De Kettingrokende Schoonheid

Het waren de vrienden van mijn broer. Ze kwamen me die bewuste zomeravond begroeten, als gulzige lynxen die op hun prooi aasden. Het was zo afgesproken met mijn broer. Mijn ouders waren op vakantie, dus ik had het rijk voor mezelf alleen. Gootsteen vol met bierflessen, lege zakjes chips, krijsende gitaren uit de boxen. Mijn broer was de grote afwezige. Een plotselinge verplichting ergens op de Waddeneilanden, zei hij voordat hij de deur uit glipte.

Ik bevond me te midden van hen, schaars gekleed in slechts mijn roze bikini die niets aan de verbeelding overliet. Mijn blote lichaam, besprenkeld met kleine pareltjes zweet, en mijn benen langgerekt omhoog vanuit een paar flirterige hoge hakken. De resonerende echo van hun voetstappen en stemmen deed de antieke spiegel aan de muur trillen, waardoor mijn reflectie daarin werd gereduceerd tot een surrealistische tentoonstelling van mijn vormen.

Ik voelde de zware aanwezigheid van hun blikken die gleden over de contouren van mijn lichaam. Ze waren brutaal, maar niet opdringerig. Net als jonge reigers die verstijfd van ontzag naar de zwaaiende takken van verleidelijke boomgaarden staren. Ik vermeed hun blikken, maar toonde niet de minste aanstoot of ongemak onder hun onverhulde lust. Integendeel, ik genoot van hun nieuwsgierigheid, van hun ontwakende passie.

In de kamer, vibrant van muziek en gesmoord gelach, zinderde een sfeer van de verloren jeugd en vertraagde volwassenheid, die zich nestelde tussen de zware sigarettenrook en de kratjes bier.

Ik danste, wuivend met mijn armen naar het plafond, mijn borsten wiegden in de lucht als klaprozen in een wervelwind. Mijn hakken tikten ritmisch op de houten vloer, sigaret omhoog tussen mijn lippen.

Een sluwe grijns speelde op hun gezicht, terwijl ze de kettingrokende schoonheid bewonderden. Ze wisten niet beter dan dat ik een van hen was, een dochter van de moderne tijd, die danste op de ritmes van een eeuwige zomer. Maar achter het masker van mijn lippenstift en rookgordijn, ging een andere waarheid schuil. Met mijn bikini en hoge hakken, mijn jeugdige wulpsheid, op deze zwoele zomeravond, liet ik hun verstand en temperament doelbewust ontsporen op het ritme van mijn verleidelijke dans.

Er werd door het wilde stel gezegd dat ik er goed uit zag. Ze bekeken me met ontuchtige blikken en een onhandige lach op hun gezicht. Ze wilden met me zoenen.

Een van hen, met de bijnaam Piraat vanwege een litteken die als een loopgraaf van zijn voorhoofd naar zijn kin liep, trok me naar zich toe. Zijn adem rook naar tabak en zijn tong smaakte naar bier. Ik proefde hem en voor een moment vergat ik de aanwezigheid van de anderen. De zoen was haast dierlijk, een instinctieve uiting van begeerte. Maar het was meer dan dat, het was een geladen gebaar. Ik was de prooi, het object waar hun hongerige blikken op waren gericht.

En zo te midden van hen, voelde ik me krachtig, het vermogen om hen te veroveren. Nog een trok me op zijn schoot. Een breed gebouwde man met een basstem en een ontwapenende glimlach. Hij zoende me ook. Het was anders dan bij Piraat. Zijn zoen was zacht, bijna teder, maar met een onmiskenbare ondertoon van lust.

En dus, in de schaduw van de gloeilamp en in het ritme van de kreunende muziek, liet ik me door hen overnemen. Hun verlangen vulde de ruimte, maar ik was niet bang. De roze bikini en de hooggehakte schoenen waren niet alleen een teken van mijn vrouwelijkheid maar ook van mijn kracht, een kracht die in leegstaande barakken en achter hoge schuttingen met overspelige jongens was opgebouwd.

