja, in die 20 jaar tijd, waren de criminelen veranderd, maar ook de technieken om ze op te sporen. De politiescanner werd weliswaar nog gebruikt, maar niet voor dit soort criminaliteit. Mijn aandacht werd getrokken door een internationale bende die geleid werd door een man die zich de Professor noemde. Volgens de verhalen, was deze bende verantwoordelijk voor 80% van de drugs invoer in Nederland en waren er nauwe banden met terroristische groeperingen. De bende scheen te opereren vanuit de regio Rotterdam en in die paar weken had ik best wel heel veel informatie boven tafel gekregen. Op het Darkweb, had ik inmiddels een datum en plaats achterhaald, waarop een transactie van “goederen” zou plaatsvinden. Ik checkte de agenda van mijn man en godzijdank was hij dan net vertrokken voor een week naar de Verenigde Staten. Ik besloot naar Rotterdam te gaan als Batwoman, omdat het misschien wel om een drug transactie zou kunnen gaan. Omdat ik niet meer de beschikking had over een echte geheime schuilplaats of Bat auto, reed ik ernaartoe met mijn eigen auto en had het kostuum bij mij.

Ik parkeerde mijn auto een straat verderop in het donker en kleedde mij om in de auto. Ik verliet de auto en ging richting het gebouw waar de vermoedelijke transactie zou plaats vinden. Het gebouw stond op een donker industrie terrein en zo midden in de nacht was het er pikdonker en uitgestorven. Ik verschuilde mij in de steeg in de schaduw van de vuilcontainer en wachtte geduldig. Toen zag ik 2 busjes met gedoofde lichten aan komen rijden. Een man stapte uit en opende de grote deuren en de busjes reden naar binnen terwijl de grote deuren weer gesloten werden. Ik voelde de adrenaline door mijn lichaam stromen en opgewonden ging ik naar de achterkant van het gebouw en forceerde een raampje en ging naar binnen. Ik sloop door het gebouw en kwam uit bij een hal waar wat verlichting was en een groepje mannen bij de 2 busjes stonden. Ik telde de mannen, het waren er 5. Dat moest lukken als ik ze kon verrassen. Ik hoorde ze praten, niet exact wat ze zeiden, maar zag wel dat waarmee ze bezig waren, niet pluis was. Ik zag dat ik ze tot vrij dicht kon naderen, voordat ze mij zouden zien. Als ik ze kon verrassen, zou ik er zo 2 a 3 in 1 keer kunnen uitschakelen. De andere 2 zouden dan ook geen probleem meer zijn. Weer voelde ik de adrenaline en opwinding. Eindelijk geen kruimeldieven maar het echte werk. Ik sloop dichterbij totdat ik op 2 meter genaderd was. Ik pakte 2 wapenstokken en sprong tevoorschijn. Voordat ze in de gaten hadden wat er gebeurde, lagen er al 2 gevloerd. De derde kwam dreigend op mij af terwijl de 2 andere verschrikt mijn kant opkeken. De derde was groot, enorm gespierd en zo te zien een geoefende straatvechter. Hij haalde uit, maar dat was makkelijk te ontwijken en ik sloeg hem hard in de maagstreek. Hij gaf amper een krimp en haalde weer uit. Ik zag nu de 2 andere mannen snel wegrennen. Blijkbaar zat daar ook de baas bij. Ik moest het gevecht snel beëindigen. Ik haalde uit en sloeg hem diverse keren maar hij gaf amper een krimp. Ik kreeg nu een klap in mijn maag en sloeg achterover. Alle lucht klapte uit mijn longen door de val en ik hapte naar adem. Dreigend kwam hij op mij af. Al mijn stompen en trappen hadden geen effect gehad. Ik krabbelde overeind en besloot tot een laatste actie die ik tijdens een Krav Magna training had gehad. Hij greep mij bij de keel en in een wanhoopspoging gaf ik een keihard knietje. Dat had effect, de man kreunde en zakte door zijn knieën. Ik gaf weer een knietje, nu tegen zijn kin en hij ging neer. Ik hijgde als een oud paard en was buiten adem. Nu merkte ik dat ik geen 30 meer was maar bijna 55. Dit was mij 20 jaar geleden niet overkomen. Maar ik moest nu doorzetten. Misschien was dit wel de allergrootste kans om de onaantastbare Professor te vangen. Ik begon te rennen in de richting waarin de twee mannen gevlucht waren. Ik opende de deur, het was een donkere gang, pikdonker. Ik moest een paar keer met mijn ogen knipperen om aan de duisternis te wennen. Ik hijgde nog steeds, maar probeerde mijn ademhaling onder controle te krijgen. Langzaam wennen mijn ogen aan de duisternis en ik loop zachtjes en voorzichtig de gang in. Ik zie meerdere deuren, maar verderop zie ik een deur die deels open is. Ik gok erop dat die 2 mannen die kant op gevlucht zijn. Ik loop verder, open de deur verder en zie dat het een trap is. Ik sluip de trap op, zo zacht als ik kan in het donker. Ik ben bijna boven en zet mijn voet neer. Shit, de trede kraakt! Ik trek mijn voet onmiddellijk op en hoop maar dat ik niet gehoord ben. Het blijft stil. Ik sluip verder en loop de ruimte in. Ik zie nauwelijks iets maar realiseer mij dat ik wel als silhouet zichtbaar ben door het weinige licht wat via de open deur onder aan de trap binnenkomt. Plots hoor ik het geluid van een veer of iets dergelijks wat ontspant en voel opeens 2 prikjes op mijn buik. Ik trek eraan en voel 2 draden. Ik herken het onmiddellijk. “Shit, een taser” en ik probeer ze snel los te trekken maar ik voel opeens een enorme schok door mijn lijf gaan en ik voel dat ik out ga. De laatste gedachte die ik nog heb is “domme amateur….”

In de val

Langzaam kom ik bij. In de verte hoor ik wat stemmen, vaag, maar naarmate ik meer wakker word steeds luider. Ik voel een scherpe pijn aan mijn polsen en in mijn schouders. Ik merk dat ik aan mijn polsen hang, vandaar de pijn. Voorzichtig open ik mijn ogen en zie dat ik in de ruimte ben, waar ik de eerste 3 mannen had overmeesterd.

“Ze wordt wakker Professor” hoor ik. Ik open mijn ogen en neem de situatie op. Ik hang inderdaad met mijn armen boven mijn hoofd. Ik voel wel grond onder mijn voeten en ga voorzichtig op mijn tenen staan, hiermee mijn schouders en polsen ontlastend. Ik zie de 5 mannen voor mij staan. De busjes zijn weg en tot mijn schrik zie ik mijn auto in de hal staan. Stom stom stom. Ik wist niet waar ik de sleutel moest laten en had die in een tasje aan mijn riem gestopt. Die zijn natuurlijk een rondje gaan lopen en hebben mijn auto al snel gevonden. Een man van middelbare leeftijd gaat voor mij staan.

“Zo….dus jij bent de beroemde Batwoman. Ik had al gehoord dat je weer terug was maar kon het eigenlijk niet geloven. “

“Laat mij gaan en ik beloof jullie dat ik zal pleiten voor verzachtende omstandigheden. Zo niet, dan zullen jullie voor minimaal 30 jaar de bak in gaan. Ik weet niet hoe lang ik buiten westen ben geweest, maar ik vermoed dat het niet lang meer kan duren voordat de politie hier is. Ze hebben een tracker voor mijn auto en we hebben bij deze actie continu contact met elkaar gehad” blufte ik en ik probeerde zo stoer en zelfverzekerd mogelijk te klinken.

“Hahaha…dacht je nou werkelijk dat wij jouw auto niet gecontroleerd hebben op eventuele zendertjes? Sterker, wij hebben jou ook gecontroleerd op eventuele zenders en die zijn er niet Batwoman. Of met ik Liesbeth zeggen?”

Ik schrik. Wat stom, in mijn auto lagen natuurlijk gewoon mijn rijbewijs en overige zaken waardoor ze weten wie ik ben.

“Ik ben de Professor. Professor Ben en ik word zo genoemd, omdat ik mijn tegenstanders altijd een stap voor ben. Jou dus ook. Maar ik zal je even voorstellen aan mijn collega’s. Naast mij staat Peter, de man die jij zo hard in zijn zak hebt geraakt. Daarnaast 3 mannen die behoren tot een Marokkaanse bende. Peter wilde jou eigenlijk meteen doodmaken vanwege zijn gekrenkte trots en noten, maar ik kon hem daar gelukkig van weerhouden.”

Ik zwijg en pijnig mijn hersenen om een uitweg te vinden maar die is er niet. Hoe heb ik toch zo dom kunnen zijn. Ik heb vanavond meer fouten gemaakt dan in mijn hele carrière als Batwoman daarvoor. De situatie ziet er slecht voor mij uit. Als ik ze maar kan overtuigen om mijn handen los te maken heb ik nog een kans. Het zal niet makkelijk zijn, maar ik zal ze uiteindelijk wel aan kunnen. Ik heb ze al eerder verslagen vanavond, zelfs die spierbundel Peter.

“Je bent stil Batwoman. Zit je soms te denken hoe jij jezelf hieruit kunt redden? Ik weet dat jij sterk bent en slim. Daarom gaan we eerst wat veiligheidjes inbouwen.”

De Professor gaat voor mij staan en kijkt mij aan.

“Peter, kom hier staan en zet de camera van jouw mobieltje aan.”

De spierbundel gehoorzaamt. De professor maakt mijn riem los waar al mijn “speeltjes” inzitten en geeft die aan 1 van de Marokkanen. Dan gaat hij achter mij staan en laat Peter voor mij staan die alles met zijn mobieltje filmt.

“Nu gaan we iets doen wat jij vast niet verwacht Batwoman” zegt de Professor vals.

Ik voel zijn vingers onder mijn spandex bovenstuk van mijn kostuum en tot mijn grote schrik en afgrijzen stroopt hij het omhoog tot boven mijn bh.

“Stop daarmee! De politie kan hier ieder moment zijn! Stop hiermee, je maakt het jezelf niet makkelijk hierdoor” zeg ik zo stoer mogelijk.

