Door: DAts
Datum: 28-02-2024 | Cijfer: 9.5 | Gelezen: 6445
Lengte: Lang | Leestijd: 15 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Hardlopen, Partnerruil,
Lengte: Lang | Leestijd: 15 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Hardlopen, Partnerruil,
Vervolg op: Partnerruil - 9: Janna
Hardlopen Op Zondagochtend
Zondagochtend. Ik werd vroeg wakker. Na de drukke week met bezoekjes van de buren, Ankes ouders en haar vriendin Janna, hadden we eindelijk tijd gehad om samen te zijn. Nadat Anke en ik met de buren van elkaar ontdekt hadden dat het we het leuk vonden om muziek te maken en onze stemmen goed bij elkaar pasten, hadden we vrijdagavond heerlijk een uurtje met elkaar zitten spelen en zingen. Daarna hadden we langdurig met elkaar gevreeën, heerlijk intiem. Op zaterdagochtend hadden we het huishouden gedaan: bedden verschoond, stoffen en stofzuigen, de badkamer en wc schrobben, boodschappen doen. Kortom: we begonnen nu pas echt aan ons samenwonen. Dat ging fluitend: het was gezellig om zo met zijn tweeën bezig te zijn. Ik genoot van Ankes gezelschap, ongeacht wat we deden.
De middag hadden we een eind gewandeld bij Lauwersoog. Onderweg konden we op een bankje bijna niet van elkaar afblijven, maar net toen ik met mijn hand onder haar shirt zat, kondigde een hond de komst van mensen aan. Hoewel we beiden meer dan opgewonden waren, trok ik mijn hand maar netjes terug en gingen we niet verder. Die avond hadden we spetterende seks gehad, waarbij Anke het ene na het andere orgasme had gehad bij het idee dat we op dat bankje in het Lauwersmeer gewoon door zouden zijn gegaan.
Deze morning after lag Anke lekker tegen me aan, nog vast in slaap. Ik liet haar maar even, gisteravond was heftig geweest. Ik wurmde me voorzichtig onder haar arm vandaan. Ik ging naar de badkamer en trok daarna een sportbroekje en hardloophemd aan. Lekker even hollen. , dat is heerlijk op de vroege ochtend. Maar voordat ik de slaapkamer uit was, hoorde ik een slaperige stem: “Douwe? Waar ga je naartoe?” “Even hollen, schat.” “Wacht, ik kom mee.” Even later waren we lekker aan het lopen, het ‘rondje Zwarte Brug’ zoals Anke het noemde, een kilometer of 10 over jaagpaden. Geen last van auto’s.
We waren ruim over de helft en lekker aan het kletsen, toen Anke me vroeg: “Douwe? Heb jij wel eens echt in de open lucht gevreeën, op zo’n plekje als gister bij het Lauwersmeer?” “Wel eens op een stil plekje in het bos, maar nooit op een plek waar we gezien zouden kunnen worden. Jij wel?” “Nee, Frits durfde dat niet. Zou jij dat een keer met we willen doen?” Ik voelde mijn hart in mijn keel bonken. Dat was niet van het hardlopen, maar van de spanning. Ik stopte en ging voor haar staan. We keken elkaar diep in de ogen en deden een stap naar elkaar toe. Ik drukte haar stijf tegen me aan. “Je bent een moordwijf. Ik snap niet dat Frits erin toestemde bij je weg te gaan.” Ze giechelde. “Daar hebben we wel wat voor moeten doen, om hem zover te krijgen!” Ik grinnikte mee. Plotseling werden haar ogen peilloos diep en ze likte haar lippen. “Ik wil je. Nu. Hier. Even een vluggertje.”