Ik was de muze van de nacht, gevangen in het labyrint van de verlangens die deze zomeravond voortgebracht. En terwijl hun lusten smolten op mijn lippen, wist ik dat ik degene was die de regie voerde, niet zij. In de hoek van de kamer, amper verlicht door de lamp, bevond zich de robuuste mahoniehouten trap die kronkelde als de slingerende weg naar het paradijs dat boven lonkte. Ik pakte de leuning vast, voelde het koele hout tegen mijn klamme handpalmen en trok me resoluut naar boven.

Ze volgden, als makke schapen geleid door hun herderin. Daar op mijn kamer, waar de vloer kraakte onder het gewicht van hun lijven, leken de muren ineens donkerder, de lucht dikker en mijn bikini schaarser.

De man die ze Beer noemden, zijn vlezige armen bezaaid met tatoeages van vergeten liefdes en versleten herinneringen, knielde voor me en begon onbeholpen mijn hakken uit te trekken. De anderen staarden ernaar, hun verhitte blikken brandend op mijn lijf. Hun begeerte, zo open en eerlijk, raakte aan het deel van mij, dat al lang niet meer verscholen lag achter de preutsheid en valse schaamte van weleer.

In die zwoele zomernacht betraden we samen het onbekende terrein. In plaats van afkeer of wroeging, voelde ik enkel de zoete smaak van een vrijheid, die zich als de ochtenddauw verspreidde tot over de horizon van mijn zinnen. Misschien was het de magie van de nacht, of de macht van de bikini en de hoge hakken, maar bovenal was het ook mijn onverholen beschikbaarheid die hen in mijn greep hield. Ze zagen mij als een lustobject, een bron van verleiding en genot. En te midden van hen, op die zomerse avond, ging ik met ze mee, dieper de nacht in en verder naar het onbekende. Onder de zachte gloed van het gecraqueleerde lampje, regeerden ze over mij. Ze cirkelden om me heen als zeemeeuwen rond een verloren vis.

Het was Beer, die met zijn grote gestalte een dreigende schaduw over me wierp. Hij streelde mijn haren en vanuit de diepte van zijn whisky-kleurige ogen, zocht hij mijn toestemming. Het was bijna een vaderlijke aanraking, zijn eeltige hand die zachtjes mijn gezicht streelde. Hij boog zich naar mij toe en begon me ruw te zoenen. Piraat was de volgende. Zijn smalle lippen brachten me terug naar het moment van zijn eerdere zoen die avond. En dan was daar Professor, vernoemd naar de stijlen van zijn bril. Zijn volle tongzoen gaf me een gevoel van overgave.

Ik was hun centrum, het waarachtige epicentrum van hun fascinatie en hun lust. Ik voelde me gezien, erkend in al mijn vrouwelijke lichamelijkheid. In hun zoete zoenen proefde ik de rijkdom van het moment, een smetteloze verzameling van wilde fantasieën die ongetwijfeld leefden in de hoofden van deze ruige mannen. En ik, ik was de onschuldige nimf die tijdelijk de macht over ze mocht grijpen. Eén voor één begonnen ze te handelen, zoekend, verwachtingsvol maar bedeesd. Er was geen sprake van enige vorm van dwang. Integendeel, het was een dierlijk soort paringsdans in een setting waar het ongehoorde de maan uit de hemel kon doen vallen.

Professor maakte met de precisie van een chirurg de strikken van mijn bikini los, ik voelde de golven warme adem dansen over mijn rug. Toen kwam Beer. Met zachte kussen en donkere strelingen begeleidde hij me naar mijn bed. Gevolgd door Piraat, die me van mijn bikinibroekje ontdeed en me breeduit liet gaan liggen.

