Mijn Fantastische Reis, Randy, Gigolo

Naar een idee van Randy. Dit is het eerste verhaal in mijn serie fantasieverhalen over mezelf en over jou. Wil jij (man of vrouw) ook een verhaal met mij beleven en met mij seks hebben, mail me dan met een spannend idee (zie mijn profiel). En wie weet, lees je hier straks iets over jou en mij!

“Nicky”, zeg ik in de telefoon.
Tegelijk haal ik het apparaat weg bij mijn oor. Ik weet al wat er gaat komen
“Hey Nicky, met Esther”, hoor ik iemand luid roepen aan de andere kant.
Ja, dat het Esther was, had ik al gezien in het display. En ze schreeuwt altijd alsof ze me zonder telefoon probeert te bereiken. Aan een heel gesprek over de telefoon met haar hou je een zoemtoon in je oren over.
“We zitten dringend verlegen om een verhaal voor ons magazine”, roept ze. “Maaike zou het schrijven, maar dat is kut geworden. Gewoon kut met peren. Die trut moet niet denken dat ik nog ooit een opdracht bij haar wegzet!”
Esther kan zo heerlijk duidelijk zijn. Ze is hoofdredacteur bij een glossy magazine voor vrouwen. De naam doet er even niet toe. Het richt zich op de jonge vrouw van nu. Het mag ook een oudere vrouw zijn, maar dan moet ze wel van glamour, kleren, luxe vakanties, en seks houden. Vooral dat laatste. En veel ook. Met mannen of vrouwen, of willekeurige combinaties daarvan, dat maakt allemaal niet uit. Als het bestaat, kun je erover lezen in haar magazine.

Als freelance journalist/schrijver werk ik regelmatig voor haar. Blijkbaar tot grote tevredenheid, want ik kan een premium-vergoeding vragen voor mijn artikelen. Ik heb dus wat om over te onderhandelen als het snel moet.
“Waar moet het over gaan?”, vraag ik.
“Gigolo’s! Mannelijke escorts!”, roept ze. “En een beetje pittig graag! Onze lezeressen moeten het in één ruk uitlezen en er een natte muts aan overhouden!”
Ach, het moet weer zo’n verhaal worden. Ik heb er eerder één geschreven, die ging over vrouwen die er meerdere mannen op na hielden. Soms voor een beetje extra aandacht, soms voor de seks. In de eindversie van het artikel ging het overigens voor 95% over die laatste categorie. Vroeger las je dat soort verhalen in ranzige pornoblaadjes, nu vind je ze terug in glossy magazines.
“En dat in drie dagen?”, vraag ik. “Research, schrijven, editen? Daar moet ik wat andere opdrachten voor opschuiven, of misschien wel afzeggen. En ik zal onkosten hebben. Ik zal met mensen moeten praten die daar zeker voor betaald willen worden. Zo werkt deze business nou eenmaal.”
Een beetje bluffen levert vaak een betere vergoeding op.

“Ik wil een artikel van pakweg 2500 woorden. Je krijgt 60 cent per woord, maar alleen als ik tevreden ben. Anders de helft, maar alleen als het toch nog publicabel is. Voor research een vaste vergoeding van 250 euro. Verantwoording niet nodig. Onkosten maximaal 2500 euro, alleen als je bonnetjes hebt. En officiële, met BTW!”
Shit, ze moet wel heel dringend verlegen zitten om het artikel. Het is nog een lang artikel ook. Zoveel per woord heb ik nog nooit ergens gekregen en de onkostenvergoeding is ook erg ruim. Maar ja, daar hou ik natuurlijk zelf niks aan over.
“Dat is nauwelijks vijf uur research”, zeg ik. Misschien zit hier nog wat rek in.
“Ik ben daar zeker acht uur mee bezig. Misschien wel tien.”
Het is even stil aan de andere kant van de telefoon.
“400 euro dan”, roept ze. “Je knijpt me helemaal uit! Maar zorg dat het dat waard is, anders spoel ik je door dezelfde plee als Maaike, en pas nadat ik het artikel opgerold in je doos heb geramd!”
Zonder verder plichtplegingen verbreekt Esther de verbinding. Er komt nog een dag dat iemand haar aanklaagt voor dit soort uitspraken! Dat kan gewoon echt niet meer in deze tijd.