We stonden op het voetpad langs de vaart. Ik zag geen mensen in de buurt, en wat dan nog. We gingen op de hellende oever liggen. Ik trok haar broekje uit, sjorde haar hardloopshirt omhoog over haar borsten en zij trok mijn broekje over mijn billen. In dierlijke lust paarden we. Ik hoorde twee fietsers vrolijk bellen op het fietspad aan de overkant, maar trok me er niets van aan. Vrijwel meteen daarna kwam er een hardloopster langs. Ik ving de grijns van buurvrouw Irene op, toen ik even opkeek. Wat zou het, die was nou niet bepaald preuts. Anke kwam gillend klaar toen het tot haar doordrong dat we gezien waren. Later zei ze dat ze de fietsers wel herkende, maar zij konden vast niet zien wie wij waren. Ze moest lachen toen ik vertelde dat ook Irene ons bezig gezien had.
Ikzelf was niet klaargekomen, maar dat hoefde ook niet. Ik had de afgelopen nacht genoeg kruit verschoten. We trokken onze broekjes weer aan en trokken onze shirts weer naar beneden. We hadden nog geen stap gezet, toen Anke begon te giechelen. “Ik moet piesen!” Ik zag een nat plekje in haar broekje ontstaan en een straaltje pis langs haar been lopen. Na het vrijen krijg ik ook altijd aandrang, de pisbuis wil weer schoongespoeld worden. Ook ik piste in mijn broekje, wat heerlijk bevrijdend voelde. Ik trok mijn lief tegen me aan en zoende haar hartstochtelijk. “Kom, even afspoelen.” We plompten in de vaart, onze hardloopspullen nog aan, deden een paar slagen, kropen er weer uit. Mijn hart barstte zowat uit mijn borstkas van geluk, dat ik hier mocht lopen met deze natte, schaamteloze godin naast me.
Net toen we net onze weg wilden vervolgen, zag ik Irene weer aankomen. “Zo, stelletje geilaards, lekker bezig! Was het water lekker?” vroeg ze, toen ze zag dat we doorweekt waren. “Ja, lekker”, lachte Anke, “frist lekker op.” Ze grijnsde: “Ik kan het aanbevelen. Moet jij ook niet even?” Irene was een jaar of tien ouder maar had nog een slank postuur en kleine, stevige borstjes, waar ze bij voorkeur geen bh voor aandeed. Als ze nu in het water sprong, zou haar shirt flink door gaan schijnen, schatte ik zo. Irene lachte: “Dat zou Douwe wel willen!” Ze knipoogde naar me. “Inderdaad”, lachte ik, “dat ziet er vast spectaculair uit.” “Ander keertje, ik wil mijn goede naam in het dorp niet te grabbel gooien!” We liepen samen verder. Zo met het hardlopen zag je haar tieten toch best wel op en neer deinen, wat er zeer sexy uitzag, ook zonder wetlook.
“Is het met sporten nou toch niet fijner om met een sport-bh te lopen?” vroeg ik nieuwsgierig. “Die van mij zijn zo klein dat je er geen last van hebt. Ik hou er ook wel van om ze een beetje te showen.” “Worden mannen dan niet te opdringerig?” “Hm, ik vind mannen niet gauw te opdringerig”, grinnikte ze, terwijl ze me brutaal aankeek. “En Henk? Vindt die opdringerige mannen niet vervelend?” Ze keek me even schattend aan. “Nou ja, je komt er toch wel snel achter. Ik heb nogal een seksuele drive, die voor hem niet bij te houden is. Henk vind het wel spannend om mij met andere mannen te zien. Zolang hij zelf maar niets te kort komt, vindt hij het best.”
Irene vroeg me: “Ben jij al een beetje gewend?” “Nou, het begint te komen, maar Darwerd zit nog niet echt in mijn systeem. Gelukkig is Anke een godin”, zei ik verliefd. Anke lachte. “Pas jij maar op, godinnen kunnen heel veeleisend en grillig zijn!” “Ik voldoe met liefde aan jouw grillen, schoonheid!” “Pas op wat je zegt, jochie!” Oei, dit klonk niet helemaal als een grap maar ook als een serieuze waarschuwing. Ik moest aan de woorden van Tjerk denken. ‘Geef haar ruimte, dan krijg je des te meer terug’, had hij gezegd. Ik slikte, toch wel nerveus wat mijn godin nog allemaal voor mij in petto zou hebben.
