Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 17-01-2011 | Cijfer: 7.6 | Gelezen: 15155
Lengte: Lang | Leestijd: 21 minuten | Lezers Online: 1
Beste KinkyDutch

Ze zeggen dat toeval niet bestaat. Toch kwam ik toevallig – echt waar- een keer op Opwindend.Net terecht. Eerst vond ik het wel een beetje eng om op zo’n site te zijn, maar op een bepaalde manier vond ik het ook wel weer spannend. Nou, intussen heb ik daar al veel verhalen gelezen. Sommige vind ik heel goed, aan andere vind ik helemaal niets aan. Jouw verhalen zijn me positief opgevallen. Het zijn er aardig wat en ik heb ze allemaal gelezen. Sommige zelfs twee keer!

Door jouw verhalen heb ik een idee gekregen. Jij schrijft ‘Kinky’, en ik ben ‘Dutch’! (Het slaat nergens op maar het klinkt wel leuk, toch?) Wat als ik je nu eens schrijf wat mij zes jaar geleden overkomen is? Zou jij daar dan een goed verhaal van willen maken? Speciaal voor mij? Mij ontbreekt daarvoor het talent, maar bij jou zou het in goede handen zijn. Dat weet ik zeker.

Hieronder staat het eerste deel. Als je het kunt gebruiken, stuur ik je de rest. Hopelijk kun je er iets mee.

xxx Anneke
_____________________________________________________________________________________

Mijn naam is dus Anneke. Ik ben tweeëntwintig jaar, maar verhaal mijn gaat over een periode die ik heb meegemaakt toen ik nog zestien was. Zes jaar geleden dus. De zomervakantie was net begonnen en ik ging langs bij een oom die ik al een paar weken niet meer gezien had. Hij is de broer van mijn moeder bij wie ik mijn hele leven kind aan huis was. We gingen er vaak op visite en als kind heb ik dikwijls bij hem, of eigenlijk toen nog hun, gelogeerd. De band ik met die oom en tante had was zo sterk, dat als mijn ouders iets overkomen zou zijn, ik bij hun gewoond zou willen hebben. Daarom noemde ik ze ook altijd mijn reserveouders. Andersom gold hetzelfde. Bij wijze van grap hadden ze mijn ouders dikwijls gevraagd of ze me konden adopteren. Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar iets heeft me altijd gezegd dat het eigenlijk helemaal geen grap was. Ik heb altijd geloofd dat ze het in de kern meenden. Zelf hadden ze overigens geen kinderen. Later, toen ik al wat ouder was, ging ik natuurlijk niet meer zo vaak met mijn ouders mee. In plaats daarvan bezocht ik hun regelmatig op eigen houtje. Wat altijd heel gezellig was.

Twee jaar voordat mijn verhaal begint overleed zijn lieve tante aan een nare ziekte. Om dat mee te maken was vreselijk. Niet alleen verloor ik mijn tante, van wie ik hield, maar ik zag van dichtbij ook het verdriet bij mijn oom, van wie ik misschien nog wel meer hield. Wat heb ik een medelijden met hem gehad! Maandenlang zocht ik naar een manier om hem te troosten of hem op een of andere manier te helpen. Dat ik niets voor hem kon doen maakte dat me ik heel machteloos voelde. Schuldig zelfs. Ik word weer helemaal verdrietig als ik eraan terugdenk Genoeg daarover dus, mijn verhaal gaat tenslotte over iets heel anders.