“tssss….wat ben ik nu bang zeg hahahaha” en ik voel dat zijn vingers mijn bh sluiting losmaken.

“Neeee, niet doen schoft!” schreeuw ik uit, maar het heeft geen zin want hij maakt mijn bh los en ontbloot mijn borsten. Ik bijt op mijn lip van woede en schaamte. Wat een schoft, dit heeft nog nooit iemand gedaan. Het is een soort van ongeschreven regel dat je dit niet doet.

“Film het maar goed van alle kanten Peter. Staat het er goed op?”

De spierbundel knikt alleen maar bevestigend. Dan voel ik de vingers van de Professor aan de rand van mijn Spandex legging.

“Neee….niet doen. Alsjeblieft….”

“Niet meer zo stoer Batwoman hahaha” en ik voel dat zijn vingers grip krijgen op mijn legging en tergend langzaam trekt hij hem omlaag, tot net boven mijn knieën. Ik sta daar met ontblootte borsten en in mijn string. Ik schaam mij kapot maar maak mij ook zorgen.

“Wat een mooie luxe string heb je aan. Jij bent vast een dure dame. Blijven filmen Peter. Nu komt namelijk het moment suprême” en ik voel zijn vingers tussen de band van mijn string die hij langzaam omlaag trekt.

“Schoft! Dit doe je niet! “ schreeuw ik, maar hij lacht alleen terwijl Peter blijft filmen.

“Hahahaha…Batwoman, wat mooi, je hebt nog schaamhaar, heerlijk, dat zie je gelukkig steeds meer. Mmmmm…een echte vrouw. Het is dat het op jouw rijbewijs staat, anders had ik niet geloofd dat je 54 was. Dat is toch veel te oud om in een spandex pakje rond te hobbelen achter boeven aan? Ok Peter, geef jouw mobieltje maar aan onze Marokkaanse partners.”

Ik zie dat Peter gehoorzaamt en ik zie de Professor wat in het Marokkaans tegen hun zeggen. Ze grijnzen en knikken en gaan weg, mij achterlatend met Peter en de Professor. Dan gaat hij voor mij staan en richt het woord weer tot mij terwijl hij mij weer aankleedt: ”Beste Batwoman, ik maak zo meteen jouw handen los en dan ga jij gewoon doen wat ik jou vraag. Ik weet wat jij nu denkt. Als mijn handen los zijn sla ik ze allebei neer, ga achter die Marokkanen aan en reken de hele bende in. Dat zou ik niet doen want het filmpje van jou en jouw naam is nu al gekopieerd en alle drie de mannen hebben dit in handen. Als ik of Peter ze niet binnen 12 uur bel, zetten ze alles online, inclusief jouw echte naam. Dus denk goed erover na wat jouw handelen voor effect zal hebben. Niet alleen op jou maar ook op jouw geliefden.”

Dilemma

Ik zie de grote spierbundel Peter en naast hem de man die zich Professor Ben noemt. Normaal gesproken geen partij voor mij, maar nu durf ik niet te riskeren dat alles online komt. "Kan ik jouw handen losmaken zonder dat je ons iets doet? Zul je luisteren naar ons?" vraagt Professor Ben.

"Of neem je het risico dat alles online komt als wij niet binnen 12 uur een teken van leven geven?"

Hoe wanhopig ik ook naar een uitweg zoek en welke mogelijkheid ik ook bedenk, ik zit gewoon klem. Ik weet dat je nooit aan chantage moet toegeven, omdat je dan in een neerwaartse spiraal terecht komt, maar ik kan nu niets anders bedenken dan toe te geven. Want wat moet mijn omgeving wel niet denken? En wat als criminelen achter mijn geliefden aangaan? En dan de schaamte van de monteurs en collega’s in ons bedrijf die mij dan naakt zien...vreselijk. Ik neem een besluit...

"ik...zal...jullie...gehoorzamen..." komt het zacht en langzaam uit mijn mond. ik ben verslagen en zij weten dat.

"Hahahahaha, de sterke machtige Batwoman doet vanaf nu wat ik wil. Maak haar maar los Peter" roept Professor Ben en Peter loopt met een mes naar mij toe en snijdt de Tie-wrap los. Ik wrijf over mijn polsen om de bloedsomloop te stimuleren en fatsoeneer mijn kostuum wat slordig door Professor Ben was aangetrokken.

"Doe geen moeite Liesbeth, vanaf nu geen bedekking meer voor jou. Peter, pak de camera, Liesbeth zal een striptease opvoeren en zich helemaal uitkleden, ze mag alleen haar masker ophouden." Peter pakt de camera en gaat klaarstaan.

"Strippen nu! En dans erbij, doe het sensueel en zeg erbij dat jij je graag uitkleedt voor Professor Ben. Schiet op! En als je weigert sta je meteen online en niet alleen dat, dan gaat er ook een mail naar iedereen die jij kent met alles wat we tot nu toe hebben"

Ik begin beschaamd te dansen terwijl Peter iedere beweging vastlegt op de camera. Zachtjes zeg ik: "ik...kleed...mij...graag ..uit...voor…Professor Ben".

"Harder Batwoman, ik kan je niet goed horen" zegt Professor Ben gemeen en ik herhaal wat ik zei maar nu harder en duidelijker. Ik schaam mij kapot, zou het liefst in een klein holletje kruipen en er niet meer uitkomen. Uiteindelijk sta ik naakt voor de beide mannen, die mij goedkeurend van onder tot boven bekijken.

"Mooi zo Batwoman, jij bent een lekker wijf. Peter, stop de camera maar even"

"Ik heb gedaan wat jullie willen, mag ik nu gaan en zullen jullie mij met rust laten? vraag ik voorzichtig en onzeker.

"tssss Liesbeth toch, wat denk je zelf? Dit is pas het begin! Het begint nu net leuk te worden. Luister wat we nu gaan doen. Niemand weet nog wie er onder het masker van Batwoman schuilt en als je goed meewerkt, blijft dat zo, dat beloof ik jou. Maar dan gaan we nu een volgend filmpje maken waar jij vrijwillig, met passie en vooral geloofwaardig aan gaat meewerken. Straks zet Peter de camera weer aan en dan vraag jij aan mij, nee je smeekt bijna of je mijn broek mag openmaken. Ik zal toestemming geven en zal je vragen waarom. Jij antwoordt dan dat jij heel erg graag mij wilt pijpen. Ik zal zeggen dat het goed is en dan ga je mij pijpen. Je likt mijn schacht en ballen voordat je begint te pijpen. En dan ga je pijpen. En ik wil dat je mij de hele tijd aankijkt als je bezig bent. En als ik klaarkom laat je even mijn lul uit jouw mond en laat mijn sperma in jouw mond in de camera zien. dan slik je het door, zeg dat het ‘t lekkerste zaad is wat je ooit geproefd hebt, geeft een kusje op mijn eikel en bedankt mij voor het mogen pijpen van mij. Heb je dat begrepen Liesbeth of moet ik het herhalen? Als je dat doet, zal niemand weten dat jij Batwoman bent. Ik hoor je niet, heb je het begrepen?"

Ik knik terneergeslagen

"ik wil het je horen zeggen!!!" Schreeuwt de Professor nu

"ik heb het begrepen en zal meewerken".. zeg ik zachtjes en beschaamd.

"Hahahaha, mooi zo. En onthoudt, ik wil passie zien, ik moet geloven dat je het meent! Als ik even twijfel heb gaat alles alsnog online! Ok, we gaan nu draaien. Peter, start de camera"

De camera gaat weer aan en ik vraag zo zelfverzekerd als ik kan: "mag ik alstublieft uw broek openmaken?"

"Waarom wil je dat Batwoman?"

"ik zou u heel erg graag willen pijpen Professor Ben"

"Goed, ga je gang maar, omdat je het zo lief vraagt Batwoman"

Ik ga door mijn knieën en maak de riem los. Daarna maak ik de knoop los en trek de rits omlaag en breng de broek van de Professor omlaag. Ik zie een strakke boxer voor mijn neus met een stevige bobbel en een klein nat plekje, blijkbaar is Professor Ben al erg opgewonden. Ik trek de boxer omlaag en een stijve penis komt tevoorschijn. Ik trek de broek en onderbroek helemaal omlaag, zodat de Professor eruit kan stappen. Met trillende hand pak ik zijn stijve lul beet, terwijl ik hem blijf aankijken. Professor Ben spreidt zijn benen zodat zijn zak beter toegankelijk is. Ik begin zijn zak en ballen te likken en ga omhoog naar zijn schacht. Met mijn hand trek ik de voorhuid voorzichtig omlaag, daarmee zijn eikel ontblotend. Die glinstert nat als een paarse paddenstoel. Ik neem de eikel in mijn mond en proef de zoute slijmerige smaak van het voorvocht. Ik begin te pijpen terwijl ik de Professor aankijk. Hij kijkt gemeen lachend triomfantelijk terug. Ik pijp zo goed als ik kan en ik hoor de Professor steeds harder zuchten en kreunen. Plots voel ik hem verstijven en ik voel met schokken mijn mond gevuld worden met zijn sperma. Als het schokken stopt, open ik mijn mond en laat het aan de camera zien. Dan slik ik de sperma door en zeg "mmmm...dit is de heerlijkste sperma die ik ooit geproefd heb"

Hard begin je te lachen en zegt" hahaha, Batwoman is vanaf nu sletwoman. Wat kun jij heerlijk zuigen sletje. Stop de camera maar Peter, we hebben genoeg beeld nu" en Peter stopt met filmen.

Ik voel de tranen opkomen...dit is het meest vernederende wat ik ooit heb moeten ondergaan.

"Lieve Liesbeth, vanwaar die traantjes? Jij hebt het geluk gehad dat je mij mocht pijpen. Dat mogen niet veel vrouwtjes en weet je wat het mooiste van dit alles is? We zijn pas net begonnen hahahaha"

Nog meer vernederingen

Met tranen in mijn ogen zit ik op mijn knieën. Peter pakt een stoel en de Professor gebiedt mij erop te gaan zitten.

“Spreid je benen eens goed voor ons” beveelt de Professor. Ik aarzel maar weet dat ik geen kant op kan en gehoorzaam verslagen.