“Ik vond het laatst heel leuk hoe jullie muziek maakten", zei Irene, “dat was heel gezellig. Jij kon ook nog wel een beetje dansen. Hebben jullie zin om met ons op dansen te gaan?” “Is misschien wel een idee. We gooien het in de groep!” We kwamen bij onze huizen aan. Irene nam afscheid met een kus op mijn wang. Ik voelde haar tietje tegen mijn arm prikken. “Maak die veeleisende godin van je maar een lekker ontbijtje, ik laat me nog even door Henk verwennen!” Met een knipoog liep ze haar huis binnen.
We gingen door de schuurdeur naar binnen en deden gelijk onze natte zooi uit. In de keuken smeerde ik meteen een paar broodjes, perste twee glazen vers sinaasappelsap uit en zette een pot thee. Anke ging alvast naar boven, “Even uitzweten op het balkon!” Vrolijk liep ik met een dienblad naar boven. Daar zat Anke heerlijk naakt in het zonnetje op het balkon. Ik schoof mijn stoel naast haar en we legden onze voeten op de balustrade. We genoten van ons ontbijtje en de warme zon op onze vermoeide spieren.
Ineens hoorde ik een gilletje. Ik ging even recht zitten om te kijken waar dat gilletje vandaan kwam. Ik zag Henk en Irene in hun tuin ontbijten. Irene zat bij Henk op schoot en voerde hem hapjes; Henk had één hand onder haar hempje geschoven, waar ik zijn hand op haar tietjes zag spelen. Irene zag me en zwaaide even. Ze fluisterde wat in Henks’ oor. Hij keek even op en grijnsde naar me. Hij trok Irenes shirt over haar hoofd, zodat ze nu in haar blote tieten zat.
Anke grinnikte: “Irene is echt een oversekst ding.” Ik trok Anke tegen me aan en zoende haar. “Ik ken er nog één”, fluisterde ik. Ze bloosde. “Ik heb alweer zin in je!” fluisterde ze. Ze wreef over mijn stijve en terwijl Henk en Irene in hun tuin losgingen, neukten Anke en ik ons daar op het balkon naar een daverend orgasme. De kreten van Irene en Anke zullen ook bij Rick en Nynke te horen zijn geweest. Mijn orgasme was er des te heftiger om, net als dat van Anke. Super opwindend, als je weet dat anderen je kunnen zien of horen!
Ik was nu wel compleet aan mijn eind, alle seks van de laatste dagen was zijn tol aan het eisen. Ik had even nodig om weer bij te kopen. Toen ging ik met Anke naar de badkamer en we douchten lekker samen. “Ik ben zo blij met jou, jij voelt me helemaal aan", fluisterde ze in mijn oor. We zoenden en stonden stil tegen elkaar aan te genieten van het warme water dat over ons heen stroomde en vooral van elkaar. Toen deed ik de kraan uit en we kleedden ons aan.
Ik zette koffie en even later verschenen Rick en Nynke om te oefenen voor de volksdansgroep. We dronken even een kop koffie, daarna werd het werd tijd om muziek te gaan maken. We speelde wat volksdansen: horlepiep, bourree, polka’s, Ierse jigs en reels. Wat is het toch heerlijk om samen muziek te maken of te dansen, je bent bezig en communiceert op een heel ander niveau. Na een korte pauze gingen we over op meer Oost-Europees repertoire. Een stuk lastiger qua ritme en voor ons alle vier een beetje buiten onze comfort zone, wat het ook wel weer leuk maakte om te oefenen. We studeerden een paar Hongaarse csardas en Bulgaarse hora's in en spraken af om de komende tijd vooral hierop te gaan oefenen.