Kut! Als ik haar tevreden wil stellen, mag ik wel meteen beginnen. Ik begin met een search op internet. Gigolo’s genoeg. Allemaal jonge mannen. Twintigers, soms een dertiger, volgens hun profielen. Sommigen werken voor een bureau, anderen werken voor zichzelf. Het is een wereldje wat ik helemaal niet ken. Heb er nooit iets mee te maken gehad. Dat is toch iets voor lelijke oude vrouwen, die geen kerel kunnen krijgen om ze van hun jeuk af te helpen? Ik ben een uur of twee bezig en maak aantekeningen. Ik krijg een vaag idee hoe het pittige artikel voor Esther vorm moet krijgen. Maar ik moet dan ook eens met een paar gigolo’s praten. Nou ja, eerst maar eens beginnen met één. Ik begin wat rond te bellen, maar het blijkt vies tegen te vallen. Op deze korte termijn is er nauwelijks iemand beschikbaar om mee af te spreken. Er is blijkbaar meer vraag naar ze dan ik gedacht had. De eerste die wel beschikbaar is, wil niet als ik zeg dat het voor een interview is voor een artikel. Zelfs niet als ik hem zijn normale vergoeding in het vooruitzicht stel en zeg dat het anoniem kan. Maar uiteindelijk heb ik toch beet. Randy, een zelfstandige gigolo, heeft heel toevallig een afmelding voor vandaag. Een klant die hem de hele avond en nacht geboekt had. Ik kan zo instappen in dat gat in zijn agenda.

Als ik begin over het artikel reageert hij heel positief. Zeker als ik zeg dat hij zijn normale tarief in rekening mag brengen. We spreken af in een rustig cafeetje, vroeg in de avond. Ik beken dat ik nog niet weet hoe lang ik hem wil inhuren.
“Normaal werk ik met vaste tijden en vaste tarieven”, zegt hij. “Maar omdat je de enige klant bent vandaag, kan ik wat flexibel zijn en mag het uitlopen als je wilt. Mijn tarief is 550 euro voor de eerste 2 uur. Dat is ook het minimum. Extra uren zijn 150 euro, voor een nacht wordt een apart tarief gemaakt. Kosten van restaurant, drankjes, e.d. zijn uiteraard voor jou.”
Shit zeg. Dat zijn tarieven waar ik als freelance journalist alleen maar van kan dromen. En zonder onkostenrekening trouwens ook nooit zou betalen. Als ik een beurt wil hebben, zijn er genoeg andere mogelijkheden.
“Hoe werkt het betalen?”, vraag ik. “Moet ik vooraf iets overmaken?”
“Bij de eerste kennismaking betaal je de eerste 2 uur contant in een envelop. De rest achteraf. Mag contant, overboeking, tikkie, wat je maar wilt. Alleen betaling in natura is niet mogelijk.”
Bij die laatste opmerking hoor ik hem lachen over de telefoon. Maar ik weet voor nu genoeg. Hij heeft in ieder geval humor, dat is al meegenomen.

Ik ben een kwartier te vroeg en neem plaats aan een tafeltje achterin. Maar wel zo dat hij me meteen ziet als hij binnenkomt, en ik hem. Zijn foto heb ik gezien, maar hij weet maar ongeveer hoe ik er uit zie. Midden twintig, kort blond haar en een bovengemiddelde boezem, heb ik hem verteld. Ik dacht niet dat er veel van dat soort types in het café zouden zitten, en ik heb helemaal gelijk. Toch wil ik even opletten zodat ik hem meteen zie als hij binnenkomt. Het is precies zeven uur als hij het café in loopt. Hij kijkt om zich heen, maar heeft meteen in de gaten dat ik zijn klant moet zijn. Er is sowieso geen andere vrouw in het café die alleen is. Ik steek mijn hand op ter bevestiging als hij naar me toe loopt. Hij is keurig gekleed. Geen confectiepak, maar een duur maatpak. Hij is lang, dat had ik wel op de website gezien, maar het maakt toch indruk als hij op me afkomt. Het meest markante aan hem zijn z’n kale kop en zijn vriendelijke blauwe ogen. Ik prefereer mannen met kort haar, maar dit heeft ook wel wat. Het staat hem goed. Hij ziet eruit als iemand die weet wat hij wil.
“Nicky”, zeg ik, terwijl ik opsta en hem mijn hand toesteek.
“Randy”, zegt hij.
Hij grijpt mijn hand, maar in plaats van een stevige handdruk brengt hij hem naar zijn lippen en kust mijn handrug.
“Doe je dat zo bij al je klanten”, vraag ik lachend.
“Alleen maar bij journalisten die over me willen schrijven”, lacht hij terug.