De Professor komt naast mij staan en streelt met zijn vingertoppen langs de binnenkant van mijn dijen. Vreselijk vernederend en ik huiver en als automatisme klem ik mijn benen tegen elkaar in de hoop dat zijn vingers niet hoger kunnen komen. De professor drukt echter stevig door en ik kan niet voorkomen dat zijn vingers tussen mijn schaamlippen glijden.

“Zo Batwoman, jij bent al behoorlijk nat merk ik.”

Ik sla beschaamd mijn handen voor mijn gezicht. Niet alleen vanwege de hele situatie maar ook omdat mijn lichaam mij verraden heeft en ik nat ben.

”Spreid die benen nog eens en speel met jezelf. Schiet op, laat het mij niet nog eens vragen! Kom op, we zitten te wachten!”. Ik spreid mijn benen en begin mijzelf van onder te strelen. Eerst alleen mijn lippen, daarna ook mijn klitje. Ik voel dat ik nog natter word en dat ik een beetje begin te druipen.”

Meer overgave, Batwoman!” Een vinger verdwijnt in mijn poesje en gaat zachtjes op en neer. “Speel met je borsten en zeg hoe geil je wordt van spelen voor ons”.

“Ik word geil van met mijzelf spelen voor u Professor Ben.” mompel ik zachtjes

“Harder SLET, ik kan je bijna niet horen!” schreeuwt de professor nu tegen mij.

“Ik word geil van met mijzelf spelen voor u Professor Ben.” Zeg ik nu hardop.

“Goed zo, ga nog maar even door.” zegt de Professor nu tevreden.

Ik streel en kneed mijn borsten met mijn linkerhand terwijl mijn rechterhand met mijn lippen en poesje speelt. Ik merk dat ik steeds natter word en ik ben bang dat het ook te zien is op de stoel. De Professor komt naast mij staan en voelt tussen mijn benen op aan de zitting. Daarna stopt hij zijn vingers die nat zijn van mijn kutvocht in mijn mond.

”Je verpest mijn stoel, ga maar op je knieën op de stoel zitten, met je billen naar ons toe en blijf spelen.”

Ik probeer te gehoorzamen en ga met mijn knieën op de stoel zitten die daar eigenlijk te smal voor is. Ik bewerk met mijn vingers nog steeds mijn poesje die nu echt drijfnat is.

“Kijk naar achteren, terwijl je speelt” roept de Professor tegen mij. Ik kijk achterom en zie Peter met zijn dikke lul in zijn hand spelen. Langzaam loopt hij op mij af en ik weet wat er gaat gebeuren...

Volledig klem

Oh god, hij is zo groot geschapen…hij gaat mij nu verkrachten, ik weet het zeker. Peter doet nog een paar stappen tot die tegen mij aanstaat. Ik probeer nog zachtjes “nee, alsjeblieft” te zeggen maar dat heeft alleen maar als effect dat de beide mannen hard beginnen te lachen. Ik voel zijn eikel over mijn schaamlippen wrijven pesterig en dan soms met een klein stootje even voorbij mijn lippen. Ik kreun zacht van afschuw en toch ook van genot.

“Wacht Peter!” hoor ik Professor Ben roepen. “even geduld Peter, je weet wat we hebben afgesproken.” En dan richt Professor Ben zich tot mij.

“Luister Liesbeth, ik ga nu op mijn rug liggen en jij gaat mij neuken. Aardig he van mij. Jij mag dan zelf het tempo bepalen” en de Professor voegt de daad bij het woord en gaat op zijn rug liggen. Inmiddels had die zich al helemaal uitgekleed. Hij is niet overdreven breed maar wel gespierd op een goede manier en zijn lul die ik net heb gepijpt, staat alweer stijf omhoog. Ik sta een beetje verdwaasd te kijken en schrik wakker als hij opeens schreeuwt: ”Godverdomme hier komen en op mijn lul gaan zitten. Ik vraag het niet nog een keer anders gaat alles alsnog online trut!”

Snel stap ik van de stoel af, waar ik nog op mijn knieën op zit en kom boven de Professor staan. Ik laat mij door mijn knieën zakken en pak met een trillende hand zijn lul vast en breng die voorzichtig naar mijn kutje. Ik wrijf met zijn eikel over mijn lippen en kutje zodat zijn eikel nat wordt van mijn kutvocht. Ik voel dat hij zijn heupen omhoog duwt. Het duurt hem duidelijk te lang en ruw duwt hij zijn stijve paal naar binnen.

“Aaarrgghhh, schreeuw ik maar hij drukt nog harder naar binnen tot zijn harde paal tot aan zijn ballen in mijn kut zit.

“En nu rijden slet, kom op, en geniet ervan want ik weet dat jij er ook van geniet! Je bent niet voor niets zo nat”

En ik sluit mijn ogen en begin te rijden, eerst langzaam maar dan steeds sneller. Ik wil het niet maar ik voel dat ik langzaam weer naar een hoogtepunt kom. Ik hoor zijn adem ook onregelmatiger worden en hij begint steeds harder te kreunen.

“Nog niet komen Batwoman” zegt hij hijgend en kreunend

“Peter, kom maar, nu mag je”

Ik was Peter helemaal vergeten en ik schrik wakker uit de trance waarin ik was geraakt. Ik voel dat Peter achter mij plaats gaat nemen. Oh god, ze gaan toch niet doen wat ik denk wat ze gaan doen? Professor Ben pakt mij bij mijn polsen en trekt mij naar voren, tegelijkertijd voel ik dat Peter mijn billen uit elkaar houdt en mijn anus met mijn eigen kutsappen natmaakt. Dan voel ik zijn eikel tegen mijn anus drukken, het doet pijn

“Aaarrghhh, neee, niet daar…”

“tssss…bek dicht en meewerken en doen alsof je het lekker vind Batwoman, kom op, kreun en zeg dat je hard geneukt wil worden”

Ondanks de pijn gehoorzaam ik en ik voel dat Peter zijn eikel voorbij mijn anus plopt. Langzaam voel ik mijn kont gevuld worden met zijn lul. Het doet zo’n pijn, maar het idee van 2 lullen in mij, gescheiden door een dun vleeswandje die elkaar kunnen voelen windt mij ook weer op.

Peter begint te pompen en Professor Ben begint ook weer te pompen. Nu bepalen zij het tempo en blijf ik stil in deze positie.

“Lekker he Batwoman, een triootje met 2 heerlijke dikke palen. Nu mag je weer genieten en nu mag jij je laten gaan.”

Ondanks de pijn in mijn kont, raak ik steeds meer opgewonden en raak weer in die trance. Ik sluit mijn ogen van genot en vergeet alles en begin weer te kreunen.

“lekker sletje?” vraagt de Professor en ik knik.

“ik hoor je niet, zeg het”

“Ohhhhh…zo lekker….ik..ga..zo…komen” zeg ik in trance

“laat je dan maar gaan sletje en schreeuw het maar uit als je komt”

“IK KOMMMMMMMMM” schreeuw ik uit en schokkend kom ik klaar en val voorover op Professor Ben, terwijl Peter nog steeds mijn kont aan het neuken is.

“was dat lekker Batwoman?” vraagt Professor Ben een beetje zachtjes en hijgend. Ik knik maar ik moet het weer zeggen ter bevestiging van Professor Ben.

“Mooi, je hebt echt genoten he, je had geen idee meer van wat er om je heen gebeurde en was alleen nog maar met jouw eigen genot en orgasme bezig” en ik knik weer.

“kom eens een beetje omhoog en kijk dan eens naar voren” zegt Professor Ben

Ik kom een beetje overeind en kijk naar voren en tot mijn schrik zie ik daar een camera op een statief staan.

“Hahaha, Batwoman, je bent een natuurtalent, alles staat erop en we hebben jou niet eens hoeven te dwingen want je ging op een gegeven moment zelf los hahaha. Ok Peter, en nu de final touch” zegt Professor Ben terwijl hij nog steeds mijn polsen vastheeft maar nu stevig. Ik voel dat Peter zijn handen niet meer op mijn billen zitten maar aan mijn masker.

“NEEEEEEEEEEEEE” schreeuw ik uit en probeer mijn polsen los te krijgen, maar Professor Ben heeft ze stevig vast en Peter trekt langzaam maar zeker mijn masker omhoog, daarmee mijn gezicht steeds meer zichtbaar makend voor de camera. In een wanhoopspoging duik ik naar voren en voel dat mijn masker van mijn hoofd is. Ik hang voorover en fluister in Professor Ben’s oor,” alsjeblieft, stop de camera, alsjeblieft , ik doe alles voor jou, stop de camera en laat niet mijn gezicht in beeld komen.”

“goed, maar dan wil ik eerst een hartstochtelijke tongzoen, en een echte, alsof je het meent”

Ik gehoorzaam en begin te tongen, gepassioneerd, hartstochtelijk wel een minuut of langer.

“ok, zeg nu dat je van mij houdt Batwoman”

“ik hou van u Professor Ben” zeg ik verslagen en vernederd en de Professor lacht nu hard en triomfantelijk. Op dat moment trekt Peter aan mijn haren mijn hoofd omhoog en mijn gezicht kijkt in de camera…

“Peter, ze is nu echt van mij hahahaha. Batwoman is vanaf nu mijn slet hahahaha” en hij blijft lachen…..

Een zeer geslaagd plan (de Professor vertelt)

Ik krijg de lach maar moeilijk van mijn gezicht. Mijn plan was goed doordacht...maar dat ‘t al meteen deze uitkomst zou hebben...dat had zelfs ik, professor Ben , niet verwacht.

In een spannende avond, een goed uitgevoerde actie had ik niet alleen deze slag gewonnen…ik had haar compleet verslagen. Ontmaskerd en vernederd...Batwoman, de vigilantes van alle burgers...maar nu voor mij gewoon Liesbeth, slet Liesbeth. In de basis nog

steeds een sterke vrouw maar ik heb haar op haar zwakste punten kunnen pakken. De dreiging van ontmaskering aan de ene kant...maar haar eigen geiligheid aan de andere kant. Want de opnames die zowel Peter gemaakt had, als ook onze camera op statief logen niet.