‘s Middags dronken we nog even een kopje bij Aukje en Tjerk, de ouders van Anke. We gingen er op de fiets heen. Een uurtje fietsen, lekker. Ik sprak Tjerk nog even aan op zijn opmerking over ‘de ruimte geven’, toen hij vorige week afscheid van ons nam. “Wat bedoelde je nou precies, Tjerk?” “Kom even mee naar de tuin. Anke hoeft dit niet te horen.” Hij vertelde hoe Aukje tijdens de eerste maanden van haar zwangerschap onverzadigbaar was geweest en doorlopend zin in seks had. Dat was voor hem niet bij te benen en zij had daarom verschillende keren seks met andere mannen gehad, ook in zijn bijzijn. “Ik heb besloten om haar die ruimte te geven en heb er geen spijt van gehad. Het was best wel slikken, in het begin, maar ik kan je verzekeren dat het ook zeer opwindend is om mee te maken. Ik kreeg er ook heel veel voor terug, haar aanhankelijkheid naar mij werd er alleen maar groter van. Enfin, na een paar maanden was haar honger redelijk gestild. En ze gaf mij ook alle ruimte, hoor.” “Na de zwangerschap was het over?” Hij keek me aan. “Ons seksleven is sindsdien wat rijker dan daarvoor, zullen we maar zeggen.” Hij gaf me een klap op mijn schouders. “Kom, we gaan weer naar binnen.”
Terug op de fiets vroeg Anke mij: “Waar wilde jij mijn vader over spreken?” Ik glimlachte. “Hij had mij toen ze bij ons waren een raad gegeven over jou de ruimte geven. Ik heb daar een beetje op doorgevraagd, wat hij nou precies bedoelde.” “En?” “Hij vond niet dat jij dat hoefde te weten.” “Je bedoelt dat ma ook wel eens seks had met een andere man?” Ik keek haar schaapachtig aan. Anke proestte: “Nou, jij ziet er uit alsof je het buskruit níet hebt uitgevonden.” Nog na hikkend zei ze: “Dat heeft mijn moeder me allang verteld hoor.” “OK, nou ja, dat dus. Tjerk vertelde dat je moeder de eerste maanden van haar zwangerschap onverzadigbaar was en dat hij dat niet bij kon benen. Sindsdien was hun seksleven wat rijker, vertelde hij.” “Die pa... zal ook wel eens buiten de deur gesnoept hebben. Maar je ziet hoeveel ze van elkaar houden, toch?” “Ja, inderdaad.” Anke keek me lief aan. “Je bent een schat. Vooralsnog kun je me aardig bijbenen, lieverd, ik heb geen klagen.” Somber zei ik: “Ja, maar de magazijnen zijn nu wel aardig leeg.” “Maak je geen zorgen, schat. Ik geniet elke dag van je en ik ben van plan dat nog heel erg lang te doen. Ook als we eens een dagje geen seks hebben.” “Pfoe! Je stelt met bijna gerust.”
De middag hadden we een eind gewandeld bij Lauwersoog. Onderweg konden we op een bankje bijna niet van elkaar afblijven, maar net toen ik met mijn hand onder haar shirt zat, kondigde een hond de komst van mensen aan. Hoewel we beiden meer dan opgewonden waren, trok ik mijn hand maar netjes terug en gingen we niet verder. Die avond hadden we spetterende seks gehad, waarbij Anke het ene na het andere orgasme had gehad bij het idee dat we op dat bankje in het Lauwersmeer gewoon door zouden zijn gegaan.
Deze morning after lag Anke lekker tegen me aan, nog vast in slaap. Ik liet haar maar even, gisteravond was heftig geweest. Ik wurmde me voorzichtig onder haar arm vandaan. Ik ging naar de badkamer en trok daarna een sportbroekje en hardloophemd aan. Lekker even hollen. , dat is heerlijk op de vroege ochtend. Maar voordat ik de slaapkamer uit was, hoorde ik een slaperige stem: “Douwe? Waar ga je naartoe?” “Even hollen, schat.” “Wacht, ik kom mee.” Even later waren we lekker aan het lopen, het ‘rondje Zwarte Brug’ zoals Anke het noemde, een kilometer of 10 over jaagpaden. Geen last van auto’s.