Ik bezocht dus mijn oom, wat ik na het overlijden van mijn tante elke week wel een keer had gedaan. Behalve in de vier weken voorafgaand aan dit bezoek dan. Maar dat kwam omdat ik het zo druk had met school. Dat ging ik nu goedmaken. Want ik ging iets doen wat ik al vanaf mijn 12e niet meer had gedaan, ik ging er een nachtje logeren. Enfin, nadat ik gearriveerd was dronken we samen wat, hij een kopje koffie en ik een glas thee, en toen raakten we aan de praat. Mijn oom is niet alleen erg aardig, ik kon ook altijd goed met hem praten. (Nog steeds trouwens!) Het werd vanouds gezellig. Voor het eerst voelde ik niet meer de afwezigheid van mijn tante. Afgemeten aan de keren dat we schaterden van het lachen, gold dat volgens mij ook voor hem. Tegen een uur of acht besloot ik om te gaan douchen en zo een kleine pauze in te lassen. Om daarna schoon en fris, gekleed in een omslagrok en een eenvoudig blouseje, de rest van de avond met hem door te brengen. Het kostte geen enkele moeite om de draad van voor de break weer op te pakken, in no-time waren we opnieuw in een goed gesprek gewikkeld.

Toen ik terug beneden kwam had hij een open fles wijn klaar staan, die zo lekker was dat ik hem wegdronk als een cola, en hij had de open haard aan gestoken. Daar was ik bij gaan zitten, op een kussentje. Na verloop van tijd kon ik geen prettige houding meer vinden en daarom ging ik even staan. Terwijl ik me uitrekte ving ik zijn blik op. Tot op de dag van vandaag kan ik niet benoemen wat ik in zijn ogen las. Was het weemoed? Verdriet? Verlangen? Eenzaamheid? Spijt? In elk geval sneed het me in mijn ziel. Vandaar dat ik vroeg of er iets aan de hand was. “Je bent zo jong en wat ben je toch mooi,” zei hij met een dun lachje. Zijn opmerking maakte me in het geheel niet ongerust, hij was nu eenmaal een schat. En mijn reservevader natuurlijk. Ik grinnikte alleen maar wat. “Echt niet, reageerde ik, ik vind mezelf helemaal niet mooi. De meeste meiden in mijn klas zijn veel mooier. Daar ben ik soms jaloers op.” Ik zei dat niet zomaar, zo zag ik het ook echt. Ik veronderstel dat als een meisje van zestien zoiets over zichzelf zegt, de meeste volwassenen zullen zeggen dat het onzin is. Als ze althans om je geven. Ook mijn oom deed dat dus, alleen anders dan ik gewend was. Hij zei het op een manier die ik kon geloven. “Schoonheid behoort aan wie haar ontdekt, haar begrijpt en ervan weet te genieten. Beauty is in the eye of the beholder! Als jij tegen me zegt, of erger nog, denkt dat je niet mooi bent, zeg je ook dat mijn ogen niet zien wat ze toch echt wel zien; een mooie, flonkerende jonge dame, van wie ik geniet. Als het waar zou zijn wat jij zegt, zou ik niet alleen jou voor de gek houden, maar mezelf ook. Dat is niet zo, dus wil je dat alsjeblieft nooit meer zeggen! Trouwens, zei hij er grinnikend achteraan, als ik jaren jonger zou zijn geweest zou ik niet gewild hebben dat zo’n schoonheid als jij er hier in zo’n sexy outfit zou bijlopen.” Na dat relaas was ik wel even stil, dit moest ik eerst verwerken. Toen eindelijk begon te dagen wat hij eigenlijk tegen me gezegd had, raakten zijn woorden me zo diep dat ik er bijna van moest huilen. Voor de eerste keer van mijn leven voelde ik me ook echt mooi.

