Edging Oscar - 2

We zitten met z'n allen inmiddels drie weken in een 'lockdown'. De docenten beginnen een routine op te bouwen die redelijk werkt; ik zelf vind het best prettig om afstandsonderwijs te hebben. Ja, ik mis wel vooral de gozers in de klas, maar die leiden me ook af van het leerwerk. Bovendien zijn mijn ouders nogal overtuigd van de problemen rond het nieuwe virus en willen voorlopig zelf weinig risico lopen. Als enig kind is het wel een beetje eenzaam en de volwassenenpraat verveelt me soms.

"Wouter, je komt nu wel heel weinig toe aan lichaamsbeweging", zegt mijn moeder plompverloren op een zaterdag bij het ontbijt. - "Ja, nou èn?" - "Je houdt heel erg van fietsen. Dat kan echt nog wel en frisse lucht lijkt me beter dan die binnenlucht."

Ik zie ineens dat ma knipoogt naar pa. 'Oooh die willen even het huis alleen', bedenk ik me. Dan zie ik vervolgens in mijn hoofd weer eens hoe pa zo'n jaar geleden met een megastijve in de ochtendvroegte onder de douche stond. Die heb ik niet van hem geërfd, ik neig meer naar neef Carel van moeders kant.

"Nou, ma, dat is eigenlijk best een goed idee. Het is mooi weer en ik ben heel benieuwd hoe leeg Alkmaar eruitziet." - "Ik weet niet zo goed of dat nu mag, Wouter, maar mijn zegen heb je. Een bon betalen wij gewoon."

Mijn moeder is slim genoeg om uit te rekenen dat ik alles bij elkaar wel zo'n twee uur of meer weg zal zijn. Genoeg tijd voor hun pleziertje. Ik pak een kleine rugzak, vul hem met een paar boterhammen in een trommel, mijn mobiel, een halve literfles icetea en een rol druivensuiker. Dan loop ik naar het schuurtje naast ons huis en pak mijn stalen ros: een metallic lichtblauwe Batavus Jakima, een beetje mijn trots.

Het is van ons huis uit ongeveer 15 km fietsen naar Alkmaar. Niet al te ver, maar ik besluit toch een tussenstop te maken en om te fietsen via het Noordhollands Duinreservaat, een heel mooi gebied. Dat kost me vanuit Heemskerk niet heel lang en na ongeveer een kwartiertje fietsen zit ik midden in de prachtige natuur. Ik zet mijn fiets tegen een boom bij een bankje, ga zitten en denk ineens aan pa en ma. Ma wordt nu waarschijnlijk fiks opgevuld door pa.

Dan zie ik in mijn hoofd die knoert van hem bij haar binnentreden en krijg ik een stijve: 'He gats, nu ook al een stijve door mijn eigen pa', zegt een stemmetje in mijn hoofd en dan hoor ik achter me ineens niet al te hard: "Ooh fuck, die is groot." Een redelijk jonge stem. Een andere jonge stem zegt: "Probeer het maar gewoon." Nou word ik nieuwsgierig, kan het niet helpen dat ik direct opsta en dan zoek ik de richting die ik op moet lopen. Ja móet, het gaat vanzelf, ik kan het niet tegenhouden. Ik loop door wat struiken richting de eerder gehoorde stemmen en dan hoor ik: "Shhht."

Jaja, dat helpt nu niet meer, dus ik besluit nu heel omzichtig en zo geruisloos mogelijk de gewenste richting op te gaan. Na een meter of 15 zie ik een paar silhouetten op 8 meter afstand van me tussen de struiken en verschuil me achter een boom. Ik bespied de twee jongens, ongeveer 15-16 jaar en zie dat er één op zijn knieën gaat. Dan wordt de lichte stijve die ik al had, knoerthard. De staande jongen, bijna zwart haar, licht getint en zo mooi rank en gespierd, iets langer dan ik, heeft zijn broek naar beneden en er staat een voor mij bijna onwerkelijk grote jongenspik voor hem uit te prijken. Zijn maatje pakt de pik vast en zegt: "Ik krijg mijn hand er niet eens omheen." - "Lekker toch?" zegt de ander en ik moet hem gelijk geven: dit is magisch, maar de geknielde jongen lijkt ook niet erg grote handen te hebben. Ik schat de dikte van de knots op zo'n 6 cm en de lengte op 20 cm. Maar, denk ik dan: 'Nu al, hoe groot zal hij uiteindelijk worden?'