Zijn lach is ontwapenend. Ik kan begrijpen dat vrouwen zich meteen op hun gemak voelen als ze hem ingehuurd hebben. Voor wat dan ook. Hij neemt plaats nadat ik ook weer ben gaan zitten. Hij weet hoe een heer zich hoort te gedragen. Ik voel me direct gerespecteerd als vrouw. Ik schuif hem de envelop met daarin 550 euro toe. Zonder iets te zeggen, en zonder erin te kijken, steekt hij hem in zijn binnenzak. We praten wat over koetjes en kalfjes, alsof we een gewoon stel zijn dat even ergens iets drinkt. Ook daarmee stelt hij me meteen op mijn gemak.
“Vind je het erg als ik het interview opneem?”, vraag ik, als ik wat meer serieuze zaken ter sprake wil brengen. “Dan hoef ik geen aantekeningen te maken en verloopt het gesprek een stuk natuurlijker.”
“Geen probleem”, zegt hij.

Ik leg mijn telefoon op tafel en druk op opnemen.
Hij kijkt me vragend aan. “Ik neem aan dat het interview dan nu officieel gaat beginnen?”
Hij lacht weer en ik begin met de eerste vragen. Het zijn vragen als hoe hij ooit begonnen is met dit werk, hoe lang hij het al doet, en nog wat van die standaard vragen.
“Weten je vrienden en je familie dat je dit werk doet”, vraag ik om het wat persoonlijker te maken.
“Ja zeker”, zegt hij. “Ik schaam me nergens voor. Ik verleen een dienst die niet altijd even makkelijk is om te leveren en ben er trots op dat ik het doe. Mijn ouders hadden er in het begin best moeite mee, maar hebben het helemaal geaccepteerd. Zelfs mijn vrouw vindt het goed.”

Met die opmerking triggert hij me meteen.
“Je vrouw?”, vraag ik verbaasd. “Je bent ook nog getrouwd? En ze vindt dit goed?”
“Mijn vrouw wist vanaf het allereerste moment dat ik een gigolo was”, vertelt hij. “Maar ze ziet het als een gewone baan en heeft er geen problemen mee.”
“Maar als gigolo heb je toch ook seks met de vrouwen die je betalen?”, vraag ik.
“Meestal wel”, zegt hij. “Maar zeker niet altijd. Er zijn genoeg vrouwen die me alleen mee willen hebben naar een diner, een zakenlunch, theater, noem maar op. Die zijn niet op zoek naar seks, maar naar gezelschap. Echt, of slechts voor het oog van de buitenwereld. Ook in het zakenleven is het soms voor een vrouw beter om met een partner gezien te worden. Dat maakt ze afstandelijker en onaantastbaar. Serieus ook als zakenpartner. Geen lustobject.”
“En die vrouwen betalen dan net zoveel voor je, met of zonder seks?”, ga ik verder.
Hij lacht. “Ja, ik ben zonder seks net zo duur als met. Soms gebeurt het trouwens dat zo’n vrouw afspreekt zonder seks, en dat ze tijdens de afspraak toch seks wil.”
“En dat kan dan zonder bijbetalen?”, wil ik weten.
“Als het kan, kan het zonder bijbetalen. Maar het kan niet altijd”, legt hij uit. “Ik doe maximaal twee seksafspraken per dag, maximaal acht per week. Ik wil absoluut voorkomen dat door een teveel aan kwantiteit de kwaliteit achteruit gaat. Dat is slecht voor mijn klanten en dus slecht voor mijn business. Ik garandeer een vrouw tijdens zo’n afspraak twee orgasmes en één van mezelf. De meeste vrouwen willen namelijk dat ik ook klaar kom. Daarmee genieten ze nog meer van de seks dan alleen met hun eigen orgasmes.”
“En lukt dat altijd, die twee orgasmes bij een vrouw?”, vraag ik nieuwsgierig.
“Meestal wel”, zegt hij. “Daarom kan ik ook die garantie wel geven. Als het echt niet lukt, maak ik het altijd op de één of andere manier goed. Een deel van het geld terug, een gratis vervolgafspraak, zoiets. Meestal zijn dat vrouwen die te nerveus zijn, omdat ze dit pas voor de eerste of tweede keer doen. Soms zijn het vrouwen die sowieso een probleem hebben om tot een orgasme te komen en die vooral hopen dat ik het hen wel kan geven. Een tweede afspraak gaat dan vaak al veel beter. Als ze dan alsnog een orgasme krijgen, zijn ze helemaal tevreden. Ik heb nog nooit een ontevreden klant gehad.”