Pas toen drong ook de opmerking over mijn outfit door, waardoor ik alsnog bloosde. De split van de omslagrok zat aan de voor- en de zijkant. Als ik liep waren daardoor mijn benen goed te zien. Dat beschouwde ik toen niet als sexy, maar nu veronderstel ik dat dat wel het geval was. Hoe dan ook, ik voelde me toen niet alleen mooi, maar ineens ook een beetje sexy. “Oom, zo oud ben je nu toch ook weer niet,” zei ik hem. (Hij was vijfenvijftig). Dit keer lachte hij breeduit. “Mijn geest niet nee, of bedoel je dat soms niet,” grapte hij. Ik liep naar hem toe, niet zeker van wat ik zou doen. “Beauty is toch in the eye of the beholder? Dat zei je toch net,” plaagde ik. Haha, daar had hij even niet van terug. “Je ziet dat ik mooi ben en dat geloof ik nu. Maar ben ik ook sexy?” Ik had het eruit gefloept voordat ik er erg in had. Mijn oom keek me aan alsof hij zijn oren niet geloofde. “Ja, dat ben je. Je lichaam, je ogen, de manier waarop je kijkt, je stem, je lach, alles wat ik zie is mooi en sensueel.” Toen vroeg ik iets waarmee ik nog het meest mezelf verraste. “Denk je niet dat mijn borsten te klein zijn?” Geschrokken, zo leek het, gaf hij pas een paar tellen later antwoord. “Nee. Nee, dat vind ik niet. Ze lijken er prima uit te zien.” Ik draaide me opzij en drukte m’n bovenlichaam vooruit. Vervolgens draaide ik mijn hoofd naar hem toe en glimlachte naar hem. “Echt waar?” “Ik denk dat we het beter over iets anders kunnen hebben,” zei hij toen.

Maar het was nu te laat. Zonder dat ik het besefte was ik me zo sexy gaan voelen, dat ik niet meer kon stoppen. Wat ik ook helemaal niet wilde. Hij zag er zo aandoenlijk lief uit dat ik intuïtief wist dat er die avond iets zou gebeuren. Hij had me vaak genoeg in bikini gezien, zonnend in zijn eigen tuin, dus op zichzelf was de vraag niet zo vreemd. “En als ik een bikini aanheb, zie ik er dan ook zo mooi uit?” Ineens was er die blik in zijn ogen weer waarmee dit hele gesprek was begonnen. “Ja,” antwoordde mijn oom fluisterend. Ik begon langzaam een van de knoopjes van mijn blouse open te maken. “Wat doe je, waar ben je mee bezig,” vroeg hij, zijn stem hees. “Hoezo, antwoordde ik, ik heb mijn ondergoed toch aan? Dat is toch hetzelfde als een bikini?” Hoewel hij wel drie keer vroeg om ermee te stoppen, deed ik dat niet. Mijn blouse had vier knopen, die ik vastberaden een voor een openmaakte. Eenmaal los vielen de panden opzij, maar ze bedekten nog wel mijn borsten. Mijn oom zei niets meer, hij staarde nu alleen nog maar naar me. De enige knoop van mijn rokje maakte ik ook los, dat viel meteen op de grond, en toen stond ik in mijn ondergoed voor hem. De spannende stilte was oorverdovend. Pas toen zei hij weer iets. “Speel je soms een spelletje met me?” “Nee,” antwoordde ik resoluut, en ging toen op zijn benen zitten. Eerst leek hij te bevriezen, maar het duurde niet lang of hij sloeg een arm om mijn middel. In reactie legde ik als vanzelf een hand te rusten op zijn borst. Daarna pakte ik zijn andere hand en bracht die naar mijn linkerborst. In eerste instantie hield hij zijn vingers stil. Een paar tellen later voelde ik echter de grip verstevigen, daarna dat hij mijn borst zachtjes begon te kneden.