"Kom op, zuigen, slet", en de geknielde jongen begint de forse eikel te likken. - "Dieper. Jij wilde zo graag, Mike, dan moet je het ook afmaken." - "Oké, Mo, maar rustigaan. Niet ineens in me gaan pompen."

Mike neemt het kanon nu tot de helft in z'n mond, gaat een fiks aantal keren op en neer en zucht dan: "Wow, is echt veel." - "Kan ik wel aan", floept er uit mijn mond. De gore overmoed van één keer Tyler deep throaten heeft me overmand. - "Shit." - "Shit." - "Rustig maar, ik ben ook gay", probeer ik hen gerust te stellen. - "Ik ben niet gay", zegt Mo. - "Ik lekker wel", zegt Mike een beetje lacherig.

Dan loop ik naar hen toe en ga meteen op mijn knieën voor Mo zitten. - "Broek helemaal uit", commandeer ik, "en je trui ook. Ik zal je deep throaten als je je helemaal naakt aan me geeft." Mo kijkt me gebiologeerd aan en zegt dan: "Jou ken ik, je bent een vriend van Tyler." - "Klopt, ik heet Wouter en zijn lul is iets minder groot dan die van jou, maar die kreeg ik uiteindelijk diep in mijn strot. Nu wil ik jouw kanon in me laten schieten." - "Zie je wel, ik wist het min of meer van Tyler, maar dat houdt hij heel goed verborgen", en dan kleedt Mo zich inderdaad helemaal voor ons uit.

Godallemachtig wat een pracht. Een bijna haarloos, glad, rank, gewelfd, spierrijk, lichtbruin lichaam staat als een topmodel voor me. Ook bijna geen schaamhaar, waardoor z'n lul nog groter lijkt. Ik kijk op naar een verschrikkelijk strakke zak met twee ballen als 'large' eieren zo groot en het kanon zelf staat superhard schuin omhoog gericht. - "Hoe lang ben je al niet gekomen?" vraag ik een beetje bedeesd. - "Twee weken. Ik durf thuis niet te rukken nu iedereen altijd thuis is en spontane zaadlozingen krijg ik zelden." - "Oef dat wordt dan tricky, misschien trek ik op het laatst terug." - "Geen probleem, als ik maar kan spuiten. Het moet er echt uit."

In de tussentijd zit Mike me stil en verdwaasd aan te kijken. Dan ineens: "Ik wil wel meedoen. Zal ik jou pijpen? Ik denk dat ik die wel aankan", en hij wijst op de stijve in mijn broek. - "Lijkt me geil", zegt Mo. Ik besluit me ook volledig uit te kleden en meteen erna doet Mike hetzelfde. Mike is een beetje langer dan ik, is ongeveer hetzelfde in bouw, maar heeft duidelijk een grotere pik, wat in vergelijking met mij ook niet zo moeilijk is. - "Zal ik eerst even op jou oefenen, Mike?" zeg ik dan en ga met mijn hoofd naar zijn pik. Die genotsknots is nog niet volledig hard, maar na een paar eerste halen voel ik een keiharde eikel in mijn mond en dan laat ik die eikel rustig voorbij mijn huig gaan. Na zo'n tien keer op en neer, neem ik even adem, kijk Mike en Mo beurtelings aan en zeg: "Nu tot de bodem."

Ik één rustige beweging ga ik naar beneden en voel dan Mike's schaamhaar tegen mijn lippen. - "Fuck, dat is zo'n 16 cm die je naar binnen werkt", zegt Mo opgewonden. Ik houd Mike's pik nog tien seconden diep in me en laat hem dan rustig uit mijn mond glijden. Waar ik bij Tyler nog enige moeite had, lijkt die nu voorbij.

Mike gaat weer op zijn knieën, buigt naar mijn kruis en begint daar zijn werk te doen. Ik kijk van onderaf Mo diep in zijn donkerbruine ogen, hij kijkt met een schittering terug, pakt mijn hoofd en geleidt mij naar zijn eikel. Mike wordt gulziger en gulziger en ineens voel ik dat hij mijn 12 cm probleemloos binnen heeft. Hij doet het heel lief en gevoelig en weet mij knoerthard te houden.