Ik krijg zo langzamerhand rode oortjes. Hier kan ik een artikel van maken waar zelfs Esther een nat slipje van krijgt.
“Misschien een heel persoonlijke vraag, maar kun je altijd zo maar op commando presteren? En bij elke vrouw?”
Daar moet hij even over nadenken. “Eigenlijk altijd wel, ja. Weet je, alle vrouwen hebben wel iets moois, iets wat hen aantrekkelijk en sexy maakt. En ik mag graag vrouwen verwennen, dus dat lukt wel. Ik heb het geloof ik twee keer meegemaakt dat het niet lukte omdat ik toen met stress rondliep. Die vrouwen heb ik twee gratis vervolgafspraken met seks aangeboden en toen had ik weer tevreden klanten.”
“En kun je dan nog genoeg seks hebben met je vrouw?”, vraag ik verder.
Ik ben toch wel heel benieuwd hoe hij dit werk combineert met zijn huwelijk.
“Mijn vrouw en ik hebben hooguit één keer per maand seks”, zegt hij. “Soms nog minder. Dat is ook het mooie van ons huwelijk. Ik heb altijd een hoog libido gehad. Mijn vrouw juist een heel laag. Ze gaat helemaal op in haar werk en heeft niet zo vaak zin in seks. De combinatie met mijn werk is eigenlijk ideaal voor ons. Ik hou zielsveel van haar en zij van mij. We zijn soulmates, maar matchen eigenlijk niet op seksueel gebied. Op deze manier krijgen we allebei precies wat we nodig hebben. Het maakt ons huwelijk daarmee ook heel sterk.”
“En je bent nooit verliefd geworden op een klant?”

Ik besef dat mijn vragen zo langzamerhand wel heel persoonlijk worden. Maar hij aarzelt niet om antwoord te geven, dus ik laat hem praten.
“Nooit”, zegt hij. “Er zijn vrouwen bij waarmee ik een terugkerende afspraak heb, en ook een emotionele band heb. Een soort van vriendschap. Maar verliefd, nee dat gevoel heb ik alleen maar gekend bij mijn vrouw.”
“Gebruik je altijd condooms”, ga ik op een heel ander onderwerp over.
“Natuurlijk”, zegt hij. “Ik moet mijn klanten beschermen, mijn vrouw, en ook mezelf. Er is geen enkele mogelijkheid om seks met mij te hebben zonder condoom.”
“En tijdens het beffen, of als je gepijpt wordt, hoe bescherm je je dan”, vraag ik.
Hij heeft mooi praten met zijn condooms, maar geslachtsziektes worden ook op andere wijze overgedragen.
“Je hebt gelijk”, zegt hij. “ook daar zitten risico’s aan, maar die schat ik in als veel lager. Een klant die me wil pijpen mag dat uiteraard met condoom doen. Ik biedt het altijd aan. En op verzoek van een klant gebruik ik ook beflapjes, maar ik moet je zeggen dat ik nog nooit een klant heb gehad die dat op prijs stelt. Dus laat ik me elke twee weken ook op geslachtsziekten testen. Vergeet daarnaast niet dat de meeste van mijn klanten geen seks hebben met veel verschillende partners!”

Dit gesprek geeft me behalve rooie oortjes zo langzamerhand ook zelf een nat slipje. Ik heb al een keer ongemerkt onder tafel mijn hand onder mijn rokje gestoken, in mijn slipje. Alles is nat daar beneden.
“Heb je ook wel eens seks op meer openbare plekken”, vraag ik plotseling.
Hij schiet in de lach. “Je moest eens weten wat klanten allemaal willen. Ik heb alles al wel meegemaakt, denk ik. Een vrouw tot een hoogtepunt beffen in de bosjes, stiekem neuken in een donker hoekje in een bar, of in een auto op een drukke parkeerplaats. Ik heb diverse zakenvrouwen op hun bureau genomen, ook tijdens kantoortijd, en eentje in het toilet in het vliegtuig toen ze me voor een week had ingehuurd. En dat zijn nog maar een paar voorbeelden.”