Op mijn 14e en 15e had ik vier verschillende vriendjes gehad, daarna niet meer. Met de eerste heb ik ‘het’ een keer gedaan, met een van die andere jongens drie keer. Op mijn 16e was ik dus allang geen maagd meer. (Bloos) Op m’n eerste vriendje na, heb ik al die jongens één keer orale seks gegeven. Waar ik zelf niet zoveel aan vond, maar die jongens wel. Die werden er helemaal gek van. Verder had ik het een en ander gezien in een paar films op Film 1, die ik samen met Wendy, mijn beste vriendin, stiekem bekeken heb. Hoewel ik een paar dingen die ik gezien heb nooit meer zal vergeten, was ik er al snel mee klaar. Pornofilms, daar vond ik werkelijk niets aan. Wendy wel, die vond die films behoorlijk ‘dope’. Het was ook op haar aandringen dat ik er überhaupt naar gekeken heb. Zij stond echt heel anders tegenover seks, dan ik. We hebben ontelbare en eindeloze gesprekken gevoerd over haar fantasieën op dat gebied, en wat ze daarvan allemaal wilde uitproberen. Waarschijnlijk was het meeste alleen maar grootspraak. Want omdat ze altijd in geuren en kleuren vertelde over de escapades die zij met haar vriendjes had, wist ik dat er in de praktijk niet zoveel van haar voornemens terechtkwam. Hoewel ik de films dus niets vond en ik de fantasieën van Wendy altijd relativeerde, waren het wel belangrijke impulsen voor me. Je zou kunnen zeggen dat het me, samen met de dingen die ik in het ‘echt’ had gedaan, een zekere ervaring bracht. En dat zonder dat er echt gedenkwaardige dingen met me gebeurd waren. Het had echter ook nog een ander, veel belangrijker effect op me. Door die ervaring nam ik me namelijk twee dingen voor. Ik zou zulke vergaande seks nooit willen als ik er niet zelf achterstond én ik zou de dingen die ik gezien had of die Wendy me had verteld, eventueel pas willen uitproberen als ik helemaal gek zou zijn van mijn vriend, en ik zeker zou weten dat hij dat ook was van mij. Het klinkt misschien heel oubollig, maar eigenlijk wilde ik geen seks meer tot ik de ware zou hebben gevonden. Aan dat voornemen had ik me al die tijd gehouden.

Waarom wijd ik hierover uit? Wel, ik schreef daarnet dat ik intuïtief wist dat er die avond iets zou gebeuren. Toen ik op zijn schoot belandde wist ik ineens ook wat dat ‘iets’ zou moeten zijn. Een van de dingen die ik geleerd had, en die ik wilde bewaren, wilde ik ineens graag aan hem geven. Waarom weet ik ook niet, het was ineens zo. Ik wilde het, dus stond ik erachter, en op dat moment hield ik zielsveel van hem, en hij van mij. Na alles wat hij gezegd had, en door de emoties die dat bij me opgeroepen had, was hij die avond in zekere zin de ware voor me. Zo voelde het althans. Me volledig bewust van het feit dat natuurlijk het een illusie was, gleed ik van zijn knieën af en knielde ik tussen zijn benen.