Ik concentreer me op die goddelijke staaf met mega zak die vlak voor me staat te prijken. Ik begin met de forse eikel, zet mijn lippen er een centimeter achter, span mijn lippen, houd de tanden uit de buurt en trek dan met een smakkend geluid terug. "Meer Wouter, veel meer, dit doe je al super, maar ik wil het onderste van je keel voelen", commandeert Mo en dan grijpt hij me echt stevig vast en drukt langzaam, maar resoluut zijn volledige schacht in me. Ik voel mijn adamsappel naar buiten gedrukt worden en krijg dan door dat Mike even is gestopt. Die zit met grote ogen naar het schouwspel te kijken: "Fucking Wouter, de pijpkabouter." Dan trek ik me terug van de megastaaf, moet bijna kotsen en lachen tegelijk en krijg een paar tranen in m'n ogen.

Ook Mike en Mo moeten nu lachen en Mo voegt toe: "Dat was knap werk. Ik wil dat je een telspelletje gaat doen." - "Wat bedoel je?" - "Ik geef aan hoe vaak je diep moet en tot de helft teruggaat. Ik bouw het op van één naar - tja - steeds meer." - "Oké, gaan we proberen." - "Niks proberen, makker: DOEN", en hij pakt mijn hoofd weer. - "Eén" - Ooh wat is hij hard en groot - "Twee" - Zijn eikel is mijn keel aan het verruimen - "Drie" - Hij glijdt steeds gemakkelijker in me - "Vier" - Ik voel zijn ballen keihard tegen mijn kin aanbotsen - "Vijf" - Ik word een beetje licht in m'n hoofd en wil niks anders meer dan deze super cock voor altijd in me - "Zes" - Mike begint me weer te pijpen - "Zeven" - Die seksknots wordt nog groter - "Acht" - Ik voel Mo's hartslag in zijn pik - "Negen" - Mo staat schokkend boven me en begint zijn mega lading in me te pompen. Hij laat me niet los: "Tjesus, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja." Bij elke 'ja' schiet hij een voelbare straal achter in m'n keel. Dan wurm ik me los en komen er nog twee lozingen uit zijn goddelijke apparaat.

"Doorslikken", gebiedt Mo mij en ik doe dat met liefde en plezier, terwijl ik verlangend naar hem opkijk. Mike zit weer te kijken, is mij nu aan het aftrekken en heeft niet veel tijd nodig mij te laten klaarkomen. - "Mo, tjesus, als jij klaarkomt is je pik zo fucking groot en hard", zegt Mike en ik kan niet anders dan dat beamen.

Dan buig ik naar Mike en begin hem op dezelfde manier, maar nu zonder commando's, te deep throaten. Als ik in mijn hoofd bij zeven ben, houdt Mike me diep stevig vast en spuit een eveneens niet geringe lading in me. Mike maakt daarbij geen enkel geluid, wat ik een knap staaltje zelfbeheersing vind. Ik maak me los, sta samen met Mike op en zeg dan: "Alle goeie dingen in drieën." - "Wat bedoel je?" vraagt Mo - "Ik heb nu drie jongens gepijpt." - "Oké, ik nog nooit en was het eigenlijk ook niet van plan, maar ik vond het wel heel mooi om jou Mike te zien pijpen." - "Kan altijd nog, toch?" antwoord ik vragend en stellend.

We kleden ons aan, ik doe de rugzak weer om en dan zeggen we elkaar gedag. We lopen allemaal een iets andere richting op. Mijn fiets staat redelijk dichtbij, zo'n vijftig meter. Nadat ik een kwartier verder ben gefietst gaat er een fantasie door mijn hoofd: ik als speeltje van Mo en Tyler.

---

Oscar en ik komen rond half acht 's avonds aan bij onze eerste overnachtingsplek: een oom en tante van Oscar, woonachtig in Arnhem.. Vriendelijke mensen die ons in een kamer zetten met tweepersoonsbed. - "Sorry, jongens, dit is onze enige logeerkamer", zegt tante Nel. - "Geen probleem, tante, we zijn niet vies van elkaar." Die woorden van Oscar blijven tot in de avond in mijn hoofd herhaald worden.