De avond vorderde en met hun onderlijf ontbloot trokken ze pal voor mijn ogen met kleine rukjes aan hun geslacht. Ik staarde naar hun bezwete gezichten en naar de gerede beloftes in hun hand. Ik was hun godin, hun muze, hun wilde roos in een veld van distels, en ik trok kracht uit mijn kwetsbaarheid. En zo, in de duisternis van de stille nacht, onder de witte maan en de fonkelende sterren, stond ik op het punt te worden meegesleurd in de wereld van mannelijkheid. Hier op deze plek, waar een half dozijn hunkerende ogen mij aanschouwden.

Met de onvermijdelijke drang van hun dierlijke instincten namen ze mij om de beurt, elk met hun eigen formaat. Als jonge wolven deelden ze hun prooi, hun graaiende handen tastten mijn hele lichaam af. Eerst kwam Piraat. Zijn penetratie was wild en ongericht, zijn lichaam aangenaam zwaar op het mijne. Daarna was het Beer. Zijn geslachtsdaad was onverwacht zacht, als een verre echo van zijn ruwe buitenkant. En ten slotte Professor. Zijn bril had hij afgezet, zijn gezicht leek daardoor bijna vreemd. Maar zijn handen waren bekend. Ze waren warm en doelbewust. Ze bewogen over mij heen alsof hij braille las. Alle vormen betastte hij om me vervolgens langzaam om te draaien en langs achter binnen te dringen.

Hun zuchten en kreunen vermengden zich met het lied van de kreukelende lakens en het piepende matras. Sommigen zouden dit een nachtmerrie noemen, het grimmige gezicht van misbruik en verbroken vertrouwen. Maar voor mij was het niets van dat. Ik was niet hun slachtoffer; ik was hun deelnemer, hun gelijke. Ik was hun hartenbreker, hun zegt-ze-nou-ja-dame, hun koningin van de nacht.

In de poëzie van hun lust en in het ritme van hun verlangens, vond ik mijn eigen melodie. Ik danste in de palm van hun handen, swingde op het ritme van hun hartslag en werd genomen op de golven van opwinding en extase. In deze maanverlichte nacht van verleiding, voelde ik me als een oase van begeerte tussen deze mannen op mijn eigen bed. Ik lag daar in mijn volle glorie, armen en benen gespreid, genietend van een orkest aan mannen die mij beurtelings ademloos achterlieten voor de volgende die me nemen zou. Ik kende, ik begreep en bovenal: ik overheerste. Het verhaal van die zwoele zomernacht was niet alleen de geschiedenis van hún plezier, maar vooral ook van het mijne. Ik had de hefboom gevonden om mijn genot te vermenigvuldigen met drie. Hun gretigheid was mijn instrument.

Het maanlicht gleed onder de randen van het gordijn. De ramen waren beslagen van het gebeuren dat had plaatsgevonden. De mannen lagen om me heen, uitgeput door mijn vrouwelijkheid, waarmee ik hun stoerheid had doen vervagen tot slechts dat van minnaars. Ik streelde hen, de rugharen van Beer, de stoppels van Piraat en ik streek mijn hand door het weerbarstige haar van Professor. Enkele uren geleden nog waren ze fel van lust en drang, nu keken ze me aan met de voldane blik van verzadiging. In dit einde zag ik geen slot, maar een begin. Een mogelijkheid om voortaan de dominante spil te zijn in hun spel van lust en genot.

"Kom vaker,” fluisterde ik.

Ze knikten, begrepen, bevestigden en verdwenen, linea recta, als schimmen in het licht van de maan.

De zon begon zich weer aan de hemel te roeren.. Het was alsof de dag na de hete nachtelijke escapades opnieuw een maagdelijke start verdiende. Slapen kon ik niet meer. Ik waste me en trok mijn kleding aan. Ik zat in de huiskamer wat te soezen toen de deur krakend open ging en mijn broer daar stond, terug van zijn eigen nachtelijke avonturen. Hij liet zijn blik door de kamer dwalen. De scherpe geur van bier en lust hing nog in het huis.

"Ze waren..." begon ik, glimlachend bij de herinnering, mijn ogen nog half gesloten van de gemiste slaap, "...wilder dan beren in het bos, hartstochtelijker dan piraten op een woeste zee".