Iedereen die deze beelden zou gaan zien, zou ongetwijfeld zien dat Batwoman, ondanks de vernedering en de pijn, zelf ontzettend had genoten. Dat zichtbare gevecht van verzet en niet willen toegeven aan...en anderzijds druipnat kutvocht lekken op de stoel...zelfs zij, deze krachtige vrouw, had zich er niet tegen kunnen verzetten. De twinkeling in haar ogen toen ze zichzelf moest gaan vingeren...de druipnatte vinger die ik haar liet aflikken...je kon het genot in haar ogen zien. Ze genoot enorm bij het proeven van haar eigen lichaamssappen.

Maar het meest genoot ik van de beelden in mijn hoofd...Batwoman rijdend op mijn stijve lul...steeds meer draaiend met haar onderlichaam...om mij steeds dieper in zich te voelen...en dan de blik in haar ogen toen ik haar over mij heen trok...haar heerlijke

billen die omhoog kwamen...en toen de ontzetting in haar ogen. Ze wist wat er komen ging...vanaf het moment haar natte kutvocht over haar strakke kontgaatje begon te wrijven. Rondjes draaiend...met steeds meer druk...tot zijn duim naar binnen gleed. Juist op dat moment wist ze dat die grote stijve lul van Peter in haar kontgaatje zou gaan verdwijnen.

Ik hoor haar nog schreeuwen nee, nee dat kun je niet doen...niet daar...

En toen een keiharde schreeuw...precies op het moment dat Peter zijn dikke eikel bij haar naar binnen liet glijden. Met de pijnkreet nog in mijn oren zag ik hoe zijn stoten dieper werden...ik voelde hoe zij steeds dichter naar mij toe werd gestoten. Op dat moment voelde ik Peter zijn lul langs de mijne glijden. Ik probeerde zijn ritme over te nemen...en zag dat Batwoman niet meer kon dan in ons ritme mee te gaan...steeds een beetje naar voren en tegelijkertijd omhoog geduwd...

Haar pijnkreten van het begin veranderde steeds meer in kreun kreten...nog steeds soms van pijn...maar steeds meer van intens genot. Ze vond het heerlijk om door twee harde lullen gepaald te worden...totdat ze keihard gillend klaarkwam...een heerlijk geluid...

Maar het meest gouden moment was het moment dat Peter haar masker aftrok...en Batwoman Liesbeth werd. De angst, vernedering en teleurstelling in haar gezicht...zeker toen ze zag dat alles op film stond. Toen was er geen krachtige Batwoman meer...maar alleen een kwetsbare Liesbeth. De totale overgave was zichtbaar toen ze als een geslagen hond mij heerlijk begon te tongen. Toen wist ik dat ze van mij was. Batwoman, de eigen slet van professor Ben.

Vrij en toch gevangen (de Professor vertelt)

Nu had ik Batwoman makkelijk hier in de loods kunnen opsluiten. Haar nog een tijd mis- en gebruiken. Maar men zou haar gaan zoeken. haar man zou de politie inschakelen en ik zou daarmee ook mijn andere illegale activiteiten in gevaar brengen. Dus bedacht ik een ander plan. Ik zou haar vrijlaten en toch gevangen houden.

"Kom hier Batwoman" riep ik met luide stem. Ik zag in de verte dat Batwoman zich bij een kraantje in de hoek van de loods probeerde te wassen. Ze probeerde de resten kutvocht en sperma van haar kut en kont te wrijven... Je kon zien dat ze met alle macht probeerde te wrijven...om de overblijfselen van haar vernedering zo snel als mogelijk kwijt te raken… terwijl ze ook wel wist dat dit niet zomaar zou gaan...met de sperma nog diep in haar kont en kut gespoten. Die zou er nog wel even achterblijven. Ik schreeuwde nog een keer...dat ze direct moest komen en dat ik haar anders zou straffen...

Met gebogen hoofd kwam de eens zo sterke Batwoman in mijn richting lopen. Onder het lopen probeerde ze haar kleren weer enigszins in vorm te trekken. Maar het zag er eigenlijk niet uit…

“Kom eens voor me staan Batwoman. Ik ga je een uitweg uit deze loods bieden. En denk goed na voor je mij een antwoord geeft. Ik kan en wil je laten gaan. Zo meteen al...maar wel onder strenge voorwaarden. Ik heb hier een omgebouwde buzzer. En die buzzer wordt voor altijd van jou. Je draagt deze iedere dag in je slip. Als ik je bel zal de buzzer trillen en wil ik dat je binnen 10 minuten contact met mij opneemt. Je krijgt van mij dan een opdracht die je binnen 24 uur uitvoert. "Is dat duidelijk Batwoman?" zei ik met indringende stem. Met halfgesloten ogen en met gebogen hoofd hoor ik Batwoman antwoorden met een zacht ja. "Ik hoor je niet", zei ik met harde stem.” Kom eens dichterbij en kijk mij in mijn ogen aan. En dan wil ik een duidelijk ja professor Ben horen!”

Ik zag Batwoman schoorvoetend op me afkomen en voor me gaan staan. Ze keek me aan en zei: "ja professor Ben, dat zal ik doen.”

Ik pakte haar kin vast...bracht mijn mond naar de hare en begon haar te tongen...ze stribbelde even tegen...maar nadat ik haar kin steviger vastpakte en even op en neer schudde, voelde ik hoe haar mond open ging...en mijn tong om de hare draaide...en even

had ik het idee...dat zij helemaal niet tegenstribbelde.

“Zo nu hebben we onze afspraak bezegeld. Ik hou je identiteit geheim...jij krijgt een deel van je vrijheid terug...maar blijft voor altijd beschikbaar voor mij, professor Ben. Mijn eigen persoonlijke slet.”

De eerste test

Het was alweer een week geleden. Liesbeth was de hele week geen Batwoman geweest. Haar man was al de hele week thuis, ze hadden allerlei vrienden bezocht en het was vooral druk geweest op haar werk. Ze was ogenschijnlijk vergeten wat er een week geleden was gebeurd. De enige momenten dat ze er even aan dacht was het moment waarop ze haar schone slip aandeed. En de buzzer opnieuw moest aanbrengen. De buzzer...hij zat er maar was gelukkig nog niet afgegaan. Nadat ze zich had aangekleed, ging ze naar haar werk.

Na het lezen van haar eerste mailberichten voelde ze ineens een zacht trillen bij haar klit...het was een lekker gevoel...en er kwam een kleine glimlach van genot op haar gezicht. Maar deze verdween al vlug.

Het was zover...de professor had contact opgenomen. Haar met de trilling op haar klit opgedragen contact met haar op te nemen. Haar momentje van genot was nu omgeslagen in angst en onzekerheid. Wat zou er nu gaan gebeuren. Zou dit voor altijd zijn. Zou ze weer naar de loods moeten komen...zou ze..., zou ze...ze wist het niet meer...zoveel vragen zoveel twijfels...

Ze keek op haar horloge...er waren al 7 minuten verstreken sinds de trilling op haar klit haar overrompelt had. Ze stond op...liep naar haar tas en pakte haar privé telefoon uit haar tas.

Ze liep naar haar raam en keek vertwijfeld naar buiten...er zat maar een ding op...ze opende whatsapp, klikte het contact Ben aan, het rondje met de duivelskop kwam in beeld.

Ze tuurde naar de cijfers die eronder stonden...de cijfers die haar opnieuw met de professor in contact zou brengen...ze las de cijfers hardop in haar hoofd...06...200...76...970...ze drukte op nieuw bericht...en typte. ”Dag professor, hier is je onderdanige slet Batwoman. Zoals afgesproken neem ik contact met je op...” ze keek nogmaals naar de getypte tekst...een brok vol spanning in haar keel...ze dacht nog een keer aan de week ervoor...en drukte op verzenden…

De eerste test (2)

De vinkjes bleven grijs. 2 vinkjes dus de boodschap was wel aangekomen. Ik was toch niet te laat? Oh god, angst slaat toe en ik kijk op mijn horloge…nee, ik had de boodschap binnen 10 minuten verstuurd. Ik zie de vinkjes opeens blauw worden. Dan zie ik ‘Ben aan het typen…’

‘dat was net op tijd Batwoman. Nog niet gewend aan de regels? Daar zou ik toch maar snel aan gaan wennen. Voor wat betreft mijn oproep, ik weet niet of jouw man er is maar je zorgt maar dat jij vanavond om acht uur in Rotterdam bent. In het gebouw waar wij zoveel plezier hebben gehad. En neem jouw kostuum mee.’

Oh god, Rick is niet op reis. Hoe ga ik dat doen. Wat kan ik nu nog verzinnen? Koortsachtig probeer ik een oplossing te vinden. Dan kijk ik naar de telefoon die ik in mijn hand heb en opeens weet ik het. Ik voer dit nummer in mijn eigen telefoon in en maak het als contact aan met de naam van de General Manager. Dan stuur ik mijzelf vanavond tijdens het eten een appje dat ik moet komen i.v.m. vragen van de accountant m.b.t. de btw aangifte en dat het urgent is omdat de belastingdienst morgen een antwoord moeten hebben. Ik weet niet of Rick erin gaat trappen, maar ik weet voor nu even niets beters.

Ik ga weer aan het werk maar ben met mijn gedachten er niet echt bij. Ik besluit ook eerder te stoppen, want ik wil mijn kostuum al in mijn auto hebben om geen tijd te verliezen. Het zal toch krap worden qua tijd.

Normaal ga ik zo rond 6 uur naar huis, maar nu vertrek ik al om half 5. Ik rijd langs mijn schuilplaats en neem mijn pak en wapens mee, want ik ga ervan uit dat de Professor wilt dat ik als Batwoman kom.

Thuisgekomen ga ik onmiddellijk het eten klaarmaken. Rick is er nog niet dus ik type alvast een Whatsapp berichtje maar verstuur die nog niet. Ik leg mijn telefoon op de plek waar Rick altijd de krant leest en ga verder met koken. Gelukkig is Rick een gewoonte dier, hij komt thuis, geeft mij een kus en gaat met een glas wijn in zijn stoel zitten. Ik wacht nog even en verstuur dan het berichtje.