Toen ik hem in en over zijn kruis te strelen groeide zijn piemel daar tamelijk snel van. “Ik denk niet dat we dit moeten doen, probeerde hij nog, het zou verkeerd zijn.” Dat kunnen we later ook nog wel beslissen, reageerde ik, nog net zo resoluut, geniet er nu maar van.” Vervolgens ritste ik zijn gulp open en stak mijn hand in zijn broek. Zijn penis was intussen keihard geworden. Toch kreeg ik het voor elkaar om hem uit zijn onderbroek en broek te halen. Het schaamhaar rondom was hier en daar een beetje grijs, maar verder zag alles er prima uit. Wat me opviel was dat hij, afgezet tegen wat ik tot nu toe gezien had, behoorlijk geschapen was. Ik trok hem een paar keer af, waarbij het me niet ontging dat de top al een beetje nat was. Het was een magneet voor me. Ik kon de verleiding niet lang weerstaan en leunde er langzaam dichter naartoe. Tot mijn mond contact maakte met de warme, zachte en glanzende top. In eerste instantie wreef ik mijn lippen er lichtjes over rond. Waardoor hij begon zachtjes begon te kreunen. Toen begon ik voorzichtig aan en rondom de top te likken. “Jezus,” hoor ik hem zeggen. Twee tellen later had hij behendig mijn beha losgemaakt. Terwijl hij aan allebei mijn blote borsten zat, bleef het reepje stof gewoon op mijn schouders hangen. Ondertussen had ik zijn eikel al helemaal in mijn mond, waarbij ik mijn lippen voornamelijk heen en weer liet glijden over het brede randje. Door de blowjobs die ik mijn vriendjes gegeven had, maar vooral door wat ik gezien had in de pornofilms, wist ik ongeveer wel wat ik moest doen. Een tijdje ‘plaagde’ ik hem met mijn tong, toen begon ik flink met mijn hoofd op en neer te bewegen. Hij begon te nog meer kreunen en ook wat met zijn heupen te bewegen. Ik hoorde hem zeggen dat hij me niet teleur wilde stellen, maar dat het niet lang zou duren. Met zijn penis in mijn mond keek ik naar hem op, en zag hem me toelachen. Dat was het moment dat ik alle remmen losgooide en hem echt heel geïnspireerd begon te pijpen. Het duurde niet lang voordat ik voelde dat hij zich spande. Zijn heupen bewogen intussen in hetzelfde ritme als ik met mijn mond. Daardoor vermoedde ik dat hij er bijna was. Op dat moment was ik nog er nog niet zeker van wat ik wilde doen. Hoewel ik, zoals gezegd, wel vaker een blowjob had gegeven, had ik nog nooit zaad in mijn mond gehad. Veel tijd om daarover na te denken kreeg ik echter niet. Want ineens voelde ik zijn sperma naar buiten golven. Ik slikte het niet in, dat was me een brug te ver, maar liet het gewoon in mijn mond zitten. Wat nog niet meeviel omdat nogal veel was. Zelfs toen ik dacht dat hij klaar was, en er door de grote plas in mijn mond al een sliertje naar buiten drupte, kwam er nog een flinke golf na. Door mijn lippen een klein beetje open te houden liet ik het sperma uit mijn mond druppen. Tegen de tijd dat zijn penis begon te verslappen, had ik het meeste er wel uitgewerkt. Waarna ik zijn piemel nog een keer in mijn mond nam. Ik wilde zo graag dat hij het lekker vond en zich goed zou voelen, dat ik er dit keer aan begon te zuigen. Daar was ik wel, maar hij nog niet aan toe. Haha, hij gilde als een speenvarken en bewoog echt alle kanten op. Na een minuutje of zo ben ik er dus maar mee gestopt. Toen ik naar hem opkeek zat er sperma rond mijn lippen en iets ervan drupte over mijn kin. “Jezus Christus,” was alles wat hij uit kon brengen. “Ik denk dat ik even mijn tanden ga poetsen,” reageerde ik nuchter. Toen ben ik naar de badkamer gegaan. Ondanks dat ik mijn tanden wel drie keer gepoetst heb, bleef ik zijn zaad de rest van de avond in mijn hele mond bleef proeven.

Eenmaal terug in de woonkamer zeiden we er geen van tweeën iets over. Ik was onzeker over de reden waarom ik het gedaan had en ik denk dat hij het ook was. Evengoed was de rest van de avond nog heel leuk hoor. Trouwens, net als de keren dat ik daarna nog bij hem langs ging. Alleen gebeurde er niets meer, zomin als we er ook maar een keer over spraken. Een tijdlang leek het daarom of er nooit iets gebeurd was. Uiteindelijk echter, zo’n twee weken later, bracht hij het onderwerp toch ter sprake. Uit bezorgdheid. Hij wilde weten of ik van streek was of niet. Ik heb hem het meest eerlijke antwoord gegeven dat ik kon bedenken. Ik zei hem dat ik er helemaal geen spijt van had en er ook niet ontdaan over was. Sterker nog, ik heb hem gezegd dat het zo nog een keer kon gebeuren, als hij dat tenminste ook wilde. Mits hij het initiatief bij mij zou laten. Hij was opgelucht en oprecht blij dat ik er zo over dacht en dat het nu open op tafel lag. De schat! Ik dacht er precies zo over. Ook wist ik toen al dat het nog eens zou gebeuren. Die middag ging ik naar huis met een heerlijk gevoel over hoe het allemaal gelopen was.
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...