Hij grijnsde, beet op zijn onderlip en kneep zijn ogen tot spleten. Hij leek zich een beeld van de intimiteiten van de afgelopen uren voor de geest te halen.

Hij slikte. "En...?" Zijn stem klonk als een roep om de ontuchtigste details.

Ik lachte. "En niets... dat is een verhaal voor later, lieverd…"

"Kom op..." drong hij aan, zijn stem trillend van opwinding. Zijn jongensachtige nieuwsgierigheid grensde aan het schandalige, voyeuristisch, de behoefte om de gebeurtenissen van die nacht uit eerste hand te vernemen. Ik stak een sigaret op. De rook wervelde om mij heen terwijl ik hem een veelzeggende blik toewierp.

"En als ik je nu eens zeg dat Beer, met zijn knoestige kracht, mij als een koningin behandelde. En Piraat, met zijn wilde charme, elke vierkante centimeter van mijn lichaam verkende? En dat Professor, met zijn scherpe verstand en verfijnde vingers, mijn verlangens op een bijna wetenschappelijke manier analyseerde? Zou dat bevredigend voor je zijn, broertje?" Zijn adem stokte, zijn ogen werden groot en hij was zichtbaar getroffen door mijn woorden.

"Ik...ik…" haperde hij, kennelijk overweldigd door de vulkanische erupties van wilde fantasieën die ik ongetwijfeld in zijn geest had losgemaakt.

Ik genoot van de zinderende sensatie die mijn onthullingen bij hem teweegbrachten en bracht de gloeiende punt van mijn sigaret naar de asbak. "Maar dat, lieverd… is slechts het topje van de ijsberg."

"Kom," zei ik, terwijl mijn sigaret afklopte in de asbak en me realiseerde dat het vuur nu heet was. Ik richtte me op uit de luie stoel. Onder aan de trap, met een voet op de onderste trede, bleef ik staan, draaide mijn hoofd en keek hem aan.

"Mee naar boven." Even was er een seconde van verstijving. "Naar boven," herhaalde ik, "daar zijn in elke hoek van de kamer de geheimen van vannacht nog aanwezig." Ik zag zijn onbegrip en aarzeling. "Wil je ze ontdekken?" Met het kraken van de trap onder onze voeten volgde hij me, op weg naar de kamer waar ik niet alleen de zinnen van zijn vrienden beroerde, maar nu ook zijn wereld overnemen zou.

Zwakke zonnestralen schenen door de dunne gordijnen. ik nam een laatste trek van mijn opgebrande sigaret en drukte hem in de asbak uit. Nogmaals kijk ik hem aan.

“Wil je echt weten wat er vannacht gebeurde?” vroeg ik zachtjes. Zijn donkere ogen schitterden in het vage licht. Zijn hele lichaam stond strak van spanning. Ik ging op de rand van het bed zitten en kruiste mijn benen over elkaar. De stof van mijn rok trok strak om mijn dijen.

“Wil je echt weten hoe ze me namen en streelden en begeerden? Wil je de details horen?” Mijn stem was laag en uitdagend. “Wil je weten hoe hun handen mijn huid verkenden, hoe hun monden mijn huid proefden, hoe ze me om beurten namen…?” Ik stopte even en las de spanning van zijn gezicht. Het bed kraakte licht toen ik mijn benen andersom kruiste. “Wil je dat echt weten?”

Ik wachtte op zijn antwoord, de seconden leken een eeuwigheid te duren. Toen bewogen zijn lippen: "Ja, natuurlijk."

"Goed dan," zei ik me in gedachten weer verplaatsend naar de nacht daarvoor, "luister."

Ik begon te vertellen. Mijn woorden vormden de heilige teksten van de voorbije nacht. Gedetailleerd, intens, zinderend van geleefde passie, liefdevol geschilderd met een palet aan ondeugd. Met elk woord, elke zin, elke verzadigde alinea, zag ik zijn opwinding toenemen. Hij proefde de nacht door mijn woorden heen, de verboden vrucht zo dichtbij, dat hij die aan zou kunnen raken nu. Naarmate mijn verhaal vorderde, steeg ook zijn onrust. Hij was in de ban van de magie gekomen, gevangen in het web van verleiding dat de onthullingen hadden geweven.