“Hee Lies, je krijgt een appje van jouw baas” roept die vanuit de woonkamer. Schijnheilig roep ik dat ik druk bezig ben en of hij de boodschap even wilt voorlezen. Hij ontgrendelt mijn telefoon en leest de boodschap voor.

“Dat klinkt alsof er spoed bij is Lies. Moet je niet even bellen?” roept Rick.

“Ik ben nu bezig, ik kan niet koken en bellen tegelijk” roep ik terug.

Rick komt de keuken ingelopen en geeft mij mijn telefoon, zegt dat ik moet bellen en dat hij wel het koken overneemt. Ik loop nu naar de woonkamer en voer een gesprek met niemand, en praat hard genoeg zodat Rick mee kan luisteren.

“Ja…Ja ik snap dat het dringend is . Ja maar ik heb ook een privé….waarom komen ze daar nu pas mee….jouw fout? Te lang op jouw bureau blijven liggen? Maar dit is niet zomaar beantwoord, dit duurt echt een paar uur…moet ik naar hun kantoor in Utrecht komen…ok.. ...ik overleg het hier wel met mijn man….”

Vanuit de keuken steekt Rick zijn hoofd om de deur en gebaart dat ik moet gaan en dat het ok is. Gelukkig, het werkt. Een kwartier later zit ik in de auto, op weg naar Rotterdam met een bonzend hart. Rick weet dat het nachtwerk wordt, en dat ik misschien wel blijf overnachten als het echt veel te laat wordt. Gelukkig heeft hij ook een baan waarbij dit soort dingen kunnen gebeuren dus hij maakte er niet veel drukte om.

Om 7 uur gaat mijn privé telefoon. Shit, deze telefoon is nog niet verbonden met mijn auto. Ik neem op en kijk om mij heen of er geen politie in de buurt is.

“Zit je al in de auto?” hoor ik aan de andere kant. Het is de Professor.

“Ja, ik ben onderweg en ben op tijd aanwezig Professor Ben”

“Heel goed Batwoman, ik had niet anders van jou verwacht. Rij maar door tot je voor de roldeuren staat en toeter 2 keer. De deuren zullen openen en je kunt dan naar binnen rijden. Tot zo meteen”

Ik voel mij ongemakkelijk en angstig tegelijk. Naarmate ik dichterbij kom, wordt dat gevoel alleen maar sterker. Voor het eerst in mijn carrière als Batwoman ben ik echt bang en heb ik het ook niet onder controle. Ik rij het industrie terrein op. Het is nog lang niet donker en er is ook nog wel het nodige aan bedrijvigheid. Vrachtwagens die nog gelost worden, mensen die niet afsluiten om naar huis te gaan etc. Ik stuur mijn auto voor de roldeuren en claxonneer 2 keer. Ik merk dat ik hoger in mijn ademhaling ga zitten en mijn hart gaat enorm te keer. Ik kijk naar mijn handen die verkrampt om het stuur zitten en ik probeer geforceerd te ontspannen. Mijn handen voelen klam van het zweet. Ik rijd naar binnen en een koude rilling gaat over mijn rug. In de zaal staat de professor met naast hem Peter. Even flitst door mijn hoofd dat als ik gas geef, ik overal vanaf ben. Maar dan bedenk ik dat de Professor allang gezorgd heeft voor allerlei veiligheden en dat ik dan waarschijnlijk overal ter wereld op internet zal verschijnen. Als dat het enige zou zijn zou ik het nog niet eens zo erg vinden, maar dan gaan ze vast ook achter iedereen aan die mij lief is en dat wil ik niet. Zij kunnen er niets aan doen dat ik Batwoman ben. Ik stap uit en ga voor de Professor en Peter staan.

“Zo ziet Batwoman er dus uit als ze overdag aan het werk is. Erg netjes hoor, chique zakendame om te zien.” Dat is waar ook, ik heb mij helemaal niet omgekleed en draag mijn mantelpakje nog. Ik zwijg en kijk naar de grond.

“Maar ik heb om Batwoman gevraagd en niet om een accountant dus kleed je maar om!”

Ik ga naar mijn auto, open de achterklep en haal daar mijn spullen uit. Ik blijf achter mijn auto en de geopende klep staan en trek mijn jasje uit.

“Niet daar, hier, voor mij. Ik wil het zien. Zoals ik de vorige keer al zei, jij hoeft voor mij nooit meer iets te bedekken”

Weifelend kom ik achter de auto vandaan en ga voor de Professor en Peter staan. Ik trek mijn jasje uit en leg die op mijn motorkap. Daarna volgt mijn rokje en bloes.

“wacht even, laat mij jou eens goed bekijken” beschaamd stop ik even, ik sta er in mijn string, bh en kousen. Ik voel de ogen van de Professor en van Peter mij van top tot teen opnemen. Ik moet draaien, voorover bukken en dan mag ik de rest uitkleden, totdat ik spiernaakt voor de beide mannen sta. Ik heb mij nog nooit zo naakt gevoeld.

“ok, zet je masker maar op. Batwoman.” Ik gehoorzaam.

“ik zie dat jij nog steeds jouw originele kostuum niet hebt. Die moet je de volgende keer maar meenemen, dan kan ik die op mijn werkkamer tentoonstellen. Voor nu heb ik een tijdelijk kostuum voor jou wat jij voortaan aantrekt als je als Batwoman in actie komt.”

Peter overhandigt mij een pakketje. Ik maak het open en zie tot mijn schaamte dat het een zwart glimmende latex catsuit is.

“Trek dit maar aan Batwoman. Dit is beter dan dat spandex pakje wat je nu tijdelijk aanhebt. En ik wil dat je geen ondergoed eronder aan hebt. De criminelen die jij inrekent, mogen er toch ook wel plezier aan beleven. Kom op nu, trek maar aan.”

Ik wurm mij in de catsuit. Achter op mijn rug zit de rits die doorloopt tot iets onder mijn billen. De catsuit zit loeistrak en alle contouren van mijn lichaam zijn zichtbaar. Mijn tepels, mijn cameltoe, alles wordt door de latex extra geaccentueerd. Ik schaam mij vreselijk. Wederom een vernedering.

“Mmmmm…ze ziet er echt heerlijk geil uit vind je niet Peter? Echt een kinky latexslet om te zien. Ik krijg zin in haar hahaha…Batwoman, ik was het niet van plan omdat jij zo meteen nog aan het werk moet voor mij, maar ik ben nu zo geil, dat jij mij eerst gaat klaar pijpen. En doe Peter dan ook maar meteen want ik denk dat die jouw mondje ook wel eens om zijn lul wilt voelen hahaha…”

Ik voel mij zo klein en vernederd als ik door mijn knieën zak en tussen de 2 mannen kniel. Ik pak de stijve lul van de Professor en stop die in mijn mond. Ik begin zachtjes te zuigen en op en neer te bewegen, terwijl mijn andere hand de stijve van Peter beet heeft en zachtjes aftrekt.

“Nu ga je Peter zuigen. Kom op, doe je best en ondertussen blijf je met mij spelen. En dan wissel je het weer af, je zuigt ons om en om en speelt ondertussen ook met onze lullen. Ik pak mijn mobieltje want dit ziet er weer te lekker uit Batwoman….en kijk ons aan als je pijpt…” Ik kijk omhoog met tranen in mijn ogen en zie dat de Professor mij filmt terwijl ik op zijn lul zuig.

“Nu allebei de lullen in jouw mond, schiet op, dat kan jij best wel Batwoman want vroeger had je ook altijd zo’n grote mond als je criminelen inrekende hahaha…”

“Ok Peter…ik hou het bijna niet meer…hoe ver ben jij?” klinkt het hijgend uit de mond van de Professor.

“Ik kom ook bijna Ben….” Kreunt Peter.

Dan voel ik de Professor hortend en kreunend klaarkomen in mijn mond.

“Zuigen en slikken slet….” kreunt hij en terwijl ik gehoorzaam, komt Peter met een harde straal ook klaar in mijn mond. Ik blijf slikken en probeer de smaak van hun sperma te negeren.

“Heel goed Batsletje, jij hebt werkelijk een heerlijk pijpbekkie” zegt de professor denigrerend.” Heb je zomaar nog jouw pleziertje gehad sletje. Maar eigenlijk had ik jou hier naartoe laten komen voor een klusje. Kom maar mee naar mijn auto.”

We stappen in de auto van de Professor, een donkere Audi A8, ik vermoed gepantserd. Peter rijdt en ik zit achterin, naast de professor.

“Luister Batwoman, vanavond vindt er een transactie plaats van mijn concurrenten. We rijden daar nu naartoe. Wij wachten in een straat verderop, jij gaat de transactie verstoren en steelt de goederen. Begrepen?”

Ik knik alleen maar, begrijp niet zo goed waarom ik hiervoor moest komen opdraven. De professor leidt immers de grootste organisatie van Europa en kan dus makkelijk zelf dit soort transacties ondermijnen. Maar ik vermoed dat hij geen onderwereld oorlog wilt, dus laat die mij ervoor opdraaien. We stoppen wederom op een industrie terrein, nu in Helmond. De Professor geeft aan waar de transactie vermoedelijk zal plaatsvinden en hoe ik daar moet komen. Het is inmiddels donker en in mijn donkere pak ben ik in de schaduw zo goed als onzichtbaar. Ik nader de plaats van de goederen overdracht en zie 2 busjes met de achterkanten naar elkaar toe geparkeerd en de deuren open. Ik tel 4 mannen. Dat moet niet al te veel problemen geven denk ik, en ik maak mijn aanvalsstrategie. Ik denk nu als Batwoman, vergeet wat er eerder op de avond gebeurd is en ook dat ik dit moet doen voor de Professor. Ik sluip in de duisternis totdat ik de busjes tot op 2 meter genaderd ben. Ik hoor de mannen nu ook, ze spreken straattaal. 2 zijn zo te zien van Marokkaanse afkomst en de andere 2 zijn zo te zien lid van een Afrikaanse bende, vermoedelijk Ghanezen. De 2 donkere mannen zijn groot en gespierd, die zal ik eerst moeten neerslaan, door ze bij verrassing te overmeesteren. Ik pak mijn wapenstokken en spring tevoorschijn. De mannen schrikken niet echt, zijn eerder verrast en dat is precies wat ik nodig heb. In no time heb ik de 2 zwarte mannen gevloerd. De 2 Marokkaanse criminelen trekken een pistool maar die sla ik meteen uit hun handen voordat ze kunnen schieten. Dan duurt het niet lang voordat ook zij gevloerd op de grond liggen. Normaal gesproken zou ik nu de politie inlichten, maar dit keer laat ik dat. Ik duik in de busjes en pak daar de pakketjes, vermoedelijk drugs, en ik stop ze in een tas en neem ze mee naar de Professor.