We waren ruim over de helft en lekker aan het kletsen, toen Anke me vroeg: “Douwe? Heb jij wel eens echt in de open lucht gevreeën, op zo’n plekje als gister bij het Lauwersmeer?” “Wel eens op een stil plekje in het bos, maar nooit op een plek waar we gezien zouden kunnen worden. Jij wel?” “Nee, Frits durfde dat niet. Zou jij dat een keer met we willen doen?” Ik voelde mijn hart in mijn keel bonken. Dat was niet van het hardlopen, maar van de spanning. Ik stopte en ging voor haar staan. We keken elkaar diep in de ogen en deden een stap naar elkaar toe. Ik drukte haar stijf tegen me aan. “Je bent een moordwijf. Ik snap niet dat Frits erin toestemde bij je weg te gaan.” Ze giechelde. “Daar hebben we wel wat voor moeten doen, om hem zover te krijgen!” Ik grinnikte mee. Plotseling werden haar ogen peilloos diep en ze likte haar lippen. “Ik wil je. Nu. Hier. Even een vluggertje.”
We stonden op het voetpad langs de vaart. Ik zag geen mensen in de buurt, en wat dan nog. We gingen op de hellende oever liggen. Ik trok haar broekje uit, sjorde haar hardloopshirt omhoog over haar borsten en zij trok mijn broekje over mijn billen. In dierlijke lust paarden we. Ik hoorde twee fietsers vrolijk bellen op het fietspad aan de overkant, maar trok me er niets van aan. Vrijwel meteen daarna kwam er een hardloopster langs. Ik ving de grijns van buurvrouw Irene op, toen ik even opkeek. Wat zou het, die was nou niet bepaald preuts. Anke kwam gillend klaar toen het tot haar doordrong dat we gezien waren. Later zei ze dat ze de fietsers wel herkende, maar zij konden vast niet zien wie wij waren. Ze moest lachen toen ik vertelde dat ook Irene ons bezig gezien had.
Ikzelf was niet klaargekomen, maar dat hoefde ook niet. Ik had de afgelopen nacht genoeg kruit verschoten. We trokken onze broekjes weer aan en trokken onze shirts weer naar beneden. We hadden nog geen stap gezet, toen Anke begon te giechelen. “Ik moet piesen!” Ik zag een nat plekje in haar broekje ontstaan en een straaltje pis langs haar been lopen. Na het vrijen krijg ik ook altijd aandrang, de pisbuis wil weer schoongespoeld worden. Ook ik piste in mijn broekje, wat heerlijk bevrijdend voelde. Ik trok mijn lief tegen me aan en zoende haar hartstochtelijk. “Kom, even afspoelen.” We plompten in de vaart, onze hardloopspullen nog aan, deden een paar slagen, kropen er weer uit. Mijn hart barstte zowat uit mijn borstkas van geluk, dat ik hier mocht lopen met deze natte, schaamteloze godin naast me.
Net toen we net onze weg wilden vervolgen, zag ik Irene weer aankomen. “Zo, stelletje geilaards, lekker bezig! Was het water lekker?” vroeg ze, toen ze zag dat we doorweekt waren. “Ja, lekker”, lachte Anke, “frist lekker op.” Ze grijnsde: “Ik kan het aanbevelen. Moet jij ook niet even?” Irene was een jaar of tien ouder maar had nog een slank postuur en kleine, stevige borstjes, waar ze bij voorkeur geen bh voor aandeed. Als ze nu in het water sprong, zou haar shirt flink door gaan schijnen, schatte ik zo. Irene lachte: “Dat zou Douwe wel willen!” Ze knipoogde naar me. “Inderdaad”, lachte ik, “dat ziet er vast spectaculair uit.” “Ander keertje, ik wil mijn goede naam in het dorp niet te grabbel gooien!” We liepen samen verder. Zo met het hardlopen zag je haar tieten toch best wel op en neer deinen, wat er zeer sexy uitzag, ook zonder wetlook.