En terwijl hij daar zat, zijn gezicht verstard tot een masker, wist ik dat ik zijn wereld aan het kantelen was. Een wereld waarin zijn zusje in staat was om drie mannen naar haar pijpen te laten dansen, hen te veroveren en aan zich te binden met haar roze bikini en haar hoge hakken. Hij keek me aan met een mengeling van ontzag, jaloezie en verwarring. Ik wist dat ik de meesteres was, nu ook van hem.

"Kom," zei ik, en liet me met een soepele beweging achterover op het deken vallen. Mijn hart bonsde, een wilde trom die een smachtend ritme sloeg in mijn borst. "Kijk," zei ik zacht. Ik sloeg mijn armen uit achter mijn hoofd en spreidde mijn benen tot een boeg van verleiding. "Kijk naar me en stel je voor hoe Beer, Piraat en Professor hun eer aan mij offerden, hier op dit bed, hun altaar van genot."

Zijn handen balden zich tot vuisten en ontspanden weer.

"Kom," zei ik opnieuw, mijn stem trillend van de spanning. "Kom en ervaar."

Ik liet mijn handen zakken naar de zoom van mijn rok. Mijn vingers beroerden de soepele stof. Langzaam trok ik mijn rok omhoog tot een verleidelijk stuk van mijn dijen zichtbaar was. Het licht viel op mijn bleke huid en tekende sterk af tegen de donkere stof van mijn rok. Hij keek er welhaast kwijlend naar. Ik slurpte aan de kracht, de macht die ik over hem had, hier in deze ruimte, in dit moment. Dezelfde controle, dezelfde dominantie die ik vannacht ook hier voelde.

"Opwindend?" vroeg ik. Mijn rok was provocerend, bijna onthullend, net niet helemaal. Ik hield mijn belofte nog even verborgen. Ik schoof wat op, maakte plaats voor hem. De stof van de lakens schuurde tegen mijn benen, stuurde een siddering door mijn hele lijf. Heel kalm, heel gecontroleerd, strekte ik mijn hand naar hem uit.

"Kom," zei ik, “kom naast me liggen.”

Hij keek naar mij, naar de lege plek op het bed, en dan weer naar mij. Ik zag hem kijken naar mijn dijen. Het vlammetje kon elk moment tot een zee van vuur ontbranden.

“Kom naast me liggen, zie… en voel," gooide ik nog wat olie op het vuur. "Beeld je in hoe het hier was met Beer, Piraat en Professor..." Mijn stem daalde.

Langzaam kwam hij naast me liggen.

"Voel," fluisterde ik, "Begrijp."

Ik schoof mijn rok nog verder omhoog. Ik liet hem zweven, duizelen, verlangen naar wat ik verborgen hield. Mijn hand reikte naar hem uit, pakte zijn hand en legde die op mijn navel. Zijn adem stokte. En samen lagen we daar, gedompeld in een poel van niet uitgesproken woorden en onontgonnen gevoelens. De herinnering aan die nacht was mijn munitie voor deze ochtend. Door alles heen was één zekerheid: niets zou ooit nog hetzelfde zijn. Ik schoof mijn rok nu helemaal naar beneden en trapte hem van mijn benen.

Ik voelde de spieren in zijn arm verstrakken. Hij slikte hoorbaar. Even keek hij weg. En toen, in een schokkende uitbarsting van niet meer te beheersen emoties nam hij mijn gezicht in zijn handen. Ik schrok, waardoor ik nerveus begon te giechelen toen zijn lippen hard en veeleisend de mijne ontmoetten. Zijn handen kropen door mijn haar, hielden mijn gezicht dicht bij het zijne terwijl hij bezitterig mijn tong zijn mond in zoog.