Ik ben zo langzaam aan zo geil als een banaan. Ik moet denken aan een interview wat ooit door een journaliste werd afgenomen in een parenclub. Terwijl ze live op de radio was, besloot ze mee te gaan doen en konden de luisteraars genieten van haar gekreun toen ze zich ter plekke ook even liet nemen. Participatiejournalistiek ten voeten uit. Mijn idee voor het artikel begint ook langzamerhand die kant op te gaan. Wat als ik me volledig opstel als klant, met alles erop en eraan, en daarover schrijf, inclusief de seksuele details? Hoe pittig kan het dan wel niet worden?
“En in het toilet van een cafeetje als dit?”, vraag ik. “Heb je dat wel eens gedaan?”
Het is voor het eerst dat ik hem ergens mee verras. Hij was tot nu toe van geen enkele vraag echt onder de indruk en beantwoordde ze allemaal heel open. Nu kijkt hij me met een geamuseerde blik aan.
“Is dat een uitnodiging?”, vraagt hij. “Het is hetzelfde tarief.”
Ik tril bijna van opwinding. Fuck, hoe kan ik nou zo geil zijn dat ik me hier zo helemaal wil laten gaan. Het onderwerp, maar ook deze man hebben alles in zich om me nat en gewillig te maken. Ik kijk om me heen en zie dat het niet druk is. Er zijn bovendien vrijwel alleen mannen in het café.
“Het damestoilet? “, vraag ik.
De kans is heel klein dat we daar gestoord worden.
Hij knikt. “Ga maar vast. Ik kom je over een halve minuut achterna.”

De ingang van het damestoilet is gelukkig niet zichtbaar vanuit het café. Het bestaat uit één kleine ruimte, met een toiletpot, een wasbak en wat accessoires zoals een WC-borstel, een prullenbakje en een automaat waar zowel maandverband als condooms uit getrokken kunnen worden. Ze zijn hier op alle vrouwelijke ongemakken en gemakken voorbereid! Gelukkig is het netjes en schoon. Ik trek de deur achter me dicht en draai hem op slot. In de spiegel zie ik dat ik een redelijk rood hoofd heb. Mijn borsten gaan op en neer, zo sta ik te hijgen van opwinding. Mijn ogen zijn hongerig. Ik draag een wit bloesje, daaronder een bordeauxrode BH. Verder een donkerblauw rokje tot net boven de knieën. Zwarte halfhoge laarsjes maken het af. Wat je niet ziet is het zwarte, kanten slipje wat ik onder mijn rok draag. Opnieuw voel ik dat het kletsnat is. Ik maak wat tissues vochtig en veeg mezelf een beetje schoon. Dat voelt wat minder plakkerig. Net als ik de prop in het prullenbakje gooi, wordt er zachtjes op de deur geklopt. Ik draai het slot eraf en hij glipt naar binnen. Hij kijkt me grijnzend aan.
“De klant is koning”, zegt hij. “Hoe wil je het hebben?”
“Alsof je net zo geil bent als ik”, zeg ik. ”Alsof we elkaar willen en ons niet meer kunnen inhouden. Hard en snel, zonder franje.”
Wat moet hij wel niet van me denken? Maar ik stel me voor dat hij in zijn carrière al bijna alles wel heeft meegemaakt.