Als ik hijgend instap start Peter de auto en met gedoofde lichten scheuren we weg.

“Heel goed Batwoman, dat heb je fantastisch gedaan. Ik ben trots op je en zeg nou zelf, dit is toch wat jij als Batwoman ook zou doen, transacties verstoren?”

Ik zwijg en knik alleen.

“Moet je morgen werken slet?” vraagt Professor Ben.

“Ja Professor” antwoord ik.

“Dan moet je maar snel naar huis en nog proberen een paar uurtjes slaap te pakken. Ik wil dat je morgen het reisschema van jouw man door stuurt. Verder moet je zorgen voor een paar goede smoezen om weg te komen want ik ga de komende periode nog vaker op deze manier gebruik van jou maken.”

We komen weer aan bij de loods in Rotterdam en ik kleed mij onder het oog van de Professor en Peter weer om. Ik ben doodmoe en stap snel in mijn auto richting huis. Het is 1 uur geweest dus ik ben rond 3 uur thuis. Dan kan ik nog net 4 uurtjes slapen. Ik kom thuis en ben blij als ik in bed lig. Ik slaap vrijwel meteen…..

Schrik van de overige onderwereld…?

De volgende dag zit ik vermoeid achter mijn bureau. Ik heb net alle data naar de Professor geappt, waarop mijn man niet thuis is. Verder ben ik allerlei smoezen aan het bedenken om weg te kunnen wanneer het nodig is. Dan gebeurt er een week lang niets. Het enige wat mij eraan herinnert dat ik “gevangene” ben is de dagelijkse routine met de buzzer. De tweede week gebeurt er weer niets, ondanks dat mijn man weg is. Ik besluit op 1 van de avonden voor mijzelf op boevenjacht te gaan. Ik heb geluk en zie 2 mannen die proberen om een gebouw in te breken. Ze zijn absoluut geen partij voor mij. Sterker, ik gebruik ze om mijn frustraties over mijn situatie met de Professor bot te vieren en ik gebruik meer geweld dan noodzakelijk is. De frustratie en woede zit diep. Dan gaat op een dag opeens de buzzer weer. Ik schrik op, was het alweer vergeten en app net op tijd de Professor. Ik moet mij wederom in Rotterdam melden, en mijn oude originele pak meenemen. Wederom gehoorzaam ik. En weer het ritueel, uitkleden, de professor en Peter pijpen, op pad, transactie verijdelen, drugs stelen en dan naar huis. Ik word steeds vaker gebuzzt en inmiddels heeft de concurrentie van de professor het zwaar te verduren. Iedere transactie wordt door mij verijdeld en na een half jaar en tientallen mislukte transacties, is de concurrentie radeloos en de positie van de Professor haast onaantastbaar. Blijkbaar is 80% van de handel niet voldoende voor hem en wilt hij alleen heerschappij.

Ondertussen probeer ik op internet en op het Darkweb meer informatie over Professor Ben te achterhalen. Misschien vind ik iets waardoor ik uit zijn wurggreep kan komen. Maar het lijkt wel of hij er opeens was en dat er daarvoor helemaal niets was. Frustrerend dat ik helemaal niets van hem kan vinden. En ik heb helaas ook geen toegang meer tot de diverse databanken en DNA technieken van het NFI.

Wat ik wel op het Darkweb op de diverse criminele forums vind, is discussies over mij, over Batwoman, die slecht is voor de business, maar die te sterk, te slim en te gehaaid is, blijkbaar altijd iedereen een stap voor is. De diverse bendeleiders loven allerlei beloningen uit, ze zijn gefrustreerd en ik ben best wel trots dat er 1 miljoen op mijn hoofd staat. Maar met de info van de Professor, de voorbereidingen die ik steeds tref en het feit dat ik steeds meer in vorm kom, zorgt ervoor dat de bendes kansloos zijn. Sterker, zoals ik nu ben, was de Professor op die bewuste avond ook kansloos geweest.

Dan gaat mijn man weer weg, dit keer voor een reis van 10 dagen. Ik kus hem ‘s ochtends gedag. En terwijl ik de taxi met hem nazwaai, gaat mijn buzzer af. Ik app meteen de Professor en die antwoordt meteen.

‘Kom vanavond naar Rotterdam, neem volgende week vanaf maandag vrij van jouw werk. Desnoods meldt jij je ziek, ik heb je volgende week nodig’

Het is vrijdag en ik ben erg onrustig door de boodschap van de Professor. Waarom heeft hij mij de hele week nodig? Wat is hij van plan? Wilt die weer een keer uitgebreid seks met mij? Tot nu toe is het beperkt gebleven tot pijpbeurten voordat ik in actie moest komen. En een enkele keer na afloop nog snel een vluggertje, maar zo uitgebreid als de allereerste avond is het nooit meer geweest. Dat zal het vast zijn, hij wilt vast weer uitgebreid seks.

Ik rijd die avond weer naar Rotterdam. En wederom het ritueel, ik moet mij uitkleden, masker opzetten en hem en Peter pijpen. Inmiddels schaam ik mij er niet meer voor. Toch raar hoe snel zelfs zoiets vreselijks went. Ik pijp zoals gewoonlijk, maar er is iets anders. Zowel de Professor als Peter smaken anders, beetje amandelsmaak, ik kan het niet helemaal thuisbrengen maar het is niet zoals normaal. Ik voel mij ook draaierig worden, heel draaierig zelfs en ik stop met pijpen…

“sorry Professor….ik weet niet…ik word niet goed…ik voel mij …..”het wordt zwart voor mijn ogen en ik hoor in de verte de Professor gemeen lachen….dan is het zwart en stil.

De trofee

Ik hoor heel in de verte de stem van de Professor, ver weg….ik probeer mijn ogen voorzichtig te openen…dat lukt een beetje…ik ben nog een beetje slaperig, beetje groggy…maar ik hoor de stem steeds luider. Ik probeer mij te bewegen maar dat lukt niet. Ik ben opeens klaarwakker en probeer mijn situatie in te schatten. Ik hang aan mijn armen maar sta ook op mijn benen, ik ben spread-eagled vastgezet, armen wijd, benen wijd. Ik probeer de Professor te roepen, maar dat gaat niet. Ik heb een stevige mondknevel in. Ik merk dat ik mijn handschoenen, laarzen en masker nog aan heb, maar verder ben ik helemaal naakt. Ik kijk om mij heen maar zie alleen maar duisternis. Een soort van doek zit rondom mij. Ik probeer goed te luisteren en ik hoor de Professor praten. Hij is niet alleen.

“Ik weet dat wij in het verleden geschillen hebben gehad. Maar dat wil ik achter mij laten. Wij hebben namelijk een gezamenlijke vijand, the Batwoman! Zij is de werkelijke vijand en slecht voor onze business!”

Ik hoor een instemmend geroezemoes.

“Ik weet dat jullie veel verliezen hebben geleden, zij heeft jullie tientallen miljoenen gekost, maar ook nog eens diverse keren vernederd en in elkaar geslagen. En niemand van jullie is erin geslaagd om haar te stoppen, zelfs de immense beloning van 1 miljoen heeft niet geholpen. Maar als ik haar aan jullie overhandig, aanvaarden jullie dan mijn leiderschap en zweren jullie dan trouw aan mij, aan Professor Ben?”

Ik hoor geschreeuw uit de zaal, instemmend geschreeuw, maar dan hoor ik 1 man het woord nemen, een donkere zware stem.

“Mooie woorden, maar eerst zien en dan geloven. Ik geef je mijn trouw als jij ons Batwoman geeft. En ik spreek namens alle leiders die hier aanwezig zijn”

“Ok, dus als ik haar aan jullie geef, ben ik de absolute leider?” hoor ik de Professor vragen.

Ik hoor de zaal hard ja roepen.

“Ok, heren, draai jullie stoelen maar om. Peter, laat het gordijn maar vallen”

Oh god…dat meent hij toch niet? Ik ben belazerd! Hij gebruikt mij om de alleenheerser van de onderwereld te worden…oh god…

Peter trekt aan een koord en de gordijnen vallen naar beneden. Ik kijk de zaal in en zie ongeveer een man of 20 zitten. Ik zie Peter naast mij staan en de Professor voor mij. Ik sta daar naakt in een spotlight, vastgebonden, mondgag in naast mij mijn pak om een paspop. De zaal valt even stil en dan beginnen de mannen opeens te schreeuwen en te juichen. De Professor maant ze tot stilte.

“Luister vrienden, ze is voor jullie de komende dagen. Maar wel volgens mijn spelregels. Haar masker blijft ten allen tijde op en jullie mogen haar niet doden. Daarnaast blijft ze in dit gebouw. Er zijn diverse kamers met diverse attributen dus loop rond, kijk goed wat er allemaal is en overleg wat jullie gaan doen en jullie hoeven niet te haasten, ik zal haar een week ter beschikking stellen aan jullie”

De mannen beginnen te schreeuwen en rennen naar voren. Eerst alleen om te kijken, vervolgens voel ik ook overal handen….oh god…dit gaat een pijnlijke en loodzware week voor mij worden….

De beproeving: dag 1

“Stilte! Iedereen rustig nu!” buldert de donkere zware stem die ik eerder gehoord had. Ik zie nu de man die bij de stem hoort. Het past inderdaad bij hem. Een grote zwarte man, hoogstwaarschijnlijk van Ghanese afkomst. Zeer groot maar ook zeer zwaar, en dan bedoel ik niet gespierd. Hij draagt een wijd, kleurrijk Hawaï bloesje op een zwarte joggingbroek. Hij is kaal en bezweet en beweegt met trage soepele bewegingen, zoals eigenlijk alleen maar zware Afrikaanse mannen kunnen bewegen.