“Is het met sporten nou toch niet fijner om met een sport-bh te lopen?” vroeg ik nieuwsgierig. “Die van mij zijn zo klein dat je er geen last van hebt. Ik hou er ook wel van om ze een beetje te showen.” “Worden mannen dan niet te opdringerig?” “Hm, ik vind mannen niet gauw te opdringerig”, grinnikte ze, terwijl ze me brutaal aankeek. “En Henk? Vindt die opdringerige mannen niet vervelend?” Ze keek me even schattend aan. “Nou ja, je komt er toch wel snel achter. Ik heb nogal een seksuele drive, die voor hem niet bij te houden is. Henk vind het wel spannend om mij met andere mannen te zien. Zolang hij zelf maar niets te kort komt, vindt hij het best.”
Irene vroeg me: “Ben jij al een beetje gewend?” “Nou, het begint te komen, maar Darwerd zit nog niet echt in mijn systeem. Gelukkig is Anke een godin”, zei ik verliefd. Anke lachte. “Pas jij maar op, godinnen kunnen heel veeleisend en grillig zijn!” “Ik voldoe met liefde aan jouw grillen, schoonheid!” “Pas op wat je zegt, jochie!” Oei, dit klonk niet helemaal als een grap maar ook als een serieuze waarschuwing. Ik moest aan de woorden van Tjerk denken. ‘Geef haar ruimte, dan krijg je des te meer terug’, had hij gezegd. Ik slikte, toch wel nerveus wat mijn godin nog allemaal voor mij in petto zou hebben.
“Ik vond het laatst heel leuk hoe jullie muziek maakten", zei Irene, “dat was heel gezellig. Jij kon ook nog wel een beetje dansen. Hebben jullie zin om met ons op dansen te gaan?” “Is misschien wel een idee. We gooien het in de groep!” We kwamen bij onze huizen aan. Irene nam afscheid met een kus op mijn wang. Ik voelde haar tietje tegen mijn arm prikken. “Maak die veeleisende godin van je maar een lekker ontbijtje, ik laat me nog even door Henk verwennen!” Met een knipoog liep ze haar huis binnen.
We gingen door de schuurdeur naar binnen en deden gelijk onze natte zooi uit. In de keuken smeerde ik meteen een paar broodjes, perste twee glazen vers sinaasappelsap uit en zette een pot thee. Anke ging alvast naar boven, “Even uitzweten op het balkon!” Vrolijk liep ik met een dienblad naar boven. Daar zat Anke heerlijk naakt in het zonnetje op het balkon. Ik schoof mijn stoel naast haar en we legden onze voeten op de balustrade. We genoten van ons ontbijtje en de warme zon op onze vermoeide spieren.
Ineens hoorde ik een gilletje. Ik ging even recht zitten om te kijken waar dat gilletje vandaan kwam. Ik zag Henk en Irene in hun tuin ontbijten. Irene zat bij Henk op schoot en voerde hem hapjes; Henk had één hand onder haar hempje geschoven, waar ik zijn hand op haar tietjes zag spelen. Irene zag me en zwaaide even. Ze fluisterde wat in Henks’ oor. Hij keek even op en grijnsde naar me. Hij trok Irenes shirt over haar hoofd, zodat ze nu in haar blote tieten zat.
Anke grinnikte: “Irene is echt een oversekst ding.” Ik trok Anke tegen me aan en zoende haar. “Ik ken er nog één”, fluisterde ik. Ze bloosde. “Ik heb alweer zin in je!” fluisterde ze. Ze wreef over mijn stijve en terwijl Henk en Irene in hun tuin losgingen, neukten Anke en ik ons daar op het balkon naar een daverend orgasme. De kreten van Irene en Anke zullen ook bij Rick en Nynke te horen zijn geweest. Mijn orgasme was er des te heftiger om, net als dat van Anke. Super opwindend, als je weet dat anderen je kunnen zien of horen!
Ik was nu wel compleet aan mijn eind, alle seks van de laatste dagen was zijn tol aan het eisen. Ik had even nodig om weer bij te kopen. Toen ging ik met Anke naar de badkamer en we douchten lekker samen. “Ik ben zo blij met jou, jij voelt me helemaal aan", fluisterde ze in mijn oor. We zoenden en stonden stil tegen elkaar aan te genieten van het warme water dat over ons heen stroomde en vooral van elkaar. Toen deed ik de kraan uit en we kleedden ons aan.