Hij is zeker twintig centimeter langer dan ik, zelfs nog met de hakjes die ik draag. Hij is slank, maar sterk. Ik wil hem zoenen, maar hij pakt me vast, draait me om en duwt me stevig tegen de muur. Mijn wang ligt op de koude tegels, mijn tieten worden platgedrukt tegen de muur. Hij drukt zijn lichaam tegen me aan.
“Hard en snel”, fluistert hij in mijn oor. “Neuken zonder franje. Mevrouw hoeft het maar te zeggen.”
Zijn handen glijden langs de zijkanten van mijn lichaam naar beneden. Ze raken mijn borsten, volgen mijn taille en over mijn heupen gaan ze richting mijn bovenbenen. Hij zakt iets door zijn knieën als zijn handen de onderrand van mijn rokje bereiken. Hij streelt mijn benen en terwijl hij omhoog komt, neemt hij mijn rokje mee, tot het rond mijn middel is opgetrokken. Hij kneed mijn billen door mijn slipje heen. Hij drukt me nog steeds tegen de muur en ik sta te hijgen van opwinding. Ik druk mijn kontje iets naar achter en met één hand glijdt hij over mijn buik in mijn slipje.
“Fuck, wat ben je nat”, fluistert hij weer in mijn oor. “Heeft het interview je zo geil gemaakt?”
“Niet lullen, maar doen, Randy”, hijg ik. “De klant is koning, toch?”
Ik wil zijn pik in me. Heb weinig behoefte aan voorspel hier. We moeten ook geen half uur wegblijven. Straks gaan ze ons nog zoeken. Het geeft extra spanning die me alleen nog maar meer opwindt.

Hij trekt mijn slipje naar beneden en het valt over mijn laarsjes. Met een beetje moeite stap ik er met één been uit. Ik plaats dat been iets opzij om hem toegang te verlenen tot mijn neukgrotje. Waar blijft hij nou?
Ik hoor een rits en een broek die naar beneden valt. Meteen daarop voel ik een harde pik die in mijn bilspleet wordt gelegd. Hij schuift hem een paar keer op en neer.
“Ben je er klaar voor?”, vraagt hij.
Ik hijg en kreun zachtjes ter instemming. Ik grijp met mijn rechterhand achter me en vind daar een keiharde paal. Hij heeft er al een condoom omheen zitten. Hij is daar vast heel handig in want ik heb nergens aan gemerkt dat hij daarmee bezig was. Hij duwt mijn hand weg en op hetzelfde moment voel ik dat er iets tussen mijn schaamlippen geduwd wordt. Langzaam splijten ze uiteen en boort zijn pik zich naar binnen. Met een diepe zucht neem ik hem in ontvangst tot ik zijn schaambeen tegen mijn billen aan voel stoten. Met harde, felle stoten begint hij me te neuken. Ik heb mijn bekken gekanteld, zodat hij makkelijk toegang heeft. Mijn handen houd ik plat tegen de muur gedrukt om zijn stoten zoveel mogelijk op te vangen.
“Oh god, Randy, ja, wat lekker. Ga door!”, kreun ik.

Dit is participatiejournalistiek op zijn best! Esther zal lyrisch zijn over dit artikel, dat weet ik nu al. Ze zal zich al helemaal een voorstelling maken hoe haar lezeressen dit met hun hand in hun slipjes en hun soppende kutjes zullen lezen! De brievenrubriek zal weer overstelpt worden met fanmail!
Zijn handen, die mijn rokje omhoog hielden, glijden verder naar boven. Hij schuift nu mijn bloesje omhoog, over mijn BH, over mijn tieten. Dat kost wel enige moeite, maar het lukt. Boven de rand van mijn BH voel ik de koude tegels op mijn tieten. Hij laat mijn BH aan, maar grijpt mijn tieten stevig vast door het stof van mijn BH heen. Hij kneedt ze en knijpt zachtjes in mijn harde tepels. Ja, dit wordt een vluggertje, maar ik heb een onkostenrekening tot 2500 euro. Ik ga zeker nog even een vervolg aan deze afspraak knopen!

Ik voel mijn orgasme naderen en ik ga er helemaal voor. Nog een paar stoten.
“Oh god, Randy, ik kom”, roep ik. “Hou me vast!”
Hij zet zijn handen weer op mijn heupen en met een paar laatste stoten plet hij me bijna tegen de muur. Het orgasme raast door mijn lichaam als een stoomlocomotief die op hol geslagen is. Schokkend en trillend verlies ik even alle gevoel van werkelijkheid. Het duurt misschien maar tien seconden, of zelfs vijf, maar behalve dat hemelse gevoel van klaarkomen is er even niets in het leven. Als ik er weer helemaal bij ben, voel ik hoe ook hij klaar komt. Zijn pulserende pik spuit zich helemaal leeg in het condoom. Zijn lichaam leunt zwaar tegen het mijne. na hijgend sta ik tegen de muur gedrukt.
“Gaat het, Nicky?”, vraagt hij een beetje bezorgd.
“Ja hoor”, hijg ik. “Je hebt me precies gegeven wat ik even nodig had. Even bijkomen.”