Een overweldigend gevoel trok door me heen. Ik had hem voor me ingepalmd. Mijn broer, mijn gelijke. Nu was hij van mij, gevangen in mijn macht, nu ook hij.

Het besef deed me sidderen, maar wierp tegelijk een gevoel van twijfel in me op. Wat had ik gedaan? Was dit slecht? Waar lag precies de grens? Wat hadden mijn acties in gang gezet? Op dat moment kon ik het niet zeggen. Al wat ik voelde was de druk van zijn lippen op de mijne, de gulzigheid in zijn kus, het tastbare bewijs van zijn ontembare lust. Mijn onthullingen van de afgelopen nacht hadden de trekker overgehaald. Nu konden we alleen nog maar vooruit, wat dat ook betekende.

Zijn handen gleden over mijn taille, mijn heupen en tussen benen. Ze waren overal en lieten me naar adem happen. Ik sloot mijn ogen en gaf me over aan zijn ontdekkingstocht, mijn lichaam in zijn handen. Maar net toen hij zijn vinger achter de rand van mijn slipje haakte, pakte ik zijn pols.

"Wacht," zei ik, mijn stem was hees. Dit was een cruciaal punt, de lijnen tussen broer en zus, tussen onschuld en zonde. “Weet je het zeker?" Ik keek hem aan en zocht bevestiging in zijn ogen.

Plotseling doorsneed het trillen van mijn telefoon de zich opgebouwde spanning. Een abrupte verstoring in het voorportaal van onze zinnelijke lusten. Mijn hart sloeg een slag over, het veeleisende geluid, het besef van een realiteit buiten deze kamer. Ik liet zijn hand los en reikte naar het nachtkastje om het apparaat te pakken. Ik keek naar het scherm, onwillig om op dat moment weg te moeten kijken van mijn broer. Het was een bericht van Professor. Zijn bericht sloeg bij me in als een bom: 'Wanneer zien we elkaar weer, godin?' Ik drukte het bericht weg en legde mijn telefoon met een klap weer neer. Ik keek naar mijn broer, zijn gezicht verward en gekweld, zijn ademhaling oppervlakkig.

"Ik..." Mijn stem stokte, nauwelijks hoorbaar boven het geluid van mijn eigen versnelde ademhaling. Ik wilde hem niet laten gaan, niet na zoveel te hebben onthuld, niet na zoveel te hebben laten gebeuren. Ik pakte zijn hand vast, ik kneep.

"Luister...," begon ik, maar mijn woorden stierven alweer in mijn keel. Ik keek naar hem, nam de begerige uitdrukking op zijn gezicht in me op en wist dat het goed zou komen. Ik draaide me naar hem toe, mijn hand op zijn buik als een stille herinnering aan alles wat er net was gebeurd. "Weet je het zeker...," mijn stem vervaagde. Ik realiseerde me dat mijn woorden hem op andere gedachten zouden kunnen brengen. Hoe kon ik uitdrukken wat op mijn hart lag, het gewicht dat diep op de bodem van mijn ziel rustte, de angst dat hij spijt zou krijgen?

"Zeg het me, lieve broer," zei ik zacht, "Weet je het echt zeker?"

Zijn antwoord bleef uit, onuitgesproken of niet gevonden, ik kon het niet zeggen. Ik bleef naar hem kijken, mijn vraag onbeantwoord, onze toekomst onbekend. Hij gleed met zijn blik naar het nachtkastje waar mijn telefoon zojuist had getrild. Zijn wenkbrauwen trokken samen. Alsof hij de inhoud van het bericht had gezien vroeg hij: "Wie was dat?"

Ik aarzelde een moment en zei: "Professor."

De kleur liep uit zijn gezicht. “Wat wilde hij?" vroeg hij, nu met een rauwe stem.

"Hij…” Ik kuchte. “Niks.”

Hij begon te lachen. Eerst zacht en toen steeds luider, tot hij uiteindelijk schaterde. Hij kamde met zijn hand door zijn donkere haar. Zijn schaterlach verstomde tot weer en grijns. Hij draaide zich naar me toe, greep tussen mijn benen en graaide met zijn hand in mijn slip.