“Deze Bat bitch heeft mij en jullie veel geld gekost en een enorme schade toegebracht aan onze business en onze organisaties. 2 van mijn mensen zijn nog aan het revalideren, zo hard heeft zij die aangepakt. Ik vind dan ook dat onze wraak zorgvuldig aangepakt moet worden. We kunnen nu allemaal als een dolle tekeer gaan op haar, maar dan zou het snel voorbij zijn, en dat gun ik die bitch niet. Hoeveel dagen hebben we precies Professor?”

“Het is nu vrijdagavond. Jullie mogen haar hebben tot volgende week zondag. Dat zijn dus ruim 9 dagen. Ik wil echter niet dat ze beschadigd wordt of dood gaat. Ik heb daarna nog andere plannen met haar. Maar ik vind dat De Ghanees een punt heeft. Ze is slecht voor onze business geweest, dus onze wraak mag heel zoet zijn en lang duren…” zegt de Professor alsof hij ook last heeft gehad van mij. Ik probeer het uit te schreeuwen dat ik alleen maar handelde in opdracht van, maar los van het feit dat de mondknevel mij dat belemmert, zouden ze mij niet eens geloven en al zouden ze dat wel, dan weet ik zeker dat de Professor alles over mij op internet uitstort en ik en mijn geliefden ons leven niet meer zeker zijn omdat dan werkelijk de hele onderwereld zich op mij zal gaan storten.

“Mag ik een voorstel doen?” vraagt de Professor aan de mannen. Er wordt instemmend geknikt en gehumd.

“ We zijn hier met de afgevaardigden van 9 ‘families’…We hebben ruim 9 dagen. We hebben diverse kamers waar jullie je op een specifieke manier met haar kunnen bezighouden. Ik kan mij ook voorstellen dat jullie een aantal anderen van jullie organisatie mee willen laten genieten van dit moment. Zeker degenen die door haar in elkaar geslagen zijn. Ik maak briefjes met daarop een dag en gooi die in een emmer en jullie trekken allemaal een briefje. De dag die erop staat, is de dag dat je haar dan volledig ter beschikking hebt. Je kunt 18 uur gebruik van haar maken want ik wil dat ze 6 uur per dag kan rusten en slapen, want anders zou de laatste van jullie geen enkel plezier meer aan haar beleven. Ik wil dat ze iedere dag weer hersteld en fris is. Dat maakt haar beproeving alleen maar zwaarder. Iedereen akkoord met dit voorstel?” ik luister het verhaal met afgrijzen aan! Ik heb mij ook al vrij gemeld, Rick is 10 dagen weg, niemand die mij gaat missen, laat staan gaat zoeken! Oh god, dit gaat een hele zware week voor mij worden!

“Ok, ik begrijp dat iedereen akkoord is. Dan gaan we nu de briefjes trekken” De professor gaat rond met de emmer waar de briefjes inzitten. De 9 leiders trekken 1 voor 1 een briefje en kijken er snel op. De Ghanees begint keihard te lachen en laat zijn briefje zien. 1 staat er op, dus hij en zijn bende hebben de eerste dag gekregen. Iedereen opent de briefjes en er ontstaat geroezemoes, gelach en opwinding. Dan neemt Professor het woord weer.

“ Beste bondgenoten, want dat zijn we sinds vanavond, ik heb nog een voorstel. Morgen start de Ghanees met het gebruiken van Batwoman. En of hij zijn bendeleden meeneemt of niet, is geheel aan hem. Maar het is nu 22:00 uur. We kunnen nu afscheid nemen of, we geven Batwoman alvast een klein voorproefje van wat ze kan verwachten. En dan stel ik voor dat we iedere bende 20 minuten krijgt om met haar te doen wat ze willen. De volgorde is de omgekeerde dan die van de dagen, ter compensatie. En als we iets uitlopen qua tijd is het ook niet erg. Iedereen akkoord?” er klinkt een luid gejuich en diverse mannen roepen ‘leve de Professor’. Zijn plan om absolute alleenheerser te worden is gelukt!

“Ok, ik begrijp dat iedereen het een goed idee vindt dus de bende met nummer 9, kom maar naar voren. Een wat bleke, rossige man met sproeten komt naar voren en laat zijn briefje met nummer 9 erop zien.

“ik ben Sean, ik ben de leider van de Ierse Rathmullen gang en ben hier vanavond alleen. Batwoman heeft mijn business nog geen schade aangebracht, maar dat heeft er misschien ook mee te maken omdat ik de laatste maanden geen grote transacties heb gehad. Maar ik heb altijd al willen weten hoe het is om een Vigilante te neuken dus Batwoman, maak je borst maar nat, of beter gezegd, maak jouw kut maar nat hahaha” en hij begint zich uit te kleden. Ik neem hem goed op, het is een lelijke man van begin 40 , Wat gedrongen, gespierd, witte huid met sproeten. Zijn boxer gaat uit en ik zie dat hij inmiddels een enorme erectie heeft. Hij pakt zijn lul beet en haalt zijn voorhuid naar achter, daarmee zijn eikel ontblotend. Hij komt nu naar mij toe, ik probeer mijn dijen naar elkaar toe te brengen, maar dat lukt niet omdat ik wijdbeens vastzit. Hij voelt aan mijn kutje, draait zijn hoofd om naar de anderen en zegt: “dit sletje is zeiknat! Die heeft er hartstikke veel zin in. Sean is de eerste vanavond die Batwoman gaat neuken hahaha” en hij brengt zijn lul in positie. Ik voel hem over mijn lippen wrijven en ik probeer mijn kont naar achter te duwen, om het hem in ieder geval niet makkelijk te maken. Ik probeer ondertussen te schreeuwen en schud nee met mijn hoofd, maar het zijn gesmoorde kreten door de mondgag. Hij grijpt mij bij mijn billen en trekt mij naar voren. Dan duwt hij ruw zijn stijve lul bij mij naar binnen en begint als een idioot keihard te neuken. Ik schreeuw en kronkel maar kan de brute verkrachting niet voorkomen. Oh god, en dit is pas de eerste. Deze gedachte zorgt ervoor dat ik in de stress schiet en begin te huilen. Het deert hem en de mannen niet want hij gaat gewoon in een stevig tempo door, aangemoedigd door alle aanwezigen die schreeuwen, juichen, joelen en lachen. Dan stoot hij nog 1 keer heel diep en verstijft en komt dan schokkend in mij klaar. Hij blijft zo nog even staan en vraagt dan “Professor, heb je misschien een glas water voor mij?”

Peter geeft hem een glas water. Hij drinkt het glas gulzig leeg, terwijl hij nog steeds in mij zit. Dan haalt die langzaam zijn lul uit mij en houdt het glas onder mijn kut. “Persen Batslet, pers mijn zaad eruit.” Ik voel zijn sperma uit mij druipen, maar heb geen zin om mee te helpen. Dit opstandige gedrag zint hem niet en hij haalt vol uit met zijn vuist in mijn maag. Ik hap naar adem en het is dat ik vasthang aan mijn polsen, want anders was ik naar de grond gegaan. Ik voel nog dat hij met het glas langs mijn lippen gaat om alle slierten sperma in het glas te krijgen. Dan stapt hij achteruit, raapt zijn kleren op en roept “ ze is klaar voor de volgende”.

Ik zie 2 mannen naar voren stappen. Ze dragen leren motorhesjes met de colours van the Mongols, een zeer gewelddadige motorbende die zich voornamelijk bezighouden met de handel in amfetamines en afpersing. Ik heb nog niet zo lang geleden een transactie van hun verijdeld. Daarbij heb ik 5 van hun leden behoorlijk in elkaar geslagen. Ik weet niet of deze 2 mannen daarbij waren, maar als ze er vanavond niet bij zijn, dan vast wel op de dag dat ik ter beschikking sta voor hun. Ik neem de 2 mannen goed op. Ze zien er ongetraind, ietwat te zwaar uit. Verder zien ze er zeer onverzorgd en vies uit. De zwaarste van de 2 gaat voor mij staan , pakt mij bij mijn kin en dwingt mij hem aan te kijken. “Jij hebt mij laatst veel geld gekost kutwijf. Ik was er die avond niet bij, maar ik heb toen wel gezworen dat je er ooit voor zou gaan boeten. Dat dat al zo snel zou zijn, had ik niet verwacht. Vanavond ga ik je alleen neuken, maar reken maar dat je volgende week het heel erg zwaar gaat krijgen…” terwijl hij met mij sprak, rook ik zijn met sigaretten en drank doordrenkte slechte adem. Hij maakt de riem los van zijn broek en haalt zijn stijve tevoorschijn. Hij komt naar voren en legt zijn lul in aanslag. Ik sputter wederom tegen, schud van nee en duw mijn kont naar achter. Woedend gaat hij achter mij staan en haalt keihard uit met zijn riem op mijn billen. Een snerpende pijn gaat door mijn lijf. Hij gaat nu weer voor mij staan en duwt in 1 keer zijn stijve in mijn kut. Dan roept hij zijn maat “Jimmy, kom op, jij van achter…we zullen dit kutwijf leren dat ze de verkeerde heeft lastig gevallen.” Ik voel 2 ruwe handen mijn bilhelften uit elkaar houden. Dan voel ik een eikel tegen mijn anus aanduwen en zonder voorbewerking wordt die ruw naar binnen geduwd. Ik schreeuw het uit van de pijn maar slechts een gesmoorde kreet is alles wat de aanwezigen horen. Ik bal mijn vuisten van woede en onmacht maar ook om de pijn een beetje weg te drukken. De beide mannen gaan ruw tekeer. Degene voor mij hijgt en kreunt en blaast daarmee continu zijn slechte adem in mijn gezicht. Omdat de knevel in mijn mond zit, ben ik gedwongen om door mijn neus te ademen. De aanwezigen juichen en lachen weer en de aanmoedigingen voor beide mannen zijn niet van de lucht. Dan komt de man voor mij met een laatste stoot kreunend klaar. Hij blijft zo staan terwijl zijn maat nog steeds mijn kont hard aan het neuken is. Dan komt die ook schokkend klaar. Beide mannen stappen achteruit en roepen dat ik beschikbaar ben voor de volgend. Maar voordat die naar voren kunnen stappen, zie ik Sean, de rossige Ier naar voren stappen met het glas.