Aan de wasbak was ik zo goed en kwaad als het kan mijn kutje weer een beetje schoon. Zijn lading sperma is me weliswaar gespaard gebleven, maar geil en zweet maken het nat en plakkerig daaronder. Ik pak het slipje op van de grond en stop het in mijn tasje. Ik doe het wel even zonder. Even later zitten we weer aan ons tafeltje alsof er niks gebeurd is. Dat ik geen slipje meer draag, weten alleen Randy en ik. Ik voel voor het eerst een lichte luchtstroom in deze ruimte, die langs mijn nog vochtige schaamlippen streelt.

“Kan ik je nog een paar uur langer inhuren?”, vraag ik. “Er is duidelijk nog wat meer research nodig om dit artikel te kunnen schrijven.”
Hij moet ervan lachen. “Zeker. Ik ben de rest van de avond onverwacht vrij, dus er is ruimte in mijn agenda. En ik heb pas één keer seks gehad vandaag, dus daar is ook nog een slot vrij.”
“Je zit nog niet aan je acht per week?”, vraag ik plagend.
“Er is geen klant die dat kan controleren, dus soms maak ik een uitzondering”, lacht hij.

Ik heb nog vragen genoeg, en ook het interview moet af. Eerst de zaken, dan de seks! Ik ga dus nog even verder.
“Doe je eigenlijk ook stellen?”, vraag ik hem op een gegeven moment.
Hij schudt zijn hoofd. “Nee, ik ben alleen te boeken voor vrouwen. Ik heb overigens genoeg collega’s die dat wel doen, maar het is gewoon niks voor mij. Ook een vrouw alleen die graag een triootje met twee mannen wil, laat ik aan mij voorbij gaan. Alleen als een vrouw een triootje wil met een andere vrouw en mij, kan ik dat regelen.”
“Heb je daar dan een vaste collega voor?”, wil ik weten.
“Nee. Het is namelijk helemaal afhankelijk van wat de klant wil. Die heeft vaak een redelijk beeld wat voor vrouw ze erbij wil hebben. Soms heeft ze die zelf al gezocht, soms vraagt ze mij om dat te regelen. En ik ben ook wel eens door een vrouwelijke escort benaderd die zo’n verzoek van een klant had. Alles kan.”

Het is kwart over tien als ik afreken en we naar mijn huis gaan voor het vervolg.
“Vind je het niet vervelend als een klant voor je afrekent in een restaurant?”, vraag ik hem op de weg naar huis.
“Nee hoor”, antwoord hij. “Het maakt mij niets uit. Maar het gebeurt best vaak dat mijn klant daar wel moeite mee heeft. Je snapt wel waarom. Dan reken ik af en zet het gewoon op de rekening later. Of ze stopt me wat contant geld toe om mee af te rekenen.”
Ik heb drie uur interview opgenomen. Inclusief het kwartier dat we hebben geneukt op het toilet. Dat kan ik ook altijd nog eens terugluisteren om er iets smeuïgs over te vertellen in het artikel.

We zijn nog maar net door de voordeur of hij trekt me naar zich toe en zoent me.
“Is zoenen eigenlijk geen probleem voor je?”, vraag ik, even afgeleid door die vraag die me te binnen schiet. “Ik heb wel eens begrepen dat bijvoorbeeld vrouwelijke prostituees een hekel hebben aan zoenen.”
Hij schiet in de lach. “Je kunt het werk van een gemiddelde prostituee niet echt vergelijken met die van een gigolo, of zelfs een vrouwelijke escort. Je hebt het hier over straat- of raamprostitutie, waar vrouwen liefst zoveel mogelijk klanten in zo weinig mogelijk tijd afwerken. Vaak ook niet de fijnste klanten. In mijn vak kom ik vrijwel uitsluitend vrouwen tegen die hoog op de sociale of zakelijke ladder staan. Vrouwen die zich netjes bijhouden, behalve in seks ook in het gezelschap en het gesprek geïnteresseerd zijn. Dat leidt tot een heel ander soort seks dan waar jij het over hebt, vergeet dat niet. Dat geldt trouwens ook voor de klanten van het hogere segment van vrouwelijke escorts. Alleen al de tarieven zorgen voor een flinke selectie in het klantenbestand.”
“Je hebt nooit meegemaakt dat het echt helemaal fout ging met een klant?”, vraag ik.
Hij schudt zijn hoofd. “Nee, nog nooit. Vrouwen zijn van nature meestal niet zo agressief of dominant als mannen. Ook fysiek is het lastig voor ze om een man tot iets te dwingen. De dreiging die een vrouwelijke escort bij een onbekende klant altijd wel enigszins ervaart, ontbreekt bij mij. En als ze ergens niet tevreden over zijn, is er eigenlijk altijd in goed overleg uit te komen.”