Zijn lippen vonden de mijne in een gulzige kus. Hij trok mijn slip naar beneden en knoopte zijn broek open. Met een overweldigende hartstocht nam hij mij. Er lag een soort van ontwaakte dierlijkheid in zijn gedrag. Ik kon niets anders doen dan mij overgeven aan de stroom van onvoorwaardelijke lust. Zijn handen waren overal, tastend, glijdend, eisend... Ze maakten vurige paden over mijn huid, elk plekje dat ze aanraakten leek in brand komen te staan. Zijn lippen bewogen over de mijne. Hij nam bezit van alles wat ik was of ooit zou zijn.

De ruigheid van zijn begeerte was ongeëvenaard. De gulzigheid waarmee hij me nam, deed alles om ons heen in het duister verdwijnen. Terwijl zijn handen over mijn lichaam dansten en hij met zijn penis diep in me zat, likte hij met het puntje van zijn tong in mijn oor en fluisterde met een warme adem: "Vertel me alles over vannacht."

De beelden van Beer, Piraat en Professor schoten weer tevoorschijn in mijn hoofd. Aangemoedigd door zijn ongepaste nieuwsgierigheid, begon ik te praten.

"Ze hadden een stijve, alle drie," zei ik, mijn stem amper boven een fluistering, "ze lieten me voelen aan hun harde geslacht."

Ik zweeg even om zijn hongerige blik in me op te nemen, bijna wild.

"Liggend hier, met hun handen overal," mijn stem was niets meer dan een ver koor van zuchtjes, "mijn benen, mijn dijen…." Ik kreunde, mijn woorden joegen hem, maar ook mezelf op. Zijn bewegingen werden ruwer terwijl hij me aanspoorde om door te vertellen.

"Ze waren geil," fluisterde ik. "Ze zaten aan mijn borsten, mijn tepels en voelden tussen mijn benen, alles… ze staken vingers in mijn kut." Mijn stem viel weg door zijn harde stoten. Met een hand vond hij mijn borst, kneedde, streelde, terwijl zijn hijgende ademhaling onregelmatig klonk. Het was alsof mijn verhaal hem opslokte in een draaikolk van lust.

"Het was… om de beurt… steeds maar, het hield niet op." Mijn stem brak, mijn adem stokte.

Zijn lippen maakten een nat spoor van vurige kussen op mijn keel. Ik ging verder met mijn getuigenis..

"Ze...ze hadden me tegelijkertijd, hun handen aan mijn lichaam, alsof ze probeerden allemaal een stuk van mij te claimen,” stamelde ik zwoel. Diepe kreunen klonken vermengd met het soppend geluid van zijn stampen in mijn natte grot.

Hij stootte harder, zijn greep werd krachtiger, verzengend terwijl hij luisterde naar mijn intiemste bekentenissen. De geur van verhitte verlangens en verborgen geheimen hing om ons heen.

"Ze hebben me bevredigd...ik was geil, orgasme na orgasme brandde bij me los.”

Bij die woorden sloot hij zijn ogen, een diepe kreun ontsnapte aan zijn lippen. Hij nam me wilder, zijn bewegingen intenser, elke stoot leek dieper te gaan. Mijn woorden vlogen door de lucht als dodelijke wespen op een bloedstollende zomerdag.

"Het was... kunnen we ook… kunnen we dit… kunnen we dit niet… veel vaker doen?"

Bij die gedachte aan ons beiden in een nauwe cocon van vileine wellust, begon zich een orgasme te ontwikkelen. Hij stootte nog dieper, de intensiteit van zijn bewegingen naar een hoogtepunt.

Het was een schok, een verrukkelijke trilling die door mijn hele lichaam trilde, de spieren in mijn kut trokken zich samen om zijn harde fallus en een golf van genot gierde door mij heen. "Oh God!" Ik schreeuwde, mijn armen strak om zijn nek geklemd. Mijn nagels trokken diepe sporen in zijn rug.