“Wacht even, ik zal de sperma deels wegnemen want ik neem aan dat jullie niet het zaad van een ander naar binnen willen duwen” en de menigte roezemoest en knikt instemmend. Sean komt weer voor mij staan en zegt me een gemene stem” je kent het ritueel Batslet, pers het zaad uit je lijf, ook uit jouw kont! En als je nu niet meewerkt, zal ik die 2 Mongols vragen om je met hun riemen te bewerken” met dat idee in het vooruitzicht begin ik te persen, zowel mijn kutsspieren als wel mijn anus. Ik voel het zaad uit mijn kutje druipen terwijl met zachte windgeluidjes de sperma uit mijn kont geperst wordt. Dit is zo vreselijk vernederend en mensonterend, dat ik alleen nog maar kan huilen. Ik heb inmiddels bijna geen tranen meer en ik voel mij vreselijk. Sean de Ier loopt weg en de volgende 2 dienen zich alweer aan, het zijn Oost-Europeanen. Ik ben zo moe, murw, vernederd en heb zoveel pijn, dat ik mij niet eens meer kan concentreren om te horen of het Polen, Roemenen of Russen zijn. Het kan mij eigenlijk ook niet eens schelen want het verandert niets aan mijn situatie. Ik hang daar spread-eagled en word verkracht door 20 man. Soms door 1 alleen , dan weer dubbel gepenetreerd. Het gaat zo uren door totdat eindelijk de laatste van deze avond voor mij staat. De Ghanees komt overeind van zijn stoel en beweegt zijn imposante lijf naar voren. Inmiddels kan ik niet meer op mijn benen staan en ben meer dood dan levend. Ik hoor zijn zware donkere stem ergens ver weg, maar toch ook weer dichtbij. ”Professor, mogen haar voeten los en kunnen 2 mannen mij dan misschien helpen?” De Professor knikt en Peter en komt naar voren om mijn enkels los te maken van de boeien.

“Ik heb 2 vrijwilligers nodig die mij even kunnen helpen om haar benen op te tillen zodat ze goed toegankelijk is voor mij…” buldert de zware stem van de Ghanees. Peter en de Ier komen naar voren en tillen mij op aan mijn benen, waardoor ik volledig open wijdbeens hang voor de Ghanees. Hij grijnst tevreden en trekt zijn joggingbroek en onderbroek naar beneden. Ondanks dat ik halfdood ben, schrik ik van de aanblik van zijn lul. Hij is enorm en dat in slappe toestand. Ik hoor de toeschouwers ook bewonderend opmerkingen maken over het formaat van zijn lul. De Ghanees stapt uit zijn Joggingsbroek en onderbroek en komt voor mij staan. Met 1 hand begint die mijn borsten te kneden, knijpt die in mijn tepels en gaat omlaag om met mijn kutje te spelen, terwijl die met zijn andere hand met zijn lul speelt, die langzaam tot erectie komt. Met afgrijzen kijk ik naar zijn lul die enorme afmetingen aanneemt! Dit is letterlijk een kinderarm, niet alleen in lengte maar ook in dikte! Hij komt nog meer naar voren en vraagt of Peter en de Ier mij iets meer optillen. Dan zet hij zijn lul voor mijn kutje en zegt ”laat maar zakken…”

De 2 mannen laten mij zakken en ik glij over zijn paal heen, terwijl ik schreeuw van de pijn. Ik zoek in paniek oogcontact met de Professor, die mij inderdaad ziet kijken, kronkelen en mijn gesmoorde kreten hoort. Alleen de eikel zit er pas in en het voelt al vreselijk opgerekt en gespannen. De Professor gaat achter mij staan en ik voel dat hij mijn mondknevel los maakt. Ik schreeuw het uit, een bijna dierlijke huil en ik smeek en huil om te stoppen. Maar Peter en de Ier grijnzen alleen maar vals en laten mij steeds meer zakken over zijn lul die er inmiddels al voor de helft inzit. Ik voel dat zijn eikel tegen mijn baarmoedermond aan duwt en ik schreeuw het uit. Ik grijp met mijn handen aan de kettingen waaraan mijn polsen vastzitten en ik probeer mijzelf iets op te tillen om mijn kut te ontlasten. De Ghanees kijkt mij vals lachend aan, hij voelt ook dat hij tegen mijn baarmoedermond aan zit.

“Dit gaat even pijn doen Batslet…” zegt hij vals en hij drukt langzaam maar resoluut zijn lul naar binnen, daarmee mijn baarmoedermond opendrukkend en zodra hij binnen is begint hij met lange halen mij te neuken.

“Ik kan dit uren volhouden Batslet, maar ik heb maar 20 minuten en morgen heb ik de hele dag hahaha…”

Inmiddels heb ik mijn keel schor geschreeuwd en komen er alleen nog maar rauwe klagelijke klanken uit. Dan komt hij diep kreunend klaar en ik voel zijn zaad direct in mijn baarmoeder spuiten. Zo diep is er nog nooit iemand in mij geweest. Hij schokt nog even na en haalt dan zijn lul uit mij. De Ier en Peter laten mijn benen los maar ik kan niet meer staan en hang slap aan mijn polsen. Sean, de Ier pakt het glas waar hij al de hele avond mee bezig is en pakt mij bij mijn dij en tilt dit iets opzij op zodat mijn kutje weer open ligt.

“Whohow grote man! Respect! Die heb jij behoorlijk opgerekt, bloody christ, ik weet dat het goedkomt maar haar kut is helemaal uitgelubberd . Zelfs het glas past nu makkelijk..” en hij drukt de opening van het glas naar binnen. Ik ben te moe om te persen, maar ik ben voor mijn gevoel zo open dat ik alle zaad van de Ghanees eruit voel druipen. Dan haalt die het glas uit mij en laat mijn been los. Hij loopt naar de Professor en fluistert iets in zijn oor en de Professor lacht en zegt “Sean, jij bent nog slechter dan ik dacht maar wel geniaal”. Hij pakt het glas aan van Sean en komt naar mij toegelopen. Hij begint tegen mij te fluisteren, zodat de anderen niet kunnen horen wat hij zegt.

“Zo Liesbeth, nog 1 beproeving voor vanavond. Sean heeft bewust al het sperma opgevangen in dit glas en wilt dat je dit gaat opdrinken. Ik vind het een geweldig idee van hem. Dus je drinkt het glas helemaal leeg of anders gaat alsnog jouw masker eraf en geef ik iedereen die hier zit meteen al jouw persoonlijke gegevens. Wat wordt het dus? Ga je het opdrinken of…?” ik kijk hem aan, ik huil, maar weet dat smeken geen zin heeft. Ik weet dat het nu niet om mij gaat maar om zijn positie binnen de onderwereld, dus het interesseert hem niets, hoe hard ik ook smeek. Ik zeg niets maar knik alleen maar dat ik het zal opdrinken.

De Professor roept Sean bij zich. “Aan jou de eer mijn Ierse vriend…” en Sean loopt naar voren, neemt het glas aan en roept “ een toast op de Batslet en de mooie week die gaat komen. Drinken slet!” ik zie alle aanwezigen eerst verbaasd kijken en dan keihard lachen om dit vernederende idee van de Ier. Hij zet het glas aan mijn mond en zegt glimlachend “tot de laatste druppel Batslet, echt helemaal tot de laatste druppel….heerlijke verse sperma voor jou!” en hij drukt het glas wat echt tot de rand vol zit met sperma aan mijn lippen. Ik open mijn mond en hij brengt het glas omhoog en giet de sperma in mijn mond. Het is lauw en slijmerig en smerig en met kokhalsneigingen begin ik te drinken. Op het laatst moet mijn hoofd helemaal naar achter zodat de laatste inhoud van het glas in mijn mond verdwijnt. De Ier toont het lege glas aan de menigte en iedereen begint keihard te lachen terwijl ik in de boeien hang en mijn hoofd naar beneden laat hangen. Ik kan niet meer.

“Oké vrienden, dit was het begin van wat ik denk wat een zeer leuke week zal gaan worden. Ik wens jullie een goede en voorzichtige reis en zie jullie van de week, het zij alleen, dan wel met meerdere afgevaardigden van jullie bende. Ik zal ervoor zorgen dat Batwoman weer helemaal schoon en fris is voor morgen en dat ze dat iedere dag weer is.” De mannen gaan een voor een weg totdat ik alleen nog maar met de Professor en Peter achterblijf.

“Ik ben trots op jou Liesbeth, je bent niet flauwgevallen. En dankzij jou ben ik nu de baas van de hele onderwereld in Nederland. Je bent wel smerig nu. Je bent behoorlijk bezweet en je zit onder de spuug en sperma en nog meer viezigheid.” Terwijl hij tegen mij praat doet hij mijn masker af en maakt Peter mijn handen los. Ze trekken mijn handsschoenen en laarzen uit.

“Pfttt Peter, die laarzen en handschoenen mogen ook wel even gereinigd worden. Ze heeft echt enorm gezweet zeg” Ik ruik mijzelf en word misselijk van mijzelf, zo erg heb ik nog nooit geroken. Peter tilt mij op omdat ik niet meer kan lopen en legt mij neer in een badkuip in de badkamer. Hij zet de kraan aan en begint mij van boven tot onder af te spoelen.

“Morgenochtend ga je zelf goed douchen maar voor nu spoel ik het ergste even van jou af Batslet” zegt Peter. Als ik schoongespoeld ben, droogt hij mij af en ze brengen mij naar een cel in het huis waar een bed staat. Ze gooien mij op bed, ik trek de dekens over mij heen want ik ril van alle ontberingen die ik heb moeten doorstaan en door de vermoeidheid val in onmiddellijk in slaap, of is het dat ik flauw ben gevallen? Ik weet het niet eens meer maar alles is zwart en ik hoor niets meer……

wordt vervolgd