Ik zette koffie en even later verschenen Rick en Nynke om te oefenen voor de volksdansgroep. We dronken even een kop koffie, daarna werd het werd tijd om muziek te gaan maken. We speelde wat volksdansen: horlepiep, bourree, polka’s, Ierse jigs en reels. Wat is het toch heerlijk om samen muziek te maken of te dansen, je bent bezig en communiceert op een heel ander niveau. Na een korte pauze gingen we over op meer Oost-Europees repertoire. Een stuk lastiger qua ritme en voor ons alle vier een beetje buiten onze comfort zone, wat het ook wel weer leuk maakte om te oefenen. We studeerden een paar Hongaarse csardas en Bulgaarse hora's in en spraken af om de komende tijd vooral hierop te gaan oefenen.
‘s Middags dronken we nog even een kopje bij Aukje en Tjerk, de ouders van Anke. We gingen er op de fiets heen. Een uurtje fietsen, lekker. Ik sprak Tjerk nog even aan op zijn opmerking over ‘de ruimte geven’, toen hij vorige week afscheid van ons nam. “Wat bedoelde je nou precies, Tjerk?” “Kom even mee naar de tuin. Anke hoeft dit niet te horen.” Hij vertelde hoe Aukje tijdens de eerste maanden van haar zwangerschap onverzadigbaar was geweest en doorlopend zin in seks had. Dat was voor hem niet bij te benen en zij had daarom verschillende keren seks met andere mannen gehad, ook in zijn bijzijn. “Ik heb besloten om haar die ruimte te geven en heb er geen spijt van gehad. Het was best wel slikken, in het begin, maar ik kan je verzekeren dat het ook zeer opwindend is om mee te maken. Ik kreeg er ook heel veel voor terug, haar aanhankelijkheid naar mij werd er alleen maar groter van. Enfin, na een paar maanden was haar honger redelijk gestild. En ze gaf mij ook alle ruimte, hoor.” “Na de zwangerschap was het over?” Hij keek me aan. “Ons seksleven is sindsdien wat rijker dan daarvoor, zullen we maar zeggen.” Hij gaf me een klap op mijn schouders. “Kom, we gaan weer naar binnen.”
Terug op de fiets vroeg Anke mij: “Waar wilde jij mijn vader over spreken?” Ik glimlachte. “Hij had mij toen ze bij ons waren een raad gegeven over jou de ruimte geven. Ik heb daar een beetje op doorgevraagd, wat hij nou precies bedoelde.” “En?” “Hij vond niet dat jij dat hoefde te weten.” “Je bedoelt dat ma ook wel eens seks had met een andere man?” Ik keek haar schaapachtig aan. Anke proestte: “Nou, jij ziet er uit alsof je het buskruit níet hebt uitgevonden.” Nog na hikkend zei ze: “Dat heeft mijn moeder me allang verteld hoor.” “OK, nou ja, dat dus. Tjerk vertelde dat je moeder de eerste maanden van haar zwangerschap onverzadigbaar was en dat hij dat niet bij kon benen. Sindsdien was hun seksleven wat rijker, vertelde hij.” “Die pa... zal ook wel eens buiten de deur gesnoept hebben. Maar je ziet hoeveel ze van elkaar houden, toch?” “Ja, inderdaad.” Anke keek me lief aan. “Je bent een schat. Vooralsnog kun je me aardig bijbenen, lieverd, ik heb geen klagen.” Somber zei ik: “Ja, maar de magazijnen zijn nu wel aardig leeg.” “Maak je geen zorgen, schat. Ik geniet elke dag van je en ik ben van plan dat nog heel erg lang te doen. Ook als we eens een dagje geen seks hebben.” “Pfoe! Je stelt met bijna gerust.”
Lees verder: Partnerruil - 11: De Volksdansgroep
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10