Hij beantwoordde mijn kreten met een lik van zijn tong over mijn hals. Ik voelde zijn lichaam verstijven, gevolgd door een diepe grom van bevrediging die tot diep uit zijn vezels kwam.

Daarna bleven we doodstil liggen, uitgeput en bevredigd, het genot nog tingelend aan ons geslacht, als in een droom. Langzaam reikte ik naar het nachtkastje en haalde er een pakje sigaretten uit. Met trillende vingers stak ik er een op. Mijn lippen vormden zich rond de filter terwijl ik de vlam van de aansteker langzaam richting de punt bracht.

Het eerste trekje was intens, de rook die ik inademde was als een uitlaatklep voor de wervelwind van emoties in mijn binnenste. Hij keek me aan. Op zijn lippen lag een mysterieuze lach. We wisten allebei dat dit niet kon. Maar voor nu genoten we zwijgend, de sigaret tussen mijn vingers was getuige van een overgave aan iets dat we niet konden weigeren. Ik lachte naar hem: "Je mag zo vaak als je wilt." Ik zag de verrukking op zijn gezicht verschijnen, een genot om te aanschouwen.

"Zo vaak?" vroeg hij.

"Ja," antwoordde ik en blies de rook omhoog, "zo vaak."

Terwijl ik daar lag, starend naar het plafond, met rooksporen die zich rond mijn vingers wikkelden, voelde ik me onaantastbaar. Hij keek naar me en ik begreep dat ik als een boek voor hem was, een boek waarvan hij elk woord wilde lezen, elke pagina besnuffelen en elk hoofdstuk verslinden. En op deze dag, in dit uur, had ik mijn hele bibliotheek voor hem geopend.

"En..." Mijn stem zakte tot een fluistering, ik priemde een vinger tegen zijn borst en tuitte mijn lippen, "jouw vriendjes ook."

Zijn mond opende zich, hij probeerde iets te zeggen, maar de woorden stierven op zijn lippen. Opnieuw opende hij zijn mond: "Jij meent het, hè?"

"Ja, ik meen het." Zijn stilte was veelzeggend, ik keek hem vastberaden aan. "Jouw vriendjes ook."

Een glimlach speelde om zijn lippen en verried een glorieuze wellust door wat was gezegd.

"Eindelijk," zei hij met een grijns zo breed als hij zelden toonde, "eindelijk heb je begrepen hoe lekker je wel niet bent, lieve zus van me."

Mijn hand streelde over zijn behaarde borst, mijn vingers speelden met de krullen. "Breng ze maar mee, broertje."

Ik zag zijn ogen fonkelen, de wens om opnieuw te beginnen, om me weer te pakken, een niet te stillen honger die alleen maar groter was geworden.

Hij raakte even mijn kin aan en duwde die iets omhoog. "Je kan het aan, hè?" Zijn stem was nog rauw van het hijgen van zojuist.

"Ik kan het aan," bevestigde ik.

"Ook Piraat?"

"Vooral Piraat," zei ik resoluut, "niks zo opwindend als die zeeman van je, broertje."

Een nieuw soort lach, vol ondeugd, sierde zijn lippen. "En Beer?"

"Misschien kan Beer me laten brullen." Ik grijnsde, genietend van de verbazing die over zijn gezicht gleed.

"En Professor?"

"Ik heb altijd al een zwak gehad voor intelligente mannen."

"En sletje ben je," zei hij met een lage, tevreden brom. "Ik wist wel dat je pittig genoeg was voor mijn vrienden."

Ik knikte en nam een ​​diepe trek van mijn sigaret, terwijl ik met mijn hand over zijn dij naar boven gleed. Ik pakte zijn geslacht en speelde ermee.

"En... dit hier," zei ik met een zwoele stem, "daar weet jouw zusje ook wel raad mee."

Zijn ademhaling versnelde en met elke plagerige streling groeide zijn erectie.

"Ik ga douchen," zei ik, terwijl ik hem losliet en de sigaret in de asbak doofde. "Kom je ook?"