Hij kijkt me even diep in de ogen en ik smelt weer bijna.
“Gaan we eerst door met het interview, of wil je waar voor je geld?”, vraagt hij.
“Doe eerst maar waar voor mijn geld”, zeg ik. “Maar ik heb straks vast nog wat vragen!”
Met een grijns tilt hij me op en draagt me op mijn aanwijzing naar de slaapkamer. We vallen zoenend op het bed en beginnen elkaar langzaam uit te kleden. Ik heb al lang gezien dat zijn dure maatpak van kreukvrije stof is, dus heel voorzichtig hoef ik niet te doen. Met mijn kleren heeft hij ook niet veel moeite en binnen de kortste keren liggen we naakt om elkaar heen te kronkelen, te zoenen en te strelen. Hij is een opwindende man, met een bijzonder beroep. Zijn ervaring met vrouwen is fenomenaal en hij weet binnen de kortste keren waar en hoe hij me moet raken om me het meeste plezier te bieden. Als hij met zijn hoofd in mijn genotsdriehoekje duikt, kreun ik luidruchtig, en als hij mijn clitoris tussen zijn lippen neemt, gil ik het uit. Zijn tong doet wonderen en mijn gleuf wordt verwent als zelden tevoren. Het gegarandeerde tweede orgasme kost hem dan ook ogenschijnlijk weinig moeite. Ik lig onder hem te kronkelen als het zo ver is en hij blijft me stimuleren om het zo lang mogelijk te rekken. Daarbij weet hij prima te voorkomen dat het pijn gaat doen door overstimulatie. Wat een man is dit! Doe mij er ook zo één, maar dan zonder betaling alsjeblieft!

Natuurlijk ben ik nog niet bevredigd. Ik wil hem nog een keer in me. Een derde orgasme, ook al is die zonder garantie! Zijn handen verrichten magisch werk over mijn lichaam. Het is een combinatie van strelen en masseren waarmee hij mijn lichaam van top tot teen bewerkt en ik geniet met volle teugen. Hij plaagt me door met zijn pik door mijn gleuf te strijken, maar hij wil nog niet naar binnen. Ik smacht intussen naar hem en als hij dan eindelijk op het nachtkaste het condoom pakt, weet ik dat het zover is. Hij weet het condoom om zijn pik te doen zonder dat het spel ook maar even onderbroken wordt. Ik heb meestal een hekel aan condooms, juist omdat ze het spel altijd zo onderbreken. Maar hij beheerst het tot in de finesse. Ik slaak een diepe zucht van opluchting als ik zijn pik weer bij me naar binnen voel glijden. Hij streelt mijn schede over de hele lengte, vult mijn kut op als geen ander. Neukt me als een jonge god. Kreunend lig ik onder hem te wachten op dat derde orgasme dat nadert als een komeet vanuit de ruimte. Onmogelijk van zijn koers af te brengen, niet te stoppen. Hij komt nu tegelijk klaar met mij en zijn pulserende pik stuwt mijn orgasme naar ongekende hoogten.

Het is bijna middernacht als hij mijn huis verlaat.
“Heb je genoeg materiaal voor je artikel?”, vraagt hij nog met een knipoog.
“Meer dan genoeg”, zeg ik hem. “Ik wil je nog een keer heel erg bedanken voor alles.”
“Graag gedaan”, zegt hij. “Succes met het artikel.”
Ik kan hier een heel opwindend artikel over schrijven, dat weet ik zeker. Maar ik heb nog bijna 1500 euro over van de onkostenrekening en nog twee dagen voor de deadline. Morgen nog eens even een andere gigolo regelen. Misschien heeft die weer wat anders te vertellen! En die heeft me sowieso ook wat anders te bieden. Esther wil snel een pittig artikel. Nou, dat kan ze krijgen, maar dan moet ik wel even een grondig en diepgaand onderzoek doen!