Hoi, ik ben Jolien, vierendertig jaar, getrouwd met Frank vijfendertig, en moeder van Jobbe net drie geworden. Het volgende gebeurde op een driedaags congres voor tandartsen dat gehouden werd in het zuiden van het land. Ik ben namelijk ook tandarts en in die hoedanigheid was ik er aanwezig.

Het tandartsensyndicaat had een heel leuk hotel geregeld, vijf sterren. Alles was aanwezig. Sauna, bubbelbad, zwembad, massage. Echt alles.

De eerste avond waren we vrij en diende om kennis te maken met de collega's, maar aangezien het niet mijn eerste congres was, kende ik het merendeel van hen. En diegene die ik nog niet kende zou ik naderhand wel leren kennen. Zo ging het meestal op een congres, dus nu ook niet anders.

Het was net vijf uur, ik had naar het thuisfront gebeld om te informeren naar mijn twee mannen en zoals verwacht bleek alles in orde. natuurlijk was alles in orde. Waarom maakte ik me zoveel zorgen?

Ik zat aan de bar en genoot van een wit wijntje, zacht van smaak met een toch pittige afdronk en besloot mijn blik rond te laten gaan en zien of er misschien al bekenden waren, maar dat bleek niet echt het geval. De meeste hadden nog visite en zouden pas tegen acht uur, arriveren. Dus ik bleef een beetje verweest zitten kijken op zoek naar iemand die een praatje met me wilde maken. gewoon een gezellig babbeltje. Er gebeurde echter niet veel, tot er een man naast me kwam zitten.

'Hoi,' begon hij. 'Is deze bezet?'

'Nee hoor,' lachte ik. 'Neem gerust plaats.'

'Gelukkig,' merkte hij op en gleed op het in rood fluweel beklede barkruk. 'Mark,' stelde hij zich voor.

'Jolien.'

'Aangenaam,' zie hij. 'Is dat drinkbaar?' wees hij naar mijn glas witte wijn.'

'Behoorlijk. Je zult er niet aan dood gaan,' stelde ik hem gerust.

'Dat is een opluchting,' antwoordde hij en toonde me een gaaf wit gebit. 'Een hele opluchting. Ook nog een wijntje?'

'Graag.'

Mark bestelde nog twee keer wijn bij de barman en we dronken samen op het congres.

'Ook tandarts?'

Mark knikte en keek me aan. 'Jij?'

'Wij allemaal zeker,' bracht ik uit. 'Was natuurlijk een domme vraag. Wat doe je hier anders?'

'Ja,' lachte hij. 'Anders loop je hier maar verloren.'

'Ik heb je hier nog nooit gezien. Ik bedoel op congressen.'

'Dat klopt. Meestal laat ik de congressen links liggen. Vindt er niet zoveel aan.'

'Ik wel. Soms toch,' lachte ik. 'Maar meestal is het maar een saaie boel. Terwijl ik van mijn wijn nipte nam ik Mark eens op. ik liet mijn blik over zijn lichaam gaan en moest toegeven hij zag er goed uit. Gespierd, al wat grijzend aan de slapen, mooi gezichtje, platte buik. Ja dit zou wel eens een leuk congres kunnen gaan worden.

Sorry,' zei hij maar ik moet gaan.'

Oeps dar ging mijn leuk congresje.

'Echt?'

'Heb een afspraak nog,' zei hij en dronk zijn glas leeg en liep weg. Daar zat ik alleen. Zou dat het zijn? Dan kon ik ook maar beter onder de wol kruipen. morgen begon de dag immers om acht uur, met een ontbijt.

Ik dronk mijn glas leeg en stond recht.

'Ga je weg?'

Een vrouw keek me stralend in de ogen.

'Ik kom net iets drinken,' zei ze. 'Ik ben Freya, nieuw in het vak.'

Ik keek de nog jonge vrouw aan en glimlachte. Ze had lang dik gekruld zwart haar dat over haar schouders heen viel, donkere ogen een scherpe neus haar lippen waren vol, waarschijnlijk opgespoten. Haar tint was donker, leek me meer Spaans of Zuid-Amerikaans. Haar borsten waren vrij fors, tekenden zich al te duidelijk af onder de zwarte dunne stof van haar te strakke jurkje. Ze was vrij mager. Ik ben helemaal niet lesbisch of zo, maar ik kreeg toch een warm gevoel van dit alles.

'Jolien,' stelde ik me voor. 'Ik...Nee hoor, ik ging niet weg.' Ik ging wel weg, maar nu niet meer.

'Wat drink je? vroeg ze en wees met een perfect gemanicuurde vinger op mijn glas.

'Witte wijn.'

'Doe mij ook maar een,' zegde ze tegen de barman. Jeetje dat was mijn derde al dacht ik. Maar wat zou het? Ik was hier ten slotte ook om een beetje plezier te maken.

'Ben pas afgestudeerd,' zie ze. 'Als tandarts.'

'Mooi zo,' zei ik en meende het nog ook.

'Ben aan het zoeken voor een eigen praktijk. Voorlopig is het nog bij een ander.'

'Dat komt wel,' zei ik. 'Het is wel een dure aangelegenheid om een tandartsenpraktijk te beginnen.'

'Tegen wie zeg je het,' zei ze en dronk van haar glas. 'Tegen wie zeg je het.' Ze keek me aan en lachte. 'En jij?'

'Ik heb sinds vijf jaar mijn eigen praktijk.'

'Dat is mooi. Getrouwd?'

'Ja en een zoontje van net drie,' zegde ik vol trots.

'Dat is leuk,' zei ze, 'daar moeten we op toosten,' ze tikte haar met haar glas tegen het mijne en dronk haar glas leeg. Ze bestelde meteen een tweede, ik bedankte en zei dat ik er al een paar op had.

Ze haalde haar schouders op en dronk dan maar gezellig alleen verder.

'Leuk kleedje heb je aan,' wees ze.

'Dank je,' zei ik. 'Jij ook.

'Vind je het niet té?'

'Nee,' schudde ik. 'Je mag gezien worden.'

Ze lachte haar tanden bloot en dronk haar glas leeg. 'Jij anders ook,' zei ze. 'Je man is een gelukkig man,' stelde ze vast.

'Ik hoop het,' zei ik. 'Heb jij geen vriendje?'

Ze schudde haar hoofd en gleed van het barkrukje. 'Geen tijd,' meende ze. 'Ik met gaan. Morgen wil ik fris aan het ontbijt verschijnen.'

'Ik ga mee,' zei ik en samen liepen we de bar uit.

We namen de lift naar de vierde verdieping, waar alle kamers van de congres gasten lagen.

'Ik heb 405,' zei ze.

'417,' zei ik.

'Dan moeten we dezelfde richting uit.'

'405,' wees ze en lachte. 'Zie ik je morgen?'

'Vast wel,' knikte ik en we namen afscheid.